Jamie’s witte bonen in tomatensaus

Lang, lang geleden kocht ik wel eens een blik bonen in tomatensaus. Wat zal ik zeggen… Ik wist nog niet beter. Ook culinair gezien is er gelukkig sprake van voortschrijdend inzicht.  Meneer schrok nog wel even toen ik meldde wat er op tafel zou staan, maar was al snel gerustgesteld. En de kinderen? Die likten bijna de pan uit! Ik maak dit beslist snel nog eens.

Jamie’s witte bonen in tomatensaus

gebaseerd op een recept uit het Jamie Oliver magazine

recept voor 3 personen als bijgerecht, of 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

2 el olijfolie

1 (rode) ui, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd 

1 mini-blikje geconcentreerde tomatenpuree (70 gr)

½ tl gerookt paprikapoeder

1 (vers) laurierblad

2 el (rode) wijnazijn

1 blik tomaatblokjes (400 gr)

1 el bruine basterdsuiker

zout en peper

1 grote pot witte bonen (uitlekgewicht ongeveer 500 gram)

geraspte parmezaan voor het serveren

Verhit de olie in een koekenpan en fruit de ui en knoflook zachtjes tot ze zacht zijn. Voeg de tomatenpuree en paprikapoeder toe en bak het 1 minuut mee. Voeg dan azijn, laurierblad, tomaatblokjes, suiker, zout en peper toe. Breng aan de kook, doe de uitgelekte bonen erbij en laat nog dit even doorpruttelen. Voeg wat water toe als het te droog wordt. Rasp er voor het serveren wat parmezaan over.

Indiase kofta met dille

Smakelijke balletjes, maar niet perse heel authentiek. Dille is een bekend kruid in de Indiase keuken, maar je zal het niet zo snel tegen komen in dit soort kofta. De typische dillesmaak doet het echter wonderbaarlijk goed bij de warme specerijen. Op de foto zie je ze als onderdeel van een Indiase tomatencurry.

En dan dat rundvlees? Tot zover authentiek... Want India doet ondertussen zijn best om een totaalverbod op rundvlees door te voeren (geen slacht, bezit of consumptie van vlees, of verplaatsing naar andere staten van welk soort rund dan ook) en in de meeste staten is het al zover. Maar... vooralsnog bezet India wereldwijd gezien de 5^e plek in rundvlees productie, 7^e in nationale consumptie en 1^e in export. Dus wat mij betreft kan dit nederige gerechtje voor de doordeweekse dag heus wel.

Indiase kofta met dille

Recept voor 3 personen, of 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

Nb. ik gebruik grote theelepels van 5 ml

500 gr rundergehakt

2 cm verse gember, zeer fijn gehakt of geraspt

1 teen knoflook, gesnipperd

1 uitje, gesnipperd

2 afgestreken tl garam masala

2 afgestreken tl (hot) kerrie

2 witte boterhammen (70 gram), geweekt in een scheut melk, en verkruimeld

1 ei

½ tl kurkuma

stukje verse rode peper, of een snufje sambal oelek, of chilipoeder

zout naar smaak

flinke hand gehakte verse dille, alleen de zachte blaadjes; gooi de steeltjes weg

Nou ja, simpel: alles vermengen tot een gehaktdeeg. Vorm er balletjes van en bak ze in een koekenpan in wat olie bruin. Of bak ze 30 minuten (voor kleine balletjes) in een oven van 200 graden (175 graden hetelucht) voor een slankere versie.

500e blog! En een klassieke pannacotta (de lekkerste)

Het 500^e blog! Wie de nieuwsbrief ontvangt, wist al dat ik last had van lichte stress, want het overviel mij ook een beetje (bij nummer 498 om precies te zijn). Wat voor speciaals moest er op tafel komen voor dit feestelijke moment? Taart? Koekjes? Drank? Of toch die niet feestelijke, maar wel ontzettend goede witte-bonen-in-tomatensaus, waarbij de kinderen de pan nog net niet uitlikten. Nee, toch maar zoet. Iets dat naast een glaasje champagne kan. Die bonen komen overigens snel hoor. Die zijn echt super.

Ik ben snel gaan bakken, maar stuitte op recepten die nog even moesten evolueren in de Eerst Koken-testkeuken. Bovendien stortte mijn computer in gisteravond… Deze pannacotta stond al wel klaar voor een blog, dus laten we het hier bij houden. Maar zo normaal is dit recept niet, hoor. Het is anders dan 99% van de recepten voor pannacotta die u normaliter elders aantreft. Kijk, het zit zo:

Wat ik altijd geloofde: pannacotta is een pudding, gemaakt van gezoete, verhitte slagroom, waarin een vanillepeul een tijdje heeft gedobberd. Uiteindelijk maak je er met gelatine pudding van.

Wat ik vorige week las: een groot gedeelte van de slagroom wordt met suiker tot bijna de helft ingekookt tot het gelig en dikker wordt. Er moet flink wat water uit verdampen. Het andere gedeelte van de slagroom wordt opgeklopt tot het zo dik als yoghurt is. Dat wordt gekoeld en gemengd. Het wordt trouwens nog steeds gebonden met gelatine en op smaak gebracht met vanille.

Als je dat laatste leest, snap je direct dat het klopt. Dit is dus het ware recept voor pannacotta! Het was al gewoon te simpel, he? Blijkt het toch meer te zijn dan gewoon even slagroom verwarmen. En het is van meesterkok Angelique Schmeinck, dus dan moet het wel goed zijn.

Op de foto zie je overigens een ganache-laagje op de pannacotta, maar dat blijkt te zwaar te zijn. Volgende keer ga ik toch weer voor een vruchtensaus. Gepureerde aardbeien, frambozen, mango, etc. Het is lichter en frisser en dat bevalt me toch beter. De slagroom is namelijk al zeer romig en rijk. Het zevende glaasje was bij ons het testglaasje en er is om gevochten door de kinderen.

Goed, dan nu voor altijd het juiste recept. Vergeet de rest maar:

Klassieke pannacotta

Bron: Smaakvrienden Fruit van Angelique Schmeinck (zowel dit boek als Smaakvrienden Groente is een aanrader voor de fanatieke thuiskok)

Ik maakte met dit recept 7 porties van ongeveer 75 ml. Dat was voldoende voor zo’n rijk dessert, waar je vast ook nog wel een saus bij maakt

1 biologische citroen (AH verkoopt ze. Niet te krijgen? Dan kan je het nog beter weglaten)

850 ml slagroom

100 gr suiker

1 vanillestokje, in de lengte doorgesneden

6 gr gelatine (ik gebruikte 3,5 blaadjes van Dr Oetker)

Haal met een dunschiller de schil van de citroen. Breng 600 ml slagroom met de helft van de suiker, de citroenschillen en vanille aan de kook. Laat de room op laag vuur inkoken tot 350 ml. Dat zal zeker 15 tot 20 minuten duren. Blijf wel regelmatig roeren. De room is daarna dikker en geler van kleur. Haal het vanillestokje eruit en schraap de zaadjes (merg) eruit. Voeg de zaadjes toe aan de room en gooi het stokje weg.

Week de gelatine ondertussen in koud water.

Haal de pan van het vuur en los de gelatine er in op. Schenk de room door een fijne zeef en laat het verder afkoelen.

Klop de resterende 250 ml slagroom met de andere 50 gram suiker tot yoghurtdikte en spatel dat door de ingekookte room wanneer deze begint te geleren. Schep de pannacotta in kommetjes/glazen/vormpjes en laat ze in de koelkast opstijven.

Verder zijn de opties eindeloos, maar het lekkerste vind ik dus toch om er een simpele fruitsaus bij te geven, zoals gepureerde en gezeefde framboos, mango, abrikoos, etc

Noten-karameltaart

Dit taartje is zo gruwelijk lekker… De noten voor de vulling meng je met karamel en slagroom. Eenmaal afgekoeld wordt dat stevig en ‘chewy’. Hij lijkt wel wat op Engadiner Nusstorte – de Zwitserse taart die voor schandalige en hilarische prijzen op de luchthaven van Zurich (en daarbuiten) ligt. Vroeger kwam ik er regelmatig en ik ben wel eens hard lachend weggelopen van de bakkerij. Ik meen dat je minimaal 15 euro moest betalen voor het kleinste taartje. Belachelijk… Zoveel stelt het nou ook weer niet voor.

Noten-karameltaart

recept voor een springvorm van 24 cm of een boterkoekvorm

Deeg:

200 gr zelfrijzend bakmeel

125 gr bruine basterdsuiker (zoals de foto hieronder. Op de eerste foto's is de taart met gewone suiker gemaakt)

150 gr koude roomboter

2 el melk

snuf zout

Vulling:

150 gr suiker

150 ml slagroom, op kamertemperatuur

150 gr walnoten (of pecannoten!), grof gehakt

extra roomboter om in te vetten en bloem om uit te rollen

Van de deegingrediënten maak je een korstdeeg. Dat staat in deze tekst allemaal tot in detail uitgelegd, maar het is niet zo moeilijk, zolang je het deeg maar niet teveel kneedt of te warm laat worden. Het liefste doe je het meel, de suiker, zout en boter in een keukenmachine en draai je het fijn tot een kruimelig mengsel. Wanneer je dan de melk toevoegt en nog even een paar keer op ‘pulse’ drukt, moet je het deeg vrij simpel kunnen samenpakken en tot een bol drukken. Wie geen keukenmachine heeft, gaat ouderwets aan de slag met twee messen, waarmee je de boter in het meel en de suiker geduldig fijn snijdt tot hele kleine stukjes. Of knijp en wrijf de boter in het meel, maar kneed het zo weinig mogelijk. Daarna ook de melk toevoegen en snel samendrukken tot een bal. Hoe dan ook, niet te lang kneden, want daar wordt het deeg taai van.

Leg tenslotte het deeg een half uur afgedekt in de koelkast. Als je het nu alvast platdrukt tot een schijf, kan je het straks sneller uitrollen.

Doe de suiker met een klein scheutje water in een pan en laat de suiker op niet te hoog vuur tot karamel branden. Niet roeren en niet te bruin laten worden, want dan wordt de karamel bitter. Blus de karamel snel met een eetlepel water en voeg de slagroom toe. Het zal flink bruisen en klonteren, maar wanneer je het op laag vuur rustig laat smelten, dan krijg je vanzelf een dunne, gladde saus. Voeg de gehakte walnoten toe en laat de vulling iets afkoelen.

Vet een boterkoekvorm in met boter of bekleed een bakvorm (springvorm van 24 cm) met bakpapier. Verwarm de oven op 180 graden (ongeveer 165 graden voor hetelucht)

Verdeel het deeg in 2 stukken: 2/3 deel voor de bodem en een 1/3 deel voor de bovenkant. Rol het grote stuk dus uit voor de bodem, op een met bloem bestoven werkblad. Het is lastig deeg, dat snel breekt. Je kunt het ook tussen 2 stukken huishoudfoliefolie uitrollen of een plak deeg gewoon uitduwen in de vorm. Leg de lap deeg in de vorm. Je hebt een randje nodig van 2 cm. Giet de vulling erin. Dan het andere stuk: omdat het van dat lastige deeg is, vind ik het makkelijker om wat vormpjes uit te steken en die op de vulling te leggen. Maar een grotere lap zou ook moeten kunnen. Hoe dan ook: werk een beetje door, want hoe warmer het deeg, hoe moeilijker het wordt. Leg het liever ook even terug in de koelkast wanneer je er niet mee bezig bent.

Bak de taart in 35 tot 40 minuten gaar en bruin. Hij zal iets rijzen, maar zakt ook weer in na het bakken. Laat hem eerst helemaal afkoelen voordat je hem uit de vorm haalt en aansnijdt, want anders is de vulling nog te dun. Na het afkoelen zal de vulling heerlijk ‘chewy’ en stevig zijn. De taart laat zich trouwens ook prima invriezen…

Bloemkoolkoekjes met mais-tomaatsalsa

Wat is bloemkool toch een dankbare groente! Voeg wat smaken toe en je zou haast niet doorhebben dat je een hele bloemkool opeet. Dit is dan ook een superrecept. De koekjes zijn stevig, mild van smaak en zoals gezegd eet je zonder enige moeite 700 gram bloemkool weg. Sterker nog, het was net iets te weinig voor ons. Wij aten dan ook alleen de koekjes met de salsa’s erbij. Voor grotere eters mag het wel wat meer zijn, of maak er een salade bij. Of gewoon een tweede soort koekjes erbij, zoals maiskoekjes. Ook zijn ze de vaste begeleider geworden van onze favoriete Indiase eiercurry, bijvoorbeeld met rijst en mango chutney erbij.

Bloemkoolkoekjes met mais-tomaatsalsa

recept voor 3 personen, of 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

bron: Delicious UK magazine – november 2010

1 bloemkool – roosjes + stronk, schoon ongeveer 700 gr

120 gr zelfrijzend bakmeel

zout en peper

100 gr oude kaas, parmezaan of pecorino

1 ½ tl venkelzaad (onmisbaar)

handje verse gehakte peterselie

4 eieren (L) of 5 eieren (M)

1 teen knoflook, gesnipperd of uit de pers

olie om te bakken

Maak er verder een salsa bij van: blokjes tomaat, een mini-blikje mais, beetje gesnipperde ui, handje gehakte peterselie, een scheutje ketchup voor de smeuigheid, zout, peper, likje sambal oelek en een beetje citroensap

Ik maakte verder nog een simpel sausje van een kommetje yoghurt, een flinke lik mayonaise, peterselie (of bieslook), beetje gehakte ui, zout en peper. Een (gepofte) knoflooksaus zou het er ook goed bij doen. of wat dacht je van een Georgische walnoot-knoflooksaus?

Voor de koekjes doe je het volgende:

Snijd de bloemkool in niet te grote roosjes en de geschilde stronk in blokjes. Kook ze 8 minuten in licht gezouten water nagenoeg gaar en giet ze daarna af. Laat de bloemkool iets afkoelen.

Roer ondertussen het beslag van de resterende ingrediënten (zonder de olie natuurlijk). Schep hier de bloemkool bij en roer het door elkaar. De bloemkool moet daarbij in stukjes worden gehakt/geroerd. Zo krijg je een vrij stevige brij met stukjes bloemkool (druk ze fijn tot stukjes van een centimeter groot). Je denkt misschien dat het niets wordt, omdat het niet zo vochtig is, maar dat komt helemaal goed.

Verhit olie in een koekenpan en schep hierin hoopjes beslag ter grootte van een opgehoopte eetlepel. Druk ze iets plat en bak ze aan beide kanten bruin. Houd ze desnoods even warm in een oven van 100 graden terwijl je de rest bereidt.

Serveren met een sausje!

 

Salade met geitenkaas en limoncello-dressing

Kijk, limoncello dressing… Now we’re talking! Je proeft nog net de drank, citroenig, zoet en met het kruidige van de rozemarijn erbij. Serieus een goede reden om een fles limoncello in de kast te hebben staan.

AH had voor de Pasen geitenkaasjes in een doosje die in de oven moeten en die zie je op de foto. Maar je kunt natuurlijk ook gewone verse geitenkaas gebruiken. Daarop deed ik, heel klassiek, een kneepje honing. Hiervoor had ik ook nog wat goede producten klaar staan, want van Melvita ontving ik de laatste tijd enkele knijpflessen. Melvita heeft een mooi assortiment met honing, variërend van milde klaverhoning tot een zeer rijke tijmhoning. Vooral Meneer en de kinderen zijn er grootverbruikers van. Met name de kruidige tijmhoning leent zich erg goed voor culinaire toepassingen.

Verder gebruikte ik pistacheolie, wat ook waanzinnig goed is voor salades. Vooral meenemen als je dat ooit ergens tegenkomt. Maar een gewone milde olijfolie kan natuurlijk ook prima.

Salade met geitenkaas en limoncello-dressing

recept voor 2 personen

bron: blog Taste with the eyes

voor de dressing:

3 el milde olie

2 el limoncello

de naaldjes van 4 cm verse rozemarijn, heel fijn gehakt

zout en peper

1 klein teentje knoflook, heel fijn gehakt

Voor de salade:

125 gr geitenkaas

1 el honing

75 gr gemengde sla

handje amandelen

hand rode druiven, gehalveerd

Rooster de amandelen in een hete, droge pan tot ze iets kleur krijgen. Geitenkaas kan je even met de honing erop grillen, maar je kunt het ook gewoon koud serveren. Verder is het een kwestie van husselen en de dressing erdoor mengen en geitenkaas erop leggen.

Appeltaart in een appel

Dit appeltje kwam ik tegen op Pinterest. Ik heb mijn eigen recept voor appeltaartdeeg erop los gelaten. En het ziet er leuk uit, maar het is wel een fröbelwerkje, hoor. In dezelfde tijd maak je een gewone appeltaart…

Appeltaart in een appel

Recept voor 3 gewone appels (6 halve appels dus), of 4 kleinere (8 halve appels)

Voor het deeg:

225 gr patentbloem

150 gr koude roomboter

75 gr witte basterdsuiker

40 gr losgeklopt ei

zout

plus iets koud water om een goed deeg te kunnen maken

daarbij:

rozijnen, kaneel en bruine suiker

Eerst maar het deeg: kneed met koele hand snel een deeg, of gebruik een keukenmachine (een uitgebreide beschrijving over hoe je dit soort deeg maakt (zowel met de hand als met een machine) vind je hier). Verpak het deeg in folie en leg het in de koelkast.

Was de appels, halveer ze langs het steeltje en hol ze uit. Een uitsteker voor meloenbolletjes werkt daarbij erg goed, en anders moet je het voorzichtig met een mes en een lepel proberen. Laat zeker een halve centimeter vruchtvlees aan de schil zitten, want anders zullen de appels uit elkaar vallen.

Snijd het klokhuis weg en snijd het bruikbare vruchtvlees in stukjes, meng dat naar smaak met rozijnen, kaneel en suiker. Vul de helften weer met dit mengsel.

Haal het deeg uit de koelkast en snijd het in 6 of 8 stukken. Wat je niet direct gebruikt, leg je het liefste weer terug in de koelkast, want koud deeg werkt toch echt het makkelijkste. Rol het deeg met behulp van wat bloem uit tot een lapje van een halve centimeter dik. Snijd hiervan linten en vlecht er een matje van. Ik gebruikte 6 linten voor 1 appel. Steek er een taartschep of zoiets onder en verplaats het voorzichtig naar de appel. Leg het erop en druk het vlechtwerk met je hand zachtjes rond de appel. Verwerk zo de rest van het deeg ook.

Als je nog een restje ei overhad, meng dat dan met een klein beetje water en gebruik het om het deeg mee te bestrijken. Bak de appels gaar en bruin in de oven op 175 graden (160 graden hetelucht) in ongeveer 40 minuten.

Laat de appels iets afkoelen en serveer ze dan, als je van warme taart houdt. Hoewel ik de geheel afgekoelde appels lekkerder vond.