Zeeuwse bolussen

De jongste dochter zeurde al dagenlang om Zeeuwse bolussen. Ze was ze zelfs al in miniatuurvorm aan het namaken van fimo-klei, dus de boodschap was duidelijk. Ik zie zelf altijd een beetje op tegen dit soort projecten en vermoed dan dat ze lastiger zijn dat ze eruit zien. Maar… het viel mee. Ik kan zelfs zeggen dat ze behoorlijk simpel waren. Niet in de laatste plaats doordat de dochter zelf het meeste werk heeft gedaan. Dat zegt al genoeg: als een tienjarige het kan, dan wij toch ook…?

Zeeuwse bolussen
14 stuks

voor het gistdeeg:
220 ml lauwe melk
80 gr gewone suiker
7 gram gedroogde gist (=1 zakje)
500 gr bloem
80 gr zachte roomboter
1 ei
1 tl zout

voor de suikerlaag:
250 gr bruine basterdsuiker
optioneel: fijne rasp van een halve citroen
½ el kaneel

Voor het gistdeeg kneed je alles samen tot een soepel deeg en laat dit 1 uur afgedekt op een warme plek rijzen. Ik zet het in een heel lauwe oven (even twee minuten aanzetten en dan weer uit. Het moet echt maar net ietsjes verwarmd zijn!)

Maak ondertussen het suikermengsel: gewoon alles mengen.

Verdeel het deeg in 14 bolletjes (dat is ongeveer 65 gram per bolletje).

Leg het suikermengsel op je werkblad en rol de bolletjes deeg erdoor. Leg ze opzij en rol de bolletjes nu een voor een uit tot lange strengen van zo’n 40 cm lang. Rol de streng dan door de suiker, zodat alles lekker dik bedekt is en rol de streng op tot een losse slak. Niet te strak, want het moet nog kunnen rijzen. Het einde van het deeg stop je onder de bolus. De suiker mag op, dus wat overblijft kan je verdelen over de bolussen. Laat ze nog eens 1 uur afgedekt rijzen op een warme plaats.

Verwarm de oven voor op 250 graden (conventioneel. Ik heb hetelucht niet uitgeprobeerd. Wanneer je niet anders hebt zou je een heteluchtoven moeten verwarmen op 215 graden). Het brood wordt loeiheet en dus kort gebakken: 7 tot 9 minuten. Bij mij was 9 minuten precies goed.

Zorg nu dat je een tweede bakplaat en nog een stuk bakpapier hebt klaarstaan. Haal de plaat uit de oven, leg er bakpapier op en daarop een bakplaat en draai alles om. Onderkant wordt dus bovenkant. Haal de plaat en papier eraf en laat verder afkoelen.

Eet ze het liefste op dezelfde dag op.

Voor het rijzen

net afgebakken

Vegetarische lahmacun (Turkse pizza) uit de koekenpan

Ik ga niet liegen: je bent wel even bezig met deze pizza’s, maar de tijd zit vooral in het bakken ervan. Het is dus eerder iets voor het weekend dan voor doordeweeks. Maar de kinderen zijn er hier erg blij mee!

Als je ze kunt kopen, dan zijn witte uien erg geschikt. Ze zijn scherper (en natter) dan de gewone gele uien. Verder is dit recept eigenlijk erg standaard. De verschillende recepten die er zijn wijken maar amper van elkaar af. Het enige grote verschil is natuurlijk dat deze pizza’s vegetarisch of vegan zijn doordat ik een vleesvervanger gebruik.
Ook bak ik ze niet in de oven, maar in de koekenpan. Daar nog wel even een belangrijk punt voor: begin er alleen aan als je twee koekenpannen met een deksel hebt. (Nb. de deksels van hapjespannen passen ook vaak op een gewone koekenpan.) Het punt is dat je per pizza zo’n 8 minuten bezig bent, dus met 1 pan wordt het wel een erg lange klus… Maar ook met twee pannen ben je nog wel een uurtje bezig. Oh ja, en heb je een gietijzeren koekenpan staan? Die is nu zeer geschikt!

En wat doen we er aan verdere toppings op? Behoorlijk standaard is natuurlijk fijngesneden ijsbergsla en blokjes tomaat. Door de tomaat mag ook wat peterselie. Maar een mengseltje van gehakte peterselie en uisnippers kan ook. Of rode ui-sliertjes met citroensap en sumak.
En daar mag natuurlijk ook knoflooksaus bij. Voor een vegan aanpak wijk je uit naar een rode saus, bijvoorbeeld door harissa te verdunnen met wat olijfolie, azijn en verse, gesnipperde ui. Maar om eerlijk te zijn: gewone schaschliksaus is ook lekker….!

Vegetarische lahmacun (Turkse pizza) uit de koekenpan
of veganistisch met een veganistisch gehakt
Ik gebruik maatschepjes: 1 tl = 5 ml
Recept voor 14 a 15 pizza’s – bij ons voldoende voor 2 volwassenen en 2 a 3 kinderen

nodig voor het deeg:
600 gram bloem
1 zakje gist (7 gr)
180 ml water
180 ml melk
1 opgehoopte tl suiker
2 theelepels zout

voor de vulling:
200 gr uien (liefst witte uien, geel kan ook)
100 gr rode puntpaprika (=1 grote)
2 rijpe tomaten (200 gr)
200 tot 300 gram vegetarisch of vegan gehakt (naschrift: tegenwoordig bak ik het gehakt eerst even lekker bruin aan. Doet veel voor de smaak. Pas daarna mengen met de rest, volgens recept)
een handje gehakte peterselie 
1 miniblikje van 70 gr tomatenpuree (maar paprikapuree kan ook, te koop in Turkse winkels)
2 el (zonnebloem)olie
1 opgehoopte tl paprikapoeder
1 opgehoopte tl komijn
iets heets naar smaak: chilivlokken, pul biber (milde Turkse chilivlokken) of sambal oelek naar smaak
zout en peper
verder: extra toppings, zie boven

Ook nodig: twee koekenpannen met een sluitende deksel

Maak eerst het deeg: meng bloem, gist en zout, en meng daar de lauwe melk en lauw water doorheen. Kijk even goed hoeveel water je wilt gebruiken; ik heb alles nodig, maar dat kan per bloemsoort verschillen. Je wilt eindigen met een soepel, niet plakkend deeg.
Dek het deeg af, zet op een warme plek weg en laat het ongeveer 1 uur tot 1,5 uur rijzen.

Ondertussen maak je de vulling: ontvel de tomaten. Dat doe je door er een kruis in te zetten. Dan dompel je ze een halve minuut onder in kokend water. Daarna trek je makkelijk het vel eraf.

Ik maak het mengsel in de keukenmachine: ik vermaal eerst de ui en paprika tot grove snippers. Daarna voeg ik de rest toe en ik vermaal het nog eens heel kort tot het een gesnipperde massa is. Het moet niet helemaal gepureerd zijn, maar wel iets dat je gemakkelijk kunt uitstrijken. Zie foto:

Je kunt het ook met de hand snijden/mengen. Begin dat ook weer eerst met de uien en paprika en snijd die eerst helemaal fijn. Je zal er wel wat meer werk aan hebben! : )

Verdeel het deeg in 14 of 15 bolletjes. Bestrooi het aanrecht met wat bloem en rol een bolletje deeg uit tot zeer dun. Je hebt dan ongeveer de maat van een gewone koekenpan. Niet helemaal rond? Jammer dan; dat lukt mij ook niet…

Verwarm de koekenpan(nen) en leg er een stuk bakpapier in (even wat kleiner knippen; ik halveer een vel en vouw de stukken dubbel in de pan). Leg daarop een lap deeg en bestrijk het snel met twee flinke eetlepels van de vulling (bv met de bolle kant van een lepel; dat smeert uitstekend.) Leg de deksel op de pan en laat het op LAAG vuur garen. Na een minuut of 8 is de onderkant vrij aardig gebakken met bruine plekken en de bovenkant van het deeg is gaar. Haal de pizza uit de pan en leg deze op een bord. Dek af met een theedoek. Het stuk bakpapier gebruik je opnieuw: beleg deze opnieuw als tevoren.

De tweede pizza leg je op z’n kop op de vorige, zodat de vullingen op elkaar liggen. De derde leg je dus weer normaal neer, etc. Bak alles verder af, houd de pizza’s goed afgedekt. Als je alle pizza’s hebt gebakken draai je de stapel onder de theedoek in 1 keer om en eet dan eerst de eerst gebakken pizza. Die is nu namelijk weer mooi zacht geworden en je kunt deze op je bord oprollen.

Beleg hem naar wens nog met wat fijngesneden ijsbergsla en blokjes tomaat, of iets van de andere suggesties hierboven!

Thaise rode curry met zoete aardappel en sperziebonen

Ik probeer tegenwoordig toch wel om hoofdzakelijk over vegetarische recepten te bloggen, met een uitzondering hier en daar, maar ik kan in een Thaise curry als deze niet om die ene eetlepel vissaus heen. Dat geeft zo’n specifieke smaak, dat is eigenlijk niet te vervangen met iets anders zonder afbreuk te doen aan de originele smaak. Wie het wil doet er een zoute sojasaus, zoals Kikkoman in, maar het is toch echt niet hetzelfde. Nb. wanneer je dat wel doet heb je een veganistische curry op het bord liggen.

Ik vond deze curry erg lekker met die zoete aardappel, die het net even wat meer ‘body’ geeft dan gewone groene groentes.

Wat betreft de limoenblaadjes; ik heb er al vaak over gesproken. Ik koop een hele zak blaadjes bij de toko en bewaar deze in de vriezer (misschien verkoopt de toko het ook wel bevroren). Dat is veel beter dan een gedroogd blaadje en het tilt je gerecht echt boven een standaardreceptje uit.

Thaise rode curry met zoete aardappel en sperziebonen
recept voor 4 personen

1 a 2 el olie
2 grote sjalotten of 1 ui, gesnipperd
2 a 3 tenen knoflook, gesnipperd
1 el verse gember, fijngehakt
2 of 3 el rode currypasta (ik gebruik 1 verpakking van Fairtrade van 70 gr)
2 x 250 ml OF een blik van 400 ml kokosmelk (Go-tan is mijn favoriete supermarktmerk)
10 limoenblaadjes (of desnoods 2 stengels citroengras - gekneusd in dat geval)
ongeveer 400 ml groentebouillon van 1 blokje voor 1 liter (of iets meer als je een blik kokosmelk gebruikt)
ongeveer 400 gr zoete aardappel
400 gr (gebroken) bevroren sperziebonen (als je verse bonen gebruikt moeten ze iets langer koken)
1 el vissaus of desnoods zoute sojasaus
sap van een limoen of halve citroen
1 el suiker
eventueel verse koriander voor het serveren

Snijd de groente in niet te grote blokjes en/of roosjes. Dobbelsteentjes is mooi. Voor de sperziebonen gebruik ik gebroken boontjes uit de vriezer.

Fruit de ui gedurende 5 minuten in wat olie in een grote hapjespan. Voeg daarna de knoflook en gember toe en bak nog eens 2 minuten op laag vuur. Roer de currypasta erdoor.
Voeg dan de rest toe, behalve het limoensap, de vissaus en suiker. Breng aan de kook en laat de groente gaar pruttelen in zo’n 15 minuten. Breng tenslotte op smaak met de limoensap, de vissaus en suiker.

Serveer met rijst en eventueel met verse koriander. De limoenblaadjes (of de citroenstengels) moeten er even worden uitgevist; die eet je niet op.