Pasta met een pesto van mais en bacon

Nee, niet wegklikken! Dit recept is GOED!

Ben je er nog? Mooi. Okee, mijn interesse wordt wél gewekt door dit soort maffe recepten, maar ik snap dat deze pesto niet direct bij iedereen tot de verbeelding spreekt. En toch… Plakjes bacon die knapperig worden gebakken, zoete maiskorrels, zoute pecorino, veel vers basilicum, walnoten en rauwe knoflook?  Klinkt dat nog steeds raar? De pesto is zalig: serieus. Romig, zout, vol smaak en geur, en dit komt hier definitief weer op tafel. Probeer het eens?

Het recept komt bij collega-culiblogger Herbie Likes Spaghetti vandaan, die het op hun beurt weer van Lottie+Doof hebben.

Verrassend goede pasta met een pesto van mais en bacon:

voor 300 tot 350 gr pasta

100 gr bacon in plakken

50 gr pecorino, geraspt
1 pot mais, uitlekgewicht 230 gr
50 gr walnoten
1 teen knoflook, in stukjes
1 flinke bos basilicum, in reepjes (zeg maar, twee handen vol aan gesneden basilicum)
olijfolie, zout en peper
300 gr pasta
extra pecorino om te serveren

Bak de bacon, eventueel in wat olie, knapperig en leg apart. Laat de mais uitlekken en schep de korrels in het vet van de bacon. Laat ze hierin even bakken. Pak er een kwart vanaf en hou dit apart. Schep de mais (ik liet het vet achter in de pan) in een keukenmachine en voeg daar de kaas, walnoten en knoflook aan toe. Maal dit kort tot een niet te fijne pasta. Voeg olie toe tot de consistentie goed is (je hebt niet erg veel nodig, want de pesto is al vrij nat) en breng op smaak met zout en peper.

Snijd de bacon in stukjes.

Kook de pasta gaar, giet af, maar je kan wel een klein scheutje kookwater in de pan achterhouden.  Voeg er dan de pesto, achtergehouden hele maiskorrels, bacon en basilicum aan toe. Serveer met geraspte pecorino.

Oordeel van het smaakpanel: het bord wordt gretig bijgehouden voor tweede porties. Het bevat dan wel niet veel groente, maar slecht is het toch ook niet te noemen. Ik ben al weer tevreden.