3 april 2012

Colcannonkoekjes met stilton en bacon


Hollanders hebben misschien wel de naam, maar stamppotten maken we echt niet alleen hier in Nederland. Ook in Ierland bijvoorbeeld maken ze graag een ‘prakje’. De Ierse Colcannon lijkt erg op onze boerenkoolstamppot, hoewel het ook met andere koolsoorten gemaakt kan worden. En ja, het was mij ook al opgevallen dat het inmiddels lente is, maar in een oude Britse Delicious kwam ik een recept tegen van een opgeleukte Colcannon; eerst gebakken en dan gegeten met stilton en spek. Dat kan in het voorjaar ook nog wel.

Colcannonkoekjes met stilton en bacon
3 a 4 personen
Bron: Delicious magazine UK

1 kg geschilde (iets) kruimige aardappelen, in stukken
50 gr roomboter
1 kleine ui, gesnipperd
1 opgehoopte tl tijm
250 gr savooiekool of groene kool, in fijne reepjes, zonder dikke nerven
scheut room of flinke schep mascarpone
150 gr bakbacon of een aantal plakken ontbijtspek
olijfolie
beetje bloem
160 gr stilton in plakken

Kook de aardappelen met zout in een minuut of 20 gaar. Giet ze af en stoom ze nog even goed droog in de pan. Stamp de aardappels fijn. Zet apart.

Bak het spek uit tot knapperig.

Ondertussen in een grote koekenpan de ui en tijm fruiten in de helft van de boter. Voeg na 6 tot 8 minuten de koolreepjes toe, samen met een flinke scheut water. Kook de kool afgedekt op middelhoog vuur voor een minuut of 15 of totdat de kool gaar is. Er mag tussendoor nog wat water bij als het te droog dreigt te worden.
Schep de kool daarna, zonder eventueel vocht uit de pan, bij de aardappels en meng dit samen met de room en de rest van de boter tot een stevige aardappelpuree, die tot koekjes kan worden gevormd.

Maak 8 koekjes van de stamppot. Eventueel kan je een ring gebruiken om mooie porties te vormen.

Verhit olie in 2 schone koekenpannen en bak de koekjes aan beide zijden bruin in 4 a 5 minuten per kant. Schep ze op de borden en leg er een plak stilton en een plak spek op.

Oordeel van het smaakpanel: Meneer Marsepein zag het eerst met argusogen aan. Het huis rook naar kool, de kinderen waren moe en hij verwachtte dat we boterhammen voor ze konden gaan smeren om de afgedankte koolstamppot te vervangen. Maar kijk, stuk voor stuk aten ze hun bord leeg (Kleine Chef zonder stilton) en vervolgens werd er boven mijn bord een kleine veldslag geleverd toen Kleine Chef (op de stoel links van mij) en dochter Zo (op de stoel rechts) ruzie maakten om de laatste resten. Vooral de gebakken korstjes van de Colcannon deden het goed.

Geen opmerkingen: