Zelfgemaakt vanille-extract + Gekarameliseerde ananas met vanille en Griekse yoghurt

Eerst even iets over vanille-extract: ik maak er nu maar een officieel recept van, want dan kunnen jullie niet zeggen dat ik het niet verteld heb :)

Zelfgemaakt vanille-extract

Er staat vast nog wel ergens een halve fles wodka of jenever die nooit meer opkomt. Reserveer die fles voor jezelf en verzamel daar voortaan afgeschreven vanillestokjes in, zoals het stokje in het recept hieronder. Ik begon ooit met een halve liter jenever en kocht daar nog wel speciaal een paar stokjes voor, maar sindsdien dump ik er gebruikte stokjes in en ik heb mijn jenever zojuist aangevuld met wodka en dat gaat prima. Na twee maanden kan je het vanille extract al gebruiken, maar hoe langer je het laat staan, hoe beter. Uiteindelijk geurt en smaakt het hevig naar vanille en de drank krijgt een donkerbruine kleur. Gebruik een dopje ervan in gebak of desserts, en je taalt nooit meer naar nepvanille of rare essences.

Goed, dat hebben we gehad. Dan nu een toetje dat hier in elkaar werd gedraaid door Meneer, terwijl ik de pasta voor het hoofdgerecht al stond af te gieten. Met andere woorden; vrij rap te maken. Zelfs ik stond versteld. Terwijl wij aten stond de ananas rustig te karameliseren.

Gekarameliseerde ananas met vanille en Griekse yoghurt

bron: Verrines – Jose Marechal

1 verse ananas

2 flinke el honing

1 vanillestokje

600 ml Griekse yoghurt

3 zakjes vanillesuiker (of vanille extract!)

Schil de ananas (die ananasschillers zijn echt fantastisch en hun geld dik waard!) en snijd hem in stukjes.

Verhit 2 ruime eetlepels vloeibare honing in een grote koekenpan en laat dit twee minuten doorwarmen. Snijd het vanillestokje in de lengte door en schraap het merg er uit. Voeg het merg met de ananas toe aan de pan en bak het op laag tot middelhoog vuur totdat het gekarameliseerd is. Dit kan wel 15 minuten of langer duren. Laat de ananas afkoelen.

Meng de yoghurt met de vanillesuiker. Schep de yoghurt in glazen met de ananas er bovenop.

Oordeel van het smaakpanel: had je maar altijd een fotocamera in de aanslag. Het moment dat Kleine Chef vol vertrouwen de ananas in zijn mond stopte, beet en met verbijstering reageerde. Het was weer een gemiste kans… Hij vond het overigens niet lekker. Dochter Zo wel.