Gebakken rijst, sticky kip - en een drakenei

Meneer en ik hebben zo’n lol gehad om onze eigen grapjes... 

Ik weet niet meer hoe het kwam, maar we waren die dag met de kinderen bezig met heksen en draken. Het begon ermee dat Meneer ’s middags door de kinderen naar buiten werd gestuurd voor een kopje heksenbloed. Dochter Zus riep namelijk dat ze dat wel bij haar avondeten wilde drinken (vraag me niet waar ze het vandaan halen... Zo luguber maak ik het normaal gesproken niet.) Ik duwde Meneer, buiten hun zicht, snel naar buiten met een poppenpannetje met ketchup, vermengd met water en daar belde hij even later ook braaf weer mee aan. Ze verdrongen zich in de gang om in het pannetje te kijken, maar opeens wist niemand meer wat we er ook al weer mee gingen doen. Ik proefde er wat van. Was er culinair iets mee aan te vangen? Drie monden vielen wagenwijd open. Was ik helemaal gek geworden?! Vooral Dochter Zus rilde en gruwelde ervan.

Nu hadden de kinderen al een tijdje hun zinnen gezet op een puppy-draakje. Dat leek ze helemaal het einde. Meneer dacht dat de heks in de straat misschien ook wel draakjes in de aanbieding had. Ze was tenslotte ook meer dan soepel geweest met dat bloed, en zoals iedereen weet, houden heksen draakjes. Dus hij werd er weer op uit gestuurd. Dit keer met een ei, dat ik hem schielijk in zijn handen propte bij de voordeur. Triomfantelijk kwam Meneer het drakenei na een paar minuten binnen dragen. Een puppy had de heks niet meer, maar het drakenei zou vast en zeker die nacht uitkomen.

Enfin, het ei werd ’s avonds neergezet op de eettafel, met een bakje melk en een blaadje sla ervoor, en een potje sambal om het vuur spugen te oefenen. Ik zat natuurlijk wel wat te mopperen, want ik was bang dat het draakje de hele kamer zou onder poepen, en bovendien: wie gaat dat draakje uitlaten? Wel 5 keer per dag? Want denk maar niet dat hij in de achtertuin mag! Maar onze dochters susten dat allemaal. Dat kwam echt allemaal wel goed. Zij gingen het regelen.

’s Avonds heb ik het ei vervangen voor wat eierschalen, de melk en het slablaadje gingen weg en Meneer heeft draken-voetstapjes gemaakt van een verknipt sponsje en wat aangemaakte maizena. Richting brievenbus. Het pasgeboren draakje was weer terug gegaan naar de heks. We hadden het ei natuurlijk ook direct in een kooitje moeten doen. Dom, dom, dom…

Erg verdrietig waren ze niet hoor. Vooral verbouwereerd eigenlijk. Nou ja, Dochter Zus had wel heel graag het babydraakje willen hebben, en Dochter Zo vond hem wel handig om de barbecue 'aan te spugen' (haar bewoording)  met zijn vlammen. Dus we hebben ze toch maar verteld dat het een grapje was. Want helemaal pedagogisch correct was het misschien niet. Maar ja, dat is de Efteling dan ook niet. En Sinterklaas al helemaal niet... 

Over Sinterklaas gesproken, zoals wij vroeger thuis in de aanloop naar het Sinterklaasfeest, na het zetten van de schoenen met wortel voor het paard, de volgende dag steevast hutspot te eten kregen, zo zie ik hier een soepel bruggetje naar gebakken rijst met een drakeneitje…

Okee, het ziet er niet heel sprankelend uit. En als koffie met melk ‘kinderkoffie’ heet, dan is dit ‘kinderrijst’, want het is vrij zoet en ik zou hem niet geven aan hooggeplaatste gasten die je probeert te overtuigen van je kookkunsten. Maar jongens, het is stiekem toch lekker! Ik las laatst ergens de uitdrukkking ‘a hug from supper’ – avondeten dat een knuffel geeft. En zo voelt dit soort eten, zonder fratsen en pretenties, ongecompliceerd. En dat eitje er bovenop, dat doet het hem. Tenslotte wist ik er toch nog flink wat groente in te verwerken, want dat blijft een eis in dit huishouden. Let wel op met de gembersiroop; je kunt zowel een flesje siroop, als de siroop uit een potje met gemberbolletjes gebruiken, maar die laatste is veel zoeter. Ik vind de zoete siroop lekkerder, maar blijf vooral proeven tijdens het koken.

Nog even kort over ketjap manis, want die komt echt in kwaliteiten. Laat de Conimex en dergelijke nou eens liggen en zoek eens naar A-brand Ketjap Kentel (ABC) of Ketjap Medja Kaki Tiga (die heb ik). De gewone supermarkt heeft ze ook steeds meer op de schappen liggen en ze zijn echt veel beter.

Gebakken rijst met sticky kip

recept voor 3 of 4 personen

Voor de rijst:

2 grote stengels prei (samen 800 – 900 gram)

1 kleine winterpeen of gewone wortel (150- 200 gr)

klontje roomboter of (zonnebloem)olie

250 gr (zilvervlies)rijst

2 el (of meer) gembersiroop

2 el goede ketjap manis (bv ABC)

scheutje zoete chilisaus (“loempiasaus”)

1 groot ei voor de rijst + 1 ei per persoon extra

1 volle el ongezoete pindakaas

Voor de kip:

500 gr kipfilet

2 el gembersiroop

2 el goede ketjap manis (bv ABC)

1 el (zonnebloem)olie + extra om in te bakken

Zet eerst de kip in de marinade. Snijd de kip in blokken en doe deze in een kom. Giet er de siroop, ketjap en olie bij, dek af en laat het minimaal een uur in de koelkast marineren.

Het beste wordt de rijst van tevoren gekookt en laat je het afkoelen. De rijst blijft zo beter intact wanneer je het omschept met de groente. Vers gekookte rijst is veel kwetsbaarder en breekt.

Voor de rijst: Maak de prei schoon, snijd het meeste van het donkergroene stuk eraf en snijd de stengels in (halve) ringetjes. Schil de wortel en snijd deze in lange repen en daarna in heel kleine blokjes van een halve centimeter.

Verhit de boter of olie in een hapjespan of wok en bak de groente hier 5 minuten in tot ze licht kleuren. Schenk er dan de siroop en ketjap bij en leg een deksel op de pan. Laat dit op het laagste vuur heel zacht gaar stoven (10 minuten).

Laat de kip uitlekken in een vergiet, maar vang de marinade op. Verhit een beetje olie in een koekenpan en bak de kip rondom bruin. Wanneer de kip gaar is, wordt de marinade er weer bijgeschonken. Laat de marinade goed heet worden, zodat het meeste vocht verdampt. Uiteindelijk houdt je een beetje zwarte saus over die aan de kip blijft hangen. Dan is het klaar. Pas op dat het niet aanbakt.

Ondertussen de gare rijst bij de groente scheppen. Als het goed is zit er vrij veel vocht bij de groente om het deksel erop lag. Schep dat door elkaar en breng het verder op smaak met de zoete chilisaus en pindakaas. Een beetje extra ketjap of gembersiroop kan ook. Breek er verder een ei boven en schep dat er vlug doorheen zodat de rijst met een laagje wordt bedekt.

Bereid tenslotte ook de eieren: bak voor iedereen bijvoorbeeld een spiegelei of maak een gepocheerd ei. Zelfs een halfhard gekookt ei zou kunnen.

O ja, restjes rijst doen het de volgende dag bijzonder goed als opgewarmde lunch!

Oordeel van het smaakpanel: ik hield mijn adem in bij Kleine Chef, want die is een notoire rijstweigeraar, maar deze was natuurlijk niet droog en ook nog eens vrij zoet, en hij at alles met smaak op. Geslaagd….

Vond je dit bericht leuk? Deel het dan aub op Facebook of Twitter via de knoppen hieronder!