Gratin van witlof, blauwe kaas en rozijnen

Weet je wat heerlijk is om bij in slaap te vallen? Iemand die op monotone wijze iets heel saais verteld. Zo lekker slaapverwekkend wauwelend… Iets over kansberekeningen, of over oude lagen zeeklei, of veeteelt in Nederland in de periode van 1960 tot 1970. Wie zich hierin herkent (degene die de slaap wenst dus), moet ’s avonds eens kijken naar YouTube filmpjes van chef Peter Gordon. Peter ziet er wat stoffig uit en kan niet lachen, geloof ik. Als hij een eitje bakt, doet hij dat met een volkomen uitgestreken gezicht en stem. Er zit geen plezier bij, maar zeker ook geen onwil. Maar ik begrijp wel waarom de tv-carrière van Peter nooit echt een vlucht heeft genomen. Maar wat nou vervelend is: ik gun het die man zo… Het is namelijk wel een erg goede chef.

Hierbij de link in het geval je dit filmpje niet kan zien.

Peter Gordon is een Britse chef, met restaurants in London, maar hij is afkomstig uit Nieuw Zeeland, en hier amper bekend. Met acht kookboeken schijnt hij wel enige naam te hebben opgebouwd, en dan vooral als fusion chef. Gordon is een ster in het bijeenbrengen van onwaarschijnlijke ingrediënten. Knolselderij-kimchi bijvoorbeeld. Of moussaka met gember. Dat soort werk. Ik ben daar zelf altijd erg van gecharmeerd en had dit lachebekje al een tijdje in mijn armen gesloten.

Toch heb ik zelf slechts 1 boek van Peter liggen en dat gaat over groente. Al in 2006 riep hij namelijk al dat groente de nieuwe ‘food heroes’ waren. Vergeet vlees; groente moet een veel grotere rol spelen, zo zegt hij in het boek. Het recept hieronder komt uit dat boek en is een typische ‘agro dolce’ – een gerecht met veel zoet en zuur. De rozijnen worden namelijk geblust met azijn. Samen met de romige blauwe kaassaus smaakt het bijzonder goed bij de gebakken witlof. Wij aten er pommes duchesse bij, maar gewoon aardappelpuree of Vlaamse frieten zouden er ook lekker bij zijn.

Kies een ovenschaal van ongeveer A4 formaat die niet reageert op het zuur van de azijn. Glas of keramiek is prima.

Gratin van witlof, blauwe kaas en rozijnen

bron: boek Vegetables – Peter Gordon

recept voor 4 personen als bijgerecht

1 grote witte ui (ik gebruikte 250 gr gewone, gele uien), in smalle, halve ringen

100 gr roomboter (je kunt iets bezuinigen, maar de boter maakt het wel erg lekker)

100 gr gele rozijnen

5 el witte wijnazijn of appelciderazijn (65 ml)

4 a 5 stronkjes witlof (ongeveer 1 per persoon)

2 tl suiker

125 ml crème fraiche (een light versie kan prima)

100 gr blauwe kaas (ik had stilton)

zout

Verhit de oven op 200 graden (180 graden hetelucht).

Verhit een grote koekenpan en smelt de helft van de boter erin. Bak hierin de uienringen tot ze mooi bruin kleuren. Doe er dan de rozijnen bij, laat het een minuut meebakken en blus het met de azijn en een halve theelepel zout. Schep de uien in een ovenschaal en verspreid ze over de bodem.

Snijd de witlof in de lengte doormidden, maar laat het kontje eraan zitten zodat ze in de pan mooi intact blijven. Smelt de helft van de overgebleven boter (25 gr dus) in dezelfde koekenpan en leg de helft van de witlof erin met het snijvlak naar beneden. Verdeel er een theelepel van de suiker over. Bak het op middelhoog vuur tot de groente mooi bruin bakt. Je hoeft ze niet om te draaien. Als het snijvlak bruin kleurt hevel je de witlof over naar de ovenschaal, bovenop de uien, en nu met het snijvlak omhoog. Bak op dezelfde manier de andere helft van de witlof.

Als de koekenpan weer leeg is, doe je er de room en 50 ml water in, samen met de blauwe kaas. Verhit dit tot het mooi mengt en schenk de dunne saus over de witlof. Dek de schaal af met aluminiumfolie en zet hem in de oven. Bak het nog eens 30 minuten.