Indiase tomatencurry voor Hollandse kinderen

Kleine Chef (6) aan tafel bij de eerste hap: “Mam, heb jij dit gekookt??!”

Ik (leeftijd niet relevant): “eh, ja…? Is het lekker?”

Kleine Chef: “Jaaa, het is superlekker! Mam, je moet kok worden. Dan gaan mensen je betalen om bij je te komen eten. Dan betalen ze wel 100 euro!”

Ik: “Ik zal er eens over nadenken, jongen.”

Meneer en ik aten curry met ei en om de Indiase keuken een beetje te introduceren bij onze volbloed Hollandse kinderen, maakte ik voor hen een tamme curry met tomaat. “Net als Italiaanse tomatensaus,” vertelde Meneer ze, “maar dan uit India.” En zo is het.

Op de foto ziet u spinazie-ricottaballetjes, maar die vindt u niet terug in het recept hieronder. Waarom niet? Nou, de kinderen waren er niet weg van en Meneer vond ze flauw. Maar ik heb wel andere ideeën: je kunt bijvoorbeeld zelf vegetarische balletjes maken (met aangepaste kruiden), linzenkoekjes, omeletreepjes, gebakken panir/paneer (een zachte kaassoort - okee, zelfgemaakte paneer wordt de volgende blogpost), wortelbhaji’s, of iets kant-en-klaars uit de winkel.

Maar voor de volledigheid wil ik u niets onthouden wat wel op de foto staat. Ik maakte de spinazieballetjes zo: laat 300 gram verse spinazie slinken in een pan met een eetlepel olie, samen met een snuf nootmuskaat. Druk de spinazie daarna goed uit. Het moet zo droog mogelijk worden. Doe dit in een keukenmachine en maal het fijn. Voeg dit toe aan een kom met daarin 250 gram ricotta en 2,5 afgestreken eetlepels maïzena. Zout toevoegen naar smaak. In plaats van maïzena zou een klein eitje ook moet kunnen werken, hoewel het mengsel daar weer onhandig nat van wordt. Hoe dan ook, roer dit goed door en verhit wat olie (niet te zuinig) in een koekenpan. Schep daar kleine hoopjes van het mengsel in en bak die aan beide kanten bruin. Uiteindelijk was het dus de maïzena die het minder smakelijk maakte. Binden met ei, of een combi van beiden, zou beter moeten zijn.

Indiase tomatencurry voor Hollandse kinderen

recept voor 3 personen, of 2 grote en 2 a 3 kleine

1 blik tomaatstukjes van 400 ml

3 tenen knoflook

2 cm verse gember, geschild

(kokos)olie om te bakken

1 ui, in halve, dunne ringen

50 gr cashewnoten

½ tl kurkuma

½ tl chilivlokken of –poeder (of minder voor erg kritische kinderen)

1 tl korianderpoeder

1 tl komijnpoeder

1 tl garam masala (niet te vinden? Het is makkelijk zelf te maken. AH verkoopt nu ook een garam masala van Jonnie Boer)

zout en peper

1 blokje groentebouillon (voor 500 ml bouillon)

1 klein blikje geconcentreerde tomatenpuree (70 gram)

1 el bruine suiker

een scheutje worchestershiresaus (laat maar weg wanneer je het vegetarisch wilt houden)

eventueel verse koriander

Laat het blik met tomaatstukjes uitlekken in een fijne zeef. Vang het sap op; je houdt ongeveer de helft van het blik over in de zeef. Bewaar het sap voor straks!

Stamp de uitgelekte tomaatstukjes, samen met de knoflook en gember tot een pasta in een vijzel of gebruik een keukenmachine.

Bak de ui ondertussen in wat olie tot het kleur krijgt. Voeg daarna de tomaat/gember/knoflook-pasta toe, samen met de cashewnoten (die eten uw kinderen vast ook niet, maar geen nood; ze worden straks vermalen), kurkuma, chili, koriander, komijn, garam masala, zout en peper. Laat dit zachtjes 10 minuten bakken. Voeg daarna 250 ml water, het bewaarde tomatensap, tomatenpuree, het bouillonblokje, bruine suiker en worchestershire saus toe. Laat het nog eens 10 minuten sudderen. Pureer het daarna in een blender of met een staafmixer. Het moet daarna iets dikker zijn dan een tomaten-pastasaus; voeg wat water toe als het te dik is.

Maak ondertussen iets voor erbij (zie suggesties hierboven in de intro)

Serveren met rijst, verse koriander voor het roekeloze kind (bij mij blieven ze dat laatste dus mooi niet), en een gezellig verhaal: bij ons vonden ze het erg interessant om te horen van de koeien die over straat mogen lopen.