De beste halloumi? Een kleine test.

Een uitgebreidere test verscheen hier.

Alle lof voor de Cyprioot die enkele eeuwen geleden halloumi (ook wel ‘hellim’) heeft bedacht. Een kaas die zonder paneerlaagjes gebakken kan worden, maar daarna niet uit de pan hoeft te worden gegoten; dat is toch briljant?

Huize Eerst Koken heeft een kleine halloumi-test gedaan, want wij lusten er wel een plakje (of twee) van. Het is een ideale kaas om bij een risotto te eten om het gerecht iets verder uit te bouwen, en het doet het fantastisch als vervanger van vlees. Of eet gebakken plakken op een broodje met wat sla en een pittige tomatensalsa. Je kunt het zelfs op de barbecue leggen.

De kaas lijkt qua structuur op een jonge Goudse, maar het ziet er meer uit als een blok feta. Het heeft een hoog smeltpunt, waardoor je het prima kunt bakken of grillen. Halloumi wordt ook wel ongebakken gegeten, maar het bruine korstje, samen met de iets gesmolten binnenkant, is nu juist zo onweerstaanbaar. Snijd de kaas in plakken van een centimeter en bak (of gril) ze in een scheutje olie in de koekenpan. Met een paar minuutjes per kant is het klaar.

Halloumi koop ik zelf altijd bij de Turkse supermarkt, want ik denk niet dat er veel reguliere supermarkten zijn die het in de koeling hebben liggen. Ik kocht dit keer de drie onderstaande merken, waarvan Yörem de goedkoopste is met 2.25 euro en Patria is het duurst met 3.45 euro.

Gazi – deze kaas bakt prachtig bruin en heeft een romige, milde smaak. Ook is het niet te zout. De kleur is wat gelig en het is de stevigste van deze drie merken. Daardoor blijft het ook bij het bakken mooi intact en loopt het niet uit, maar de structuur blijft ook het meest ‘rubberachtig’. Dat is natuurlijk wel een kenmerk van halloumi, maar niet alle merken zijn even stevig.

Yörem – een Turks merk. Deze kaas bruint minder goed en blijft wat bleek. Maar de smaak is heerlijk; lekker zout en ‘stallig’, zoals de umami-smaak die onze Hollandse boerenkaas zo ‘boers’ maakt.  De structuur is zachter, blijft niet helemaal in vorm in de pan en loopt zelfs een klein beetje uit. Waar een plak Gazi na het bakken nog steeds een plak is, zakt een plak Yörem duidelijk iets uit.

Patria – de duurste van deze drie merken. Het bruint behoorlijk goed en smaakt zeker goed, maar mist het speciale smaakje van Yörem.  De plakken neigen eerder naar stevig dan naar zacht en lopen dus ook niet uit. Een nadeel vind ik dat de kaas gevouwen is, waardoor een plak altijd iets uiteenvalt in een U-vorm.

Onze favoriet als vleesvervanger is Yörem, maar als we juist mooie plakken of blokjes nodig hebben wordt het de Gazi. Patria zal ik niet meer zo snel kopen. Het mag dan wel de duurste zijn, maar hij steekt zeker niet met kop en schouders boven de andere uit.

Wat doet Eerst Koken er zoal mee?

Salade met halloumi en stilton scones

Bonensalade met halloumi

Risotto met tomaat en rozemarijn (foto boven)

Pilav met gehakt en wilde spinazie

En nog wat ideeën van andere websites:

Halloumi kroketjes

Gebakken halloumi met een dressing van limoen en kappertjes

Halloumirolletjes met rode paprika

Hebben jullie een favoriet merk?