Pasta met tomatensaus en Paturain

Dit recept lijkt erg op mijn eigen versie van een pasta puttanesca (welke ik lang laat sudderen met een royale klont roomboter, waardoor de smaak heel rijk wordt), maar ik vroeg me af of ik een andere, en snellere versie kon maken met een kruidenkaas. Ik gebruikte in dit recept een kuipje Paturain cuisine, maar dat is vanwege de gelatine erin niet vegetarisch. De vegetariër wijkt dus uit naar een kuipje Boursin cuisine (dat is dus wel vegetarisch).

Het was een lekker romige saus, en een goede combinatie met de groene olijven. Ik kan hem aanraden.

naschrift: de oorspronkelijke foto zag er zo vreselijk uit, dat ik hem later vervangen heb. Op de foto hierboven zie je nog wat toevoegingen, die niet in het recept hieronder staan. Zo gingen er extra (gekookte) sperziebonen door de saus en er kwamen wat gebakken spekjes bij. Ook werd er een restje feta opgemaakt... Allemaal aanraders trouwens :) 

Pasta met tomatensaus en Paturain

recept voor 500 gram pasta (omdat de saus niet zo gevuld is, heb je dit zeker nodig voor 3 a 4 personen)

1 middelgrote ui, grof gesnipperd

olijfolie

2 blikken tomaatstukjes (van 400 gram per stuk)

3 teentjes knoflook, gesnipperd

1 lik sambal oelek of een tl chilivlokjes

1 kuipje Paturain Cuisine (185 gr)

125 ml rode wijn

1 volle tl suiker

½ tl oregano

grote hand basilicum, in reepjes

grote hand peterselie, gehakt

130 gr lekkere groene olijven, eventueel gehalveerd

zout en peper

500 gr pasta (bv pipe rigate of iets waar de saus in kan zitten)

geraspte kaas om erbij te serveren

eventueel kappertjes of kapperappeltjes voor erbij

Fruit de ui in wat olijfolie in een braad- of hapjespan. Voeg na een minuut of tien toe: tomaatstukjes, knoflook, chili of sambal, Paturain, wijn, suiker en oregano. Roer door en laat dit zonder deksel een kwartier goed door pruttelen. Pureer de saus met een blender of staafmixer. Het blijft een redelijk dunne saus. Wanneer je het wilt indikken laat je het nu nog langer pruttelen, maar dat hoeft dus niet.

Voeg dan ook de basilicum, peterselie en olijven toe. Breng op smaak als dat nog nodig is. Roer er als je wilt nog wat kappertjes door, of doe er op het bord nog wat op. 

Ondertussen de pasta gaarkoken. Schep de saus erdoor en serveer eventueel met wat geraspte kaas (het is niet eens echt nodig, maar de kinderen waarderen het hier erg.)

Thaise curry met sperziebonen en visballetjes

Nou, die visballetjes van de vorige blogpost zijn een hit bij ons thuis. Ik heb ze nu al meerdere keren gemaakt in allerlei verschillende smaken. Rode pesto is lekker, met geraspte gember en chilipeper ook, en helemaal goed waren de balletjes hieronder, die in een Thais kokosbadje lagen met sperziebonen. De curry heeft een dunne saus, die je op of bij je rijst eet, met de balletjes uit de oven ernaast. Ik vond dit een erg geslaagd recept!

Het origineel gebruikt kokosroom wat dikker is als kokosmelk (het is de dikke melk die vaak bovenop drijft bij de betere blikken/pakken kokosmelk). Maar je kunt ook gewoon kokosmelk gebruiken. Ik heb beide geprobeerd en vond er niet een groot verschil in zitten. De saus wordt namelijk toch behoorlijk verdund met kippenbouillon.

En dan nog even over de verse limoenblaadjes. Dat koop je in een fatsoenlijk gesorteerde toko in de vriezer (hier zijn dat wel 100 blaadjes in een zak, maar je kunt het heel lang in je eigen vriezer bewaren). Ik denk niet dat je überhaupt de moeite hoeft te doen om uit te kijken naar stoffige, gedroogde blaadjes zonder smaak. Laat het hele recept dan maar zitten. Limoenblad is erg bepalend. Als je het gebruikt, weet je waarom – het heeft een sterke, frisse geur van citronella.

Citroengras mag tegenwoordig ook geen obstakel meer zijn. Zelfs de Lidl verkoopt ze in een zakje waar een paar stengels in zitten. Wat je niet gebruikt doe je gewoon (in hele stengels) in de vriezer en je kunt het de volgende keer zo vanuit de vriezer toevoegen aan een gerecht. Tenslotte hoef je de stengels in de meeste recepten alleen maar te kneuzen en dan maakt het niet zo veel uit of het uit de vriezer komt. 

Thaise curry met sperziebonen en visballetjes

Gebaseerd op een recept van Gourmet Traveller

800 ml kippenbouillon (van 1 tablet voor 500 ml)

250 ml kokosmelk (een pakje van GoTan)

ongeveer 6 limoenblaadjes

1 stengel citroengras, in 3 stukken

1 pakje Fairtrade Thaise Gele Currypasta van 70 gr (of een ander merk, maar ik ben erg tevreden over deze curry)

1 el tamarindepuree

2 el vissaus

2 el oestersaus

1 el suiker

500 – 600 gr sperziebonen, in stukjes van 3 cm (gebroken boontjes uit de diepvries zijn ook prima)

sap van twee mandarijnen

zout naar smaak

optioneel: een handvol gehakte Thais basilicum

verder nodig:

serveren met rijst en visballetjes, welke je maakt volgens dit recept. Ik gebruikte 600 gr koolvisfilet uit de vriezer en bracht het op smaak met 1 volle theelepel van de currypasta uit het curryrecept hierboven.

Maak eerst het deeg voor de visballetjes en zet dat koud weg.

Doe de bouillon, kokosmelk of –room, limoenblaadjes en citroengras in een grote kookpan (of een grote hapjespan) en breng dit aan de kook. Voeg de currypasta toe (ik haalde er iets vanaf voor de visballetjes en voegde de rest toe aan de curry), samen met de tamarindepuree, vissaus, oestersaus en suiker. Even roeren en dan ook de sperziebonen toevoegen. Breng weer aan de kook en laat het dan zonder deksel rustig koken tot de bonen gaar zijn (tien minuten voor diepvriesboontjes, wat langer voor verse boontjes.)

Breng het tenslotte op smaak met zout (ik vond het niet nodig – de sauzen bevatten ook al zout) en roer het mandarijnensap erdoor.

Ondertussen rijst koken en de visballetjes maken en bakken in de oven volgens het recept in de link als boven (de balletjes doen er 20 minuten over, dus wanneer je die de oven in schuift begin je direct met de curry en daarna de rijst). De saus blijft een soort dunne bouillon, dat is de bedoeling. Je schept het op of bij de rijst op je bord.

Visnuggets – het alternatief voor vissticks

…of visballetjes, zoals wij thuis zeggen, maar nuggets spreekt toch wat meer tot de verbeelding. Mijn kinderen zullen wel niet de enige zijn die pure vis een wat moeilijk gerecht vinden, hoewel ze het in de vorm van vissticks wel lekker vinden. Maar als je een paar witte boterhammen door de vis draait, maak je een mild balletje dat de kinderen ook graag lusten. Bovendien maak ik ze in de oven, dus de hoeveelheid olie blijft ook nog eens beperkt. Je hebt wel een keukenmachine nodig, want je moet de vis heel fijn malen.

En ze zijn ook nog eens op allerlei manieren in te zetten, want je kunt ze elke smaak geven. Kijk, ik heb ze ook wel eens gemaakt met watermeloen en een Thaise dressing:

Visnuggets

28 balletjes ter grootte van een walnoot

1 middelgrote ui, in stukken

3 grote witte boterhammen, gewoon met korst (ongeveer 100 gr)

500 gr diepvries-vis (ik gebruik koolvis en zalm omdat dat zo mooi kleurt, maar alleen koolvis kan ook), ontdooid

1 ei (M of L)

smaakmakers naar keuze (zie onder)

1 tl zout en eventueel peper

scheutje (olijf)olie

De smaakmakers pas je aan aan het menu: verse kruiden zijn altijd een goed idee, maar denk ook aan mosterd, een opgehoopte eetlepel rode of groene pesto, gesnipperde knoflook, geraspte citroenschil, kerriepoeder, sambal, gember, thaise currypasta, etc… Dus niet alles he? Even één of twee lekkere smaken uitkiezen.

Pak de keukenmachine erbij (misschien dat je er ook komt met wat geduld en een fatsoenlijke staafmixer, maar dat zal wel lastiger gaan. Snijd dan in ieder geval alles eerst in kleine stukjes!): vermaal de ui en het brood. Knijp de ontdooide vis goed uit – het zal je nog verbazen hoeveel water eruit komt. Voeg dan alles toe aan de kom van de keukenmachine en maal het tot een fijne puree zonder stukjes. Verse kruiden pas daarna toevoegen, zodat ze mooi blijven.

Zet dit nu even koud weg en draai er daarna balletjes zo groot als een walnoot van. Leg ze op een bakplaat, bekleed met bakpapier en besprenkel het met wat (olijf)olie. Verwarm de oven ondertussen op 200 graden hetelucht en bak ze gedurende 15 a 20 minuten of tot ze bruin bakken. Keer ze halverwege.

Bietjes met vermout

Als je nog een bijgerecht voor de kerst moet hebben, zoek niet verder! Dit recept van Yvette van Boven stond een tijdje geleden in de Volkskrant en is meer dan geweldig. Niet light en niet snel, maar wel zo lekker dat je dat pond bietjes met liefde in je eentje opeet.

Bietjes met vermout

Bron: Yvette van Boven in de Volkskrant

500 gr rauwe, rode bieten

70 gr roomboter

2 a 3 sjalotten, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

2 tl verse tijm of een ruime tl gedroogde tijm

125 ml rode vermout

zout en peper

Schil de bieten en snijd ze met een mandoline of keukenmachine in dunne plakken van zo’n 1,5 mm. Vet een ovenvorm licht in met wat olie of boter en leg de plakjes biet overlappend en in mooie cirkels (als een roos) in de vorm.

Verhit de oven op 200 graden (of 180 graden hetelucht, maar conventioneel heeft hier wel de voorkeur).

Smelt de boter in een pannetje en voeg de sjalotten, knoflook en tijm toe. Laat de ui op laag vuur zacht worden. Voeg dan de vermout toe en breng het op smaak met zout en peper. Breng het aan de kook en schenk het dan direct op de bieten, zodat alle plakjes bedekt zijn. Verdeel de uisnippers mooi over de bietjes. Dek de vorm af met aluminiumfolie en zet hem in de oven. Bak het 45 minuten, haal het folie eraf en bak het nogmaals 30 minuten.

Ik verkruimelde er na het bakken ook nog wat stilton over en dat was erg lekker. Ik denk dat je er ook goed (na het bakken uiteraard) een grote pluk rucola op kan leggen.

Mangochutney a la Geeta's

Ik heb dit keer een mangochutney gemaakt waarbij ik een schuin oog hield op mijn favoriete pot chutney, namelijk die van Geeta’s. En ik was er erg over te spreken. De smaak lijkt er goed op. Dus de volgende keer dat de mango’s goedkoop zijn, raad ik je dit recept aan! (nb. Je moet wel je specerijenvoorraad op orde hebben, want anders kan je nog steeds beter de kant-en-klare pot kopen J)

Mangochutney

recept voor 1 pot van 500 ml

500 gr schoongemaakte rijpe mango (=1 zeer grote mango of twee kleinere)

1 teen knoflook, gehalveerd

100 ml lichtgekleurde azijn (witte wijnazijn of appelciderazijn bv)

60 gr suiker

1 tl garam masala

½ tl komijnzaad

½ tl fenugreekzaad

½ tl nigellazaad

½ tl zwarte peperkorrels, heel

2 a 3 kardemompeultjes (heel) of desnoods ½ tl kardemompoeder

1 hele kruidnagel

½ tl kurkuma

½ tl chilivlokken

½ tl zout

Snijd de mango in kleine blokjes (vrij klein, want je kookt het niet echt stuk – de stukjes blijven zichtbaar). Doe alle ingrediënten samen in een kookpan en breng het aan de kook. Laat 20 tot 30 minuten pruttelen zonder deksel op de pan en roer af en toe.

Maak ondertussen een pot, waar een halve liter in past, goed schoon. Een heet programma van de vaatwasser werkt daarbij prima trouwens. Officeel moet je de potten uitkoken enzo en als je een grote hoeveelheid maakt om lang te bewaren, moet je dit natuurlijk even secuur aanpakken, maar och, die ene pot gaat waarschijnlijk redelijk snel op. Hier wel tenminste…

Appel-yoghurtmuffins met havermout

Het was wel aardig van de baas om mij een presentje te geven, zomaar, omdat ze zo blij met me waren, maar vervolgens moet je online iets uitzoeken, bij een Amerikaanse bedrijf dat zijn brood verdient met het versturen van ‘bedankjes’. En dat bedankje moet dan he-le-maal naar Europa worden verscheept. Per roeiboot. Denk ik. Want ik mocht na drie maanden dan eindelijk de nieuwe Creuset muffinvorm (onder andere) in ontvangst nemen. Vandaag heb ik hem ingewijd met de appel-yoghurt-cakejes van Janneke Philippi uit haar boek “Appeltaart”. Ze zijn erg lekker: niet zo heel zoet, maar wel fris en luchtig, met kleine stukjes appel.

Appel-yoghurtmuffins met havermout

12 stuks, als je een muffinvorm gebruikt

Bron: Het boek Appeltaart van Janneke Philippi

2 eieren (M)

150 gram gewone suiker of witte basterdsuiker

1 zakje vanillesuiker

150 ml yoghurt

100 ml zonnebloemolie

250 gram zelfrijzend bakmeel

2 handappels

50 gram havermout

snuf zout

Ook nodig: een muffinvorm en/of papieren cakevormpjes

Verwarm de oven voor op 200 graden (of 180 graden hetelucht). Vet de muffinvorm in met wat zonnebloemolie, of doe er papieren cakevormpjes in. Je kunt natuurlijk ook gewoon alleen de vormpjes gebruiken, maar zet dan twee vormpjes in elkaar voor stevigheid, want anders valt het om en loopt je cakebeslag eruit.

Klop de eieren met een garde los met de suiker, vanillesuiker en een snuf zout. Roer de yoghurt en de olie erdoor. Spatel het bakmeel erdoor. Snijd de appels in hele kleine blokjes (niet te lomp a.u.b.). Ik schil de appels niet, maar ga je gang als je dat belangrijk vindt. Schep ze samen met de havermout door het beslag. Verdeel het beslag over de vormpjes. Je kunt er nog een beetje havermout overheen strooien; dat oogt enorm rustiek en gezond! :) 

Bak ze in de voorverwarmde oven in ongeveer 25 tot 30 minuten goudbruin en gaar. Ik test ze nog even door een sateprikker in het midden te steken; deze moet er weer schoon uitkomen.

Laat ze even afkoelen en haal ze dan uit de muffinvorm.

Kaasgehaktballetjes (vegetarisch)

Worstjes of gehaktballetjes gemaakt van brood en kaas worden al heel lang gemaakt. In het Groot Vegetarisch Kookboek van Catenius van der Meijden uit 1912 wordt er bijvoorbeeld ook bruinbrood geprakt met kruiden en gekookt ei om ‘fopvlees’ te maken. Zonder kaas trouwens, maar laat dat nou net zo’n lekker korstje bakken. In Wales wisten ze dat wel. Daar maken ze al lange tijd soortgelijke worstjes, eerst uit armoede, omdat het simpelweg goedkoper was dan vlees, maar inmiddels wordt het gewaardeerd omdat het ook nog eens lekker is. Dit recept hieronder lijkt heel erg op die Glamorgan Sausages, die ik eerder blogde, maar ze zijn makkelijker. Deze prak of kneed je heel snel tot een deegje en het hoeft niet gepaneerd te worden. Ik heb er trouwens ook grotere ballen van gemaakt, maar die bevielen minder goed dan de kleintjes.

Kaasgehaktballetjes (vegetarisch)

150 gr bruin brood, gewoon met korst (ongeveer 5 sneetjes)

een sjalot of klein uitje, gesnipperd

een teen knoflook, gesnipperd

125 gram Goudse (vegetarische) kaas, geraspt (in ieder geval belegen, ouder kan ook)

3 eieren (M)

zout en peper

een handje verse kruiden, zoals peterselie of bieslook

een goede theelepel mosterd

een verkruimeld maggiblokje (de kubusjes zijn vegetarisch) of een likje Marmite (of wat Maggi uit een flesje, maar ik weet niet of er nog iemand is die dat gebruikt?)

olie of boter om te bakken

Bak de ui even kort op laag vuur tot het wat zachter is. Het hoeft niet bruin te worden. De knoflook voeg je in de laatste minuut toe. Snijd het brood in blokjes (gewoon met de korsten erbij). Voeg dan alles samen en prak of kneed dat tot een soort grof en nat ‘deegje’. Je moet er in ieder geval balletjes van kunnen rollen. Als het te droog is voeg je wat melk toe. Als het te nat is, kan er nog wat brood bij. Als je het nog even een half uurtje koud wegzet stijft het ook wat op en het brood neemt het vocht wat meer op.

Rol er walnootgrote balletjes van en bak ze rondom bruin in wat olie of boter in een koekenpan.

Pasta met bloemkool, tomatensaus en kaas

Er is niets moeilijks aan, zo’n pasta als dit, maar elke ouder heeft wel plaats in het kookrepertoire voor een recept waarin een kilo groente kan worden verwerkt. Toch? De kinderen eten het hier in ieder geval zonder morren op.

Pasta met bloemkool, tomatensaus en kaas

Voor 3 a 4 personen

2 a 3 el olijfolie

1 grote bloemkool, in roosjes (ik had een heel grote kool van 1 kilo)

3 tenen knoflook, gesnipperd

1 (vers) laurierblad

een takje rozemarijn, de naaldjes gehakt (1 el) of eventueel 2 tl (gedroogde) tijm

zout en peper naar smaak

500 ml passata (gezeefde tomaten)

100 gr geraspte parmezaan

100 gr geraspte pittige kaas (oude Goudse bv)

400 gr pasta naar keuze

Verhit de olie in een grote braadpan en voeg de roosjes bloemkool toe, samen met de laurier, rozemarijn of tijm en de knoflook. Voeg tenslotte een scheut water toe en leg er een deksel op. Laat dit nu op middelhoog vuur gaar worden (15-20 minutes).

Als de bloemkool gaar is voeg je de gezeefde tomaten toe. Laat dit nog eens 15 minuten zachtjes pruttelen zonder deksel. Haal de laurier eruit en prak de bloemkool dan met een spatel in grove brokken. Breng op smaak met zout en peper.

Kook ondertussen de pasta gaar. Meng dan pasta en bloemkool samen, roer de kaas erdoor en serveer.

Klassiek stoofpotje met spekjes, sjalot en appelstroop

Dit is echt een basisrecept voor zo’n geurig, verwarmend (want appelstroop en kaneel…) stoofpannetje met varkensvlees of kip. Op de foto heb ik het gemaakt met schouderkarbonade, welke heel langzaam wordt gegaard, zodat het vlees zoals bij pulled pork bijna uit elkaar valt. Maar het kan net zo goed met kip of konijn. Ik heb dit recept ook wel eens losgelaten op kippenbouten, welke ik aanbraadde in de pan, en daarna in een grote braadslede in de oven schoof. Hetzelfde principe kan je ook toepassen op konijnenbouten. Maar gebruik wel vlees dat lekker lang kan stoven. Dus geen kipfilet, jongens…

Nb. Procureur is schouderkarbonade zonder het bot, dus je kunt ook gewoon schouderkarbonade kopen en het bot eraf snijden.

Klassiek stoofpotje met spekjes, sjalot en appelstroop

1 kilo procureur of 1400 gr schouderkarbonade, waar je het bot vanaf snijdt (er gaat wel 400 gram vanaf) OF 6 grote kippenbouten zo’n 2,2 kg) of konijnenbouten, etc

olie of boter om te bakken

300 gr sjalotten, schoongemaakt en gehalveerd

50 gr roomboter

125 gr spekblokjes of rauwe ham in stukjes

200 ml rode wijn

1 pot (380 ml) wildfond

1 tl tijm
1/2 tl kaneel

3 el appelstroop

zout en peper

eventueel een laurierblad

2 el maïzena op het einde om te binden

Wanneer je karbonades of procureur gebruikt, snijd je dat vlees in kloeke stukken. Niet teveel vet wegsnijden; je hebt het nodig. Bak het bruin in wat olie of boter in een antiaanbakpan. Doe dat in 3 keer, zodat al het vlees contact met de pan maakt en je het mooi bruin kan bakken. Leg dus niet teveel vlees in de pan.

Als je kip of konijn gebruikt; braad de bouten ook aan in een koekenpan en hevel ze daarna over naar een braadslede of eventueel grote braadpan, als dat past.

Verhit de oven voor op 220 graden, zodat je goed heet begint, maar let op, als alles in de oven staat, breng je de temperatuur omlaag naar 150 graden (of hetelucht op 140 graden).

In een braadpan die straks in de oven kan bak je de sjalotten en spekjes in de roomboter. Als dat gefruit is leg je het aangebakken vlees erbij (kip gaat direct in de braadslede, want dat past waarschijnlijk niet in een pan).

Aan de pan met de uien voeg je vervolgens toe: de wijn, fond, tijm, kaneel, appelstroop, laurierblad, en breng op smaak met zout en peper. Schud de pot fond nog even schoon met 100 ml water en voeg dat ook toe. Als je kippenbouten gebruikt heb je misschien nog iets meer water nodig.

Zet nu de pan of braadslede (waar nu dus alles in is samen gevoegd) in de oven en zet deze op 150 graden. Dek af met een deksel of aluminiumfolie en laat het twee uur garen.

Als het klaar is roer je de maïzena los met wat water en roer je het door het vocht van de pan om te binden.

Wortelsoep met een hint van anijs

Wat een verrassend recept was dat in de Delicious. Hun wortelsoep zag er geweldig uit en daagde uit met originele smaken van appel, gekonfijte gember en die snuf anijszaadpoeder! Heel interessant en heel erg in mijn straatje waar ik wel houd van wat brutale en opvallende smaken. Het origineel raadde ook nog aan om knoflookcroutons met verse dragon erbij te maken, maar ik verwachtte dat ik bij de anijshaters thuis al te ver ging met het anijszaad (dat ging goed trouwens; je proeft het, maar misschien alleen als je weet dat het erin zit), dus de dragon durfde ik niet aan. Ik ben dol op de anijsgeur ervan, maar ja…

En dat nog even iets over de kokosmelk. Ik zeg het vaker, maar ik had laatst weer een ontzettend vies blik kokosmelk van een goedkoop merk en heb toen gezworen dat ik voortaan gewoon aan mijn vaste merk trouw blijf. Van de supermarktmerken blijft dat het 250 ml tetrapakje van GoTan! Kies voor lekker, en niet voor de goedkoopste!

Wortelsoep met een hint van anijs

recept voor ongeveer 2½ liter soep (voor 4 personen als hoofdmaaltijd met brood)

gebaseerd op een recept van Delicious

ik gebruik grote theelepels van 5 ml (maatschepjes)

60 g roomboter

250 gr uien, fijngesneden

2 tenen knoflook, fijngesneden

450 gr wortels, geschild en in stukjes

1 liter groente- of kippenbouillon

1 rode paprika, fijngesneden

½ rode peper of een lik sambal oelek

1 grote appel, in blokjes

1½ tl kurkuma (geelwortelpoeder)

1½ tl anijszaadpoeder

½ tl nootmuskaat

2 bolletjes gekonfijte gember, in stukjes + 1 el gembersiroop uit het potje

400 ml goede kokosmelk (1 blik) of 2 pakjes van 250 ml van GoTan

Verhit de boter in een soeppan en voeg uien, paprika en knoflook toe. Bak op niet te hoog vuur 10-15 minuten, totdat de uien goudbruin kleuren. Blijf goed over de bodem roeren.

Voeg de wortels, bouillon, rode peper of sambal, appelblokjes, specerijen, gember en gembersiroop toe en laat dit 20 minuten zachtjes koken.

Pureer de soep heel glad met een blender (waarschijnlijk in twee keer) of met een staafmixer. Voeg tenslotte de kokosmelk toe en warm het door. Breng op smaak met zout.

Griekse ovenschotel met feta en zuurkoolpannenkoekjes met pecorino

Betty’s is een vegetarisch/veganistisch restaurant in Amsterdam (in de Rijnstraat) en daar at ik laatst een Grieks groentestoofje dat erg lekker was. Nu had de website Vegatopia heel toevallig bijna tegelijkertijd een soortgelijk recept gepost en dat heb ik hieronder dus iets aangepast genoteerd. In het restaurant verscheen het gerecht met allerlei andere kleine gerechten, zoals een soort risotto van basmatirijst met radicchio, een Indiase ‘saag’ waarvan ik de restanten nog net niet van het bord heb gelikt, en een hummus van tuinbonen en munt. Maar wij aten het thuis met zuurkoolpannenkoekjes met pecorino waarvoor ik het recept hieronder ook uitschreef. Maar gewoon met brood of een aardappelpuree zal het erg lekker zijn. Misschien zelfs een aligot? Dat is een Franse aardappelpuree met boter en kaas, maar dan zoveel kaas dat de puree draden trekt als je het eet. Overigens is de groentestoof de volgende dag ook lekker (of juist lekkerder?)

Voor de groentestoof gebruik je een grote ovenschaal! We hebben het namelijk over ruim 2,5 kilo groente + zo’n 700 gram aardappels, waarvan de groente weliswaar behoorlijk slinkt, maar toch…

Snijd de groente in dobbelsteentjes. Niet te grof, want dat ziet er lomp uit, en niet te klein omdat het dan te ‘frommelig’ wordt.

Griekse ovenschotel met feta

recept voor 4 personen

bron: Vegatopia, via Hedwig's Recepten

Voor de groenten:

2 aubergines, in dobbelsteentjes

1 courgette, in dobbelsteentjes

2 rode puntpaprika’s, in reepjes

1 grote wortel, in dikke plakjes en dan gehalveerd

250 gr snacktomaatjes

ongeveer 700 gr geschilde, vastkokende aardappels, in dobbelsteentjes

4 el olijfolie

zout

200 gr feta

Voor de tomatensaus:

2 uien, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

250 gr gezeefde tomaten (passata - 1/2 pak)

150 ml zoete witte wijn (of gebruik een gewone witte wijn en voeg een lepel suiker toe…)

1 takje munt (niet te veel)

1 takje rozemarijn, de naaldjes fijngehakt (1 el)

1 tl gedroogde tijm

2 (verse) laurierblaadjes

Verwarm de oven voor op 200 graden hetelucht (of 225 graden conventioneel, maar je hebt twee bakplaten nodig, dus je moet met hetelucht werken of achter elkaar bakken?)

Verdeel de groente over twee met bakpapier beklede bakplaten. Ach, nog liever drie om alles de ruimte te geven, maar ja… die heb ik ook niet. Verdeel de aardappels en groente erover, waarbij je de aardappels hun eigen hoekje geeft (je moet ze er straks apart afhalen). De rest kan je mengen. En de platen zijn dus goed gevuld. Verdeel er de olijfolie over en bestrooi met wat zout.

Rooster de groenten in de oven gedurende 35 minuten; ze zijn dan iets geslonken en een beetje bruin. Omscheppen zal niet echt nodig zijn…

Maak intussen de tomatensaus. Fruit de ui en knoflook op laag vuur in wat olijfolie gedurende zeker tien minuten zonder dat het bruin wordt. Doe er dan de gezeefde tomaten en wijn bij, samen met 175 ml water, en breng aan de kook. Doe de kruiden erbij en laat twintig minuten, zonder deksel, op een laag pitje pruttelen. Pak de laurier en de munt eruit en gooi deze weg.

Voeg saus en groente samen in de ovenschaal en schep door. Leg de aardappels erbovenop. Verkruimel de feta er in stukjes overheen. Zet de ovenschaal in de oven gedurende 30 minuten tot alles lekker pruttelt en wat bruiner is geworden.

Ondertussen maakte ik dus zuurkoolpannenkoekjes met pecorino:

2 eieren (M of L)

150 ml koud water

125 gr zelfrijzend bakmeel

zwarte peper naar smaak (zout hoeft niet echt naast de kaas en zuurkool)

500 gr zuurkool

100 gr geraspte pecorino (een pittige schapenkaas, desnoods te vervangen met Parmezaan, hoewel Pecorino een andere, erg intense smaak heeft)

olie of boter om te bakken

Maak een beslag van de eieren, water en meel. Voeg de zuurkool, kaas en peper toe tot een wat stevig en goed gevuld beslag.

Verhit boter of olie in een koekenpan en bak hier niet te dikke, kleine pannenkoekjes in. Desnoods warm houden in de oven of zet een bord op een pan met wat kokend water, en bewaar daarop de pannenkoekjes.

Klassieke aardappelgratin

Je moet het niet elke dag eten, maar wat is zo’n klassieke aardappelgratin toch lekker… Romig, pittig, zout. Comfort food in hoofdletters. Bezuinig nou eens niet op calorieën en gebruik gewone room en kaas. Morgen kan je altijd nog een balansdag doen.

Klassieke aardappelgratin

recept voor 4 tot 6 personen

1,5 kg vaste aardappels

200 ml slagroom

125 ml melk

1 tl zout

zwarte peper naar smaak

ruime snuf nootmuskaat

2 teentjes knoflook, platgeslagen, maar niet gesneden

1 laurierblad

1 tl gedroogde tijm

200 gr gruyere of comté, geraspt

roomboter of olie om de ovenschaal in te vetten

Verhit de oven voor op 200 graden (180 graden hetelucht).

Doe de room, melk, knoflook, zout, peper, laurier en nootmuskaat in een pan en verhit het tot kokend. Draai het vuur dan uit (de smaak van de knoflook trekt in de melk).

Schil de aardappels. Snijd ze in dunne plakjes van 2 mm. Dat kan met een mes, maar met een mandoline of keukenmachine ben je sneller klaar en het wordt mooier...

Haal de knoflook en laurier uit de hete melk en gooi beide weg.

Vet een ovenschaal in met wat boter of olie. Leg een laagje aardappel in de ovenschaal. Doe hier een klein beetje tijm op en een beetje geraspte kaas. Schenk er een paar lepels van de hete melk op. Leg daarop weer een laagje aardappelplakjes en herhaal alles met de tijm, kaas en melk. Ga zo door tot de aardappel op is, maar eindig met kaas bovenop. Giet ook alle melk erbij als er nog wat over is. Zet dit nu in de oven en laat dit in ieder geval een uur bakken. Een brede ovenschaal met een niet zo’n hoge laag aardappel is nu wel gaar. Wanneer je zoals ik een vorm van zo’n 20x20 cm gebruikt en je gratin wat hoger is, dan mag er wel 10 minuten bij.

Zweedse bietensalade

Een Scandinavische klassieker die niet alleen vaste prik is op de Zweedse kersttafel, maar ook gedurende de rest van het jaar moeilijk weg te denken is. En inderdaad, het gaat wonderlijk goed samen met de Zweedse gehaktballetjes. Trouwens, je komt deze salade ook in Noorwegen tegen. Men maakt dit ook wel met blokjes biet uit een pot, maar vers is eigenlijk lekkerder, dus die gebruikte ik. Je maakt het lekker romig met crème fraiche, en de appel erin zorgt voor wat frisse knapperigheid.

Maak de stukjes niet te groot; wat je bij mij op de foto ziet is eigenlijk al weer iets te lomp.

Zweedse bietensalade

500 gr (kant-en-klaar) gekookte bieten, geschild en in kleine blokjes

100 gr mayonaise

200 ml crème fraiche (eventueel light)

½ tot 1 el mosterd

voldoende zout

zwarte peper naar smaak

1 rode ui, fijn gesnipperd

300 gr (= 2 stuks) rode appels, in kleine blokjes (met schil) (rood is mooier, maar als dat je niets kan schelen, dan neem je maar groene appels!)

Ach, simpel: meng de mayo, crème fraiche en smaakmakers tot een saus en voeg daar de rest aan toe. Laat het nog een paar uur in de koelkast staan en serveer.

Amandel-mandarijncake

Nou, dan nu maar iets uit de wachtende receptenstapel uit 2001. Het werd wel eens tijd…  Dit is een simpele cake met een mooi effect. De cake is iets vochtig, smaakvol, en het heeft door de amandelen veel weg van spijs. De yoghurt is er lekker bij, maar de liefhebber pakt er maar de slagroombus bij. Kan ook.

De mandarijnen ernaast worden niet gegaard en eigenlijk alleen maar vers 'gemarineerd' in de siroop, dus ach, als je wilt, zou je ook partjes uit blik kunnen gebruiken. Dat presenteert wel minder mooi natuurlijk en je mist ook de siroop, maar het zou heus ook wel smaken.

Amandel-mandarijncake

6 personen (je houdt cake over)

bron: Good Food magazine december 2001

Voor de cake:

100 gr gedroogde abrikozen, in kleine stukjes gesneden

175 ml mandarijnensap

100 gr zachte roomboter

100 gr suiker

2 eieren (M of L)

50 gr zelfrijzend bakmeel

175 gr amandelmeel

scheutje vanille-extract of een zakje vanillesuiker

2 el amandelschaafsel (die was ik vergeten!)

poedersuiker om te bestrooien (ja hoor, ook vergeten voor de foto)

Voor de mandarijnen:

6 kleine mandarijntjes

100 ml mandarijnensap

175 gr suiker

5 el (75 ml) Cointreau, Grand Marnier of een goedkope triple sec

geklopte slagroom of Griekse yoghurt voor erbij

Verwarm de oven voor op 180 graden (165 graden hetelucht). Vet een kleine springvorm van 18 of 20 cm in met boter.

Doe de gehakte abrikozen in een pannetje met de 175 ml mandarijnensap, breng het aan de kook en laat het 5 minuten zachtjes pruttelen. Laat het daarna wat afkoelen.

Klop de boter luchtig met de suiker, eieren en bakmeel. Schep daarna de (min of meer) afgekoelde abrikozen bij, inclusief het sap, en ook het amandelmeel en vanille-extract. Schep deze massa in de springvorm, verdeel het amandelschaafsel erover, en zet het in de oven. Bak de cake 40 tot 50 minuten of tot het mooi bruin en stevig is. Laat hem in de vorm afkoelen.

Voor de mandarijnen verhit je de suiker in een pan, samen met een scheutje water. Laat de suiker pruttelen tot deze karamel wordt. Laat het amberkleurig kleuren en voeg dan het mandarijnensap toe. Laat de karamel niet te donker worden, want dat smaakt bitter. Kijk ook uit met het mandarijnensap, want dat zal flink borrelen of spatten. De karamel zal eerst samenklonteren, maar als je het verder verwarmt zal het weer smelten. Voeg ook de Cointreau toe en laat het rustig koken tot de siroop geen klontjes meer heeft.

Ondertussen de 6 mandarijntjes pellen en zoveel mogelijk witte velletjes eraf halen. Leg ze daarna in de siroop en haal de pan van het vuur. Probeer de mandarijntjes onder te dompelen, eventueel door er een schoteltje op te leggen, of draai ze af en toe om tot je klaar bent om te serveren. Serveren op kamertemperatuur.

Bestuif de cake met wat poedersuiker en serveer een puntje ervan met een mandarijn en wat siroop, en een klodder slagroom of dikke yoghurt.

Italiaanse tomatensoep met pasta

Ik heb een nieuw recept voor tomatensoep. Er is op zich niets bijzonders aan, hoor - het is echt een basisrecept - maar het was zo lekker zoet en geurig dat ik hem beslist wilde bloggen. Dat zoete kwam waarschijnlijk ook van de kerstomaatjes uit blik. Van het merk Mutti (AH heeft het in ieder geval) kocht ik de ‘datterini’ – kerstomaatjes dus en die waren heerlijk. Wat duurder dan een blik van het huismerk, maar zeg nou zelf; voor tomatensoep moeten de tomaten wel in orde zijn…

Ik geef er wat verschillende opties bij als vulling. Zo had ik op een zomerse dag genoeg aan wat pasta en gehaktballetjes erin, maar als het kouder wordt mag het wel iets gevulder zijn en dan kan je nog (soep)groente toevoegen.

Italiaanse tomatensoep met pasta

recept voor ruim 4 liter soep (dat lijkt veel, maar is in twee sessies op in een gemiddelde familie)

voor de soep:

2 wortels, in plakjes

optioneel: 2 stengels bleekselderij, in plakjes

2 middelgrote uien, in halve ringen

1 rode puntpaprika, in stukjes

2 tenen knoflook, in stukjes

goede scheut olijfolie

2 groente- of tuinkruidenbouillonblokjes

4 x 400 gr blikken goede, gepelde tomaten (liefst 2 blikken daarvan met kerstomaatjes)

2 handen verse basilicum, in reepjes

lik sambal oelek of chilivlokken

1 el Italiaanse kruiden

eventueel een eetlepel suiker

Voor de vulling naar keuze:

200 gr kleine pasta naar keuze (macaroni, fusili, etc)

voor een stevige vulling: 1 blik bruine of witte bonen (uitlekgewicht 250 gram), uitgelekt

eventueel 500 gr soep-gehaktballetjes (ik gebruik verse merguez- of pittige chipolataworstjes en knijp kleine stukjes gehakt uit het velletje. Hiervan rol je balletjes. Voor een vegetarische versie zou ik vega-worstjes in stukjes snijden)

eventueel nog soepgroente naar keuze

Verhit een goede scheut olijfolie in een grote soeppan (voor ruim 4 liter soep) en voeg de wortels, bleekselderij, ui, paprika en knoflook toe. Laat dit 10 tot 15 minuten fruiten op vrij laag vuur, met een deksel op de pan, tot het wat zachter is.

Voeg toe: bouillonblokjes, 1.5 liter kokend water, de blikken met tomaten, zout, peper, sambal (dat haalt de smaak echt enorm op!) en kruiden. Laat het dan nog eens 10 minuten pruttelen.

Blender de soep vervolgens heeeeel goed. Het moet echt goed glad zijn. Sterker nog, ik haal de helft van de soep ook nog door een zeef, want ik houd van gladde soepen. Maar het hoeft dus niet.

Zet de soep terug op het vuur en kook de pasta erin gaar. Desnoods kan je nog wat water toevoegen als je dat nodig vindt. Als je er groente of gehaktballetjes in wilt hebben, kan je dat meteen meegaren.

Op het einde pas de bonen er in opwarmen, als je die gebruikt, en tenslotte de basilicum toevoegen.

Proef het nu en kijk wat er nog nodig is. Zout? Nog wat sambal? Ook een eetlepel suiker kan wonderen doen, maar zou bij goede tomaten niet nodig moeten zijn.

Spaghetti en gehaktballen in tomatensaus (Lady & de Vagebond!)

Ik weet het nog goed. Ik was vijftien en op vakantie in Amerika. Via familie kwamen we terecht bij vrienden, die ons uitnodigden voor het avondeten. Wat zullen we eens voor die Hollanders koken, moeten ze hebben gedacht? Iets Amerikaans natuurlijks… En ze kozen voor spaghetti met tomatensaus en gehaktballen. Inderdaad Amerikaans-Italiaans eten. Maar ook het gerecht van Lady en de Vagebond, waarin de hondensnuitjes elkaar kussen bij het opeten van een spaghettisliert. En ook het gerecht dat je altijd in films voorbij ziet komen. Vooral als er Italianen in voorkomen. Hoewel dit gerecht toch echt eerder Amerikaans dan Italiaans is. Maar lekker….! Ja, echt comfort food. Niets maar aan doen:

Spaghetti en gehaktballen in tomatensaus

recept voor 2 grote en 3 kleine mensen

voor de saus:

150 gr ui, gesnipperd

olijfolie

3 tenen knoflook, gesnipperd

2 a 3 laurierblaadjes

1 blik tomaatstukjes (400 gr)

1 pak gezeefde tomaten (passata) van 500 gr

2 blikjes (a 70 gr) of 1 grotere (140 gr) geconcentreerde tomatenpuree

1 el bruine suiker

1 el rodewijnazijn

zout en peper

voor de ballen:

500 gr rundergehakt

125 gr verse broodkruimels van witbrood

1 tl venkelzaadjes

1 el gedroogde oregano

1 ei (M of L)

scheutje melk

zout en peper naar smaak

verder nodig:

125 gr mozzarella (1 bol), in stukjes

100 gr belegen of oude geraspte Goudse kaas

400 gr pasta (bv spaghetti)

Fruit de uisnippers in wat olie op matig vuur tot ze zacht worden, maar niet bruin. Voeg de knoflook toe, bak nog een minuut en haal dan de helft van de uien uit de pan en doe dat in een mengkom.

In de pan voeg je toe: laurierblad, tomaatblokjes, passata, tomatenpuree, bruine suiker en azijn en breng dit aan de kook. Laat het daarna op laag vuur pruttelen gedurende 20 minuten, zodat het wat indikt. Breng op smaak met zout en peper.

Als de uien in de mengkom voldoende zijn afgekoeld voeg je het gehakt toe, samen met de andere ingrediënten. Meng het en vorm er balletjes van. Dat kunnen kleine balletjes zijn, maar het mogen ook golfballetjes worden. Verhit wat olie in een pan en bak de ballen rondom bruin en gaar.

Verhit ondertussen de oven voor op 200 graden (180 graden hetelucht).

Doe de tomatensaus in een ovenschaal, leg de gebakken gehaktballen erop en bestrooi met mozzarella en geraspte kaas. Bak dit nog eens 20 minuten. Kook ondertussen de pasta gaar. Schep op tafel pasta op het bord en daarop de ballen met saus (heel on-Italiaans dus – die mengen pasta en saus het liefst al op het fornuis).

Salade van gebakken aardappel, kikkererwten en ei

“Heeft dat ook nog een naam, zo’n lauwe aardappelsalade?” vroeg Meneer aan tafel.

“Eh nee, alleen maar ‘lauwe aardappelsalade’,” zei ik, maar hij vond het maar raar, zo’n half afgekoelde ovenschotel. En ik geef toe, dit is inderdaad heel erg ‘ovenschotel meets salade’, maar als zomerse, lichte maaltijd viel het beslist niet tegen. De aardappels worden met paprikapoeder bruin gebakken in de oven en als toegift komt daar op het bord nog gekookt ei, rauwe ui en rucola bij. Met een dressing erover, alsof het een heuse salade is. Ik heb er ook geen woord voor… Het is inderdaad een gebakken lauwe, aardappelsalade…

Salade van gebakken aardappel, kikkererwten en ei

Aangepast nav een recept uit ‘The Good Carbs Cookbook’

recept voor 2 grote en 3 kleine mensen

1300 gr geschilde vaste of iets kruimige aardappels

1 tl zout

1 iets opgehoopte el gerookte paprikapoeder

4 el olijfolie

6 eieren, gehalveerd of in 4 parten

1 x 400 gr blik kikkererwten, uitgelekt

1 rode ui, in dunne halve ringen

2 handjes basilicumblad, gesneden

2 handenvol rucola

Voor de dressing klop je dit door elkaar (nee, er zit geen olie in):

40 ml rodewijnazijn

1 grote el honing

1/2 tl mosterd

1 kleine teen knoflook, heel fijn gesnipperd

Zet de oven aan op 180 graden hetelucht (of 200 graden conventioneel). Neem een flinke ovenschaal (een stalen braadslee is ideaal) en doe hier de olie in. Zet dit direct in de oven, zodat de schaal en olie straks gloeiendheet zijn.

Snijd de aardappels in stukken van zo’n twee happen groot. Breng een grote pan met ruim water aan de kook. Als het kookt voeg je de aardappels toe. Kook ze precies 6 minuten. Giet ze goed af en zet de pan terug op laag vuur. Schud met het deksel erop de aardappels nu rustig heen en weer, zodat de buitenkant een beetje kapot gaat en oprult. Misschien breekt er een stukje af, maar dat is niet erg. Vaste aardappels mogen wat harder worden geschud dan kruimige aardappels, anders kan je ze niet oprullen. Haal het deksel er dan af en laat ze heel even droog stomen, zodat er geen vocht meer in de pan zit. Haal de braadslee uit de oven en schep de aardappels voorzichtig in de olie. Voeg de paprikapoeder en zout toe. Schep het door, zodat ze bedekt zijn met olie, leg ze in een enkele laag, en zet dit direct terug in de oven.

Laat dit zeker een uur bakken of tot het lekker bruin en knapperig is. Schep af en toe om tijdens het bakken. Vijf minuten voor het einde voeg je de kikkererwten toe om door te warmen.

Schep de dressing erdoor en leg de uienringen, partjes ei en basilicum op de aardappels. Serveer de rucola erbij op het bord (het zou waarschijnlijk wat slinken als je het op de hete aardappels legt).

Flensjes-citroentaart van Michel Roux

Een fris en chic taartje dat eigenlijk erg simpel is, maar toch overkomt alsof je je enorm hebt uitgesloofd. Zeker als je het nog uitbouwt met wat extra’s: toef slagroom of yoghurt ernaast, beetje citroenrasp op die toef, wat vers fruit (citrus, mango, bessen, etc) en misschien een glaasje limoncello? Nou ja, u kent me: als het op gebak aankomt maak ik me er graag makkelijk van af. Dat zie je ook in de lemon curd. De chef maakt die zelf in het originele recept (link hieronder), maar daar heb ik vervelende ervaringen mee, dus ik koop een pot lemoncurd. Ik merkte alleen dat er flink verschil kan zitten in de kwaliteit. Ik had eerst een pot van Chivers in handen, want die koop ik vaker, maar ik schrok nu van de ingrediëntenlijst. Ernaast stond een pot van Bonne Mamam. Nou ja, kijk zelf maar:

Chivers ingrediënten:

Suiker, glucose-fructosesiroop, water, palmolie, geconcentreerd citroensap (3,2%), maïsmeel, gedroogd ei, voedingszuur (citroenzuur, azijnzuur), geleermiddel (pectine), zuurteregelaar (natriumcitraten) citroenolie (0,17%), antioxidant (ascorbinezuur), kleurstof (gemengd caroteen)

Bonne Maman ingrediënten:

Suiker, citroensap, hele eieren, boter, tapiocazetmeel

Duidelijk toch?

Flensjes-citroentaart van Michel Roux

Bron: kookboek ‘Cooking with The Master Chef: Food For Your Family & Friends’- Michel Roux jr

Je vindt het originele recept ook via deze link

recept voor 8 personen

2 grote eieren (L)

125 gr bloem (ik gebruikte 200 gram gewone bloem en liet de volkoren bloem hieronder weg)

80 gr volkoren meel

500 ml melk

snuf zout

rasp van 2 (liefst biologische) citroenen

neutrale olie om te bakken (zonnebloem- of arachideolie bv)

1 pot lemoncurd (Bonne Maman Lemoncurd - pot van 360 gram)

eventueel verse bessen en/of schepje Griekse yoghurt ernaast

een springvorm van 18 cm

Maak een glad pannenkoekenbeslag van de eieren, bloem (2x), melk, zout en citroenrasp. Laat dat een uur rusten.

Verwarm de oven alvast voor op 200 graden (180 graden hetelucht). Bekleed de springvormbodem met bakpapier (gewoon op de bodem leggen en de ring erop vastklemmen).

Bak mooie, dunne flensjes in een klein koekenpannetje (zodat de flensjes in die 18 cm springvorm passen). Ik maakte er veertien van dit beslag. Leg een flensje in de springvorm en besmeer dit met een eetlepel lemoncurd. Bak het volgende flensje ondertussen en leg dat op de laag lemoncurd, en besmeer dat weer met lemoncurd. Ga zo door tot alle flensjes in de vorm liggen. Bij mij ging de pot lemoncurd schoon op. Leg bakpapier op de bovenkant van de taart en zet hem nog twintig minuten in de oven. Laat hem in de vorm afkoelen en snijd hem in punten als het helemaal koud is.

Parelcouscous met linzen, merguez-worstjes en chorizo

Gewone couscous is eigenlijk al een soort mini-pasta, maar bij parelcouscous is de vergelijking helemaal duidelijk. Het zijn eigenlijk een soort kleine pastabolletjes, welke je goed kan gebruiken voor salades of warme gerechten, maar vanwege de herkomst kom ik toch al snel uit bij Midden-Oosterse smaken. Ik maakte het hier met linzen, koriander en pittige merguez-worstjes, en hoewel niet Midden-Oosters, de couscous smaakte ook erg goed met de plakjes chorizo die ik eerst wat had uitgebakken, waarna de pasta weer de paprika-olie van de chorizo opslurpte.

Ik gebruikte de parelcouscous van Al’Fez, welke nu in veel supermarkten te koop is. 

Parelcouscous met linzen, merguez-worstjes en chorizo

recept voor 4 personen

400 gr parelcouscous (2 pakken van Al’Fez)

1 ui, gesnipperd

150 – 200 gr chorizo (van het stuk), in plakjes

2 blikken groene of bruine linzen (uitlekgewicht ongeveer 200 gram per blik)

1 bosje verse koriander

1 a 1,5 el ras el hanout (specerijenmengsel)

1,5 l groentebouillon

Griekse yoghurt voor erbij, maar een pittige tomatensalsa ofzo zou ook goed passen

400 a 500 gr merguez worstjes

olie om te bakken

Bak eerst de chorizo iets uit in een hapjespan. Daar hoeft geen olie bij. Als je het zacht opzet, loopt er vanzelf vet uit. Voeg daarna de ui toe en fruit deze samen met de chorizo gedurende 10 minuten.

Voeg de couscous en ras el hanout toe. Schep even om en voeg daarna 500 ml bouillon toe. Laat het 10 minuten zachtjes pruttelen en roer regelmatig door, maar blijf bouillon toevoegen wanneer dat nodig is. Het is net als met risotto; houd het vochtig en aan het einde moet je een beetje inschatten wanneer er niets meer bij hoeft. Ik gebruikte uiteindelijk 1300 ml bouillon.

Proef op het einde of er nog wat ras el hanout bij moet – ik kwam uit op 1,5 eetlepel in totaal.

Voeg dan ook de uitgelekte linzen en gehakte koriander toe en laat nog even meekoken.

Bak ondertussen de merguez bruin in een koekenpan. Serveer alles met een schepje yoghurt ernaast op het bord.

Ananas chili jam - lekker bij kaas!

Nou… jam? Het is ook een beetje chutney. Er zit natuurlijk suiker in, maar ook azijn, dus de definitie ligt een beetje in het midden. Het is vooral lekker in combinatie met kaas, bijvoorbeeld met zachte geitenkaas of brie als snelle borrelhap, of juist een oude Goudse (op de boterham bijvoorbeeld). Het originele recept noemt het ook als saladedressing en raad verder aan om er gelijke delen mosterd aan toe te voegen om een dipsaus te maken, maar dat heb ik nog niet geprobeerd.

Ananas chili jam

bron: The Cafe Sucre Farine, die het weer van Genius Kitchen heeft 

voor twee grote weckpotten jam – ik schat zo’n 1200 ml totaal

1/2 rode chilipeper, zonder zaad, gesnipperd

100 gr (ongeveer een 1/2) oranje paprika, in heel kleine stukjes

500 gr heel fijn gesneden, verse ananas (zo groot als je het straks in de jam wilt terug zien)

1/2 tl chilivlokken

125 ml azijn

700 gr geleisuiker (ik gebruik Van Gilse)

Doe alles, behalve de suiker, in een kookpan en breng het aan de kook. Kook het gedurende 2 minuten door. Voeg de geleisuiker toe en roer tot deze is opgelost. Kook nog eens 4 minuten.

Giet de jam dan in goed schoongemaakte weckpotten (en geen gewoon glas; dat breekt door de hitte). De ananas gaat eerst drijven, dus keer het na een tijdje, tot het afgekoeld is.

Nb. Maak de potten van tevoren schoon in een heet programma van de vaatwasmachine. Dat werkt prima. 

Indiase mais, aloo tikki (aardappelkoekjes) en raita

Ik heb op dit blog nog wel eens gewanhoopt over de verkrijgbaarheid van de Indiase kaassoort panir/paneer. Eerst moest ik er voor naar Amsterdam, daarna verscheen het op niet te voorspellen momenten (en meer niet dan wel) in de plaatselijke toko, en uiteindelijk kon ik terecht in de fantastische Aziatische supermarkt in Almere-Stad, want daar hebben ze sowieso alles. Mijn paneer-aanvoer was dus verzekerd. Maar ja, in veel andere plaatsen in Nederland was het vast nog niet zo ver. Tot nu toe; Arla was zo goed om een plekje te veroveren in het koelvak en verkoopt nu dus paneer van het merk Apetina (die van de feta) bij uw gewone supermarkt. Mooi. Ik heb geen aandelen, hoor. Maar wij eten hier met grote regelmaat Indiaas en dan is het fijn als alles een beetje normaal verkrijgbaar is. Het pakje is trouwens maar 225 gram en dat is net te weinig voor een gezin, en twee pakjes is net iets te ruim, maar goed, we doen het ermee… (paneer vult nogal en ik gebruik meestal iets van 350 gram.) Bak de Apetina paneer wel in een nieuwe, spiegelgladde koekenpan, want het bakt snel aan. Het is namelijk een stuk minder vet dan de paneer van de toko of paneer die je zelf maakt. Dat zal wel meteen de reden van het aanbakken zijn, neem ik aan.

Enfin, hierbij ook recepten voor zo’n typisch Indiaas bordje, waarop de smaken zo lekker bij elkaar gesprokkeld zijn: hapje van dit, lepeltje zus, schaaltje zo… Ik maakte pappadums (rijst kan ook), een gebakken maisgerecht met pinda’s en de paneer van Apetina, raita, aardappelkoekjes met specerijen en een mangochutney.  En als we dan toch reclame aan het maken zijn: de chutney van Geeta’s is mijn favoriet. Het is beslist duurder dan bijvoorbeeld die van Patak’s, maar het verschil is enorm. De chutney van Geeta’s is een smaakbom vergeleken met Patak’s, met grovere stukjes en hele specerijen.

Vaghareli Makai (pittig gebakken mais)             

recept via David Lebovitz, die het op zijn beurt haalde uit ‘Near & Far’ van Heidi Swanson

1 rode chilipeper, gesnipperd, of gebruik gewoon wat sambal oelek

2 teentjes knoflook, gesnipperd

3 cm verse gember, gesnipperd

1/4 tl kurkuma

kleine tl zout

2 el ghee (liefst wel, maar je kunt het vervangen met olie)

1 ½ tl mosterdzaad (licht- of donkerbruin)

2 blikken mais (200 gr uitlekgewicht per blik) of 4 kolven gaargekookte mais

60 gr (gezouten kan) pinda’s

30 gr verse koriander

2 el sesamzaad

225 gr (Apetina) paneer, in blokjes

Vermaal de chilipeper, knoflook, gember, kurkuma en zout tot een fijn mengsel. Heel fijn gesnipperd mag ook.

Verhit de ghee in een koekenpan of hapjespan, bak het mosterdzaad erin tot ze gaan ‘springen’ en voeg dan de mais en het chilimengsel toe. Bak dit enkele minuten tot het iets kleurt. Voeg daarna de pinda’s toe en de helft van de koriander. Bak het nog een minuut. 
Ondertussen de paneerblokjes in wat olie bruin bakken (dat gaat vrij snel!) en toevoegen aan de mais. Serveer tenslotte, bestrooid met de resterende koriander en het sesamzaad.

Komkommerraita

250 gr dikke (Griekse) yoghurt

1/2 grote komkommer

handje verse koriander, gehakt

1 stukje chilipeper, naar smaak, gesnipperd

1 tl komijnpoeder

zout naar smaak

Snijd de komkommer in de lengte door, schraap de zaadlijsten eruit met een lepel en gooi dat weg. Snijd de komkommer in plakjes. Meng deze met de rest van de ingredienten.

Aloo tikki (aardappelkoekjes)

Bron: The Veggie Indian

nb. De eieren zitten er van origine niet in, maar zonder ei is het een hele kunst om dit mooi te bakken. Ik zou zeggen: maak het jezelf gemakkelijk met een eitje...

850 gr iets kruimige aardappels, geschild

2 witte boterhammen, verkruimeld, of 40 gr panko of paneermeel

2 el maizena

1 opgehoopte tl komijnpoeder

1 opgehoopte 1 tl korianderpoeder

½ tl venkelzaad

chilipoeder naar smaak

1 kleine tl mangopoeder (amchoor – het werkt als een zuur, zoals azijn of citroensap, dus eventueel daarmee vervangen)

2 tl zout en voldoende peper

2 eieren (L of M)

olie om te bakken

Kook de aardappels gaar in gezouten water. Stamp ze fijn of haal ze door een pureepers. Raspen mag eventueel ook. Geen blender aub. Je moet het sowieso niet teveel bewerken, want dan krijg je een stijve lijm. Meng er dan de broodkruimels of panko + de maizena door. Voeg alle specerijen en eieren toe en meng het er goed doorheen.

Het liefste koel je het deeg nu zeker een half uur in de koelkast.

Maak er dan kleine pingpongballetjes van en druk deze plat. Het moeten uiteindelijk een soort uit de hand gelopen grote poffertjes worden.

Verhit olie in een koekenpan en bak de koekjes op niet te hoog vuur in porties bruin. Desnoods even warm houden in een lauwe oven tot alles klaar is.

Serveren met rijst of pappadums en mangochutney.