Een hele goede vegetarische lasagne

Dit is qua smaak een wat complexe lasagne. De volle 'umami-smaak' (onze 5e smaak,  namelijk de ‘hartige smaak’) is het eerste dat opvalt en dat komt vooral door die vijftien gram gedroogd eekhoorntjesbrood; die doet hier echt wonderen. Maar er zijn andere ingrediënten die meewerken: gerookt paprikapoeder, venkelzaad, kastanjechampignons. Smaak heeft deze lasagne in ieder geval.

Er zijn een aantal ingrediënten nodig die je misschien niet op voorraad hebt, maar ze zijn wel erg nodig voor die hartige smaak. De verse salie bijvoorbeeld is mogelijk een lastige als je dat niet in de tuin hebt staan. Laat het desnoods maar weg, maar doe dat toch niet bij alles :)  Dat venkelzaad bijvoorbeeld lijkt maar een klein beetje, maar het doet erg veel.

Een hele goede vegetarische lasagne

recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

bron: Australische Delicious

bereidingstijd: 2 uur

voor de saus:

olijfolie

1 middelgrote ui, gesnipperd

1 middelgrote wortel, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 aubergine, gesnipperd (jazeker: gesnipperd)

15 gr gedroogde porcini paddenstoelen (=eekhoorntjesbrood)

250 gr kastanjechampignons, gesnipperd

70 gr geconcentreerde tomatenpuree (zo’n klein blikje)

100 gr rode pesto of eventueel heel klein gesneden gedroogde tomaten

1,5 tl venkelzaad

1 tl gerookte paprikapoeder

1 tl gemalen allspice (desnoods te vervangen met nootmuskaat)

een paar eetlepels verse salie (zeg 5 grote blaadjes), fijngesneden

1,5 el gehakte rozemarijn

1,5 el verse tijmblaadjes of een krappe el gedroogd

500 ml passata (gezeefde tomaten)

1 (vers) laurierblad

zout naar smaak

verder nodig:

ongeveer 250 - 300 gr gedroogde lasagnebladen (hangt ook af van je vorm en hoeveel lagen je kunt maken. Ik ga uit van 4 lagen pasta van elk 4 bladen)

eventueel verse basilicum voor erop

voor de kaassaus:

40 gr roomboter

40 gr bloem

550 ml melk

70 gr Parmezaanse kaas, geraspt

70 gr Gruyère, geraspt (of desnoods een oude geraspte kaas)

250 gr geraspte mozzarella (uit een zakje) of je gebruikt gewoon 2 bollen mozzarella, welke je klein snijdt

Week de gedroogde paddenstoelen in 250 ml kokend water tot ze zacht zijn (zo’n tien minuten). Snijd ze daarna in kleine stukjes. Bewaar het water!

Verhit een goede scheut olijfolie in een grote hapjes- of braadpan op middelhoog vuur. Bak daarin de ui en wortel tot ze zacht zijn (zo’n tien minuten). Voeg dan de knoflook toe, roer nog even door en voeg daarna de aubergine toe. Laat dat nog eens tien minuten bakken. Mogelijk moet daar nog wat olie bij.

Doe de kastanjechampignons erbij en bak gedurende vijf minuten. Daarna volgt de tomatenpuree, pesto, kruiden en specerijen, gedroogde paddenstoelen samen met het water, passata en laurierblad. Breng dit alles weer aan de kook tot het pruttelt. Breng op smaak met zout en peper. Laat dit zonder deksel op laag vuur pruttelen gedurende 45 minuten. Het is dan wat dikker geworden.

Voor de kaassaus smelt je de boter in een kleine kookpan. Roer de bloem erdoor en laat dit 1 a 2 minuten zacht bakken. Het mag niet kleuren. Voeg dan in een paar keer de melk toe en roer elke keer goed met een garde tot de saus bindt. Voeg dan de Parmezaanse kaas, gruyère en de helft van de mozzarella toe, laat het smelten en haal van het vuur af. Kijk of er wat zout bij moet.

Verwarm de oven voor op 190 graden (of 175 graden hetelucht). Pak er een ovenschaal bij; ik gebruik een schaal met een A4-formaat. Zet de lasagne dan met de volgende lagen in elkaar:

1/4 deel groentesaus op de bodem

een laag pastabladen

1/4 deel kaassaus

1/4 deel groentesaus

een laag pastabladen

1/4 deel kaassaus

1/4 deel groentesaus

een laag pastabladen

1/4 deel kaassaus

1/4 deel groentesaus

een laag pastabladen

1/4 deel kaassaus

en tenslotte de mozzarella die je hebt overgehouden van de kaassaus

Bak de lasagne 45 minuten op 190 graden. Laat 10 minuten rusten voor je hem aansnijdt. Wat basilicum erop is mooi, maar niet perse noodzakelijk.

Geroosterde bloemkool met gele curry, patat en yoghurt

De gele Thaise curry van Fairtrade, daar heb ik al vaker reclame voor gemaakt (jaja, geheel belangeloos; die hebben daar nog nooit van Eerst Koken gehoord, hoor.) Ik heb het hier dan ook altijd op voorraad. Je doet er namelijk veel meer mee dan curry’s maken!

Je maakt er bijvoorbeeld een soep met bloemkool van (foto hierboven en recept via deze link)

Of toch een soort curry, maar dan met visballetjes waarin ook een lepel van de currypasta zit (recept via deze link)

Of je roert het door een snelle pilaf (recept via deze link)

...en vooruit, zelfs een gewone, simpele curry (recept via deze link) met maiskoekjes ernaast. 

In dit recept smeer ik er een bloemkool mee in, welke ik daarna rooster in de oven. Lekker met patat en een lik Griekse yoghurt met chilisaus.

Geroosterde bloemkool met gele curry

recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

1 kilo schoongemaakte bloemkool in roosjes (niet te klein, niet te groot - 2 happen groot, zeg maar)

1 pakje Gele Curry van Fairtrade (70 gr)

50 ml water

Verwarm de oven voor op 180 graden (of 170 graden hetelucht).

Meng de curry met het water, want anders is deze te dik om de bloemkool soepel mee in te smeren. Doe de dunnere curry en bloemkool in een kom en schep om, of wat nog beter gaat; smeer de roosjes met je handen in.

Leg de bloemkool op een bakplaat (met bakpapier) in een enkele laag. Doe daar nog een klein beetje olie overheen. Zet de bloemkool 40 minuten lang in de oven. Keer de stukken halverwege.

Ik eet dit graag met patat en wat Griekse yoghurt. Op die yoghurt doe ik het liefste ook wat ‘sweet chilisaus’ (van die loempiasaus) of zelfs die loeihete Chinese chili-olie waar ik het laatst ook over had.

Indonesische macaroni en smoor van eieren

Indonesische macaroni – ja, dat moest ik hier thuis ook al uitleggen. Maar het kwam door een jaren-80 recept, dat ik ergens in een boekje tegenkwam en het leek me eigenlijk een briljant idee. In die tijd was dit een typisch einde-van-de-maand-en-het-geld-is-op-recept, en nu is het pure nostalgie. En vroeger ging je aan de slag met zo’n zakje gedroogde groente, maar nu gewoon met verse groente, he? En ja, ik weet dat het amper een recept is en het is gewoon doordeweekse nasi, maar dan als macaroni vermomd, maar de kinderen zijn er hier dol op (ik heb zelfs al 'favoriet eten' gehoord!) en ik verwerk er flink wat groente in. Nou ja, misschien dat jullie er ook iets aan hebben. 

Om er toch nog iets van een recept aan toe te voegen, heb ik wel iets lekkers van Beb Vuyk uit haar Groot Indonesisch Kookboek: smoor van eieren, waarin de eieren als spiegelei worden gebakken en dan worden omgeschept met een soort tomaten-ketjap-saus.

Indonesische macaroni

vegetarisch recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

800 gr gemengde groente, gesneden (ik had een kant-en-klaar mengsel van prei, courgette, ui, wortel en paprika)

scheutje (olijf)olie

2 teentjes knoflook, gesnipperd

1 kuipje Conimex boemboe voor nasi (of voor bami) (95 gram)

300 gr macaroni

Verder naar keuze:

1 ei p.p. – gebakken of gekookt (of de smoor van hieronder)

ketjap manis voor erbij

sambal badjak naar smaak voor erbij

wat pinda’s en/of seroendeng of gefruite uitjes

Pak er een grote hapjespan bij en verhit daarin wat olie. Bak de groente en knoflook daarin gaar op middelhoog vuur. Dat doe ik met een deksel erop en na een tijdje doe ik er een beetje water bij, omdat het anders te droog bakt. Voeg dan de boemboe toe, samen met nog eens een goede scheut water. Laat dit nu zachtjes verder pruttelen.

Ondertussen ook de macaroni gaarkoken, afgieten en toevoegen aan de groente. Breng op smaak met zout.

Daarbij ook eieren bakken of koken en op de pasta serveren.
Serveer waar gewenst met ketjap, seroendeng, etc.

Smoor van ei
bron: Beb Vuyk - Groot Indonesisch Kookboek

8 eieren
olie of boter om te bakken
2 sjalotten of 1 niet te grote ui, gesnipperd
1 a 2 tenen knoflook, gesnipperd
1 kleine prei, in halve ringetjes
een mini-blikje geconcentreerde tomatenpuree (70 gr)
1/2 blokje groentebouillon
175 ml water
2 el ketjap manis
nootmuskaat, zout en peper

Bak de eieren in een koekenpan aan beide kanten als spiegelei bruin. Dat gaat dus in twee keer als je 1 pan gebruikt. Houd de gebakken eieren apart op een bord en ga in dezelfde pan verder met de saus: bak de ui, knoflook en prei in wat olie of boter tot het zacht is. Bak de tomatenpuree even een minuut mee en voeg dan het bouillonblokje en het water toe. Roer de ketjap erdoor en breng op smaak met nootmuskaat, zout en peper. Laat dit even iets inkoken tot je een saus zo dik als ketchup hebt. Leg de eieren er weer in en schep ze voorzichtig om. Laat het doorwarmen en serveer.

Paprika's in citroenolie

Dit recept leunt maar lichtjes op het origineel, waarin ook nog knoflook en sjalotten zaten, maar ook met alleen geroosterde paprika in de citroenolie is dit een erg lekker bijgerecht. Je kunt er natuurlijk ook gewoon sla bij eten. Je eet de olie uiteraard niet helemaal op; gebruik het restant dus gewoon als dressing in een salade.

De olijfolie moet wel van een goede soort zijn, die bedoeld is voor koude bereidingen. Ik gebruikte dit keer bijvoorbeeld een fles van Filippo Berio, welke te koop is bij de AH in verschillende varianten, waaronder ook een biologische olie (6,67 euro voor een halve liter). Maar ze hebben ook een niet-biologische variant.

Waar je in ieder geval wél een biologische variant van moet kopen zijn de citroenen. Op gewoon citrusfruit zitten giftige stoffen die niet bedoeld zijn om op te eten en dus ook niet om je paprika’s in te marineren. Onbespoten citroenen zijn nu overal wel te koop.

Paprika’s in citroenolie

gebaseerd op een recept uit het boek Vegarabia van Greg & Lucy Malouf

nb. een dag van tevoren beginnen met de olie!

8 puntpaprika’s, in de lengte gehalveerd

olijfolie om in te smeren

Citroenolie:

125 ml goede olijfolie

1 biologische citroen, in kwarten

½ el korianderzaad

½ el zwarte peperkorrels

1 tl venkelzaad of een steranijs

1 laurierblad

een klein of half kaneelstokje

Begin met de olie: doe de olie in een pannetje en verwarm het tot lauw. Doe dan de andere ingrediënten erin, knijp de citroenkwarten een beetje uit in de olie, en zet een nacht weg.

Dan de volgende dag de paprika’s: je kunt de paprika’s grillen en ontvellen óf alleen roosteren in een grillpan (dus met velletje eraan - dat deed ik). Dat grillen is simpel: smeer de gehalveerde paprika’s heel licht in met wat olie en grill ze in een gloeiendhete grillpan tot ze gaar zijn.

Of je roostert ze dus: blaker de (hele) paprika’s onder een grill in de oven tot ze zwarte plekken en blaren hebben (regelmatig kwartslag draaien), dek ze dan af in een bak of kom (met een deksel erop), en trek er na 10 minuten de schil af. Ze zijn dan dus ook helemaal gaar en zacht.

Doe de paprika’s in een schaal en giet de olie erover. Laat dat nog enige tijd marineren en serveer het dan op kamertemperatuur. De overgebleven olie kan je eventueel nog gebruiken voor een salade.

Mozzarella met warme tomatensalade

Zoals iedereen het over Spa Rood heeft als men water met bubbels bedoeld, zo noem ik al mijn harde Italiaanse kaas om te raspen ‘Parmezaanse kaas’. In werkelijkheid koop ik meestal Grana Padano, het goedkopere zusje. Bij ons aan tafel wordt de ‘Parmezaan’ namelijk zowat opgesnoven en zo’n punt kaas verdwijnt gewoon bij de gemiddelde pastamaaltijd. Dat soort kaaskoppen ga ik dus niet zo’n chique kaas geven.

Een ander probleem voor de strikte vegetariër is dat dergelijke harde kazen vaak niet vegetarisch gestremd zijn, om over de echte Parmigiano Reggiano nog maar te zwijgen. Die mozzarella hieronder is wel in een vega versie te vinden, maar de Parmezaan…? Nu ben ik zelf niet eens 100% vegetariër, maar ik kreeg zakjes met 'flakes' van Grozette toegestuurd om te proberen. Geen echte Parmezaan, maar wel van die hartige, geschaafde schilfers, die het vooral op de salade of een pasta goed doen. En die flakes zijn dus wel vegetarisch. AH heeft hem in ieder geval en een zakje kost 2 euro.

En dan moet ik alleen nog even zeggen dat ik deze salade heel erg lekker vond! Het zou ook een goed zomers gerecht zijn, dus ik zal hem zeker ook onthouden voor volgend jaar. 

Mozzarella met warme tomatensalade

30 gr pijnboompitten

1 rode ui, in kwarten en dan in reepjes

olijfolie

600 gr gemengde kerstomaatjes (geel en rood)

1 tl gedroogde oregano

suiker, zout en peper

4 el balsamicoazijn

ruime hand verse basilicum, in reepjes gescheurd

3 a 4 bollen mozzarella (of ook lekker: burrata)

een handje geschaafde Parmezaanse kaas (of die vegetarische Grozette Flakes)

Rooster de pijnboompitten in een droge koekenpan tot ze kleur krijgen en schep ze dan in een kommetje. Verhit 2 el olijfolie in de pan en doe de ui erin. Bak deze even tot het wat zachter wordt. Voeg dan de tomaten toe en bak ze twee minuten op middelhoog vuur. Schep ze af en toe om. Voeg 2 tl suiker toe, samen met de oregano en wat zout en peper naar smaak. Bak nog een minuut door en voeg dan de azijn toe. Schep goed door en bak de tomaten nu zolang of tot ze net beginnen te barsten of iets slapper worden. In totaal zouden de tomaten niet langer dan een minuut of vier in de pan moeten liggen.

Ondertussen scheur je de mozzarella in het midden open (maar niet helemaal door) en leg ze op een schaal. Schep de tomaten daar omheen en je kunt wat van de ui in de mozzarella scheppen. Bestrooi met de pijnboompitten, basilicum en Parmezaan. Direct serveren.