Pizza van Tante Fanny met gepofte knoflook en fontina

Ik ontving een rol pizzadeeg van Tante Fanny om te testen en eigenlijk is een beetje serieuze foodblogger dan al op zijn hoede. Kant-en-klaar deeg… What’s next? Maar dat is eigenlijk niet eerlijk, want we gebruiken ook allemaal bladerdeeg uit de vriezer en het zou heel fijn zijn, wanneer onze supermarkten vaker vers bladerdeeg in de koeling hadden liggen. Helemaal in van die grote rollen, waar 1 grote lap deeg in zit. Dat heeft dit merk dus, samen met pizzadeeg, croissantdeeg en zanddeeg, maar het is vooralsnog beperkt bij supermarkten te koop (het pizzadeeg kost 1,99 bij de Emte, Poiesz en Hoogvliet). Het pizzadeeg, maar dan met een pot tomatensaus erbij, is wel overal verkrijgbaar voor 2,49. Als die saus nou ook goed te doen is, lijkt de prijs me een goede deal. Vooral als je doordeweeks een pizza wilt maken, maar geen deeg kunt laten rijzen. Het deeg wordt mooi bruin en knapperig, is niet raar zoet, en doet eigenlijk niet onder voor zelfgemaakt.

Ik had dus alleen het pizzadeeg (400 gram), zonder de saus, wat bij ons voldoende was voor twee personen. Wij maakten een witte pizza, die bepaald niet light is, maar zodanig in de smaak viel, dat hij op het vaste repertoire komt. De ster in het verhaal is de fontina; een half-harde kaas met de smaak van gruyere. Zo’n lekker stinkkaasje dus. Samen met de zachte smaken van gepofte knoflook en de zure crème fraiche maak je een rijke kaaspizza met smaak, die er nog mooi uitziet ook.

Pizza met gepofte knoflook en fontina

pizzadeeg naar keuze (Tante Fanny of zelfgemaakt) – het beleg hieronder is goed voor twee personen

Voor de saus:

125 ml crème fraiche (light kan prima)

zout, peper en tijm naar smaak

½ bol gepofte knoflook (recept volgt)

Verder:

ruime hand verse spinazieblaadjes

200 gr geraspte fontina

geraspte parmezaan (wanneer je een Microplane gebruikt heb je aan 25 gram kaas al genoeg, omdat zo’n rasp hele fijne kaassneeuw maakt; en anders heb je iets meer nodig)

Recept voor de gepofte knoflook:

verwarm de oven voor op 150 graden (130 graden hetelucht). Haal de teentjes van de knoflook een beetje los en leg de hele bol op een stuk aluminiumfolie. Pellen hoeft niet. Doe er een scheutje olijfolie en iets zout bij, en een beetje rozemarijn of tijm. Vouw het pakketje losjes dicht. Knijp de bovenkant samen zodat het helemaal gesloten is. Leg het in de oven en pof het in 60 minuten gaar. Laat de teentjes daarna iets afkoelen en knijp de pulp uit de schilletjes.

Overigens was ik de knoflook straal vergeten bij dit recept… Ik heb toen alsnog een aantal teentjes op het laagste vuur in een diepe laag olijfolie laten garen. Als je dat met heel weinig warmte doet, zodat ze amper bakken, dan worden ze ook mooi zacht en verliezen ze de sterke knoflooksmaak. Ik meen dat ik niet langer dan 15 minuten bezig was hiervoor. Maar poffen heeft wel de voorkeur, want de knoflook wordt zoeter en karameliseert echt in de schil.

Roer voor de saus de crème fraiche samen met de fijngedrukte knoflookpulp van een halve bol knoflook. Breng op smaak met zout, peper en wat tijm.

Rol het deeg uit op een bakplaat en smeer de saus erop. Beleg de saus met blaadjes spinazie, en daarop de fontina. Bovenop komt een heel dun laagje geraspte parmezaan. Het hoeft niet veel te zijn.

Bak de pizza op 200 graden (180 graden hetelucht) bruin. Heter bakken kan natuurlijk ook, maar dit werd aangeraden voor de kant-en-klare bodem…