Zelfgemaakt vanille-extract + Gekarameliseerde ananas met vanille en Griekse yoghurt

Eerst even iets over vanille-extract: ik maak er nu maar een officieel recept van, want dan kunnen jullie niet zeggen dat ik het niet verteld heb :)

Zelfgemaakt vanille-extract

Er staat vast nog wel ergens een halve fles wodka of jenever die nooit meer opkomt. Reserveer die fles voor jezelf en verzamel daar voortaan afgeschreven vanillestokjes in, zoals het stokje in het recept hieronder. Ik begon ooit met een halve liter jenever en kocht daar nog wel speciaal een paar stokjes voor, maar sindsdien dump ik er gebruikte stokjes in en ik heb mijn jenever zojuist aangevuld met wodka en dat gaat prima. Na twee maanden kan je het vanille extract al gebruiken, maar hoe langer je het laat staan, hoe beter. Uiteindelijk geurt en smaakt het hevig naar vanille en de drank krijgt een donkerbruine kleur. Gebruik een dopje ervan in gebak of desserts, en je taalt nooit meer naar nepvanille of rare essences.

Goed, dat hebben we gehad. Dan nu een toetje dat hier in elkaar werd gedraaid door Meneer, terwijl ik de pasta voor het hoofdgerecht al stond af te gieten. Met andere woorden; vrij rap te maken. Zelfs ik stond versteld. Terwijl wij aten stond de ananas rustig te karameliseren.

Gekarameliseerde ananas met vanille en Griekse yoghurt

bron: Verrines – Jose Marechal

1 verse ananas

2 flinke el honing

1 vanillestokje

600 ml Griekse yoghurt

3 zakjes vanillesuiker (of vanille extract!)

Schil de ananas (die ananasschillers zijn echt fantastisch en hun geld dik waard!) en snijd hem in stukjes.

Verhit 2 ruime eetlepels vloeibare honing in een grote koekenpan en laat dit twee minuten doorwarmen. Snijd het vanillestokje in de lengte door en schraap het merg er uit. Voeg het merg met de ananas toe aan de pan en bak het op laag tot middelhoog vuur totdat het gekarameliseerd is. Dit kan wel 15 minuten of langer duren. Laat de ananas afkoelen.

Meng de yoghurt met de vanillesuiker. Schep de yoghurt in glazen met de ananas er bovenop.

Oordeel van het smaakpanel: had je maar altijd een fotocamera in de aanslag. Het moment dat Kleine Chef vol vertrouwen de ananas in zijn mond stopte, beet en met verbijstering reageerde. Het was weer een gemiste kans… Hij vond het overigens niet lekker. Dochter Zo wel.

Geniale tomatensaus met boter

Even opletten, jongens. Ik plaats natuurlijk alleen maar recepten die ik zelf nog een keer zou willen maken, maar als ik een zwaailicht op mijn blog zou hebben, zou die nu aan mogen. Dit is echt SUPER en verdient extra aandacht. Een tomatensaus van 4 ingredienten met een waanzinnig diepe smaak, en het geheime ingredient is roomboter. Er moet een flinke klont boter in, maar dan krijg je ook een saus die al lekker is van zichzelf en eigenlijk geen extra’s zoals gehaktballetjes nodig heeft. Ik was overigens blij dat ik die ook gemaakt had, want die zaten vol knoflook en peterselie en maakten het helemaal af. Ken je dat, dat je een paar keer tijdens het eten tegen elkaar zegt “dit is lekker, zeg! Nee, maar ik bedoel, écht lekker!”

Tomatensaus met boter

recept voor 300 tot 400 gram pasta

bron: Food52

2 blikken gepelde tomaten van 400 gr (een kilo verse, ontvelde tomaten mag ook, maar dan alleen midden in het seizoen, wanneer ze echt goed zijn.)

70 gr roomboter

1 ui

zout

Doe de tomaten in een pan. Snijd de ui doormidden en voeg toe, samen met de boter en zout naar smaak. Breng het aan de kook en laat het zonder deksel 45 minuten zachtjes pruttelen. Het moet dan iets ingedikt zijn. Haal de ui er daarna uit, of laat een klein stukje ui in de pan (het is waarschijnlijk uit elkaar gevallen). Pureer de saus met een staafmixer.

Gehaktballetjes met knoflook en peterselie

500 gr rundergehakt

een flinke hand gehakte peterselie

3 tenen knoflook

ongeveer 3 sneetjes witbrood; ik laat de korstjes eraan. Als je het maar fijn genoeg kan snijden.

zout, peper

scheutje rode wijn

1 tl gedroogde tijm, of iets meer van verse tijm

1 ei

Bij gebruik van een keukenmachine: vermaal het brood, samen met de peterselie en knoflook tot fijne (groene) kruimels. Zonder machine moet alles met een mes goed fijn worden gehakt.

Voeg het broodmengsel toe aan het gehakt, samen met alle andere ingrediënten. Voeg eventueel meer broodkruimels toe als dat nodig is om mooie balletjes van te rollen. Rol balletjes ter grootte van een flinke walnoot en bak ze in wat olie of boter bruin.

Kook ondertussen de pasta gaar en schep de saus erdoorheen. Serveer de balletjes erbij.

Oordeel van het smaakpanel: we waren eens een keer unaniem positief gestemd aan tafel.

Zaterdagmiddagkoekjes

Was het jullie al opgevallen dat het erg veel regent de laatste tijd? En spelen de kinderen bij jullie wel eindeloos lief, stil en in opperste vrede met elkaar? Gefeliciteerd! Niets meer aan doen. Helaas is ware vrede hier vaak van korte duur en als de kinderen hun dagelijkse frisse neus ontberen, worden ze eh… knorrig. Entertainment willen ze en wel graag nu!

Met de dweil paraat en met een hongerige hond, voor de grotere stukken, onder tafel, zet ik ze aan drie klompen koekjesdeeg. Rustig een boekje lezen is er voor mij nog niet bij, want de driejarigen maken nog het liefste couscous van het deeg, of ze stempelen 6 maal koekjes uit hetzelfde plakje deeg, maar Kleine Chef van vier begint er wel aardigheid in te krijgen. Al met al zijn ze weer een tijdje bezig. Ieder met een eigen deegroller en uitsteekvormpjes.

Zaterdagmiddagkoekjes

voor 2 grote bakplaten met koekjes

200 gr roomboter op kamertemperatuur

200 gr kristalsuiker

1 zakje vanillesuiker, of eventueel het merg van een vanillestokje

1 ei (M), of gebruik eventueel niet alles van een groot ei (L)

400 gr bloem

Doe de zachte boter, suiker en vanillesuiker (of merg) in een kom en mix dit tot een romig mengsel. Voeg het ei toe en mix het erdoor. Voeg daarna in gedeeltes de bloem toe. Als de meeste bloem erin zit zal je het verder met de hand moeten kneden. Kneed er een mooie, zachte bal van. Voeg desnoods extra ei, water of bloem toe om het deeg mooi soepel te krijgen. Druk het plat tot een schijf en leg dit minimaal 30 minuten in de koelkast om op te stijven.

Rol het deeg in porties uit tot ongeveer een halve centimeter en steek er met vormpjes koekjes uit. Leg ze op een bakplaat bekleed met bakpapier. Ze kunnen nu al versierd worden met bijvoorbeeld nootjes of nougatine.

Verwarm de oven voor op 180 graden (160 graden hetelucht). Bak de koekjes daarna in ongeveer 12 minuten gaar en bruin aan de randjes. Laat ze afkoelen op de bakplaat. Daarna kunnen ze natuurlijk ook nog versierd worden met glazuur, maar ze zijn van zichzelf eigenlijk ook al lekker.

Oordeel van het smaakpanel: Na de Slag om de Grote Deegroller komt de Slag om Mijn Eigen Koekjes. Wie had het eland gemaakt? En was het egeltje van Zus of van Zo? Gelukkig ben ik er om alles in de juiste banen te leiden… Daarna peutert onze peuter alle nougatine er weer af, want ze ‘houdt niet van pitjes’ en de hond van mijn ouders staat alles van de vloer te likken. Ah, zaterdagmiddagen…

 

 

Appelcake met nougatine

Er zijn naar mijn schatting zeker 200 foodbloggers in Nederland, en sinds kort delen we een maandelijkse Foodblogswap, waarbij iedereen een ander blog krijgt toegewezen en waarvan een recept 'moet' worden gekookt. Dat kan zomaar een uitdaging betekenen, want als bakker zit je niet te wachten op een hartig blog. En zou ik wel wat kunnen met een website vol beloftes van kunstig marsepein en fondant? Daar zijn er opvallend veel van namelijk en zo vlijtig ben ik niet met al die creaties. De trouwe lezer weet vast wel dat ik al blij ben als mijn takje basilicum bovenop de pasta blijft liggen. Tenminste, totdat de foto is genomen. En die treinentaart van laatst, inclusief druipend glazuur en treinwagons die nog net niet steun zochten bij elkaar, was een persoonlijk hoogtepunt in het hoofdstuk Creatief met Cake.

Enfin. U voelt het al aankomen? Ik mocht van het blog Laura’s Bakery koken. Van Laura’s hand liggen er sinds kort twee boeken bij de Action over taarten en cupcakes, dus dat belooft wat. Gelukkig had ze ook een aantal recepten voor mij op haar blog staan, want ik heb niet zoveel met cupcakes. Ik koos voor een appelcake met kaneelsuiker. Ik stelde me voor dat de stukjes kaneelsuiker een krokant laagje zouden vormen - knapperige kaneel - maar vervolgens kon ik die suiker in de hele stad niet meer vinden. Wel nam ik bij de AH een zak nougatine mee. Nougatine is niet meer dan stukjes pinda’s omhuld met een karamellaagje en ook dit gaf de cake net even wat meer, en ook het gewenste suikerlaagje bovenop. Ik geneer mij te zeggen dat de cake dezelfde dag nog op was (N=5).

Appelcake met nougatine

voor een vorm van ongeveer 30 cm lang

bron: Laura’s Bakery

200 gram boter

150 gram suiker

1 zakje vanillesuiker

4 eieren (L)

snufje zout

200 gram zelfrijzend bakmeel

2 stevige appels, bv jonagold

4 tl kaneelpoeder

5 el nougatine

Verwarm de oven voor op 175 graden (160 graden hetelucht).

Mix de boter, suiker, vanillesuiker en zout tot een romige crème. Voeg daarna één voor één de eieren toe en meng alles tot een glad beslag.

Voeg het meel beetje bij beetje toe tijdens het mixen, voeg ook de kaneel toe en meng dit tot een glad beslag. Schil de appels. Snijd 1 appel in blokjes en voeg hem toe aan het beslag met een spatel of lepel. Roer er ook 2 eetlepels nougatine door.

Schep het beslag in een ingevette bakvorm. Snij de tweede appel in schijfjes en steek deze voor de helft in de cake. Ze worden tijdens het bakken helemaal omringd door cake door het rijzen. Strooi nog eens 3 eetlepels nougatine op de cake.

Bak de cake in 60-70 minuten gaar en goudbruin. Steek na het bakken een sateprikker in de cake; wanneer deze er schoon uitkomt is de cake gaar. Laat hem kort afkoelen in het blik voordat je hem voorzichtig stort en verder laat afkoelen.

Oordeel van het smaakpanel: uiteraard goedgekeurd. Daar kunnen we kort over zijn.

Pasta alla Foriana

Food52 is een geweldige, Amerikaanse website die voortdurend de juiste recepten plaatst met heerlijk sobere, maar overtuigende fotografie. Amerikanen en ik zitten normaliter niet zo op dezelfde lijn qua eten, maar deze site klopt gewoon he-le-maal.  Ze hebben ook een hoofdstuk over Koken voor Kinderen en voeren daarbij een slogan waar ik jaloers op ben:

Koken vóór kinderen, mét kinderen, of ondánks kinderen

Kijk, en zo is het maar net.

Dit recept staat niet bij het kindervoer, maar bij gerechten voor diners met veel mensen, waar mogelijk ook nog eens vegetariërs en andere enge geheelonthouders bij aanschuiven. Wat kook je dan, wat houdt iedereen tevreden? Dit dus: een hele, simpele pasta met een kaas-notensaus en wat rozijnen. Prachtig door het simpele ervan. Ik kan melden dat ook de kinderen hier blij mee waren. De hoeveelheid van hieronder is echter te weinig als hoofdgerecht; er moet beslist iets bij, zoals een salade. Maar verder: niets meer aan doen.

Pasta alla Foriana

Recept voor 3 personen, of een familie met 2 kinderen, met een salade erbij

Bron: Food52 website

Het originele recept maakt een flinke hoeveelheid saus omdat je het goed kan bewaren, maar ik heb het aangepast:

70 gr walnoten

70 gr pijnboompitten

4 tenen knoflook

1 tl oregano

scheut olijfolie

50 gr gele rozijnen

zout en peper

300 gr pasta

100 gr pecorino, geraspt

Hak de noten en knoflook (in een keukenmachine) behoorlijk fijn. Voeg de oregano toe. Verhit een scheutje olijfolie in een koekenpan en bak de noten en rozijnen vijf minuten. Roer het regelmatig door. Breng op smaak met zout en peper.

Kook ondertussen de pasta gaar. Meng de saus erdoor en eventueel de kaas ook, of geef deze er apart bij. Serveer met een salade.

Oordeel van het smaakpanel: het was veel te weinig! Ik heb mijn bord uiteindelijk maar richting Kleine Chef geschoven, want die is nogal hongerig de laatste tijd.

 

 

Spekkoek met marsepeinlinten

Alleen even een foto tussendoor: ik ben een sukkel in het maken van knap gebak, maar vond deze toch wel aardig. Mijn meiden zijn afgelopen week drie geworden en vroegen om een paarse en roze taart.

Het is een spekkoek met een gewone botercreme erop, waar linten marsepein op zijn gelegd.

 

 

 

 

 

Bladerdeegvlindertjes met ajvar en pecorino

 

Ajvar is een puree van gegrilde paprika’s. De supermarkt heeft misschien wel potten staan en anders vind je het in Turkse winkels. Je kan er bijvoorbeeld ook goed soep, tomatensauzen of gehaktballetjes mee op smaak brengen.

Er is een scherpe variant met rode pepers en een milde van alleen paprika. Beide zijn hier prima te gebruiken.

Bladerdeegvlindertjes met ajvar en pecorino

6 plakken bladerdeeg (uit de diepvries)

6 flinke tl ajvar

3 el geraspte pecorino of parmezaan

grof zout of fleur de sel

Laat het bladerdeeg ontdooien. Besmeer elke plak deeg met een flinke theelepel ajvar en een halve eetlepel geraspte pecorino. Vouw elke plak op door twee zijden naar het midden te brengen, en daarna nogmaals dubbel (zie foto). Snijd elke rol nu voorzichtig in plakjes van een ruime centimeter. Leg deze op een bakplaat. Bestrooi ze met een beetje grof zout en bak ze in ongeveer 25 minuten bruin in een oven van 200 graden.

 

Brandade de morue

Ik ga op reis en ik neem mee terug…? Een paar keer per jaar reist Meneer naar Noorwegen en wat neemt een mens nou mee terug vanuit het koude Noorden? De Noren staan niet echt bekend om hun verfijnde hapjes, maar vaste prik is toch een paar pakken klipfisk en daar maak je weer een fantastisch Frans gerecht mee. Brandade. Eigenlijk is het een boers gerecht, waarbij de gedroogde vis weer wordt opgepiept in water, gekookt en gemengd met aardappel, waarna het wordt gebakken in de oven. Maar wanneer je de aardappel weglaat en de vis pureert met room, wordt het een bijzonder smeersel voor brood of toast. Door het drogen is de vis niet meer zo zacht als wanneer het vers is, maar wordt het iets vezelig. Het krijgt wat meer structuur. Te vezelig is trouwens ook weer niet goed; de vis heeft dan misschien te hard gekookt.

Ik heb het hier in Nederland dus nog nooit gezocht, maar het is er vast wel, die klipvis. Allereerst maar eens duidelijkheid over de namen van die gedroogde vissen: stokvis is gedroogde kabeljauw; terwijl klipvis  gedroogde en gezouten kabeljauw is. Surinamers en Antillianen noemen de laatste ook wel bakkeljauw of bacalao, maar deze wordt vaak van goedkopere vissoorten, zoals koolvis gemaakt. Let er dus op dat je gezouten kabeljauw koopt.

Brandade de morue

500 gr klipvis, zo mogelijk vrij van graten en vel (anders kan het na het koken worden schoon gemaakt)

melk

(vers) laurierblad, takje tijm (of een beetje gedroogd) en 1 flinke teen knoflook

100 – 150 ml slagroom

olijfolie

Week de vis 24 uur lang in koud water, in de koelkast, waarbij het water een aantal keer ververst wordt.

Breng een pan met melk (of een mengsel van melk en water) aan de kook. De vis moet straks ondergedompeld kunnen worden. Voeg het laurierblad, tijm en knoflook toe.

Leg de vis in de melk, maar zet het vuur zeer laag. De melk moet maar net aan de kook zijn en mag zeker niet te hard koken. Laat de vis in een kleine tien minuten gaar worden.

Pureer de vis daarna met de tijm en de knoflook (maar zonder het laurierblad), een scheutje olijfolie en een ruime scheut slagroom tot een gladde puree. Gebruik ook iets van het kookwater voor het pureren.  Het moet een smeerbare, stevige puree worden.

Serveer de brandade met bijvoorbeeld uitgebakken chorizo, gekarameliseerde uien, zwarte olijven(tapenade) of half gedroogde tomaten, en lekker knapperig bruin brood. En koele, witte wijn…

Oordeel van het smaakpanel: ze zijn mild. Ze lusten het niet, maar doen ook weer niet alsof de wereld vergaat.