Mosselen in pittige tomatensaus

U moet weten dat ik dit stukje nu twaalf keer heb geschrapt en opnieuw ben begonnen, want ik kan blijkbaar alleen maar onaardige dingen zeggen over de mossel, vanwege een onterechte haat-liefdeverhouding. Ik laat het er daarom maar bij en geef u hierbij het beste recept dat ik ken voor een mosselpan. Het is iets pittig door de chili, ansjovis en knoflook, maar gul zoals alleen comfort food dat kan zijn. De saus is daarbij ideaal om rustieke hompen bruin brood door te sleuren. Een fantastische maaltijd voor één keer per jaar, want vaker tolereer ik hem niet. Alles met mate, he?

Het recept stond ooit in de Volkskrant en is van Marcus Huibers. Het is nu nergens meer te vinden op het internet, maar ik geef u graag even de tekst van mijn uitgeknipte en gekoesterde exemplaar.

Mosselen in pittige tomatensaus

Recept voor 2 personen

een flinke tak rozemarijn

1 rood pepertje ( of ev een flinke theelepel sambal oelek vindt Eerst Koken)

6 tenen knoflook

olijfolie

½ blikje ansjovisfilets, in stukjes

1 pak gezeefde tomaten van Heinz (500 ml)

1 pak tomato frito van Heinz (30 ml)

1 glas medium dry sherry

peper, zout

2 kg mosselen, uiteraard gespoeld en uitgezocht

Hak de naaldjes van de rozemarijn, de knoflook  en het pepertje fijn.  Verhit een scheut olie in een soep- of mosselpan en voeg de rozemarijn, knoflook, het pepertje en ook de ansjovisstukjes toe. De ansjovis moet na een aantal minuten zacht bakken uit elkaar vallen. Voeg de tomatensauzen, sherry, peper en zout toe en laat het even indikken. (Het spat vreselijk, dus houd het deksel erbij).

Draai dan het vuur hoog en wanneer de vloeistof goed kookt, voeg je de mosselen toe. Leg het deksel op de pan en laat dit enkele minuten koken. Als de mosselen open staan, zijn ze klaar. Serveer ze met lekker knapperig brood.

Wie geen emplooi heeft voor de andere helft van de ansjovis; je kunt de filets fijnprakken en door een stuk zachte roomboter mengen om ansjovisboter te maken, voor op brood. Het is aan mij niet besteed, maar de tweeling en Meneer waren er erg van gecharmeerd.

Oordeel van het smaakpanel: Kleine Chef keurt het uiteraard geen blik waardig, die weet wel beter dan rare slurfjes in schelpjes te gaan eten, maar voor de dames kan ik niet snel genoeg schelpen openmaken. Ze waren er zelf ook vrij handig in trouwens. Met de saus kan je ook heel leuk verven op tafel.