Er lag nog een half zakje kokos te wachten op een bestemming en die vond ik in een huishoudschool- kookboek (Het Nieuwe Kookboek – door A. Koopmans-Gorter) uit 1941. Die boeken zijn zonder uitzondering treurig, zuinig en als het niet uit pure nostalgie bewaard zou moeten blijven, had het allang op de brandstapel gekund. Want macaroni koken we niet meer een half uur lang en we hoeven ook geen andijvie meer in te maken in zout. Maar ik raakte wel geïntrigeerd door de ‘cocoscake’, die gezien de ingrediënten nooit een cake zou kunnen worden. Maar wat hadden ze wel op het oog? Dat besloot ik uit te proberen.
Een cake werd het inderdaad niet. Meer een natte plak eigenlijk. Maar de smaak was lang niet gek, de structuur deed me erg veel denken aan een griesmeelpudding, maar dan dus met kokossmaak. En kijk, met wat slagroom erbij en opgewaardeerd met wat gedroogde cranberry’s hadden we zomaar een dessert te pakken! Sterker nog, deze zal ik vast nog eens maken voor een etentje. Dan doe ik er wel flink wat rozijnen geweekt in rum doorheen ipv de cranberry’s, want dat moet een geweldige combi zijn. Dan nog maar een glaasje likeur ernaast ook.
En toen zag ik dat ik het recept verkeerd had gelezen… Wie schrijft nu ook ¼ dl melk? Dat is toch gewoon 25 ml? Ik had dus ¼ liter gebruikt. Ik houd die 250 ml melk er toch maar in, misschien dat ik het ooit nog eens probeer met 25 ml… Zou het dan wel een cake worden??
Kokoscake
125 gr geraspte kokos
15 gr bloem
90 gr suiker
1 ei
250 ml melk
Iets zout
2 handen rozijnen, geweekt in rum
Klop het ei los met het zout. Voeg de suiker toe en klop samen schuimig. Voeg dan de kokos en bloem toe en roer door elkaar. Voeg ook de melk toe. Bak het deeg in een met boter en bloem geprepareerde vorm lichtbruin en gaar, in een oven van 160 graden, gedurende 35 minuten.
Oordeel van de kleine chef: hij weigerde. Weet hij veel…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten