Ratatouille salsa met geitenkaascrème + spinaziecakejes

De vakantie zit erop. En.... het was eerlijk gezegd fijn om een maand niet te bloggen. En verhelderend. Wat hield ik veel tijd over! Want wil je tegenwoordig nog een beetje in the picture komen met je blog, dan moet je niet alleen dagelijks bloggen, maar ook aanwezig zijn op Facebook, Twitter, Instagram, Pinterest, Google Plus, verschillende fora, en nog een paar andere websites met beduidend minder bezoekers... En dat kost tijd, heel erg veel tijd. Een blog gaat vaak 24/7 door. Ik doe dit nu bijna vier jaar, ben 438 blogposts verder en ook al vind ik het heerlijk, ik voel steeds meer dat er ooit een einde aan gaat komen.

Toen ik vier jaar geleden begon leek bloggen bijna dood te zijn. Het was ouderwets en ik had het idee dat ik achter de feiten aanliep. Er waren krap 70 blogs die zich met eten bezig hielden en die werden ook nog niet eens met dezelfde frequentie geüpdate. Het was niet eens moeilijk om daartussen in de top 20 te komen. Maar gek genoeg kwam er twee jaar geleden een tweede blogpiek, sterker nog, bloggen ontplofte! Binnen enkele maanden groeide het aantal bloggers uit tot minimaal 400 Nederlandstalige foodblogs, als het er al geen 500+ zijn op dit moment. En dat zie ik terug in de statistieken; die dalen. Want jullie kunnen niet alles lezen, jullie moeten je tijd ook verdelen, en er zijn een heleboel leuke blogs te vinden… Tegelijkertijd wil ik me helemaal niet bezig houden met die statistieken. Ik wil gewoon schrijven en koken. Wie dat leuk vindt, komt hier langs en anders moet het ook goed zijn. Dat het zo in de praktijk niet altijd werkt, zie ik op mijn slappe momenten waarin ik mij afvraag waarvoor ik het allemaal doe. Tenslotte wil je in ruil voor die 24/7 wel zien dat iemand het ook daadwerkelijk leest. Maar dat idee moet ik opzij zetten. 

Ondertussen heb ik nog een waslijst aan recepten klaar staan, die stuk voor stuk blogwaardig zijn, en toen ik gisteren een fantastische vega taco met halloumi had gemaakt, kon ik het toch niet over mijn hart verkrijgen om dat niet te fotograferen. Dus; voorlopig ga ik nog even door, maar ik kan me voorstellen dat ik het bloggen ooit over een andere boeg ga gooien. Misschien ga ik me meer toeleggen op die blogs die ik zelf het leukste vind. Dat zijn de uitgebreide stukken, mijn ‘projecten’. Chef Mama vs The Real Thing, het Kookboekenmuseum en Kookhulp, maar ook de blogs waarin ik de klassiekers of basisrecepten wat verder uitdiep. Een blog gaat ooit dood, maar nu nog niet. Ik zou echt in een gat vallen als ik nu zou stoppen. :D 

O ja, en heb je al gezien dat je je kunt inschrijven voor de beknopte Eerst Koken nieuwsbrief? Dan blijf je tenminste altijd op de hoogte. Bloglovin (is gratis) werkt trouwens ook erg fijn. Ik krijg elke morgen een mailtje van ze, met daarin links naar alle blog updates waarin ik geïnteresseerd ben. Ik vind het een efficiënte manier om op de hoogte te blijven zonder dat ik er langer dan 5 minuten mee bezig ben. Misschien dat ik al die social media dan ook eens kan laten voor wat het is.

Maar voor nu: 'back to business'. Want ik ben trots. De laatste tijd blijkt steeds meer dat ik geen groente meer hoef te verstoppen voor de kinderen (nu 4 en 5). Braaf eten ze allerlei kale groente, in grote stukken, in plaats van het snipperwerk dat ik eerst hanteerde. Kleine Chef at ook al een salade en vroeg daarna om meer… Hij vond de salsa van hieronder bijvoorbeeld, feitelijk een soort koude ratatouille, helemaal super. J

Hij at hem alleen niet in zo’n glas met room erop, maar met spinaziecakejes, waarvan het recept ook hieronder staat. Eerst maar eens dat glas. Het kan doorgaan als voorgerecht, maar wij aten het uitgebouwd met wat andere hapjes als hoofdgerecht.

Ratatouille salsa met geitenkaascrème

Recept voor 6 personen als voorgerecht (waarbij je zeker salsa zal overhouden)

Voor de salsa:

olijfolie

1 rode paprika

1 aubergine

1 courgette

2 tomaten in blokjes, zonder sap

1 teen knoflook, uit de pers

1 kleine ui, gesnipperd

1 volle el kappertjes

2 el pijnboompitjes (25 gr)

handje basilicum in reepjes

zout en peper

1 el azijn

Snijd de groente in plakken en gril deze in de grillpan of bak ze in een koekenpan. Snijd ze daarna pas in zeer kleine blokjes. Als je het eerder al snijdt, wordt het een prutje bij het bakken. Fruit de gesnipperde ui ook gaar.

Voeg daarna alles samen in een schaal en laat het even op elkaar inwerken. Serveer het op kamertemperatuur.

Voor de geitenkaascrème:

150 gr zachte geitenkaas

200 gr crème fraiche

zout

pureer dit simpelweg samen tot een gladde, dikke saus.

Voor de knoflookcroutons:

enkele sneetjes witbrood

2 tenen knoflook

olie om te bakken

Snijd de knoflook doormidden en wrijf het brood ermee in. Hoe steviger het brood, hoe beter dat natuurlijk gaat. Snijd het brood daarna in kleine blokjes. Dat mag nog best iets kleiner als wat je hier op de foto ziet; dat zal wat soepeler eten.

Bak het brood in een beetje olie in een koekenpan bruin en knapperig. Laat de croutons niet te lang liggen, zodat ze lekker knapperig zijn bij het eten.

Maak nu een glas op met de salsa, room en croutons.

Goed. Dan die spinazietaartjes, met dezelfde salsa. Omdat ze niet zo mooi ogen, mogen ze niet bovenin dit bericht staan, maar dat is wat gemeen, want het zijn eigenlijk erg dankbare taartjes. Het oogt misschien niet als het mooiste wat u dit jaar tot nu toe zag, maar laat je niet bedriegen. De taartjes smaken zacht en smeuig als een omeletje met spinazie en de salsa voegt daar wat brutalere smaken aan toe. De knapperige ham mag erbij voor het kraak-effect. Wie het vegetarisch wil houden, kan er ook goed een dun plakje geroosterd brood, zoals melbatoast, bij leggen. Of wat simpele bruschetta. Of wat plakjes gekookt ei. Puree van cannellinibonen… Tomatensalsa… Groentechips. Nou ja, u ziet, even vrij associeren en je verzint het zelf wel.

Mijn schoonmoeder maakt deze spinazietaartjes wel eens voor logerende kinderen, maar zij gebruikt gehakte diepvriesspinazie. Daarmee maak je geheel groene cakejes, maar ik wilde ze er iets serieuzer uit laten zien en nam verse spinazie waar ik heel even het mes door haalde.

Spinazietaartjes met ratatouille salsa en krokante ham

voor 12 taartjes

Voor de taartjes:

450 gr verse spinazie, gehakt / of een pak van hetzelfde gewicht uit de diepvries. Knijp dat wel even goed uit na het ontdooien

6 eieren (L)

peper en 1 tl zout

2 tl kerriepoeder en 2 tenen knoflook, gesnipperd

1 volle tl mosterd

175 gr geraspte belegen Goudse kaas

en een muffin-bakvorm

Laat de verse spinazie in een grote koekenpan slinken in een beetje olie. Laat desnoods even uitlekken.

Klop de eieren los en meng de rest van de ingrediënten erdoor, Verwerk het direct, want anders kan het beslag dunner worden. Vet een muffinvorm met 12 holtes in en giet het mengsel erin tot net onder de rand. De taartjes souffleren iets en het kan wat overlopen, dus zet ze op een bakplaat.

Bak ze in ongeveer 25 minuten gaar in een voorverwarmde oven van 200 graden (180 graden hetelucht)

Voor de ham; bak 2 plakken rauwe ham per persoon in een drupje olie krokant. Ze mogen weer afkoelen, terwijl je de rest bakt.

En serveer hier dezelfde ratatouillesalsa bij als hierboven staat.

  

Vond je dit bericht leuk? Deel het dan aub op Facebook of Twitter via de knoppen hieronder!