Vlierbessensiroop

Kleine Chef wil best helpen om de vlierbessen te vervoeren, maar heeft wel erg weinig geduld bij het wachten op het plukken…

Vergeten jullie de vlierbessen niet? Ze hangen er al een paar weken, maar vorig weekend heb ik zelf snel een tas geplukt en dit weekend moet het zeker nog kunnen.

Vanwege tijdgebrek maakte ik een gewone siroop, want het schoonmaken is al monnikenwerk op zich. Je moet er wel even een uurtje voor vrij maken. Het plukken is nog wel leuk, maar dan de bessen van de trossen rissen neemt flink wat tijd in beslag. Maar de kleur van die siroop… Daar doe je het alleen al voor! Diep, heel diep paars. En de smaak? Tja, het heeft iets van bramen en cerise. Lekker hoor. Volgend jaar hoop ik iets creatievers te doen.

Het recept is simpel. Kijk maar even bij het stukje over siroop maken. Ik deed een kopje water bij een pan schoongemaakte bessen en bracht het aan de kook. Dan zachtjes laten koken totdat alle bessen kapot zijn. Zeef het (er blijft vrij veel pulp over) en meet hoeveel sap er is.

Doe het sap weer terug in de pan en voeg suiker toe (ik gebruikte 1100 gr suiker op 1 liter sap en dat was voldoende) en citroenzuur.

Verder kan je de tips in het andere stukje gebruiken om de siroop te bewaren.

Siciliaanse pasta met tonijn

Een echte classic deze saus. Deze Siciliaanse pasta met Arabische invloeden is erg bekend en komt in allerlei varianten voor. De zoetzure saus met balsamico, rozijnen, pijnboompitten en tomaat is een dankbare combinatie met de tonijn. Verse tonijn zou kunnen, maar tonijn uit blik werkt ook uitstekend. Een eetlepel kappertjes zou er nog bij kunnen voor een zuur accent, maar de kinderen vonden het zo prima.

Siciliaanse pasta met tonijn

recept voor 500 gr pasta

1 ui, gehalveerd en in smalle ringen gesneden

1 teen knoflook, gesnipperd

Olie om in te bakken

2 el pijnboompitten

3 el rozijnen

3 el balsamico

2 tl suiker

2 blikjes tonijn (op olie of water), uitlekgewicht ongeveer 130 gr per stuk

2 kleine gedroogde chilipepertjes

400 ml tomaatstukjes uit blik/pak

500 gr pasta naar keuze

Fruit de ui en knoflook op laag vuur in ongeveer 3 eetlepels olie (5 – 10 minuten). Laat de ui niet bruin worden. Voeg dan de pijnboompitten, rozijnen, balsamico, suiker, tonijn en pepertjes toe. Schep dit goed door en voeg dan ook de tomaatstukjes toe. Breng op smaak met zout en peper en laat nog eens 10 minuten zachtjes sudderen. In die tijd ook de pasta gaar koken.

Meng de saus door de pasta. Kaas hoort hier eigenlijk niet bij… (maar Kleine Chef vindt dat een belachelijke opvatting)

Oordeel van het smaakpanel: ik wist niet wat ik moest verwachten, maar ze vochten elkaar de pan uit voor meer. Kleine Chef wilde nog eens opscheppen en daarna vonden ze het alle drie een leuk spelletje om de lange slierten op te slurpen, zodat ze nog eens een portie opaten. Het huis zag er inmiddels uit alsof de Hunnen erdoorheen waren getrokken.

Amandelcake met vijgen

Dochter Zus mocht met de trein mee naar de Turkse winkel (die we gemakshalve zo noemen, maar volgens mij is de eigenaar een Egyptenaar) in de grote stad. Ze heeft die dag erg veel meegemaakt. Niet alleen zat ze voor het eerst in de trein, maar ze kreeg ook haar eerste schoenen, en ’s avonds mocht ze verse vijgen en granaatappelpitten proeven. Die vijgen vond ze te walgelijk voor woorden, maar de granaatappelpitten werden samen met haar zus met handenvol genuttigd. Van de rest van de vijgen heb ik toen maar cakejes gebakken, die overigens zalig luchtig en zacht waren.

Amandelpoeder koop je kant-en-klaar of je maalt zelf amandelen fijn in de keukenmachine. Het moet dan wel echt fijn worden. Omdat het een deel van het zelfrijzend bakmeel vervangt, moet je ook wat extra bakpoeder toevoegen.

Leg de vijgen er niet direct op, want ze zullen onmiddellijk naar de bodem zakken en verzwolgen worden door het rijzende beslag. Wacht daarom 20 tot 30 minuten totdat het beslag wat kan dragen en leg ze er dan vlug op (laat de oven niet te lang openstaan en haal de vorm er liever ook niet uit). Ze zullen er alsnog iets inzakken, dus druk het ook zeker niet aan. Nu is cake met vijg erin ook lekker, maar het heeft niet het beoogde effect…

Amandelcake met vijgen

Recept voor 12 kleine cakejes of 1 grote

150 gr roomboter, op kamertemperatuur

150 gr suiker

mespunt zout

1 zakje vanillesuiker

3 eieren

100 gr zelfrijzend bakmeel

1 afgestreken tl bakpoeder

100 gr amandelpoeder

3 kleine vijgen in kwarten (of door de helft voor een grote cake)

Verwarm de oven voor op 160 graden (140 graden hetelucht).

Klop met een mixer de boter, zout, suiker en vanillesuiker luchtig. Klop er dan een voor een de eieren door. Schep er tenslotte het bakmeel, bakpoeder en amandelpoeder doorheen. Schep dit in vormpjes of een grote ingevette cakevorm.

Zet dit in de oven. Na ongeveer 20 minuten voorzichtig (en snel) de vijgen erop leggen.  Bak de cake verder af (totaal 45 minuten voor de kleine cakejes en minimaal 1 uur voor een grote vorm). Controleer of ze gaar zijn door er een satéprikker in te steken: als die er droog uitkomt, is het klaar.

Oordeel van het smaakpanel: zolang ze die vieze vijgen maar niet hoeven op te eten, is het goed te doen.

Ingemaakte pruimen in honingsiroop

Ik kon deze pruimen natuurlijk niet wegzetten tot de winter, want ze mogen op het blog en dan moet er wel even worden voorgeproefd: na een week waren ze al heerlijk. De zachte, rode pruimen hadden de siroop ook prachtig rood gekleurd en het is straks, als het guur winterweer is, perfect bij ijs of vanilleyoghurt. Wij gaan nog snel meer maken.

De hoeveelheid is naar eigen inzicht. Zorg dat je voldoende siroop maakt om de pot te vullen. Overigens is extra siroop zo gemaakt, dus je kan desnoods zuinig aan doen.

Hele pruimen in honingsiroop

·         Pruimen, gewassen

·         1 deel vloeibare honing en 2 delen water

·         smaakmakers: vanillestokje, steranijs of kaneelstokje

·         grote inmaakpotten en een pan waar de potten inpassen

·         Een thermometer is erg praktisch. Ligt er nu nog geen (digitale) thermometer in de keukenla? Een simpele heb je al vanaf een tientje en een goede digitale voor 20 a 25 euro. Ze zijn geweldig en in te zetten bij veel keukenklusjes. Ik kan niet meer zonder!

Maak eerst de potten goed schoon en kook ze daarna, met de ringen, uit in een grote pan. Zet ze op hun kop weg op een schone theedoek.

Maak de siroop door de honing kort te koken met het water.

De pruimen kunnen ook gehalveerd worden, zodat de pit al verwijderd kan worden. Ook kan je ze inprikken, maar mijn ervaring is dat het velletje toch wel barst.

Zorg dat er een grote pan met water klaar staat. Het moet niet koken, maar ongeveer 85 graden zijn.

Doe de pruimen in de pot en druk ze zoveel mogelijk aan, zodat alle beschikbare ruimte wordt opgevuld. Steek er eventueel een kaneelstokje, vanillepeul of steranijs bij. Vul de pot dan aan met de hete siroop tot iets onder de rand. Maak de randen schoon en sluit de pot. Zet het voorzichtig in de pan met heet water. Eventueel vul je de pan niet helemaal met water, zodat je de pot erin kan zetten, en vul je daarna de rest van het (hete!) water aan.

Laat het daar 25 minuten op 85 graden staan. Zet het vuur dan uit en laat het geheel afkoelen. Haal dan pas de pot uit het water.

Vooropgesteld dat de pot goed vacuüm is getrokken kan je het nu een jaar bewaren op een donkere en koele plek.

Oosterse salade met kip en zoetzure mangosaus

Wat vond ik de opdracht voor het Foodblog Event van deze maand lastig! Robin van het blog Aziatische Ingrediënten vroeg namelijk om Aziatische (uiteraard) Salades, en zo Oosters ben ik nu ook weer niet ingesteld. Jawel, ik kan best een rijsttafeltje vullen, en ik kom regelmatig in de toko, maar salades…?

Ik sloeg er maar eens de boeken op na: stuk voor stuk bleken dat onwaarschijnlijke combinaties te zijn van fruit en groente, gefermenteerde garnaaltjes, gefrituurde viskruimels en andere onderdelen die in het woordenboek moesten worden opgezocht. Of het waren juist verwesterde fusion-gerechten waar de eerste, de beste Chinees zich voor zou generen (lees: pastasalade met satésaus en wat verdwaalde koriander), en dat laatste wilde Robin vast niet op zijn blog zetten. Hij heeft tenslotte een naam hoog te houden.

Kortom, ik moest zelf maar eens aan de slag, en dat is ook direct het aardige van het Event; dat je soms uit je vertrouwde hoek moet komen en weer eens iets nieuws moet maken. Gelukkig was er al vermeld dat er niet zou worden gelet op authenticiteit. Dat redt me weer, want het volgende recept bedacht ik al rondlopend in de supermarkt.

De kip pocheerde ik, want dat is wel zo slank en het paste naar mijn idee wat beter in een salade, maar het is vast ook lekker om het te bakken. Ik was erg tevreden met de saus. Die zie ik nog wel terugkomen als dipsaus bij het een of ander.

Oosterse salade met kip en zoetzure mangosaus

Recept voor 2 of 3 personen

2 kipfilets

kippenbouillon of olie om in te bakken (naar keuze pocheren of bakken)

1 komkommer

koriander of (Thaise) basilicum

Saus:

200 gr schoongemaakte mango

20 gr suiker (1 opgehoopte eetlepel)

1 volle tl sambal oelek

50 ml vers sinaasappelsap

1 gele paprika

1,5 el azijn

1 tl zout

1 teen knoflook

Begin met de kip: als deze, zoals ik deed, gepocheerd moet worden, breng dan een kleine liter kippenbouillon aan de kook en laat de kip hierin 10 minuten pocheren; de temperatuur van het water moet net onder het kookpunt liggen. Draai het vuur dan uit, maar laat de kip nog eens 10 minuten in de bouillon liggen. Laat het daarna verder afkoelen.

Of bak de kip, in plaats van het pocheren, in wat olie gaar.

Ondertussen de ovengril aanzetten en de paprika daaronder grillen: houd het in de gaten en draai de paprika om wanneer de schil zwarte plekken krijgt en los begint te laten. Als de paprika klaar is, iets laten afkoelen, en dan de schil eraf halen. Leg de helft van het vruchtvlees apart; dit wordt niet gebruikt. Er gaat een halve paprika in de saus.

nu alle ingrediënten voor de saus samen in een blender of keukenmachine en pureer het tot een gladde saus. Ik kreeg een mooie dunne saus, maar voeg eventueel wat water toe als het te dik is.

Snijd de komkommer in de lengte door en schraap de zaadlijsten eruit. Snij de komkommer daarna in schuine, lange plakken.

Snijd de kip ook in plakken.

Maak de salade op door bijvoorbeeld de kip en komkommer om en om te zetten of hussel het door elkaar.

Serveer met de saus en bestrooi met wat koriander of (Thaise) basilicum.

Oordeel van het smaakpanel: Zus&Zo wilden het wel proberen, tot mijn stomme verbazing, en hoewel Zus gekke bekken trok, wilde ze daarna meer. Maar ze eten ook boterhammen met pindakaas en sambal, en spicy snack-nori. Persoonlijk vind ik het apart…

Marokkaanse kip met kikkererwten en uienconfiture

Ik houd erg van de warme smaken van dit gerecht. Het is zoetig, kruidig en smelt haast in de mond. Het zal perfect zijn voor de wat koudere dagen, hoewel wij het van de week in de tuin aten.

Gebruik voor de uienconfiture witte, zoete uien, dus geen standaard uien, want die zijn geel. Witte uien zijn zoeter. Als je gele uien langzaam gaart, komt er ook suiker vrij, maar bij witte uien gaat dat net even wat beter. Overigens is het geen must om dit erbij te eten, maar het maakt het wel af. En je moet toch iets doen terwijl de kip in de oven staat… Neem er ook beslist de tijd voor: uienconfiture maak je niet snel.

Botjes in het eten worden hier niet op prijs gesteld en ik haal ze er dus uit. Dat eet ook een stuk makkelijker, het wordt niet zo’n bende aan tafel en de kip wordt zolang gegaard dat het vlees uit zichzelf van de botten valt. Het is werkelijk een klusje van niets om de botten en vel van de kip te scheiden. O ja, geen kipfilets gebruiken hoor; hiervoor heb je echt die smakelijke poten nodig.

Marokkaanse kip met kikkererwten en uienconfiture

Recept is ruimschoots voor 2 personen en 2 of 3 kleine kinderen

1 ui, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

olie om in te bakken

1 kg kippenbouten met vel

volle tl korianderpoeder (ook wel bekend als ketoembar)

1 afgestreken tl komijnpoeder (djinten)

1 tl kurkuma

1 envelopje saffraandraadjes

1 tl kaneel

zout en peper naar smaak

60 gr rozijnen

250 ml kippenbouillon + extra voor de couscous

200 gr kikkererwten uit blik

225 gr couscous

Uienconfiture:

50 gr roomboter

500 gr witte, zoete uien

3 el honing

½ tl kaneel

zout en peper

Verwarm de oven voor op 150 graden (140 graden voor hetelucht). Fruit de uien en knoflook in wat olie, in een pan die straks ook de oven in kan. Bijvoorbeeld een (gietijzeren) braadpan. In een andere pan de kippenbouten in 5 tot 10 minuten rondom aanbakken.

Voeg alle specerijen, rozijnen en bouillon toe aan de pan met de uien.  Leg de kippenbouten erbij. De kikkererwten gaan er pas aan het einde bij! Leg het deksel erop en zet de pan anderhalf uur in de oven. Na deze tijd moet het vlees uit zichzelf van de botten vallen. Als je zonder botjes wilt serveren, laat het dan iets afkoelen en haal het vlees los. Doe het terug in de pan. De botten kunnen weg, en met de vellen zal de kat vast enorm in zijn sas zijn. Zet het geheel weer op het fornuis en voeg de kikkererwten toe. Warm het door en de stoofpot is klaar.  

Bereid de couscous zoals op de verpakking staat, maar het liefste met kippenbouillon.

Terwijl de pan in de oven staat maak je de uienconfiture: snijd de uien doormidden en dan in dunne, halve ringen. Smelt de boter in een koekenpan of hapjespan, als er straks maar een deksel op past. Voeg de uien toe. Zet het vuur even hoog, zodat de inhoud goed warm wordt, maar draai het daarna direct terug tot het kleinste pitje. Laat dit nu een uur staan pruttelen, met deksel, en roer heel af en toe. Na een uur zijn de uien helemaal zacht, maar nog steeds net zo wit als ze erin gingen. Wel is de natuurlijke suiker uit de uien vrijgekomen. Om dit te helpen wordt de honing nu ook toegevoegd. Zet het vuur hoger en laat de uien nu karameliseren in ruim 5 minuten. Er zal ook nog wel wat vocht moeten verdampen. Blijf er wel bij staan en schud het af en toe om. Als de uien een mooie bruine kleur hebben, is het klaar. Breng op smaak met zout en peper.

Serveer de couscous met een schep kip en ui.

Oordeel van het smaakpanel: de dames aten het bord erbij op, Kleine Chef zit helaas weer in een ontkennende fase. Hij keurt het allemaal geen blik waardig. We proberen het de volgende keer gewoon weer.

Pasta met bloemkool en camembertsaus

Af en toe is het hier de hoogste tijd dat de kinderen weer eens wat groente tot zich nemen. Dan bak je op zondag nog hoopvol pannenkoeken voor ze, want ze eten de rest van de week vast weer gezond, maar op maandag weigeren ze de experimentele parelgortsalade met rauwe biet en alfalfa, en op dinsdag blijken ze snipverkouden te zijn en wordt de spinazie resoluut opzij geschoven. Op woensdag moet er dan wel steviger geschut worden ingezet om er vitamines in te krijgen, want inmiddels stroomt het snot uit de neusjes, en ze slapen slecht. Erger nog; hun ouders doen ook geen oog dicht.

Nu hebben wij een aantal gerechten in de aanslag voor dit soort gevallen. Bij de meeste komt er een rijkelijke hoeveelheid kaas aan te pas en mager is het allemaal niet, maar ze hadden toch al een balansdag op maandag en dinsdag en het hoeft niet altijd allemaal perfect te zijn. Je moet nog wel oppassen dat je niet vervalt in pasta met spinazie a la crème, of studentikoze pannetjes vol spaghetti met wortel en banaan, overgoten met gesmolten boursin, want je moet het zelf ook allemaal maar opeten en blij word je daar niet altijd van. Overigens geen kwaad woord over Boursin, hoor. Zeker de Boursin Cuisine niet. Dat weet menig avond te redden als je 5 minuten voor bedtijd nog komt binnen rennen met 3 afgedraaide kinderen.

Enfin, dit keer werd het een pasta-creatie met bloemkool en een romige camembertsaus. Kies wel een camembert met smaak. Als het niet voor de kinderen is, doe het dan voor jezelf. Hak de bloemkool in centimeter grote blokjes, zodat het nagenoeg onherkenbaar wordt en bedek het dan met de camembertsaus. Er werd hier gehuild toen het op was. Echt waar.

Het is allemaal zo gemaakt, maar als er meer tijd is, kan de bloemkool worden geroosterd in de oven. De smaak wordt er wat nootachtig van en zal goed samen gaan met de camembert. Het recept staat in het recept hier direct voor. Hak de bloemkool verder fijn nadat het uit de oven komt en voeg het dan toe aan de gare pasta.

Pasta met bloemkool en camembertsaus

recept voor 2 personen en 2 of 3 hongerige, kleine kinderen

1 ui, gesnipperd

1 teen knoflook, gesnipperd

olie om in te bakken

300 gr pasta naar keuze

een halve bloemkool, in schijven gesneden en daarna in blokjes

200 ml crème fraiche (light kan, maar daar wordt de saus wat dunner van)

250 gr lekkere camembert, in stukjes

zout, peper

1 el pijnboompitten per persoon

Fruit de ui en knoflook in wat olie tot ze zacht zijn. Kook de bloemkool ongeveer 10 minuten in ruim kokend water in een grote pan, en voeg daar de pasta aan toe al naar gelang de kooktijd van de pasta.

Ondertussen de camembertstukjes laten smelten bij de uien. Als dat glad geroerd kan worden ook de crème fraiche toevoegen. Breng op smaak met zout en peper. Voeg alles samen. Je kunt het eventueel verder op smaak brengen met een lik mosterd.

Rooster de pijnboompitten een beetje bruin in een droge koekenpan en strooi dit over de pasta.

Oordeel van het smaakpanel: er rest mij alleen nog te zeggen dat Meneer Marsepein het ook goed te eten vond.

Geroosterde bloemkool

Nee, het oogt niet, zo’n plak bloemkool, maar het smaakt wel, dus probeer het vooral eens uit! Na een uurtje in de oven, lijkt het in niets op gewone, gekookte bloemkool, maar het krijgt iets nootachtigs en heeft meer bite dan de gekookte kool.

Je kunt er na het roosteren nog steeds alle kanten mee uit: het kan bijvoorbeeld zo op tafel met een sausje, hij kan de soep in, of je pureert hem met wat aardappelpuree. Ik maakte er een zuur sausje bij van witte wijn, ansjovis en kappertjes. Daarbij kwam een stuk gebakken kabeljauw en wat ravioli met kaas om Kleine Chef gerust te stellen. Hij heeft graag iets herkenbaars op zijn bord en pasta maakt altijd veel goed.

Geroosterde bloemkool

recept voor 4 personen

1 bloemkool

Olijfolie

Zout en peper

Voor de saus:

olie om in te bakken

1 ui, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

4 ansjovisfilets, in stukjes

2 el kappertjes

1 glas droge witte wijn

½ bosje peterselie

Verwarm de oven op 180 graden (165 graden hetelucht).

Snijd de bloemkool in grote stukken of snijd hem gewoon als een brood in dikke plakken van 2 cm. Leg deze op een bakplaat (met bakpapier) in een enkele laag. Smeer ze aan alle kanten ruim in met olijfolie en bestrooi met zout en peper. Zet de bloemkool 40 minuten lang in de oven.

Voor het sausje de ui en knoflook fruiten in de olie. Voeg de ansjovis in kleine stukjes toe en laat deze op laag vuur “smelten”. Voeg dan de wijn, kappertjes en peterselie toe en laat nog even pruttelen. Giet op het bord over de bloemkool.

Oordeel van de Kleine Chef: hij heeft het na een paar happen jolig weggeschoven, misschien omdat hij zich al te goed had gedaan aan een zak kroepoek. Dat is een beginnersfoutje, ja…. Maar hij begint toch al op een leeftijd te komen dat hij de groene stukken in zijn eten aan mij overhandigt.

Hollandse viskoekjes met remouladesaus

Beetje prakken, beetje mengen… Hier is niets lastigs aan. Gewoon een ouderwets Hollands viskoekje. De panko vind ik lekkerder dan gewone paneermeel. Het is Japans en veel grover dan onze kruimels. Het geeft dan ook wat meer volume aan het paneerlaagje. Olie opzuigen doet het trouwens ook als de beste…

Hollandse viskoekjes met remouladesaus

Recept voor 2 personen

400 gr (kruimige) geschilde aardappels

500 gr witvis, bv koolvis, kabeljauw,  …

1 blokje visbouillon

1 uitje, gesnipperd

2 el gehakte peterselie

1 el bloem

Peper, zout, nootmuskaat

Paneermeel of panko en eventueel een eetlepel dragon of peterselie

Boter of olie om in te bakken

Voor de saus:

mayonaise

augurk, gesnipperd

bieslook, peterselie, dragon

likje mosterd

kappertjes

peper, zout

eventueel een fijngeprakt ansjovisfiletje uit blik

Kook de aardappels gaar en stamp ze fijn. Ondertussen de vis in een laagje visbouillon zachtjes koken totdat het gaar is.

Meng dan de aardappels met de geprakte vis, ui, peterselie, bloem, peper, zout en nootmuskaat. Laat dit opstijven in de koelkast en vorm er dan koekjes van.

Haal de koekjes door het paneermeel of de panko. Ik meng graag nog wat kruiden door het paneermeel voordat ik de koekjes erdoor haal. Als het goed is plakken de koekjes van zichzelf ook wel en heb je geen ei nodig.

Bak de koekjes in wat olie of boter totdat ze mooi bruin zijn.

Ondertussen de saus maken door aan een paar flinke eetlepels mayonaise de rest van de ingrediënten toe te voegen. Ik heb maar geen hoeveelheden gegeven, want dit gaat het beste naar eigen inzicht en smaak.

Oordeel van het smaakpanel: ik heb het lekker met Zus zitten opeten, die lust wel een stukje vis.

Broccolitaart met gorgonzola en pecannoten

Hartige taarten bak ik in een vlaaivorm, zodat het niet van die enorme gevaartes worden. Een hoge taart lijkt vaak meer op omelet in een deegvorm, ze worden vaak wat waterig en het deeg gaart ook niet goed. Liever bak ik dan twee losse lage taarten als dat nodig is. Snijd de broccoli in mooie hapklare stukjes en laat ze vooral goed uitlekken.

Broccolitaart met gorgonzola en pecannoten

Recept voor 1 taart (voor 2 volwassenen en de kinderen eten hier ook een puntje van mee)

400 gr broccoli

250 ml melk

zout, peper

4 grote eieren

200 gr gorgonzola (of een andere blauwe kaas)

6 plakjes deeg voor hartige taart

75 gr pecannoten (of walnoten)

Verdeel de broccoli in kleine roosjes en snijd die nog eens door. Kook de broccoli 5 minuten om het iets voor te garen en laat het daarna heel goed uitlekken. Stoom ze nog even na in de pan zodat ze geen vocht meer loslaten. Verwarm de oven op 180 graden (20 graden lager voor hetelucht).

Laat het deeg ontdooien en bekleed er een ondiepe vorm mee. Verdeel de broccoliroosjes over het deeg en verkruimel de gorgonzola erover in kleine stukjes.

Klop de eieren los met de melk en wat zout en peper. Giet dit mengsel over de broccoli.

Verdeel er tenslotte de noten over.

Bak de taart in 40 minuten gaar.

Oordeel van het smaakpanel: alleen de noten lusten ze niet. Zelfs Kleine Chef, die ze anders wel weet te waarderen, vindt het maar rare, harde stukken in zijn taart en spuugt ze er gewoon weer uit. Kortom, we kunnen nog niet met hem uit eten…

Kwarkcake met rozijnen

Ik ben gek op beslag of deeg met kwark! Deze cake wordt prachtig zacht en luchtig, maar met een stuk minder boter dan bij normale cakes. Vervang de bloem en het bakpoeder alleen niet met gewoon zelfrijzend bakmeel, want er is meer bakpoeder nodig om dit zware beslag omhoog te krijgen dan er in zelfrijzend bakmeel zit!

Kwarkcake met rozijnen

Recept voor 1 cake

100 gr roomboter op kamertemperatuur

150 gr suiker

1 zakje vanillesuiker

½ tl zout

2 eieren

70 gr geweekte rozijnen

250 gr milde kwark (hoeft geen volle kwark te zijn)

250 gr bloem

1 afgestreken el bakpoeder

Verwarm de oven op 180 graden (160 graden voor hetelucht).

Mix de boter met de suiker, vanillesuiker en zout. Mix de eieren erdoor. Roer daarna de rest erdoor.

Het wordt een vrij stevig beslag. Schep dit in een siliconen vorm of een ingevette gewone cakevorm.

Bak de cake 50 tot 60 minuten of totdat een satéprikker die je erin steekt er weer droog uitkomt.

Bestuif de cake eventueel met poedersuiker als hij afgekoeld is.

Oordeel van het smaakpanel: Heerlijk!

Risotto met venkel en feta

Tachtig procent van het huishouden vond dit een goed recept, maar ik moet toegeven dat Meneer Marsepein wat miste. Terwijl de kinderen weg waren van de anijssmaak van de venkel en de zachte smaken van de rijst, had er voor Meneer wel iets pittigers bij gemogen. Misschien toch wat vlees ernaast of een scherpere kaas voor hem?

Risotto met venkel en feta

Recept voor 2 volwassenen en 2 of 3 kleine kinderen

Olie om in te bakken

1 uitje, gesnipperd

2 venkelknollen, in kleine stukjes gesneden, snijd de harde stukken eruit

300 gr risotto

125 ml droge sherry

1 liter hete (kruiden)bouillon

150 gr Parmezaanse kaas, geraspt

150 gr feta, in stukjes

Eventueel een klontje boter

Fruit de ui en de venkel in een kookpan minimaal 10 minuten in een scheut olie. De venkel moet daarna al nagenoeg gaar zijn. Voeg dan de rijst toe, bak dit op wat hoger vuur totdat de rijst goed heet is. Giet de sherry bij de rijst en schep door, maar laat het niet droog koken, dus giet er ook vrij snel wat van de bouillon bij.

Laat dit nu ongeveer 20 minuten zachtjes pruttelen terwijl je steeds bouillon erbij blijft gieten. Wel erop letten dat je aan het einde niet met teveel vocht in de pan blijft zitten, dus anticiperen op het juiste moment dat de rijst het zelf wel verder afmaakt en dan geen bouillon meer toevoegen. Ook het blijven roeren is belangrijk.

Als de rijst gaar is, de parmezaan toevoegen. Eventueel ook een klontje roomboter erin laten smelten, maar ik laat dit zelf vaak achterwege.

Serveer de risotto met de feta.

Oordeel van het smaakpanel: prima, hapt lekker weg. Ze kregen gewone kaas erbij. Ik vermoedde dat de feta op verzet zou stuiten.