Ananassiroop en andere smaken

Deel 9 van Chef Mama vs The Real Thing

Heel even zette mijn dochter haar anti-lekbeker neer, omdat ze haar volkoren boterham met pindakaas door de bak met duplo wilde trekken, en net toen ze zich weer omkeerde, graaide haar zus het drinken voor haar neus weg! Schrikken natuurlijk en reden om te laten zien hoe hard een meisje kan schreeuwen. Het leven is hard als je een jaar oud bent… En gelijk had ze, want deze siroop laat je je niet zomaar afpakken. Wij hebben zelf ook een vergelijkend warenonderzoek gedaan en hebben onze aardbeiensiroop van puur aardbeisap en suiker, naast de aardbeisiroop van Karvan Cevitam gezet. De uitkomst was schokkend. De drankjes waren niet alleen compleet verschillend; ze kwamen gewoon uit verschillende melkwegstelsels! Maar wat zit er dan in de KC-siroop? Wat? 7,5% aardbei gemeten op de hele fles? Wat zit er dan wel in? Ah juist: appelsap.

Ik zal niet zeggen dat 'homemade' altijd beter is, maar siroop is dat meestal wel. Ze zijn een maand of 6 te bewaren, maar dat halen wij nooit! Deze aardbei- en ananassiroop was al met een paar dagen op en de kinderen vochten erom (dat was nou ook weer niet de bedoeling). Dit is een standaard recept dat bruikbaar is voor allerlei verschillende fruitsappen. Siroop maak je echt van alles; van gember tot aardbei, kiwi, sinaasappelsap, vijgen of dus ananas… Op dit blog staan overigens al recepten voor een gembersiroop en een vlierbloesemsiroop van troebel appelsap. En we werken door. Hoog op de verlanglijst staat siroop van bloedsinaasappel.

Het citroenzuur is qua smaak te vervangen met vers citroensap, maar het heeft ook een conserverende werking. Het is verkrijgbaar als een pot met korrels in sommige supermarkten, de drogist, de toko of een ‘brouwmarkt’, waar men artikelen verkoopt voor het zelf maken van alcoholische dranken. Het wordt geadviseerd om het zuur apart te mengen met wat warm sap of water en pas toe te voegen aan de siroop als beide vloeistoffen zijn afgekoeld, omdat de siroop anders troebel kan worden. Persoonlijk vind ik dat niet zo spannend, want puur sap is vaak toch niet kraakhelder, en ik kies de makkelijke weg van het samen met de suiker oplossen in de siroop. Qua smaak maakt het niet uit. Berg citroenzuur goed op en zorg dat de kinderen er niet bij kunnen. Het is erg geconcentreerd en bijtend.

Fruitsap kan je op twee manieren maken, namelijk met een koude en warme methode. De koude methode geeft een beter resultaat, omdat de smaak beter behouden blijft. Het sap wordt zonder te verhitten uit het fruit gehaald. Ik gebruik zelf een sapcentrifuge, maar je kunt het fruit ook uitpersen of met een blender verpulveren, om het daarna te zeven. Bij de warme methode wordt het fruit enige tijd met water verhit om zoveel mogelijk sap uit het fruit te krijgen. En gebruik vooral vers fruit. Oud fruit is niet meer zo lekker en er zit ook niet meer veel sap in.

Aardbeisiroop toen de weckflessen op waren

Om de siroop zo helder mogelijk te maken, kan deze worden gezeefd met behulp van een kaasdoek of fijn geweven theedoek. Als je dit doet, wring deze dan niet uit, maar laat alles rustig een paar uur hangen. Als je het sap eruit wringt wordt de siroop mogelijk ook troebel. Ik doe dit alleen als ik de pulp uit de centrifuge nog verder wil laten uitlekken. Bij erg nat fruit is dit soms nodig. Bij de ananassiroop deed ik dat ook, want uit een ananas komt niet zoveel sap; ik had er drie nodig voor een liter sap.

Behalve sap zit er suiker in siroop. Erg veel suiker. Laat vooral de oudere kinderen zelf een zak suiker in de pan strooien, zodat die het ook even zien. Overigens speel ik wel met de hoeveelheid. Erg zoet fruit, zoals de aardbeien kunnen het met minder aan. Ik gebruikte zo’n 1200 gram suiker per liter. Overigens zit er in KC per 100 gram siroop ook 73 gram suiker (inclusief de fruitsuikers) en zijn veel andere zoete drankjes niet veel beter (als je het vergelijkt met aangemaakte siroop). En vlak gewoon fruitsap niet uit, want dat zit er ook vol mee. Ja, je kan nog beter water drinken, maar dan doen we nu eenmaal niet altijd en siroop is dan nog ideaal te noemen omdat je het zelf kan mengen. Persoonlijk hou ik erg van “dunne” siropen.

Overigens laat fruit met veel pectine (bv appels en veel bessen, zoals kruisbessen, zwarte bessen, bramen, etc) zich moeilijk verwerken tot siroop; voor je het weet zit je met een fles gelei. Om dit te verkomen mag het fruit beslist niet verwarmd worden. Pureer het fruit en laat het rustig uitlekken in een kaasdoek of theedoek. Los het citroenzuur op in heet water en laat dit eerst helemaal afkoelen voordat het bij het sap wordt gedaan. Los vervolgens de suiker er in op door te roeren. Dat duurt veel langer dan bij warm sap, maar het lukt wel.

Maken of kopen? Maken dus als het even kan! Het is echt een enorm verschil, ook als je de duurdere siropen zou kopen.

Algemeen recept voor vruchtensiroop:

1 liter sap

30 gr citroenzuur (eventueel slechts 20 gr voor zuur fruit, zoals citrusvruchten of zure bessen)

1,1 tot 1,5 kg (kristal)suiker (hangt ervan af hoe zoet het fruit zelf is)

Het is mogelijk om de suiker op te lossen in koud sap, maar het duurt veel langer. Ik warm het sap toch even kort op tot lauw, dus zonder te koken en net lang genoeg om de suiker erin op te lossen. Bij de warme methode wordt de siroop direct gemaakt nadat het sap gezeefd is en als het dus nog warm is.

Voeg het citroenzuur ook toe (of doe dit apart, zoals boven beschreven), roer goed en giet de siroop in goed schoongemaakte (weck)flessen. Werk hygiënisch en maak de flessen echt goed schoon, anders riskeer je een schimmel in de siroop of het gaat gisten. Als je iets lang wilt bewaren kook je de flessen het beste uit in een grote pan of vries de siroop gewoon in bakken in.

Gehaktballetjes in biersaus

Gehaktballetjes laten zich over het algemeen beroerd fotograferen, maar gehaktballen in biersaus maken pas echt een slecht plaatje. Het lukt me gewoon niet om dat appetijtelijk op de foto te zetten. Maar ze waren heerlijk en de bruine saus was lobbig en vol van smaak. Denk er wat Vlaamse friet en witlof bij en u kunt dat plaatje zelf wel bedenken. Een aanrader dus!

Gehaktballetjes in biersaus

Recept voor 4 personen

500 gr half-om-half gehakt

500 gr rundergehakt

2 eieren

4 beschuiten, fijngemalen, of paneermeel of broodkruim

1 pot peterselie, of een flinke hand aan blaadjes, gehakt

2 knoflooktenen, geperst

1 rode ui, gesnipperd

1 ons rauwe ham of spek, in fijne stukjes gesneden

2 volle tl mosterd

1 tl gedroogde tijm en 1 tl rozemarijn

1 tl kerrie

zout en peper

roomboter om in te bakken

voor de saus:

1 flesje donkerbruin abdijbier, bv Grimbergen Dubbel

200 ml runderbouillon, verhit

40 gr boter

40 gr bloem

1 tl mosterd

Zout, peper, 1 tl tijm

1 kleine el appelstroop

Voor de ballen alle ingrediënten mengen en er kleine of grote ballen van vormen. Bak ze in de boter rondom bruin, giet er een klein kopje water bij en stoof ze met het deksel op de pan in 20-30 minuten gaar. Kleine balletjes mogen uiteraard wat korter bakken.

Ondertussen de saus maken: Smelt de 40 gr boter in een kookpan en roer er de bloem bij. Meng dit goed. Giet er dan de hete bouillon bij en klop door met een garde zodat de vloeistof mooi bindt. Als het een gladde, maar dikke saus is geworden, met beetjes bier erbij schenken en goed blijven kloppen. Ik gebruikte niet al het bier, dus voorzichtig met het toevoegen. Blijf verdunnen totdat de dikte naar wens is.

Schep de balletjes uit de boter in de saus. Probeer zo min mogelijk vet mee te scheppen, want dat zal onaantrekkelijk bovenop de saus gaan drijven.

Oordeel van het smaakpanel: de balletjes werden goedgekeurd. De saus hebben we ze maar bespaard.

Sinaasappel semi-freddo met whisky

Met whisky? Véééél whisky! Na ons etentje zaten we even te rekenen en vonden het bij nader inzien schandelijk om onze gast na zijn ene biertje, maar inclusief het dessert, met de auto de weg op te sturen. Er zit bijna 1 glas whisky per persoon in. Ik heb dit recept weer van mijn schoonmoeder, die de hoeveelheid wijselijk halveert, maar dat heeft weer een ander nadeel. De drank zorgt er natuurlijk voor dat de slagroom niet teveel bevriest en nog goed te eten is. Het lukt wel met minder whisky, maar misschien moet het dessert dan eerst even 5 minuten op adem komen buiten de vriezer, voordat je het serveert. Maar met alle whisky is er niets mis mee. Voor de kinderen is het uiteraard buiten bereik.


Gebruik voor de meringue kant en klare schuimpjes of maak het zelf. Als je het zelf maakt, is het mooi om met een spuitzak smalle lijnen van 0,5 cm breed op de bakplaat te trekken. Deze zijn, zoals op de foto is te zien, mooi in stukjes te breken voor de versiering.
Het originele recept gaat uit van 200 gram meringue in totaal, maar dat is veel voor schuimpjes. Heel erg veel...

Sinaasappel semi-freddo met whisky

Recept voor 4 personen

Bron: Bord Bia - Irish Food Board – brochure Mooi&Mals 1

3 sinaasappels

50 gr suiker

100 ml whisky

150 gr meringue

250 ml slagroom

Boen de sinaasappels schoon en haal met een zesteur de schil van alle drie af. Een zesteur is een soort mesje/rasp om sliertjes van de schil te trekken. Als je dit niet hebt, kan je de schil er met een dunschiller af halen en vervolgens in smalle sliertjes snijden.

Pers de sinaasappels vervolgens uit.

Breng het sap met de suiker en schil aan de kook. Laat 2 minuten doorkoken. Haal dan de schil eruit, laat uitlekken en zet ze apart. Laat het sap verder tot 1/3 inkoken. Voeg de whisky toe en laat afkoelen.

Breek 100 gram meringue in stukjes. Klop de slagroom stijf. Meng het sap, slagroom en 100 gr meringue en schep dit in 4 glazen. Laat dit nog 3 a 4 uur bevriezen in de vriezer.

Voor het serveren de resterende meringue en de schilletjes erover verdelen.

Ontbijtkoek met twee soorten gember

“Weg van de supermarkt!” luidt het thema van het Foodblog Event deze maand. Onze host van www.eetschrijven.blogspot.com vraagt zich af of we ons voedsel ook nog wel bij slagers, groentewinkels en boerenmarkten betrekken, en wat we dan wel niet kopen. Halen we ons neus op voor het doorsnee aanbod in de supermarkt, of lopen we toch graag een blokje om voor iets extra’s?

Mijn supermarkt doet het lang niet gek en als je de verschillende supers combineert, kan je aan bijna alles komen. Ik heb weinig tijd en zal niet met mijn 3 kinderen, allemaal onder de drie jaar, op mijn gemak alle groente- en viswinkels af gaan. We hébben hier zelfs geen groenteman meer…. En de lokale slager deelt de toonbank met een bakker; dat is alsof de vishandel ook Italiaans ijs verkoopt. Bij die vishandel kom ik wél overigens. Ik kom af en toe op de boerenmarkt en in andere steden weet ik mijn speciale winkeltjes te vinden voor Belgisch bier, Thaise curry, tamarindesnoepjes en obscure Chinese snacks.

Maar mijn grote ergernis is dat de supermarkten geen meelsoorten verkopen, behalve bloem. In elk ander land vind je een overweldigende keuze aan spelt-, rogge- en tarwemeel in tientallen typenummers, maar wij hebben …. bloem. Onbegrijpelijk. Een cake kan je ermee bakken, maar brood is geen optie. Op naar de boerenmarkt of molenaar dus. Huize Marsepein loopt op dit moment erg weg met roggemeel. Niet alleen maken we er knäckebröd van, maar we gebruiken het de laatste tijd ook in pizzadeeg (50% rogge en 50% tarwemeel). En het is natuurlijk onmisbaar in ontbijtkoek:

Ontbijtkoek met twee soorten gember

300 gr vloeibare honing

150 gr donkerbruine basterdsuiker

120 ml kokend water

300 gr roggemeel (absoluut geen gewone bloem)

1 tl zout

1 zakje bakpoeder

40 ml rum, cognac of whisky

1 flinke el anijspoeder

½ el kaneel

1 tl foelie

½ tl kruidnagel

50 gr verse, schoongemaakte gember, fijn geraspt

130 gr stemgember in plakjes

Boter om in te vetten, bloem om de vorm te bestuiven (of bekleed de vorm met bakpapier)

Doe de honing en suiker in een mengkom en voeg het hete water toe. Roer het goed totdat de suiker is opgelost. Voeg ook de drank toe.

Vet een cakevorm in met boter en bestuif met bloem, of doe er bakpapier in. Verwarm de oven voor op 180 graden (heteluchtoven is 20 graden lager).

Als het mengsel is afgekoeld tot lauw, alle andere ingrediënten, behalve de stemgember, toevoegen en goed mengen. Het lijkt dan op een dik cakebeslag.

Leg de plakjes stemgember in de vorm en giet het beslag erop. Zet in de oven voor 50 a 60 minuten. Test de koek met een satéprikker; als die er droog uitkomt, is de koek gaar.

Laat de koek een half uur in de vorm staan om af te koelen, stort hem dan en laat hem op zijn kop verder afkoelen. Verpak de koek daarna in folie en, nu het belangrijkste, laat dit drie dagen rusten voordat het wordt aangesneden. Vers is de koek niet bijzonder, maar na drie dagen is het heerlijk.

Andere recepten voor ontbijtkoek stonden hier en hier.

Polpette in salsa al pomodoro

Ik had al meerdere recepten voor gehaktballetjes in tomatensaus geprobeerd, maar had steeds het idee dat het beter kon. Totdat ik dit recept zag. Ik had niet alles in huis, er zijn wat originele ingrediënten gesneuveld of vervangen, maar dit is het. Deze houden we erin en is eindelijk blogwaardig! Want jullie dachten toch niet dat alles rücksichtslos het net werd opgegooid? Laat staan dat het hier altijd goed gaat…

Polpette in salsa al pomodoro

Recept voor 500 gr pasta

Bron: bewerkt recept uit de Australian Gourmet Traveller/ May 2011

Salsa al pomodoro:

80 ml olijfolie

1 teen knoflook, gesnipperd

½ tl chilivlokken

1 liter gezeefde tomaten
200 ml kippenbouillon

10 blaadjes basilicum, gescheurd

1 tl gedroogde oregano

Gehaktballetjes:

100 ml melk

3 witte boterhammen of ander wit brood, zonder korst (80 gr)

300 gr half-om-half gehakt

250 gr kipfilet, tot gehakt vermalen

Olijfolie

1 uitje, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

50 gr ontbijtspek, fijngehakt

2 ansjovisfilets uit blik, gehakt

1 tl gedroogde rozemarijn of één takje verse rozemarijn, gehakt     

75 ml witte wijn

1 plantje peterselie, alleen de blaadjes, of 250 ml los gestapelde blaadjes

50 gr parmezaan

½ tl nootmuskaat

Voor de salsa al pomodoro, de olie verhitten in een koekenpan. Voeg de knoflook en chilivlokken toe en fruit deze op middelhoog vuur (1-2 minuten). Voeg de tomaten, bouillon, oregano en basilicum toe en laat dit op zacht vuur 45 minuten tot een uur pruttelen.

Voor de gehaktballetjes het brood weken in de melk. Ondertussen de ui en knoflook fruiten in een pan (7-10 minuten). Voeg het spek, ansjovis en rozemarijn toe en bak zachtjes tot de ansjovis is gesmolten (8-10 minuten). Voeg de wijn toe en laat iets verdampen. Haal de pan van het vuur.

Knijp het brood uit en gooi de melk weg. Voeg alle ingrediënten voor het gehakt samen en rol ze tot balletjes ter grootte van een walnoot.

Bak de balletjes in een koekenpan met olie bruin en gaar. Voeg de balletjes toe aan de tomatensaus. Serveer met pasta.

Oordeel van het smaakpanel: het heeft hen niet bereikt. Het was bedoeld als avondeten, maar die dag vierden we de verjaardag van de tweeling en aan het einde van de middag bleek dit opeens een perfect hapje te zijn.

Huzarensalade van oma Marsepein

Dit is het recept van mijn moeder’s huzarensalade en ik kwam er vroeger graag voor aan tafel. In mijn herinnering was ik maar over twee dingen enthousiast en dat waren macaroni en huzarensalade. Ik hoop voor mijn ouders dat er toch wel meer eten was dat ik de moeite waard vond. Het is in ieder geval allemaal goed gekomen met me, want tegenwoordig weiger ik alleen nori-velletjes en Noorse gammelost.

Nog steeds staat aardappelsalade in welke vorm dan ook hoog in mijn lijst van favorieten. Het eten dat je als kind kreeg is soms het summum van ‘comfort food’, maar toch waren er een paar kleine aanpassingen nodig om het hier neer te kunnen zetten. Als ik er echt een blikje smac in doe, zoals mijn moeder dat doet, ben ik binnen een week de risee van de Nederlandse foodbloggers, dus dat doe ik mooi niet. Ook geen corned beef, zelfs al is dat klassiek te noemen. Er mag iets chiquers in, zoals gerookte kip. Of fricandeau. En draadjesvlees mag ook, maar wie heeft dat nog regelmatig over als restje? De klassieke salade hoort ook te bestaan uit blokjes; alle ingrediënten zijn in mooie blokjes van 0,5 cm gesneden, en dat doe ik ook, maar niet bij de aardappels. Die worden lekker gestampt, zodat je een smeerbare salade krijgt. Er zit ook geen appel in. Ik vind het er niet bij horen, maar er zijn volksstammen wel opgevoed met appel in hun huzarensalade, dus trekt u zich vooral niets van mij aan.

Als je even op het internet zoekt naar andere huzarensalades krijg je de indruk dat dit misschien wel het meest mishandelde Nederlandse gerecht is. Het is dan wel typisch een recept voor restverwerking, maar er zijn grenzen. Ik schoot een paar keer in de lach om de ingrediënten die genoemd werden:

·         Velen noemen toch echt Smac, en vooruit, het valt te verdedigen als jeugdsentiment.

·         Blokjes ham, met de toevoeging: zelf snijden kan ook. Oh?

·         Een zakje aardappelpureepoeder…

·         Een kant en klare bak salade (in een recept voor huzarensalade!) en daar roeren ze dan een blikje zalm door.

·         1 middelmatige pot doperwten/wortelen. Middelmatig?

·         Een bakje vleessalade van Johma, om er doorheen te roeren, ja.

Ieder zijn eigen favoriet dus, maar dit is:

Huzarensalade van oma Marsepein

Recept voor 4 flinke eters, of een flinke bak voor een buffet

900 gr geschilde, kruimige aardappels (wie wel blokjes aardappel wil, neemt hier natuurlijk een vaste aardappel, die in de schil wordt gekookt en daarna pas geschild)

1 ui, gesnipperd

75 gr doperwten (diepvries)

100 gr gerookte kip, in blokjes

300 gr augurk, in blokjes

100 gr belegen Goudse kaas, in blokjes

2 el kappertjes

1 el mosterd

4 grote el mayonaise

zout en peper naar smaak

Kook de aardappels gaar en stamp ze fijn. Kook de erwten enkele minuten om ze te garen en koel ze onder koud water. Meng alle ingrediënten samen en zet minimaal een uur in de koelkast. Ik eet de salade graag met knapperig brood en versier de salade met vleeswaren, kleine asperges in gekookte ham, een gekookt eitje, augurk of zilveruitjes, etc. Wat er in de koelkast ligt eigenlijk.

Oordeel van de kleine chef: even doorzetten nog. Hij nam een muizenhapje, had een rilmoment, wij hadden een fotomoment, en hij rilde nog zeker een minuut na. Te zuur, chef?

Kip uit de oven met olijven en pruimen

Ligt het aan mij, of zijn het altijd mannen die geen botjes in hun vlees willen? Ik heb er nog nooit een vrouw over horen klagen, maar wel zat mannen die stuk voor stuk geen zin hebben in geklooi met hun eten. Of ze moeten gecompliceerde mes-en-vork-kunsten vertonen om het vlees netjes van het bot af te krijgen, of ze moeten hun handen gebruiken, en dat willen ze niet. Hier niet, in ieder geval. Voor die mannen koop ik met hetzelfde gemak een kipfilet, maar een kippenbout heeft toch echt meer smaak.

Goed, dan voegen we zelf de smaak wel toe: in dit gerecht zit daar genoeg van in en de kip kwam heerlijk sappig en mals uit de oven. Het is ook erg geschikt voor een zomeravond buiten, want het blijft lekker, ook als het al wat is afgekoeld. Ik zie het wel zitten: gebakken aardappeltjes of wat knapperig brood erbij, wat groene salade of een bonensalade met een zure dressing, en natuurlijk nog meer van die witte wijn die erin zit.

Let er wel op dat de kip een paar uur moet marineren!

In plaats van kipfilet kunnen kippenbouten natuurlijk ook prima worden gebruikt door mensen die geen familieleden hebben die zeuren over botjes in het vlees…

Kip uit de oven met olijven en pruimen

recept voor 4 personen

6 ons kipfilet

3 tenen knoflook, gesnipperd

Zout en peper

1 volle tl gedroogde oregano

2 el balsamico azijn

3 el olijfolie

10 gedroogde pruimen, ontpit en gehalveerd

2 el gesnipperde zwarte olijven

2 volle tl kappertjes

1 el bruine basterdsuiker

1 glas droge sherry of droge, witte wijn

Verse peterselie

Snijd de kipfilet in de lengte één keer door, zodat je van elke filet 2 dikke, lange stukken krijgt. Doe deze in een ovenschaal met alle ingrediënten, behalve de suiker, wijn en peterselie. Zorg dat de kip in een enkele laag ligt. Laat dit een halve dag afgedekt marineren in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 175 graden (hetelucht 155 graden). Giet de wijn of sherry over de kip en verdeel de basterdsuiker eroverheen. Bak de kip in ongeveer 50 minuten gaar.

Voor het serveren verse peterselie eroverheen strooien.

Oordeel van het smaakpanel: De kip werd geaccepteerd door Kleine Chef, maar de rest van de maaltijd niet. Ik weet niet meer wat we er bij aten, maar aan de kip lag het in ieder geval niet.

Gembercake met abdijbier en maple syrup

Als je het weet, proef je het bier erin terug, maar anders is dit gewoon een kruidige en wat vochtige cake. Ik gebruikte maple syrup, maar dat is vrij duur, en gewone schenkstroop werkt ook. Honing zou zelfs ook kunnen. Gebruik in dat geval nog steeds de tweede 60 ml stroop uit de ingrediëntenlijst. Als je alleen stroop gebruikt heb je in totaal dus 185 ml nodig.

De liefhebber eet er wat slagroom of mascarpone met snippers stemgember en een scheutje gembersiroop bij.

Gembercake met abdijbier en maple syrup

Recept voor een springvorm van 24 cm

100 gr rozijnen

100 gr dadels

Scheut rum voor het weken van de rozijnen

Flesje donker abdijbier - bv Leffe Bruin, Grimbergen Dubbel (maar Guinness kan ook uitstekend)

250 gr zelfrijzend bakmeel

2 volle tl cacaopoeder

2 tl kaneel

1 tl allspice (poeder), of anders foelie of nootmuskaat en een snufje extra kaneel

½ tl kruidnagelpoeder

½ tl zout

150 gr roomboter, op kamertemperatuur

50 gr donkerbruine basterdsuiker

75 gr kristalsuiker

125 ml maple syrup, stroop, of honing

Nog eens 60 ml gewone keukenstroop

2 eieren

5 cm verse gember, schoongemaakt (ongeveer 60 gr)

Week de rozijnen en in stukjes gesneden dadels met een scheut bier en een scheut rum. Zet 1 minuut in de magnetron om wat op te warmen. Zorg dat je nog 160 ml bier overhoudt voor het beslag!

Verwarm de oven op 175 graden (150 graden hetelucht).

Meng samen in een kom: zelfrijzend bakmeel, cacao, specerijen en zout.

Meng in een andere kom alle natte ingrediënten: boter, 2 x suiker, stroop, 160 ml bier en eieren.

Rasp de gember op een fijne rasp en voeg toe aan een van de twee kommen. Zorg dat er geen lange vezels bijzitten.

Bekleed een springvorm met een stuk bakpapier door dit op de bodem te klemmen en vet de randen in. Voeg dan de twee kommen samen en meng goed door. Laat de rozijnen en dadels uitlekken en voeg deze ook toe. Het weekwater wordt niet gebruikt. Giet het beslag in de springvorm.

Bak de cake 5 kwartier of totdat een satéprikker die erin wordt gestoken, er droog uitkomt.

Oordeel van het smaakpanel: ja hoor, laat maar doorkomen voor alle drie.

Strata met groene asperges en chorizo

Strata? Ik had er nog nooit van gehoord. Ik vond het recept in het mei-nummer van het Deense kookmagazine Mad&Venner en gezien de ingrediënten had het zomaar een Italiaanse ovenschotel kunnen zijn. Het leek me een typisch boerengerecht waarbij het oud geworden brood nog nuttig werd verwerkt tot avondeten. Net als onze wentelteefjes eigenlijk.

Maar het blijkt Amerikaans te zijn. Tenminste, die hebben het verder ontwikkeld. Het gerecht moet net als een lasagne bestaan uit laagjes en vandaar ook de naam, wat lagen betekent. Samen met een mengsel van eieren en melk is het niets meer dan een hartige broodpudding en die laagjes geloofde ik verder wel: ik husselde alles op zijn Jamie Oliver’s door elkaar met de handen en ik was niet alleen sneller klaar, maar ik denk ook dat het effect hetzelfde was en het zag er vast rustieker uit.

Enfin, het was een laaiend succes aan tafel. Kleine Chef bleef vragen om meer, Zus&Zo kregen stukjes ei toegestopt en meneer zat mij aan te kijken voor het laatste stuk in de schaal. Ik gunde het hem maar, omdat hij dringend vroeg wanneer ik het weer eens ging maken.

Ik zal het absoluut weer maken, maar dan ga ik wel wat verschillende combinaties uitproberen, want de wereld ligt natuurlijk open met zo’n makkelijk recept. Broccoli en bacon lijkt me wel wat. Of prei en gorgonzola...

Let er wel op dat de schaal een aantal uren in de koelkast moet staan, zodat het brood rustig al het vocht kan opslurpen. In de VS is dit gerecht populair als ontbijt, met ham en kaas als een luxe scrambled eggs, en dan maken ze het ook de avond ervoor al klaar.

Strata met groene asperges en chorizo

Recept voor een ovenschaal van ongeveer 20x30 cm

Bij ons voldoende voor 2 volwassenen en een hongerige peuter

200 gr groene asperges, schoongemaakt en in stukken

2 (rode) uien, in halve ringen

Scheut olie of boter

200 gr (afgebakken) knapperig brood zoals ciabatta (liefst ciabatta; stokbrood zuigt meer vocht op en wordt natter)

100 gr chorizo, in kleine stukjes

In totaal 250 gr grana padano en gruyère, beide geraspt. Ik gebruikte 2/3 deel gruyere en 1/3 grana padano.

3 dl melk

5 eieren

1 el scherpe mosterd

Zout en peper

Fruit de asperges en uien in de olie of boter, totdat ze beginnen te kleuren.

Snijd het brood in blokjes van een ruime centimeter.

Vermeng de groente, brood, chorizo en kaas in een ovenschaal van ongeveer 20x30 cm en hussel het door elkaar.

Klop de eieren los met de melk, mosterd en zout en peper. Giet dit over het mengsel in de ovenschaal en schep nog eens door.

Dek de schaal dan af en zet dit zo’n 8 uur in de koelkast.

Verwarm de oven op 180 graden (160 graden hetelucht) en bak de strata in 50 minuten bruin en gaar.

Oordeel van het smaakpanel: zie boven. Alleen maar lovende berichten. Chef schoof wel een paar stukjes asperge naar mij toe.