Opperdepop!

Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay 

En toen was het opeens op. Ik had al langer het idee dat ik in herhaling viel. Weer een curry, weer een pastagerecht, maar steeds net even met een subtiel verschil. Dus ik kwam afgelopen week tot de keiharde en ontluisterende conclusie dat ik nu, na bijna 11 jaar, echt alles heb gekookt wat er te koken valt. Zeker als je in de niche 'vega familie-eten' zit. Want ja, er zijn natuurlijk nog wel vegetarische gerechten die ik niet heb uitgeprobeerd, maar die zijn bij voorbaat al zinloos vanwege die tweede eis: het kleine volk moet ook tevreden zijn. Je kunt wel elke dag strijd voeren met champignons, peultjes, artisjokken en ander kind-onvriendelijk voer, maar persoonlijk vind ik 1 keer in de week gezeur wel genoeg.  En dan ben je er snel doorheen hoor, door alle mogelijke combinaties. Dus dit was het. Het hele repertoire Eerst Koken; toch nog bijna 1000 recepten. Maar van mijn kant wordt dit wel even wennen, hoor... Geen foto's meer maken. Niet altijd op zoek zijn naar het nieuwe ultieme gerecht...

Wat nog wel even leuk is, is deze top 10 van de afgelopen 11 jaar. Daar doen bloggers altijd wat geheimzinnig over, want succesnummers en cijfers zijn belangrijk voor een blog, maar och, wat kan mij dat nog schelen…?

1. De absolute topper is de Kip in mosterdsaus uit 2012. Op een inmiddels bijna vegetarisch blog, he? : )

2. Wat te doen met overgebleven eiwitten en eierdooiers uit 2013

3. Gewone cake - met 11 varianten (ik vermoedde ooit dat basisrecepten en simpele bereidingen het populairst zijn. Dat klopte ook.) Uit 2014

4. Ik was ronduit boos toen telers voortaan moesten melden dat hun fruit werd bespoten met schimmelwerende middelen, maar dat hele kleine tekst op de doos ook wel afdoende was: Citroenschil is giftig. Nog steeds actueel, denk ik. Dit was uit 2014.

5. Zelfgemaakte advocaat uit 2013

6. Zoet en hartig taartdeeg (zanddeeg, korstdeeg, pasteideeg, appeltaart deeg) (nog steeds mijn eigen deegbijbel) uit 2013

7. Appelstroop en perenstroop (elk jaar in augustus/september een populair recept) uit 2011

8. Varkenshaas met rauwe ham en grove pesto (er moeten heel wat mensen zijn die dit met Pasen en Kerst hebben gegeten. Elk jaar rond die tijd staat ie weer bovenaan!) uit 2014

9. Boodschappen doen in Noorwegen (en Trondheim in het bijzonder) – vooral veel gezocht vanwege de prijzen die ik noem? Wat Noorwegen betreft is het goed om te weten waar je aan toe bent ;) Dit was in 2014.   

10. Schoenlapperstaart – nooit verwacht dat die in de top 10 zou komen! Het is gebakken appelmoes! Maar wel heel erg lekkere appelmoes. Uit 2020.

Dat was het dan. Maar nu eerst even koken…

Slawraps met kimchirijst en zoetzure korianderchutney

Het eten van (harde) taco’s is u wel bekend; dat is altijd een puinhoop. Zachte wraps kunnen trouwens ook verraderlijk lastig zijn. En dat geeft allemaal niets; we zijn onder elkaar, we hoeven ons niet te generen voor al dat druipende eten. Ik eet zelf de laatste tijd graag sla-pakketjes; zoiets als een wrap, maar dan in een slablad gerold. Nou, dat doe je ook beter binnenshuis: als je een zacht blad van kropsla neemt, dan is dat te slap om goed vast te houden. De vulling loopt er aan alle kanten uit, alsof je een tompouce te lomp afhapt. Maar als je knapperige ijsbergsla neemt, dan scheurt het blad bij de eerste hap. Druk het plat en de vulling loopt er door de scheuren uit. En dan die schattige kleine little gem-kropjes: heel leuk, maar na het derde slablaadje krijg je geen blaadjes meer van het vaste kropje afgepulkt. Jawel, ik weet het; je kunt grotere problemen hebben. Maar ik wilde mijn gestuntel toch even meegeven met dit verder goede recept. Doe er maar mee wat jullie goed lijkt:

Slawraps met kimchirijst en zoetzure korianderchutney
recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine kinderen
bron: een interpretatie van een Delicious recept

Zet dit van tevoren klaar:
400 gr (zilvervlies)rijst koken en afkoelen (zo snel mogelijk in de koelkast zetten; lauwe rijst bederft heel snel)
Maak een omelet van 5 eieren, klop het niet schuimig; gebruik wat zout en scheutje melk. Snijd het omelet in reepjes

Dit kan je ook alvast maken: de koriander chutney (zo noem ik het maar; het is soort dressing-achtig papje. Het is niet veel, maar het is erg sterk van smaak, dus je gebruikt er kleine lepeltjes van)
Blender het volgende  tot een dikke saus:
50 gr koriander (1 bosje van de Turkse winkel) + extra voor serveren
sap van 1 limoen of ½ citroen
3 el witte (rijst)azijn (ik gebruik gewoon witte wijnazijn van Tromp&Rueb)
1 tl suiker
daarna toevoegen: 4 el pinda’s, mag eventueel iets worden gehakt

Dan de wraps zelf:
scheut (zonnebloem)olie
200 gr gerookt ontbijtspek, in reepjes (desnoods vegetarische spekjes)
4 cm gember, gehakt
4 el bonen-knoflooksaus (of gewone bonensaus + wat gehakte knoflook erbij; zie link in dit recept voor het merk dat ik gebruik)
sambal oelek naar smaak
blikje/pakje kimchi (van minimaal 160 gr, mag zeker wel meer zijn), eventueel gesneden
1 a 2 kroppen sla in losse bladeren
naar wens nog wat zoete chilisaus

Verhit de olie in een hapjespan en bak het spek en de gember samen uit. Doe de bonenpasta erbij en bak het een minuutje. Voeg dan ook de rijst en kimchi toe en warm het door. Tenslotte verwarm je de omeletreepjes erin. (nb. rijst die eerst is afgekoeld blijft steviger. Maar als je wilt kun je natuurlijk de zojuist gekookte rijst direct toevoegen, zonder hem te koelen).

Vul dan aan tafel de slablaadjes met een lepel rijst, lepeltje saus en wat koriander erover. Daar mag eventueel wat zoete chilisaus bij.

 

Marokkaanse, vegetarische wraps

En dan even een heel simpel recept tussendoor, dat zo simpel is dat ik er zelfs geen echt recept van maak. Ik had een pot ‘abrikoos en koriandersaus’ van Al’fez ontvangen en ik had deze ingezet voor Marokkaanse wraps. Zeer eenvoudig, zeer snel en ik moet zeggen, voor een pot kant-en-klare saus, erg lekker. De saus is zoet, iets pittig en kruidig; het is een tomatensaus met gedroogde abrikozen en warme specerijen. Even opwarmen en je hebt een prima basis voor een maaltijd. Hierbij het recept dat geen recept is:

Marokkaanse, vegetarische wraps:

Ik gebruikte dus medium-grote tortilla’s van Santa Maria (die hebben naar mijn idee het minste onnodige ingredienten). Warm deze op.
Bak 1 a 2 bakjes vegetarisch rul gehakt bruin in wat olie. Warm ook de saus op.
En dan wraps maken: doe een lepel saus op een wrap, daarop wat gehakt, beetje sla en/of koriander, en dan naar keuze wat tahin, schepje Griekse yoghurt en/of wat zoete chilisaus. Helemaal niet slecht. De kinderen vonden het ook erg lekker.

Al’fez Apricot & Coriander Sauce 
Verkrijgbaar bij Jumbo, Plus en Boon voor € 2.49

 

Noedels met aubergine, paprika en zwarte bonensaus

In een poging om de kinderen weer eens iets anders te laten eten dan de eeuwige broccoli, bloemkool of sperziebonen (toch wel de top 3 favoriete groente bij ze) maakte ik noedels met zwarte bonensaus, waarvan ik hoopte dat de saus donker genoeg zou zijn om die reepjes aubergine te verhullen. Nou, het resultaat was redelijk; slechts 1 kind zat alle aubergine eruit te vissen. Maar het was wel een erg smakelijk gerecht, dus wie weet hebben jullie er ook wat aan.

Ik gebruikte hier een potje bonensaus van Lee Kum Kee en dat is gewoon bij de AH te koop. Je kunt ook een andere pot van de toko gebruiken, maar snijd er dan ook wat verse knoflook bij, want dat zit al in de saus van Lee Kum Kee. Let trouwens even op bij het toevoegen aan je gerecht: de saus is behoorlijk zout, dus je moet niet meer gebruiken dan nodig is. Je voegt namelijk ook nog sojasaus toe en dat is ook bremzout. Nog eens extra zout toevoegen is daarom ook echt niet nodig!

Noedels met aubergine, paprika en zwarte bonensaus
Veganistisch recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

1 flinke aubergine (liefst dunne exemplaren, maar die zie je hier weinig). Ik ging uit van 300 gr, in smalle reepjes
350 – 400 gr noedels (ik gebruikte gewone mie)
4 el sesamolie (erg essentieel voor de smaak!)
1 flinke ui in halve ringen
gemalen zwarte peper naar smaak
2 a 3 el zwarte bonen-knoflooksaus (zie opmerking boven)
sambal oelek of iets anders heets naar smaak
100 gr rode paprika (1 paprika), in reepjes
sojasaus naar smaak (ketjap manis of de zoute variant, zoals Kikkoman; maakt niet zo uit)
1 goed opgehoopte el maïzena, vermengd met een scheutje koud water
lente-ui in ringetjes om te serveren

Verhit de sesamolie in een hapjespan en fruit de ui hier gedurende een minuut of 5 in. Voeg dan de paprika toe en bak deze tot het enigszins gaar is. Nb. dunne puntpaprika kan gelijk de pan in met de aubergine. Dikkere paprika zou ik dus ietsjes langer bakken. Hoe dan ook, na de paprika kan ook de aubergine de pan in. Leg er een deksel op en laat het even bakken (een minuut of 6 tot 8). Schep het af en toe even om.

Voeg daarna de bonenpasta en sambal toe, laat het kort meebakken en voeg dan 250 ml water en de sojasaus toe. Breng het aan de kook en laat het daarna op laag vuur pruttelen. Kook nu ook de noedels gaar. Ondertussen voeg je de aangemaakte maizena toe aan de saus en laat de saus al roerend wat dikker worden. Breng ook op smaak met wat zwarte peper.
Als de noedels klaar zijn, giet je ze af en voeg ze toe aan de saus.

Serveer de noedels met wat ringetjes lente-ui. Ik maakte er ook een omelet bij, maar dan is het natuurlijk niet meer veganistisch. Sambal ernaast is ook fijn.

Salade van rucola en gegrilde broccoli

We zijn hier erg dol op de klassieke aardappelgratin. Met gruyère of een andere stevige bergkaas. Het probleem was alleen altijd dat ik die gratin vooral voor me zie met de klassieke begeleiders:  iets simpels voor de groente en dan met iets van duur vlees ernaast. Maar ja, dat eten we hier niet meer. En een vegetarische hamburger oogt toch heel apart naast mijn luxe gratin.

Maar de oplossing is gevonden! Net als je denkt, de kinderen zoeken het maar even uit (jammer dan, dan eten ze alleen de gratin maar) blijken ze opeens de begeleidende salade lekker te vinden. Ik zat het met verbazing aan te kijken. En toen schepte onze zoon van 12 ook nog een tweede keer van de salade op. Het moet toch niet gekker worden.

Hoe dan ook, we eten het komende week meteen weer.
Wat echt essentieel is, is de grillpan. De broccoli wordt even heel kort gekookt en dan verder gebakken in de grillpan en dat grillsmaakje doet het hem. Ik kreeg wel klachten over de dressing: het was te weinig, vonden de tafelgenoten. Nou, ik geef hieronder toch even de originele hoeveelheid, maar mochten jullie ook grote sausverbruikers zijn, dan raad ik aan om de hoeveelheid met de helft op te hogen.

 
Salade van rucola en gegrilde broccoli
Bron: Bon Appetit

500 gr broccoli
3 el olijfolie
1 zakje rucola (75 gr)
handvol parmezaanschaafsel (dat maak je makkelijk met een dunschiller)

Dressing (50% meer als je van veel dressing houdt):
2 el Parmezaanse kaas of een vegetarisch alternatief
1 teen knoflook, gehakt
100 gr mayonaise
25 ml karnemelk (of gewone melk, maar dan mag er ook wel een kneepje citroensap bij)
1 supermarktplant basilicum, alleen de blaadjes
1 tl scherpe mosterd|
zout

Schil de stronk van de broccoli en snijd de roosjes dan in lange stukken, inclusief de stronk dus. Je krijgt dan een roosje met de stronk er nog aan.
Breng een grote pan met water aan de kook en kook de broccoli-stengels 4 minuten. Laat ze goed uitlekken.

Verhit een grillpan tot gloeiendheet. Bestrijk de broccoli met wat olijfolie en grill ze tot ze mooie streepjes hebben en beetgaar zijn. Bak ze beslist niet te zacht! Je hebt ze liever aan de stevige kant, dan te zacht. Leg de broccoli apart.

Voor de dressing pureer je alles met een staafmixer. Breng het vooral goed op smaak met zout. En vervang de mayo nou niet met yoghurt ofzo, want als je dat pureert wordt het zo dun als water.

Tot zover kan je het ook nog wel even apart bewaren, zolang je het maar niet ijskoud uit de koelkast serveert. 

Leg de rucola op een schaal met de broccoli erop. Daar mag nog wat zout op. Serveer de dressing erop of ernaast.