Zweedse bietensalade

Een Scandinavische klassieker die niet alleen vaste prik is op de Zweedse kersttafel, maar ook gedurende de rest van het jaar moeilijk weg te denken is. En inderdaad, het gaat wonderlijk goed samen met de Zweedse gehaktballetjes. Trouwens, je komt deze salade ook in Noorwegen tegen. Men maakt dit ook wel met blokjes biet uit een pot, maar vers is eigenlijk lekkerder, dus die gebruikte ik. Je maakt het lekker romig met crème fraiche, en de appel erin zorgt voor wat frisse knapperigheid.

Maak de stukjes niet te groot; wat je bij mij op de foto ziet is eigenlijk al weer iets te lomp.

Zweedse bietensalade

500 gr (kant-en-klaar) gekookte bieten, geschild en in kleine blokjes

100 gr mayonaise

200 ml crème fraiche (eventueel light)

½ tot 1 el mosterd

voldoende zout

zwarte peper naar smaak

1 rode ui, fijn gesnipperd

300 gr (= 2 stuks) rode appels, in kleine blokjes (met schil) (rood is mooier, maar als dat je niets kan schelen, dan neem je maar groene appels!)

Ach, simpel: meng de mayo, crème fraiche en smaakmakers tot een saus en voeg daar de rest aan toe. Laat het nog een paar uur in de koelkast staan en serveer.

Amandel-mandarijncake

Nou, dan nu maar iets uit de wachtende receptenstapel uit 2001. Het werd wel eens tijd…  Dit is een simpele cake met een mooi effect. De cake is iets vochtig, smaakvol, en het heeft door de amandelen veel weg van spijs. De yoghurt is er lekker bij, maar de liefhebber pakt er maar de slagroombus bij. Kan ook.

De mandarijnen ernaast worden niet gegaard en eigenlijk alleen maar vers 'gemarineerd' in de siroop, dus ach, als je wilt, zou je ook partjes uit blik kunnen gebruiken. Dat presenteert wel minder mooi natuurlijk en je mist ook de siroop, maar het zou heus ook wel smaken.

Amandel-mandarijncake

6 personen (je houdt cake over)

bron: Good Food magazine december 2001

Voor de cake:

100 gr gedroogde abrikozen, in kleine stukjes gesneden

175 ml mandarijnensap

100 gr zachte roomboter

100 gr suiker

2 eieren (M of L)

50 gr zelfrijzend bakmeel

175 gr amandelmeel

scheutje vanille-extract of een zakje vanillesuiker

2 el amandelschaafsel (die was ik vergeten!)

poedersuiker om te bestrooien (ja hoor, ook vergeten voor de foto)

Voor de mandarijnen:

6 kleine mandarijntjes

100 ml mandarijnensap

175 gr suiker

5 el (75 ml) Cointreau, Grand Marnier of een goedkope triple sec

geklopte slagroom of Griekse yoghurt voor erbij

Verwarm de oven voor op 180 graden (165 graden hetelucht). Vet een kleine springvorm van 18 of 20 cm in met boter.

Doe de gehakte abrikozen in een pannetje met de 175 ml mandarijnensap, breng het aan de kook en laat het 5 minuten zachtjes pruttelen. Laat het daarna wat afkoelen.

Klop de boter luchtig met de suiker, eieren en bakmeel. Schep daarna de (min of meer) afgekoelde abrikozen bij, inclusief het sap, en ook het amandelmeel en vanille-extract. Schep deze massa in de springvorm, verdeel het amandelschaafsel erover, en zet het in de oven. Bak de cake 40 tot 50 minuten of tot het mooi bruin en stevig is. Laat hem in de vorm afkoelen.

Voor de mandarijnen verhit je de suiker in een pan, samen met een scheutje water. Laat de suiker pruttelen tot deze karamel wordt. Laat het amberkleurig kleuren en voeg dan het mandarijnensap toe. Laat de karamel niet te donker worden, want dat smaakt bitter. Kijk ook uit met het mandarijnensap, want dat zal flink borrelen of spatten. De karamel zal eerst samenklonteren, maar als je het verder verwarmt zal het weer smelten. Voeg ook de Cointreau toe en laat het rustig koken tot de siroop geen klontjes meer heeft.

Ondertussen de 6 mandarijntjes pellen en zoveel mogelijk witte velletjes eraf halen. Leg ze daarna in de siroop en haal de pan van het vuur. Probeer de mandarijntjes onder te dompelen, eventueel door er een schoteltje op te leggen, of draai ze af en toe om tot je klaar bent om te serveren. Serveren op kamertemperatuur.

Bestuif de cake met wat poedersuiker en serveer een puntje ervan met een mandarijn en wat siroop, en een klodder slagroom of dikke yoghurt.

Italiaanse tomatensoep met pasta

Ik heb een nieuw recept voor tomatensoep. Er is op zich niets bijzonders aan, hoor - het is echt een basisrecept - maar het was zo lekker zoet en geurig dat ik hem beslist wilde bloggen. Dat zoete kwam waarschijnlijk ook van de kerstomaatjes uit blik. Van het merk Mutti (AH heeft het in ieder geval) kocht ik de ‘datterini’ – kerstomaatjes dus en die waren heerlijk. Wat duurder dan een blik van het huismerk, maar zeg nou zelf; voor tomatensoep moeten de tomaten wel in orde zijn…

Ik geef er wat verschillende opties bij als vulling. Zo had ik op een zomerse dag genoeg aan wat pasta en gehaktballetjes erin, maar als het kouder wordt mag het wel iets gevulder zijn en dan kan je nog (soep)groente toevoegen.

Italiaanse tomatensoep met pasta

recept voor ruim 4 liter soep (dat lijkt veel, maar is in twee sessies op in een gemiddelde familie)

voor de soep:

2 wortels, in plakjes

optioneel: 2 stengels bleekselderij, in plakjes

2 middelgrote uien, in halve ringen

1 rode puntpaprika, in stukjes

2 tenen knoflook, in stukjes

goede scheut olijfolie

2 groente- of tuinkruidenbouillonblokjes

4 x 400 gr blikken goede, gepelde tomaten (liefst 2 blikken daarvan met kerstomaatjes)

2 handen verse basilicum, in reepjes

lik sambal oelek of chilivlokken

1 el Italiaanse kruiden

eventueel een eetlepel suiker

Voor de vulling naar keuze:

200 gr kleine pasta naar keuze (macaroni, fusili, etc)

voor een stevige vulling: 1 blik bruine of witte bonen (uitlekgewicht 250 gram), uitgelekt

eventueel 500 gr soep-gehaktballetjes (ik gebruik verse merguez- of pittige chipolataworstjes en knijp kleine stukjes gehakt uit het velletje. Hiervan rol je balletjes. Voor een vegetarische versie zou ik vega-worstjes in stukjes snijden)

eventueel nog soepgroente naar keuze

Verhit een goede scheut olijfolie in een grote soeppan (voor ruim 4 liter soep) en voeg de wortels, bleekselderij, ui, paprika en knoflook toe. Laat dit 10 tot 15 minuten fruiten op vrij laag vuur, met een deksel op de pan, tot het wat zachter is.

Voeg toe: bouillonblokjes, 1.5 liter kokend water, de blikken met tomaten, zout, peper, sambal (dat haalt de smaak echt enorm op!) en kruiden. Laat het dan nog eens 10 minuten pruttelen.

Blender de soep vervolgens heeeeel goed. Het moet echt goed glad zijn. Sterker nog, ik haal de helft van de soep ook nog door een zeef, want ik houd van gladde soepen. Maar het hoeft dus niet.

Zet de soep terug op het vuur en kook de pasta erin gaar. Desnoods kan je nog wat water toevoegen als je dat nodig vindt. Als je er groente of gehaktballetjes in wilt hebben, kan je dat meteen meegaren.

Op het einde pas de bonen er in opwarmen, als je die gebruikt, en tenslotte de basilicum toevoegen.

Proef het nu en kijk wat er nog nodig is. Zout? Nog wat sambal? Ook een eetlepel suiker kan wonderen doen, maar zou bij goede tomaten niet nodig moeten zijn.

Spaghetti en gehaktballen in tomatensaus (Lady & de Vagebond!)

Ik weet het nog goed. Ik was vijftien en op vakantie in Amerika. Via familie kwamen we terecht bij vrienden, die ons uitnodigden voor het avondeten. Wat zullen we eens voor die Hollanders koken, moeten ze hebben gedacht? Iets Amerikaans natuurlijks… En ze kozen voor spaghetti met tomatensaus en gehaktballen. Inderdaad Amerikaans-Italiaans eten. Maar ook het gerecht van Lady en de Vagebond, waarin de hondensnuitjes elkaar kussen bij het opeten van een spaghettisliert. En ook het gerecht dat je altijd in films voorbij ziet komen. Vooral als er Italianen in voorkomen. Hoewel dit gerecht toch echt eerder Amerikaans dan Italiaans is. Maar lekker….! Ja, echt comfort food. Niets maar aan doen:

Spaghetti en gehaktballen in tomatensaus

recept voor 2 grote en 3 kleine mensen

voor de saus:

150 gr ui, gesnipperd

olijfolie

3 tenen knoflook, gesnipperd

2 a 3 laurierblaadjes

1 blik tomaatstukjes (400 gr)

1 pak gezeefde tomaten (passata) van 500 gr

2 blikjes (a 70 gr) of 1 grotere (140 gr) geconcentreerde tomatenpuree

1 el bruine suiker

1 el rodewijnazijn

zout en peper

voor de ballen:

500 gr rundergehakt

125 gr verse broodkruimels van witbrood

1 tl venkelzaadjes

1 el gedroogde oregano

1 ei (M of L)

scheutje melk

zout en peper naar smaak

verder nodig:

125 gr mozzarella (1 bol), in stukjes

100 gr belegen of oude geraspte Goudse kaas

400 gr pasta (bv spaghetti)

Fruit de uisnippers in wat olie op matig vuur tot ze zacht worden, maar niet bruin. Voeg de knoflook toe, bak nog een minuut en haal dan de helft van de uien uit de pan en doe dat in een mengkom.

In de pan voeg je toe: laurierblad, tomaatblokjes, passata, tomatenpuree, bruine suiker en azijn en breng dit aan de kook. Laat het daarna op laag vuur pruttelen gedurende 20 minuten, zodat het wat indikt. Breng op smaak met zout en peper.

Als de uien in de mengkom voldoende zijn afgekoeld voeg je het gehakt toe, samen met de andere ingrediënten. Meng het en vorm er balletjes van. Dat kunnen kleine balletjes zijn, maar het mogen ook golfballetjes worden. Verhit wat olie in een pan en bak de ballen rondom bruin en gaar.

Verhit ondertussen de oven voor op 200 graden (180 graden hetelucht).

Doe de tomatensaus in een ovenschaal, leg de gebakken gehaktballen erop en bestrooi met mozzarella en geraspte kaas. Bak dit nog eens 20 minuten. Kook ondertussen de pasta gaar. Schep op tafel pasta op het bord en daarop de ballen met saus (heel on-Italiaans dus – die mengen pasta en saus het liefst al op het fornuis).

Salade van gebakken aardappel, kikkererwten en ei

“Heeft dat ook nog een naam, zo’n lauwe aardappelsalade?” vroeg Meneer aan tafel.

“Eh nee, alleen maar ‘lauwe aardappelsalade’,” zei ik, maar hij vond het maar raar, zo’n half afgekoelde ovenschotel. En ik geef toe, dit is inderdaad heel erg ‘ovenschotel meets salade’, maar als zomerse, lichte maaltijd viel het beslist niet tegen. De aardappels worden met paprikapoeder bruin gebakken in de oven en als toegift komt daar op het bord nog gekookt ei, rauwe ui en rucola bij. Met een dressing erover, alsof het een heuse salade is. Ik heb er ook geen woord voor… Het is inderdaad een gebakken lauwe, aardappelsalade…

Salade van gebakken aardappel, kikkererwten en ei

Aangepast nav een recept uit ‘The Good Carbs Cookbook’

recept voor 2 grote en 3 kleine mensen

1300 gr geschilde vaste of iets kruimige aardappels

1 tl zout

1 iets opgehoopte el gerookte paprikapoeder

4 el olijfolie

6 eieren, gehalveerd of in 4 parten

1 x 400 gr blik kikkererwten, uitgelekt

1 rode ui, in dunne halve ringen

2 handjes basilicumblad, gesneden

2 handenvol rucola

Voor de dressing klop je dit door elkaar (nee, er zit geen olie in):

40 ml rodewijnazijn

1 grote el honing

1/2 tl mosterd

1 kleine teen knoflook, heel fijn gesnipperd

Zet de oven aan op 180 graden hetelucht (of 200 graden conventioneel). Neem een flinke ovenschaal (een stalen braadslee is ideaal) en doe hier de olie in. Zet dit direct in de oven, zodat de schaal en olie straks gloeiendheet zijn.

Snijd de aardappels in stukken van zo’n twee happen groot. Breng een grote pan met ruim water aan de kook. Als het kookt voeg je de aardappels toe. Kook ze precies 6 minuten. Giet ze goed af en zet de pan terug op laag vuur. Schud met het deksel erop de aardappels nu rustig heen en weer, zodat de buitenkant een beetje kapot gaat en oprult. Misschien breekt er een stukje af, maar dat is niet erg. Vaste aardappels mogen wat harder worden geschud dan kruimige aardappels, anders kan je ze niet oprullen. Haal het deksel er dan af en laat ze heel even droog stomen, zodat er geen vocht meer in de pan zit. Haal de braadslee uit de oven en schep de aardappels voorzichtig in de olie. Voeg de paprikapoeder en zout toe. Schep het door, zodat ze bedekt zijn met olie, leg ze in een enkele laag, en zet dit direct terug in de oven.

Laat dit zeker een uur bakken of tot het lekker bruin en knapperig is. Schep af en toe om tijdens het bakken. Vijf minuten voor het einde voeg je de kikkererwten toe om door te warmen.

Schep de dressing erdoor en leg de uienringen, partjes ei en basilicum op de aardappels. Serveer de rucola erbij op het bord (het zou waarschijnlijk wat slinken als je het op de hete aardappels legt).