Ik vroeg me in het vorige blog af welke smaken raar
of lekker zijn, en wie dat dan wel bepaald voor ons. En zoals gebruikelijk
mijmerde ik daar nog lang over door. Zo meende ik mij te herinneren dat Sylvia
Witteman ooit heeft gezegd dat plofkip het malste stukje vlees oplevert, omdat
die kippen nooit wat hoeven te doen - die hebben hun hele leven alleen maar op hun gat
gezeten en hebben daardoor supermalse pootjes en borstjes. Toegegeven, ik wist ook nog wel dat de uitspraak toentertijd ook al politiek incorrect was, maar het
was toch niet onmogelijk dat ze gelijk had. En van biologische scharrelkip
wordt dan wel gezegd dat het lekkerder is, maar als dat al zo is, kunnen we dat
dan wel proeven? Proeft de gemiddelde tong dat wel? Ik vroeg het me af omdat ik laatst een pak
halfvolle melk uit Duitsland had staan, met daarnaast een zelfde pak uit
Nederland. Gepasteuriseerd op dezelfde manier. Toen ik ze naast elkaar proefde,
trof het mij dat ze zo verschillend smaakten. Die Duitse melk was veel romiger
en lekkerder. Ik schoof het naar Meneer toe; proef dit nou toch! Maar hij
proefde geen enkel verschil. Ik geloofde hem eerst niet, maar hij vond echt dat ze hetzelfde waren. Hoe kon dat nou!? Ik reageerde ongeveer net
zo verbijsterd als ooit op een vriendin die beweerde dat mozzarella nergens
naar smaakte. Ze bedoelde het letterlijk: er zit geen smaak aan mozzarella; het
is neutraal als water. Maar proefde ze dan niet de melk? Nou, melk smaakte
eigenlijk ook naar niets, zei ze… ik kon er met mijn pet niet bij. En trouwens, zelfs water smaakt niet neutraal. proef maar eens verschillende soorten naast elkaar.
In dat vorige blog schreef ik over rare smaakcombinaties, maar had toen niet zo snel een passend recept voor handen. Die heb ik nu wel. Deze koude
soep stond al lang op mijn to do-lijstje, want hij intrigeerde me: gepureerde,
zoete aardbeien en mango, met rode paprika, sjalot en koriander. Het móest wel
werken. Bij de gazpacho (als je het nog zo mag noemen? Nou ja, u begrijpt het wel: het is gewoon koude soep) komt een schep yoghurt
met koriander. Een glaasje ervan doet het goed bij de barbecue, als
voorgerecht, terwijl je wacht op de eerste spiesjes.
Aardbeiengazpacho
met koriander-limoenyoghurt
recept voor 8 personen
gebaseerd op een recept van de Vegetarian Times
voor de gazpacho:
1 kg aardbeien, schoongemaakt
1 kleine mango
1 kleine rode paprika
1 grote sjalot, in stukjes
2 el olijfolie
handje verse koriander
sap van 2 limoenen
3 el agavesiroop of honing
voor erbij:
200 ml Griekse yoghurt
1 el agavesiroop of milde honing
sap van 1 limoen
handje gehakte koriander
zout en peper naar smaak
De soep is makkelijk: snijd alles in stukken en pureer
het helemaal fijn met een staafmixer of blender.
Roer de ingrediënten voor de yoghurt samen.
Giet de soep in glaasjes en schep er wat yoghurt op.
Ik had nog het plan om er satéstokjes met aardbeien,
mozzarella en basilicum bij te maken, maar die ben ik natuurlijk in de haast
vergeten. Het leek me wel lekker: van die minibolletjes mozzarella aan een
stokje, om en om met een halve aardbei. De stokjes worden dan nog even
gemarineerd in heel fijn gehakte basilicum, citroensap en olijfolie. Zout en
peper naar smaak.
2 opmerkingen:
Als melk naar niks smaakte zou ik het wel lusten, juist die specifieke smaak en lucht maar heet voor mij onaantrekkelijk.
Vind ik juist lekker :) een ijskoud glas melk... hmmm
Een reactie posten