Daar is ie dan! Het Eerst Koken kerstmenu. Ik had al maanden lang (jaha, foodblogger…) een retro kerstmenu in mijn hoofd met ouderwetse klassiekers. Gedurende de maanden kwam er weliswaar van alles bij, ook vegetarische recepten natuurlijk, en zelfs ook nog wat veganistische aanpassingen. Ik hou het kort, ik weet dat jullie druk bezet zijn deze dagen. Kook ze en fijne feestdagen!
De linkjes naar de recepten zijn verwerkt in de teksten!
Hapje vooraf
(vegan):
Deze frisse/zoete/pittige salsa (zonder de halloumi van dat recept) heeft zoveel smaken in
zich dat het me nog nooit heeft verveeld. Hier gewoon simpel met tortillachips.
Voorgerechten:
Burrata met
citroen, rode peper en munt
Burrata is een bol mozzarella, gevuld met stukjes
mozzarella en room. Bij Jamie Oliver at ik het ooit; een opengescheurde bol
waar de room dik vloeibaar uit kwam lopen. De vulling leek wel een zachte
mascarpone en ik was in de mozzarellahemel aanbeland. AH verkoopt verse
burrata, maar deze valt me erg tegen. De vulling bestaat uit veel (ongeklopte)
room, welke eruit loopt zodra je erin snijdt. Daarna zit je met gewone
mozzarella in een plas slagroom: niet chique. Zeker niet voor de kerst. En het
is niet eens de beste mozzarella die ze hebben. Dus tenzij je aan echt goede burrata kan komen via een
traiteur of goede kaasboer, neem dan de duurste buffelmozzarella van de AH
(serieus ook hemels: vol van smaak en romig) en doe daarmee wat Jamie ook zou
doen: scheur de bol met je handen in 4 stukken, rasp er wat schil van een
biologische citroen overheen, met daarbij een kneepje citroensap, een sliertje
goede, grassige olijfolie, wat ringetjes verse rode peper en fijngehakte munt
of basilicum. Meer heb je niet nodig. Een probleem kan de hoeveelheid zijn. Een
hele bol mozzarella is voor een kerstmenu vast iets te veel. Snijd de bollen
dan in dikke plakken en verdeel ze over de borden. 2/3 bol per persoon mag dan
toch wel. O ja, en serveer het vooral niet ijskoud uit de koelkast; laat die
mozzarella maar even een beetje op kamertemperatuur komen.
Avocadomayo met gedroogde kerstomaatjes
De tomaten maak je prima een dag van tevoren en de
avocadomayo roer je in een oogwenk samen. Voor een vegan versie kan je de
avocadomayo vervangen met een milde, gewone guacamole. Het recept vind je hier.
Klassieke ossenstaartsoep
Een klassieker. Vergeet beslist de drank erin niet, want
dat maakt je soep pas echt af. Serveer er iets kleins bij zoals groot
uitgevallen gougeres (zoals hier op de foto), een crostini met zelfgemaakte paddenstoelentapenade,
of een zelfgemaakt, gewoon soesje, eventueel gevuld met een stukje pate.
De soep is natuurlijk perfect van tevoren te maken, zodat je hem alleen even moet doorwarmen. Voeg ook dan pas de drank toe.
De soep is natuurlijk perfect van tevoren te maken, zodat je hem alleen even moet doorwarmen. Voeg ook dan pas de drank toe.
Klassieke
zalmmousse
Nog zoiets wat je van tevoren kan maken. Je hoeft de mousse alleen nog op een bordje te storten of je serveert ze gewoon in mooie kommetjes of glaasjes. Maak er desnoods een old-school zalmbonbon
van door over je bolletje mousse nog een plakje gerookte zalm te draperen.
Duur, maar elke cent waard, is de rode sockeye zalm, welke in het wild wordt
gevangen. Wilde zalm is veel droger en niet zo vet als kweekzalm meestal is.
Serveer er dan alleen nog wat sneetjes geroosterd brood bij. Je kunt ook je
eigen melbatoast maken van bijvoorbeeld stokbrood: snijd het in heel dunne
plakjes en rooster ze in een niet te hete oven totdat ze knapperig zijn.
Garnalenbisque
Wil je chique doen met de kerst? Zet de lege soepborden
dan alvast op tafel met een klein hoopje grijze garnalen in het midden. Schenk
de hete bouillon er aan tafel op (heb je nog een mooie kan staan?) en giet er
een sliertje ongeklopte slagroom op. Wanneer je die room er in de keuken al op
zou gieten en er dan mee naar de tafel loopt, zal de room na drie stappen zijn
vermengd met de soep. Niet doen dus. Een schepje geklopte slagroom kan trouwens
ook, maar klop die lobbig en niet helemaal stijf. En je zoet hem natuurlijk niet.
Roquefort quenelles met geroosterde druiven
Een blauwe kaas gemengd met roomkaas doet het geweldig
naast geroosterde blauwe druiven, die intenser van smaak worden doordat ze een
beetje worden uitgedroogd in de oven. Geef er wat geroosterd brood bij.
Hoofdgerechten:
Een allemansvriend met vertrouwde smaken, maar apart
genoeg om met kerst op tafel te komen. Maak er wel het beste van: de pesto maal
je zelf, zodat je niet alleen de beste ingrediƫnten kan gebruiken, maar zodat
je hem ook vrij grof kan houden. Het ziet er mooier uit en geeft wat meer
structuur. Nadeel van dit recept is dat het gesneden en opgemaakt op een schaal aan tafel moet
verschijnen, dus je moet er wat laatste aandacht aan besteden. Zorg desnoods dat de
bijgerechten niet meer teveel handelingen nodig hebben, om keukenstress te
verkomen. Aardappels uit de oven (hieronder) bijvoorbeeld hoeven alleen maar in
een schaal te worden geschept. Scheelt toch weer.
Kip in mosterdsaus
in een-persoonspannetjes
Niet iedereen heeft behoefte aan gevulde patrijs,
knolselderij-pommes duchesse (hoewel…) en andere hoogstandjes. Deze klassieker van Julia Child is een ongecompliceerde, maar heerlijke bistro-traktatie. Met
wat goed gebakken friet (zei iemand daar Vlaamse frieten?) en sperzieboontjes
met een spekje erbij kan je er prima mee voor de dag komen. Voor een iets
specialer effect kan je de kip opdienen in kleine een-persoons pannetjes.
Overigens kan je de kip ook vervangen met blokjes varkenshaas.
Spanakopita
driehoekjes met peterselie-citroen saus, gepofte knoflooksaus en tomatensalsa,
op rucola (ook vegan)
Spanakopita is de bekende Griekse hartige taart van filodeeg met
spinazie en feta, maar hier wordt het iets specialer door er een soort hapjes
van te maken. Natuurlijk met lekkere sausjes erbij, die elk flink wat smaak
geven. De peterseliesaus is een zuur smaakbommetje, de knoflooksaus is romig
met een milde knoflooksmaak, en de tomatensalsa maakt het iets frisser. Samen
met wat peperige rucola als ondergrondje heb je niet meer nodig.
Overigens is het met alle gemak veganistisch te maken,
waarbij je de feta moet vervangen. Gewoon weglaten is geen goede optie, want daar
wordt de spanakopita wat saai van, maar je zou in plaats van de kaas geschaafde
of grof gehakte amandelen kunnen gebruiken. Ook de knoflooksaus moet worden
vervangen: om een zelfde soort romige saus te maken kan je bijvoorbeeld denken
aan allerlei spannende hummus-soorten (avocado hummus, bietenhummus of gepofte knoflookhummus) of je maakt de knoflooksaus op basis van ‘silken tofu’ in
plaats van mayonaise en zure room, maar dan wel met wat citroensap en mosterd
erbij.
Broccoli met gepofte knoflookboter
Een goed gebakken aardappel is lastiger dan je zou
verwachten. Maar met dit recept komt dat helemaal goed.
Het zou bijna het bekende glaasje advocaat met slagroom
kunnen zijn, maar de slagroom is hier omgezet in een puddinkje. De zelfgemaakte
advocaat eronder is een stuk sterker dan die uit de winkel, maar daardoor ook
veel lekkerder. Trouwens, in de link vindt je ook weer een andere link voor dit pareltje (deconstructed Eton Mess):
Zo simpel, deze dikke room in karamelsaus, maar je kunt mij ervoor wakker maken. Kleine
porties maken, want het is erg machtig! Je kunt dit ook mooi in shotglaasjes maken. Of als klein onderdeel van een grand dessert?
Ziet dit er niet prachtig uit? En hij is nog lekker ook. Zelfs behoorlijk licht!
Veel kookplezier deze kerst! Eerst Koken laat jullie even achter met dit menu en is er weer direct na de kerst voor de jaarlijkse terugblik op de 10 grootste successen en miskleunen.
Heerlijk! Dank je wel (ook weer voor de prachtige foto's) en fijne Feestdagen alvast!
BeantwoordenVerwijderenDank je Sanne!
BeantwoordenVerwijderen