Ik
wilde een ouderwetse slavink maken. Zo eentje die met kop en schouders boven
die stuiterballen van de supermarkt staan. Maar ja, de tijm en rozemarijn
stonden er nog zo mooi bij en een teen knoflook was ook zo gevonden. Ik
overwoog nog om een fijngewreven ansjovis of twee erbij te mengen, maar zou
niets meer doen met de rest van het blikje, dus ik liet het erbij. Volgende keer
weer.
De
website Coquinaria heeft overigens, zoals altijd, een mooi verhaal over
slavinken en daar heb ik geen woord aan toe te voegen. Ook laat ze in een
recept voor slavinken zien hoe je het gehakt het beste in lange plakken spek
wikkelt.
Italiaanse vinken in
coburger ham
recept
voor 8 vinken van 75 gram
300
gr rundergehakt
zout
en peper
½
ei, geklutst
1
el verse rozemarijn, fijngehakt
1
el verse tijm, fijngehakt
2
el rode wijn
100
gr witbrood (geen paneermeel!)
1
dikke teen knoflook uit de pers
8
plakken coburger ham
boter
om te bakken
Maal
het brood tot kruimels. Meng alle ingrediënten behalve de ham en boter tot een
stevige bal. Verdeel het in 8 stukken (wat wel zo handig is daarbij: snijd de
bal precies doormidden, die helften weer doormidden en die stukken ook weer
doormidden. Prachtig gelijke stukken gehakt!). Vorm de stukken gehakt tot
dikke, korte worsten.
Wikkel
de worsten in de ham, waarbij je het lange stuk van de ham rondom de worst
wikkelt. Vouw daarbij eerst de ham om de kontjes van de worst en rol het daarna
verder in.
Ik
bak ze als gehaktballen: smelt boter in een koekenpan en braad de vinken aan
alle kanten aan. Giet er een scheut water bij, dek de pan af met een deksel en
laat het op laag vuur rustig gaar worden. Het water kan je ook achterwege laten, waarbij de vinken dus gewoon worden gebakken in de boter.
Wij
aten ze verder met gebakken aardappels en in bouillon gekookte spruiten.
Oordeel
van het smaakpanel: mooi is dat. Ze willen alleen de vinken. De spruiten
weigeren ze allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten