Eerder dit jaar kocht ik in Engeland The Cookbook van Ottolenghi, de chef nu zo razend populair is. En geen wonder; elk van zijn recepten ziet er prachtig uit en tot nu toe smaakt alles ook geweldig.
Wel had hij het in het boek over een theelepel verse gist, maar dat vind ik een erg rekbaar begrip. Hoe hoog mag ik de gist opstapelen op dat lepeltje? Dat zijn suffe dingen voor een kookboek.
Voor de tomaten en de uienjam gebruik ik heel eigenwijs mijn eigen recept. Onder meer omdat het boek de uien maar 7 minuten laat bakken en dat is gewoon niet genoeg als ze moeten karameliseren. Ik ben een groot voorstander voor de langzame methode.
Briochepizza met feta, tomaat en olijven
Bron: Ottolenghi – The Cookbook
Deeg:
30 ml lauw water
10 gr verse gist, of 4 gram gedroogde gist
190 gr broodmeel (geen bloem) + extra voor het uitrollen
½ tl zout
20 gr suiker
2 eieren (M) - grote eieren geven een te vochtig deeg!
75 gr koude roomboter in kleine blokjes
toppings:
half gedroogde tomaten, een recept vind je bijvoorbeeld hier
gekarameliseerde uien, en die staan hier
75 gr feta in stukjes
40 gr kalamata-olijven in plakjes
peterselie of basilicum om te garneren
Verkruimel de gist en meng het met het water in een keukenmachine. Meng alle andere ingrediënten, behalve de boter en meng het door elkaar tot een plakkerig deeg. Je kan dit uiteraard ook met de hand doen, maar het is dan een plakkerig klusje.
Voeg de boter nu blokje voor blokje toe aan de draaiende machine tot het deeg glanst en los laat van de kom. Als het dat niet doet, nog wat meel toevoegen. In het boek laat men het deeg wel negen minuten draaien, maar als ik dat doe wordt mijn deeg door de machine bloedheet. Meng het anders met de hand verder. Het moet een hanteerbaar, soepel deeg worden. Het is alleen zeker niet droog.
Leg het deeg in een kom en dek af met een doek. Laat dit een uur op kamertemperatuur rijzen. Zet het dan 14 tot 24 uur weg in de koelkast. De smaak zal verder ontwikkelen, maar het rijst heel langzaam.
Haal het deeg uit de koelkast en verdeel het in 8 kleine balletjes. Rol het met behulp van wat meel uit tot 8 kleine pizzabodems. In de oven zullen ze nog verdubbelen in de hoogte, dus maak ze niet te dik! Dek ze af met plastic folie en laat ze een uur op kamertemperatuur rijzen.
Beleg ze dan voorzichtig met de toppings, maar druk het deeg niet aan. Je hebt niet alles nodig van de tomaten, maar daar vind je vast wel een toepassing voor! Ze doen het bijvoorbeeld goed op een tosti met kaas.
Bak de pizza's bruin in ongeveer 25 minuten in een oven van 170 graden (150 graden hetelucht), maar ze moeten niet te lang in de oven staan, omdat briochedeeg dan snel te droog wordt.
Koud ook nog uitstekend om te eten, maar dat zijn de meeste pizza’s…
Oordeel van het smaakpanel: schatjes, wanneer gaan jullie weer eens fatsoenlijk eten? Moet ik nou echt een menu op basis van Lays chips verzinnen?? Wat zeg je? O ja, met ketchup.
Goed hoor, je eigen inbreng in een recept durven stoppen! Dan mag Ottolenghi wel chef zijn, wij weten ook wel eens wat, toch?
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook zo'n hekel als er een theelepel staat in een recept. Wat is dat? Bij Engelse recepten (en eigenlijk altijd), ga ik er maar vanuit dat ze van die maatlepels bedoelen. Grappig dat jij koude pizza's lekker vindt. Die vind ik namelijk totaal niet lekker, pizza's moeten gloeiend heet zijn voor mij. Maar je hebt gelijk de recepten van Ottolenghi zijn altijd lekker! Ik heb tenminste nog niets gemaakt wat niet lekker was.
BeantwoordenVerwijderenEen theelepel is 5 ml en een eetlepel is 15 ml.
BeantwoordenVerwijderenJa, een Engelse theelepel is idd 5 ml, maar een Nederlandse niet. En de meeste mensen zijn zich er niet van bewust dat een tl een inhoudsmaat is. In een kookboek moet men gewoon grammen en ml hanteren.
BeantwoordenVerwijderenJawel hoor, een theelepel is in het Nederlands ook 5ml. Dat het lepeltje waarmee je je thee roert kleiner is dan de exemplaren waarmee ze dat in het buitenland doen maakt voor de inhoudsmaat niet uit. (Een duim is 2,5 cm, terwijl een vrouwenduim dat meestal echt niet haalt.) Bij ons is een koffielepel 5ml, maar het gebruik van de term koffielepel zou waarschijnlijk nog meer verwarring geven.
BeantwoordenVerwijderenBovendien zie ik bijna nooit meer koffielepels en de theelepels worden steeds groter of juist steeds kleiner, richting roerstaafje.