De afgelopen tijd ontving ik van producenten weer van
alles, met de vraag of Eerst Koken wilde proeven. En zolang de producent in
kwestie niet Maggi of Knorr heet, wil ik dat wel. Een aantal producten
verdienen inderdaad wat meer aandacht. Het volgende beviel goed:
Freekeh – wordt in de markt gezet als de nieuwe quinoa.
Het gaat om tarwe die wordt geoogst wanneer de korrel nog groen is. Het stro en
het kaf wordt er vervolgens afgebrand, wat het graan een rokerig smaakje geeft.
De korrels verbranden hierbij niet, maar worden wel geroosterd. Ik zal er
binnenkort een recept voor plaatsen. Ik proefde Artisan Freekeh, dat sinds kort
bij de AH te koop is voor 2,19 euro.
Lee Kum Kee (foto boven) – We hebben dan wel Chinese restaurants, maar in de praktijk zijn die eerder Indonesisch dan Chinees. De ware Chinese keuken is nog niet zo bekend bij ons. China’s grootste merk in sauzen is nu ook bij veel AH’s te koop. Op het gevaar af het Chinese equivalent van Knorr te promoten, moet ik toegeven dat we het ons goed hebben laten smaken. Afgezien van maaltijdsauzen hebben ze ook de gewone smaakmakers zoals hoisin- en oestersaus. Ik heb inmiddels zelf ook wat van hun producten aangeschaft.
Cowunder – de nieuwste loot aan de stam van bedrijven die
alleen online kwalitatief goed vlees verkopen heet Cowunder en ze specialiseren
zich in Australisch vlees dat aan het stuk worden verkocht. En dan moet je
inderdaad denken aan stukken vlees van 2 a 3 kilo, wat je zelf in plakken moet
snijden. Je mag je afvragen of je nu werkelijk vlees van de andere kant van de
wereld moet halen, terwijl je in eigen land ook zat goede initiatieven hebt, zoals
‘Koop een Koe’, maar wanneer ik mij beperk tot de kwaliteit, kan ik beamen dat
het erg fijn vlees was.
Visculinair kookboek – Het Nederlands Visbureau weet dat veel
Nederlanders een beetje huiverig zijn om verse vis te bereiden. We eten het
wel, maar dan het liefste in een makkelijke vorm, zonder enge graten enzo. Zalm
en tonijn in blik, gerookte zalm en kibbeling. Dat soort werk. Ze hebben daarom
een boek met visrecepten uitgegeven, dat ook nog eens heel aardig de
verschillende soorten vis uitbeeld. Het is verkrijgbaar bij viswinkels en
viskramen voor 8,95.
De Kleinste Soepfabriek – de meest sympathieke soep van
Nederland, maar ook een beetje prijzig. Nieuw is de soep natuurlijk niet. Wel hun
nieuwste product Puur Pannenkoek en dat zijn pannenkoekmixen met iets extra’s:
puur spelt, spelt met speculaas, appel/kaneel en cranberry/sinaasappel. Ik heb
de spelt met speculaas geproefd en vond het een lekker flensje. Ik voegde wel een ei toe aan de mix. Ik ben niet van de kant-en-klare mixen, maar goed… het was lekker. Nog niet gesignaleerd in de supermarkt, maar
wel op hun website Puur Pannenkoek en sommige eco-winkels.
Rabarcello – laatst bij die Bonduelle kookwedstrijd kreeg
ik van de heren van Mister Kitchen een fles van hun rabarcello mee. Het gaat om
het zusje van de bekende Italiaanse likeur limoncello, maar dan gemaakt van
rabarber. Het heeft inderdaad een heerlijke, goede smaak van rabarber.
Hooghoudt Jenever bewerkt zijn jenevers tegenwoordig met
smaakjes en dat zou ik ook doen, want de verkoop van gewone jenever is al jaren
aan het dalen. Ten onrechte trouwens, want een gewone jenever is erg fijn.
Vorig jaar ontving ik al een fles met een smaakje die mij
minder beviel omdat ik niet zo van zoet houd (die bruine rechts), maar de
‘Rijke Jenever No 67’ viel wel goed. Het doet erg denken aan de bekendere wodka
met smaak. Nummer 67 bevat cranberry, grapefruit, citroengras, oranjeschil en
gember.
Tenslotte: tomaten. Die kunnen in Nederland bedroevend slecht zijn, maar
er zijn heus goede soorten te krijgen. De geproefde ‘Droomtomaten’ zijn zoet,
geurig en uitstekend voor salades. Ze zijn alleen te koop bij
groentespeciaalzaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten