U
moet weten, zo’n blog laat je nooit los. Terwijl ik dit schrijf zit ik op 7010
meter boven de Noordzee, op weg naar Engeland. Wanneer u dit leest, ben ik al
weer terug, hoor. Ik ga feitelijk alleen de baas even gedag zeggen en wentel mij
even een nachtje in luxe. Maar ondertussen denk ik aan jullie. Aan wat ik
jullie nog moet vertellen, en aan wat ik zie en lees, en of ik dát dan aan jullie
wil vertellen. Zo zit ik met een Britse krant op schoot met daarin een
ingezonden brief van iemand die reageert op de discussie die aan de andere kant
van het water blijkbaar ook actueel is: superfoods, dat je dood gaat aan van
alles en nog wat, en de vraag wat je nog wél kan eten. Zou hij gelijk hebben?
Toch maar dat pak Puy linzen eens uit de kast halen:
Maar
goed, het is ondertussen (bijna) lente. Misschien niet officieel, maar de
natuur vindt van wel en in de tuin vond ik onder een pak bladeren een tapijtje
van daslook. Daslook, dat zijn die brede blaadjes met knoflooksmaak, die ze
in Duitstalige landen Bärlauch noemen en wat ze te pas en te onpas door
allerlei gerechten roeren. En om de lente te vieren heb ik de grootste bladeren alvast in een pesto gedaan.
Overigens
is het een beschermd plantje en je mag het buiten je eigen schutting niet
plukken, dus zorg gewoon dat het binnen de tuingrenzen staat. En anders vervang
je het gewoon met basilicum…
Lentesalade met daslookpesto en mozzarella
Voor
de pesto:
1
plantje basilicum, of 3 handen aan blaadjes
handvol
daslook of nog meer basilicum
handje
pijnboompitten
1
a 2 tenen knoflook, gesnipperd
60
gram Parmezaanse kaas, geraspt
zout
olijfolie
Vermaal
alle ingrediënten, zonder de olie, in een keukenmachine tot een nog iets grove
pesto. Verdun het daarna met wat olie tot het smeuïg is. Dun hoeft het niet
zijn.
Voor
de salade:
1
groot blik limabonen (uitlekgewicht ongeveer 450 gram)
300
gr sperziebonen, in gezouten water beetgaar gekookt
200
gr mozzarella, in stukken gescheurd
Zout
Schep
de rest simpelweg door de pesto en bewaar het in de koelkast, maar haal het een
uur van tevoren eruit en serveer het op kamertemperatuur.
Oordeel
van het smaakpanel: dochter Zo kwam proeven in de keuken en vond de
sperziebonen erg lekker. Maar bij het avondeten hadden ze meer dan genoeg aan
een hamburger van zalm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.