13 juli 2014

Duitse aardappelsalade


Het gebeurde na een uitgelopen verjaardag dat we op straat stonden en wisten dat de uitgebalanceerde maaltijd thuis parels voor de zwijnen zouden zijn. De kinderen waren immers al twee uur lang volgepropt met chips en blokjes kaas. Maar om ze nou zonder maaltijd naar bed te sturen, leek ook geen redelijke uitweg. “Doe de McDonalds dan maar,” zei ik. Waar dat vandaan kwam weet ik ook niet helemaal.


Enfin, het restaurant met de hoge boom in de voortuin. Dat moesten we even uitleggen aan de kinderen, want het was, op een milkshake na, nog onontgonnen terrein voor ze. “Jongens, jullie krijgen straks een Happy Meal. Dat is een maaltijd in een doosje.”
“Ja, een soort blije doos,” zei Meneer.
We sloten aan in een rij waar de rest van de stad ook in leek te staan. Overal waren schreeuwende mensen, nergens was er plek om te zitten en je struikelde over kinderen die door de zaak treinden. De doosjes arriveerden met enige moeite en het McDonalds-meisje bleek geen enkel wisselgeld te hebben (huh?). Perfect.
Meneer schudde alvast de flesjes Fristi even voor ze. “Waarom moet dat, papa?”
“Nou,“ vertelde Meneer “er zit zoveel aardbei en framboos in zo’n flesje, dat je het wel even goed moet schudden.”
Ik at wat frietjes van Kleine Chef, want de kinderen hadden alleen maar oog voor het speeltje dat in het doosje zat, zodat we ook de Happy Meals konden weggooien. Kortom, het had veel weg van een nachtmerrie. Ik ben weer even genezen.

De volgende keer maak ik wel een tosti voor ze. Met zoveel ketchup ernaast als ze maar willen.
Met een beetje mazzel staat er dan ook nog wat aardappelsalade op ons te wachten. Kijk, daar val ik nou wel van in katzwijm. Het liefste de variant met room en spekjes, maar dat mag niet te vaak, om voor de hand liggende redenen. Maar Duitsers en Fransen maken ook een fijne variant met bouillon en azijn. En een scheutje olie. Daar mag ook best een goede Wiener Schnitzel en een glas Weizen bier bij. Kom op, wie heeft het dan nog over zo’n gele M?


Kartoffelsalat

800 gr vastkokende aardappels, met schil
125 ml runderbouillon
2 el (olijf)olie
3 el azijn
1 tl suiker
likje mosterd
zout en peper
1 ui, zeer fijn gesnipperd
2 el peterselie, fijn gehakt

Kook de aardappels in de schil gaar. Bereid ondertussen de dressing:  roer van de bouillon, olie, azijn, suiker, zout, peper en mosterd een sausje.

Pel de hete aardappels zodra je ze vast kunt pakken en snijd ze in plakjes. Schep de warme plakjes bij de dressing en schep het door elkaar. Voeg de ui en peterselie toe. Laat dit minimaal 2 uur (of langer) intrekken. Serveer de salade op kamertemperatuur.

Oordeel van het smaakpanel: ook Kleine Chef blijkt zo’n zure salade erg lekker te vinden. Dat zag ik even niet aankomen! Kind van zijn moeder, he…

~~~~~~~~~~~~ 


Vond je dit leuk? Deel het dan alsjeblieft met de knoppen hieronder!






4 opmerkingen:

Lot zei

Lekker met knakworstjes!

Eerst Koken zei

nou... ik denk met weemoed terug aan die Wiener schnitzel met kartoffelsalat in Wenen laatst. Simpel, maar als het goed gemaakt is, heb je verder niets meer nodig. Of misschien nog een glas Duits bier dan...

Sanne zei

Zeer smakelijk! En ook mijn kinderen vonden het goed te doen :)

Anoniem zei

Hier terplaatse eet ik graag aardappelsalade,bij een buffet- restaurant.
Het lukt me niet het recept te krijgen.
Ik wil het zelf klaar gaan maken.
Bij benadering kan ik de zichtbare incredienten vermelden.
Het meest lijkt het op griekse aardappelsalade.
Tomaat en aardappeldobbelsteentjes in een romig uitziende saus,verder kom ik niet.
Maar het is heerlijk,kent iemand het recept