Nog meer halloumi - opnieuw een kleine test

In 2013 schreef ik een blog over de verschillende soorten halloumi waar ik toen aan kon komen. Inmiddels wordt het kaasje steeds populairder in Nederland en koop je het tegenwoordig ook gewoon bij de supermarkt. Ik gebruik halloumi erg veel, vooral als een soort vleesvervanger. We zijn er hier gek op!

De kaas lijkt qua structuur op een jonge Goudse, maar het ziet er meer uit als een blok feta. Het heeft een hoog smeltpunt, waardoor je het prima kunt bakken of grillen. Halloumi wordt ook wel ongebakken gegeten, maar het bruine korstje, samen met de iets gesmolten binnenkant, is nu juist zo onweerstaanbaar. Snijd de kaas in plakken van een ruime centimeter en bak (of gril) ze in een scheutje olie in de koekenpan. Met een paar minuutjes per kant is het klaar.

Een belangrijk kenmerk van halloumi is dat het vrij stevig blijft, zelfs een beetje rubberachtig. het Engelse 'squeaky' beschrijft het erg goed. Sommige soorten piepen als je erop kauwt, maar niet op een vervelende manier. :) De stukken wegen altijd 225 gram.

Drie jaar geleden schreef ik over de onderstaande merken, welke ik bij de Turkse supermarkt kocht. Daaronder zet ik er nu 4 nieuwe bij.

Gazi – deze kaas bakt prachtig bruin en heeft een romige, milde smaak. Ook is het niet te zout. De kleur is wat gelig en het is de stevigste van deze drie merken. Daardoor blijft het ook bij het bakken mooi intact en loopt het niet uit, maar de structuur blijft ook het meest ‘rubberachtig’. Dat is natuurlijk wel een kenmerk van halloumi, maar niet alle merken zijn even stevig.

Yörem – prijs ligt rond de 2,50. Een Turks merk. Deze kaas bruint minder goed en blijft wat bleek. Maar de smaak is heerlijk; lekker zout en ‘stallig’, zoals de umami-smaak die onze Hollandse boerenkaas zo ‘boers’ maakt.  De structuur is zachter, blijft niet helemaal in vorm in de pan en loopt zelfs een klein beetje uit. Waar een plak Gazi na het bakken nog steeds een plak is, zakt een plak Yörem duidelijk iets uit.

Patria – de duurste van deze drie merken (rond de 3,50). Het bruint behoorlijk goed en smaakt zeker goed, maar mist het speciale smaakje van Yörem.  De plakken neigen eerder naar stevig dan naar zacht en lopen dus ook niet uit. Een nadeel vind ik dat de kaas gevouwen is, waardoor een plak altijd iets uiteenvalt in een U-vorm.

Dodoni - Albert Heijn - 2,99 euro - de kaas heeft een opvallend romige smaak, dichte structuur en valt ook niet uit elkaar in de typische hoefijzervorm  (halloumi wordt blijkbaar dubbel gevouwen tijdens het proces en sommige soorten breken open bij het bakken). Heeft iets meer 'squeak' dan sommige andere soorten. Bakt goed bruin. Dit zou ik opnieuw kopen.

Lidl Eridanous - halloumi met basilicum en halloumi met chili - 2,39 euro - alleen te koop tijdens themaweken - Lidl verkoopt geen halloumi zonder toegevoegde smaken, maar dat geeft niet. De basilicum en chili zijn duidelijk te proeven en zijn een goede aanvulling. Ze zijn lekker zoutig en bakken mooi bruin. Dat wil zeggen... nadat ik een rol keukenpapier door de pan heb gehaald. Er komt namelijk ontzettend veel water uit de kaas gelopen en op die manier wordt er gekookt in plaats van gebakken! Dit heb ik nog niet eerder met halloumi meegemaakt en het is een reden om het niet meer te kopen. Hier klopt iets niet.

Gülcan Hellim Peyniri - Jumbo - Het leek veelbelovend. Het was een stevige kaas, opvallend droog, maar ik kreeg de plakken met moeite bruin gebakken. Sterker nog: wanneer ik met een vork de plakken omdraaide, droop de kaas nog net niet door de tanden van de vork heen. Het werd allemaal echt veel te zacht en blijkbaar toch ook te nat als het niet bruin wil bakken? De smaak was prima, dus wellicht heb je er iets aan wanneer je het niet bakt. Halloumi kan je ook ongebakken eten, of gegrild, maar dit avontuur in de pan was er eentje om nooit meer te herhalen. Note to self: niet meer kopen.