Polentafrieten met sperziebonensalade

Nou, die polentafrieten vonden de kinderen interessant, hoewel dat misschien grotendeels door de benaming kwam. Het klinkt in ieder geval beter dan gebakken maispap, toch? En de tomaatjes en olijven werden dan wel tussen de kinderen uitgeruild, de één vond de tomaten lekker en de ander natuurlijk alleen de olijven, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was een goede maaltijd. 

Die dikke polentafrieten (knapperig van buiten, zacht van binnen) zijn behoorlijk vullend, dus met voldoende sperziebonen erbij kan je hier best een avondmaaltijd van maken, maar als je kleine porties maakt, kan het ook prima door als een voorgerecht (dan houd je polenta over).

Polenta met sperziebonensalade

recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

nb. begin op tijd; de polenta moet afkoelen voordat je het kan bakken

voor de polenta:
1 middelgrote rode ui, fijn gesnipperd

1 teen knoflook, gesnipperd

olie voor de vorm + om in te bakken

800 ml tuinkruidenbouillon van een blokje

125 gr polenta (geen instant)

25 gr roomboter

100 gr pittige kaas naar keuze, geraspt (bv een belegen oude Goudse, Pecorino of Parmezaan)

handje peterselie, fijn gehakt

handje extra polenta (droog)

Fruit de ui in een beetje olie tot de ui zacht is. Doe in de laatste minuut de knoflook erbij. Breng ondertussen de bouillon aan de kook in een grote kookpan en roer de polenta erdoorheen. Blijf roeren totdat de polenta gaar is. Je moet wel even geduld hebben en je moet ook wel 20 minuten blijven roeren. Het zal daarna een dikke pap zijn geworden. Nu is de regel dat je echt continu roert, maar met zeer regelmatig roeren kom je er ook wel, ben ik achter. Houd het vuur laag en let wel op dat het niet aanbrandt. De polenta is gaar als de korrels zacht zijn: even proeven dus. Op de verpakking staat misschien dat het veertig minuten duurt, maar dat is overdreven. Als het gaar is, de boter erin laten smelten en daarna de peterselie, uisnippers en kaas erdoor mengen.

Bereid een vorm voor door deze in te vetten met wat olie. Een vierkante vorm is perfect om dikke frieten te snijden, maar van een ronde vorm snijd je met hetzelfde gemak puntjes. Dat maakt dus niet zo uit. Wel moet je een duimdikke laag polenta krijgen, dus zoek even naar een vorm met een passende inhoudsmaat. Giet de polenta erin en laat het afkoelen en opstijven.

Snijd de plak polenta in blokjes, dikke staafjes of puntjes. Wentel ze door een handje droge polentakorrels (niet te veel, het is voor een ‘crispy’ effect). Bak de blokjes aan alle kanten bruin in een koekenpan met olijfolie.

Ondertussen maak je de salade die je op kamertemperatuur serveert. Meng het volgende door elkaar:

500 gr gekookte en afgekoelde sperziebonen (voor een doordeweekse familiemaaltijd gebruik ik meer)

2 bakjes van 120 gr half-gedroogde tomaten – je vindt ze in het tapasvak van de supermarkt (ik deed ook wat van de olie erdoor)

100 gr zwarte olijven

3 el kappertjes

Naast de sperziebonen en polenta zie je ook wat saus op de foto. Daarvoor mengde ik het volgende:

100 gr mayonnaise (verdund met een klein scheutje water)

1 el Worchestershire saus (desnoods een vegetarische variant)

1 teen knoflook, uit de pers of zeer fijn gesnipperd

2 el zeer fijn geraspte Parmezaan

1 volle tl scherpe mosterd

handje verse gehakte peterselie

En dat alles dus opmaken op een bord: een paar van de polentastaafjes, wat sperziebonen en een beetje van de saus erlangs.

Bieten, feta en mandarijnsalade met dadeldressing

Ligt het aan mij of zie ik weer steeds vaker fruit in hartige recepten verschijnen? Vonden we dat een hele lange tijd niet vreselijk achterhaald, met treurige uitwassen als ‘tong Picasso’ en ‘pizza Hawaï’? Dat was toch minderwaardig kindereten, voor mensen die niets konden eten zonder daar appelmoes bij te doen, en de ware culisnob haalde daar zijn/haar neus voor op? Nou ja, er wordt nog wel gemopperd. Bijvoorbeeld nog recent door de Australische Delicious die struikelde over een pizza met kiwi. En toen ik nog even zocht naar de beruchte pilav met perzik uit blik, stuitte ik op deze andere parel, namelijk een pilav met niet alleen kip en kerrie, maar ook met appel, ananas, bananen (!!) én rozijnen. Smakelijk eten… Voor het kind in je. Ik schreef al eens eerder dat deze rijstfantasie een foutje uit de jaren tachtig was, maar jongens, laat ik er duidelijk over zijn: als ik dat lekker zou vinden, zou ik het heel stil houden.

Hoe dan ook, het ziet ernaar uit dat ik me niet meer hoef te schamen voor een salade met gegrilde mandarijnen. Komt dat soms door de invloeden van Ottolenghi en consorten met hun veelvuldige gebruik van zuidvruchten in het avondeten? Ik was nog wel een beetje wantrouwend, maar deze salade heeft me echt blij verrast!  Die mandarijnhelften worden kort gegrild of gebakken en zijn een klein smaakbommetje bij die aardse bieten. Beetje zout van de feta erbij, wat zoet van de dadels; ja, zo mag fruit in je avondeten toch wel, hoor.

Bieten, feta en mandarijnsalade met dadeldressing

Recept voor 4 personen

Bron: Australische Delicious

500 gr kant-en-klare gekookte bieten of eventueel rauwe bieten

2 mandarijnen

1 el olijfolie

100 gr feta, grof verkruimeld

een paar medjool dadels, in reepjes, stukjes (medjool zijn die zachte, grote dadels)

een beetje munt of rucola of basilicum voor erbij

Zout naar smaak

Dadeldressing:

3 medjool dadels, gesnipperd

Sap van 1 citroen

2 el olijfolie

De bieten kan je kant-en-kaar gegaard kopen, dan hoef je alleen het schilletje eraf te wrijven en daarna snijd je ze in hapgrote stukken. Maar je kunt natuurlijk ook rauwe bieten zelf koken (niet schillen of snijden! Gewoon heel de pan in om te koken, anders ‘bloeden’ ze leeg. Volledig onder water zetten. Ze moeten vrij lang koken; drie kwartier ben je zo kwijt. Als een mes er ingestoken kan worden zijn ze klaar) en je kunt ook de bieten in grote parten snijden, inwrijven met wat olie en ze dan op een bakplaat roosteren (in een enkele laag, vaak wel een uurtje op 200 graden (conventioneel, niet hetelucht).

Meng alles voor de dressing door elkaar. Meng het met de bieten in een kom.

Verhit een grillpan of eventueel gewoon een koekenpan. Snijd de mandarijnen door (zodat je de partjes doorsnijdt) en pel ze daarna voorzichtig. Houd de helften daarbij heel. Smeer de snijkanten in met een beetje olie en grill of bak de mandarijnen kort met de snijkant naar beneden of tot ze een bruin baklaagje krijgen. Dat gaat vrij snel op hoog vuur.

Maak de salade op door de bieten te serveren met daarop de feta, mandarijnen, dadelstukjes en kruiden. Meng dit allemaal niet, want de bieten zullen alles roze maken en dat ziet er niet mooi uit.

Zha Jiang Mian (noedels uit Beijing)

Dit hoort eigenlijk met varkensvlees te worden gemaakt en dat zal ongetwijfeld heel veel diepte geven aan de smaak van dit gerecht, maar ja… Ik vertrouw hier op de kracht van de sojabonen- en hoisinsaus en die is ook erg lekker, hoor! Zha Jiang Mian is een echte ‘signature dish’ van Beijing. Het zijn noedels met een zoutige saus, waarop allerlei rauwe groente wordt geserveerd.

Die sojabonensaus uit het recept moet je waarschijnlijk in de toko gaan zoeken. Het is een zoute saus met daarin gefermenteerde (hele) sojaboontjes. Ik gebruikte deze pot hieronder en die kan je eventueel ook in dit recept (zie link) gebruiken. Het origineel ging uit van een pot met een gladde puree, maar dat kon ik niet vinden.

Bovenop die zoutige noedels met saus komen dus allerlei rauwe groentes. Je kunt allerlei kanten uit. Hieronder gebruikte ik taugé, verse sojaboontjes (edamame), komkommer en radijs. Maar je kunt ook ragfijne (Chinese) kool gebruiken, fijne reepjes wortel, selderij of wat dan ook wat een beetje knapperig is.

Zha Jiang Mian (noedels uit Beijing)

recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

Bron: Red House Spice 

voor de saus:

4 el sojabonensaus (zie foto boven)

1 el hoisinsaus (onmisbaar!)

1 el Shaoxing rijstwijn of eventueel droge sherry

150 ml water

2 el olie

optioneel: 1 steranijs

2 stengels lente-ui, gehakt – houd het groene en witte gedeelte apart. Ze worden allebei gebruikt

1 el verse gember, gehakt

500 gr kastanjechampignons, in kleine stukjes gehakt (gesnipperd)

Verder nodig:

150 gr taugé

150 gr verse sojaboontjes (edamame) – AH verkoopt ze gedopt en geblancheerd in de koeling

1 grote komkommer, in julienne

6 radijsjes, in plakjes

400 gr noedels (mie) naar keuze

Meng de sojabonensaus, hoisin, wijn of sherry, en water in een kom.

Bak de champignons in de olie in een hapjespan of wok tot ze enigszins bruin zijn. Heb geduld; je moet eerst het water eruit bakken en daarna zullen ze pas bruin bakken. Het is dan qua volume ook gehalveerd.

Voeg er dan aan toe: steranijs (als je dat gebruikt – ze houden hier aan tafel niet zo van de smaak, dus ik liet het weg), het groen van de lente-ui en de gember. Bak dit even en voeg daarna de saus toe. Breng aan de kook en laat het op middelhoog vuur iets inkoken tot de gewenste dikte (5 minuten).

Ondertussen de noedels gaar koken.

Voeg aan het einde het wit van de lente-ui toe aan de saus.

De taugé kan even heel kort geblancheerd worden, maar je kunt het ook rauw eten.

Meng de noedels met de saus. Serveer de noedels met de rauwe groente er los bij.

Hartige wentelteefjes met tomaat en olijf

Oud brood, hebben jullie dat nog wel eens? Ik niet hoor. Ik pak wat ik nodig heb uit de vriezer, dus ik zit eigenlijk nooit met taaie sneetjes die moeten worden opgemaakt. Die wentelteven moeten hier echt worden ingepland: ik koop witbrood en leg dat met de zak open een dag op het aanrecht. Want je bakt ze een stuk makkelijker als het brood wat droger is. Een vers sneetje casino wit scheurt in je handen uit elkaar in zo’n melkbadje.

Maar waarom zou je die wentelteefjes altijd toch zoet eten? Hartig kan net zo goed. Dit recept maak je binnen vijftien minuten en als je het uitbreidt met een salade kan het prima doorgaan als simpele vegetarische maaltijd.  Dat tomatenmengsel verdubbel je eventueel als dat nodig is, want ze zijn erg lekker bij de boterhammen en het eet erg soepel door…

Hartige wentelteefjes met tomaat en olijf

Recept voor 4 personen:

Voor de wentelteefjes:

8 (oude) witte boterhammen

2 grote (L) of 3 middelgrote (M) eieren

350 ml melk

zout en peper

1 tl Italiaanse kruidenmix

beetje sambal of een andere hete saus naar smaak

roomboter om in te bakken

Kluts de eieren met de melk in een lage, brede schaal. Voeg de smaakmakers toe.

Doop de boterhammen erin (vlak voor je ze bakt), maar niet te lang, want dan wordt het een natte bende met gescheurde boterhammen bovendien. Zeker brood dat niet al te oud is moet slechts maar even worden ondergedompeld. Bak ze dan in de boter aan twee kanten bruin.

Ondertussen bak je de tomaten gaar:

Voor de tomaten:

beetje olijfolie

2 teentjes knoflook, dun gesneden

50 gr ontpitte en lekkere zwarte olijven (ja, en die zijn duurder, het zij zo)

2 el kappertjes

een snuf chilivlokjes

500 gr kerstomaatjes (ik gebruikte de zeer zoete ‘honingtomaatjes’ – AH verkoopt ze of kijk even bij je groentejuwelier, maar elk klein tomaatje is geschikt)

handje verse basilicum voor erbij

Verhit de olie en doe alles (behalve het basilicum) tegelijkertijd in de pan. Laat het een paar minuten bakken of tot de tomaatjes openbarsten. Dan kan het van het vuur. Serveren bij de boterhammen met wat basilicum erop.