Kokosmakronen

Helaas nog steeds ziek! Er wordt weinig spannends gekookt, áls er al wordt gekookt. Je moet nog goed oppassen ook met wat je eet, want als je daarna ziek wordt, staat dat gerecht direct op de lijst “hoeft nooit meer terug te keren”. Zo heb ik al een paar jaar een zeer kille relatie met mosselen, ik sta op slechte voet met gerookte zalm (heel soms en met mate) en afgelopen week heb ik daar worstenbroodjes aan kunnen toevoegen. Ze waren prima gelukt, stonden mooi op de foto, maar ik kan het recept niet delen hier; kan ze niet meer luchten of zien…

Een baksel dan maar weer; die kan je tenminste makkelijk uitdelen!

Kokosmakronen

Uit een oud receptenboekje van mijn oma. Ik denk dat het uit de jaren ’60 stamt. Bak met Plezier! Van Dr.Oetker.

2 eiwitten

100 gr suiker

1 zakje vanillesuiker

½ tl kaneel

100 gr geraspte kokos

Mespunt zout

Klop de eiwitten stijf. Zorg dat de schaal waarin je de eiwitten gaat kloppen zeer schoon is. Er mag geen spoortje vet, eidooier of afwasmiddel in te vinden zijn, want dan kan je kloppen wat je wil, maar stijf worden zal het niet. Klop de eiwitten zonder de suiker met een mixer. Als het eiwit vrij stijf is voeg je steeds per eetlepel de suiker en de vanillesuiker toe. Als al de suiker erin zit, krijg je een glanzende en dik lobbige ‘crème’. Als het eiwit stijve pieken vormt is het klaar.

Voeg het zout, kaneel en kokos toe door het er voorzichtig doorheen te spatelen.

Leg bakpapier op een bakplaat en maak van het beslag met behulp van 2 theelepels hoopjes op de plaat. Ze zullen wat mooier worden als ze met wat losgeklopt ei wordt ingekwast, maar dat heb ik achterwege gelaten.

Ik bakte ze een half uur op 160 graden.

Oordeel van de kleine chef: eerst zien of zijn vriendje ze ook wel eet, en daarna pas zelf vaststellen dat ze toch wel lekker zijn.