28 november 2011

Risotto met pompoen, gorgonzola en salie


Mijn mooie, paarse salieplant in de tuin vindt het inmiddels te koud en heeft zijn blaadjes op half zeven hangen, maar vroeger had ik er eentje staan die stoer de hele winter overeind bleef. Gedroogde salie gebruik ik eigenlijk nooit en vers is het lastig te verkrijgen, dus misschien is het alweer de laatste keer van dit jaar dat ik dit at. Tenslotte is er straks in de lente weer geen pompoen…

Enfin, voor wie nog wel salie heeft:

Risotto met pompoen, gorgonzola en salie 
Recept voor een familie van 4

1 ui, gesnipperd
2 tenen knoflook, gesnipperd
olijfolie
300 gr risottorijst
1 liter bouillon (bv runderbouillon)
1 opgehoopte tl verse salie + eventueel extra voor het serveren
1,5 glas witte wijn
600 gr schoongemaakte pompoen, in stukjes van 1 cm
80 gr gorgonzola piccante
50 gr geraspte parmezaan

1.     Fruit de ui en knoflook in wat olie ongeveer 10 minuten op zacht vuur zonder het laten kleuren.
2.     Draai het vuur hoger en doe de rijst in de pan.
3.     Laat de rijst 3 a 4 minuten bakken zodat het door en door heet is.
4.     Giet de wijn erbij en schep door. Voeg ook de salie toe.
5.     Zodra de wijn bijna is opgenomen, een scheut bouillon toevoegen.
6.     Verhit in een koekenpan wat olie en bak hierin op matig vuur de pompoenstukjes totdat ze zacht zijn. Afhankelijk van de soort pompoen duurt dit 10 tot 15 minuten. Als het klaar is, opzij zetten tot het nodig is.
7.     Blijf de bouillon met scheutjes toevoegen aan de risotto zodra de vorige scheut is opgenomen en blijf vooral roeren! Veel roeren maakt de risotto romig. Dit duurt bij elkaar 18 tot 20 minuten en de rijst is dan al dente: zacht, maar nog wel stevig. Waarschijnlijk is niet alle bouillon nodig.
8.     Goede risotto blijft op het bord niet liggen waar het is neergelegd: het vloeit uit. Het mag geen vaste klont zijn, maar het is ook geen pap. Wel is het vrij nat. Er mag aan het einde van de kooktijd dus nog flink wat vocht in de pan zitten. Hoeveel? Tja, dat is toch een kwestie van uitproberen. In ieder geval zal het toevoegen van de kaas helpen bij het romige karakter van de rijst. Voeg de gorgonzola en parmezaan toe, roer door, draai het vuur uit en laat de rijst nog even staan. Een Italiaan zal op dit moment ook een klont boter toevoegen, maar ik laat het zelf altijd achterwege voor doordeweekse maaltijden. Ik doe al genoeg om dik te worden en ik mis het niet echt…
9.     Nu moet de risotto precies goed van consistentie zijn: romig en “lopend”. Direct serveren; risotto kan je niet bewaren of opwarmen.
10.  Serveer eventueel met extra parmezaan.

Oordeel van het smaakpanel: de dames eten wel. Zelf uiteraard. Ze gaan muiten als ik ook maar naar hun lepel kíjk. Maar Kleine Chef muit zonder dat er ook maar iets aan de hand is en die risotto eet zijn moeder zelf maar op. Hij heeft namelijk een groot drama: hij heeft een beetje pijn in zijn keel… 


3 opmerkingen:

Nell Nijssen zei

ach, die lieve kleine Chef ... zo zielig. Kusje op zijn keeltje.
Had het vanavond met schoonzus toevallig nog over het eeuwige dilemma bij risotto: wel of niet roeren. Escoffier zegt: niet roeren en in de oven ermee.

Anonymous zei

Tip: vries de salie in. Toen het weer slechter weer, heb ik mijn planten kaal geplukt en ik heb nu drie grote zakken in de vriezer.

Groet Manja

Marsepein zei

@Nell ik heb het nog nooit in de oven gemaakt, maar het schijnt te kunnen, ja. Toch geloof ik ook wel dat roeren romiger maakt. Maak jij het in de oven? Het is een experiment waard...

@Manja Dat zeg je nu. :) het is wel een goed idee. Voor volgend jaar.