Bieslook-knoflooksoep met nootmuskaatroom

Nog een soep uit het boek Leafs, waar ik de vorige keer ook al uit kookte. Het waren notabene de kinderen die vroegen of ik de soep nog eens maakte, en dat moest ook wel, want ik kon er de eerste keer onmogelijk een fatsoenlijke foto van maken: de soep is felgroen, maar zodra je de slagroom erop schept, verdeelt deze zich over de soep en je ziet alleen nog maar wit. Bij deze dus een actiefoto.

De soep, eerder een bouillon eigenlijk, is vrij subtiel en staat in het boek bij de zomerrecepten. Ik begrijp waarom! Maar het zou ook zomaar een typisch lentereceptje kunnen zijn.

Bieslook-knoflooksoep met nootmuskaatroom

bron: gebaseerd op een recept uit Leafs van Carola de Kanter

3 grote tenen knoflook, in plakjes

½ supermarkt-plant bieslook (zo'n 50 gr), gehakt + beetje voor de garnering

optioneel: 5 blaadjes lavas (maggiplant) – ik liet het weg

een scheutje olijfolie

1 liter groente- of tuinkruidenbouillon

1 groot (liefst vers) laurierblad

200 ml slagroom

vers geraspte nootmuskaat

Verhit een scheutje olie in een kookpan en fruit daarin kort, op laag vuur, de knoflookplakjes en bieslook (en eventueel de lavas). Laat het niet kleuren. Voeg daarna de hete bouillon en laurier toe en laat de soep rustig een kwartier koken. Haal dan de laurier eruit en pureer de soep met een staafmixer (of blender). Je kunt de soep ook prima voorbereiden tot dit punt. Laat het dan afkoelen en ga pas verder als je de soep gaat eten.

Klop de slagroom lobbig (niet stijf dus). Verhit de soep weer als je die hebt laten afkoelen. Serveer de soep in kommetjes met daarin een schep van de slagroom en daarop wat vers geraspte nootmuskaat en wat extra bieslook. Een bieslookbloemetje is ook leuk, als je het in de tuin hebt staan.

Tomatensalade met dillecrème en pijnboompitten

Het kookboek Leafs stond al een tijdje in de kast (het is van 2017), maar opeens staan meerdere recepten op mijn to-do-lijstje. Het boek, dat als ondertitel ‘vegetarische recepten uit de moestuin’ heeft, is onderverdeeld in 4 seizoenen, waarna in elk hoofdstuk wordt ingegaan op de groente die dan beschikbaar is. 

Alle recepten komen erg puur en licht op mij over. Dit recept komt duidelijk uit het hoofdstuk Zomer en wordt in het boek eigenlijk met dunne rettich of wortel gemaakt (het heet dan ook opeens ‘carpaccio’), maar ik had zin in tomaten.

Op deze website kan je het boek inkijken. 

Tomatensalade met dillecrème en pijnboompitten

bron: het kookboek Leafs van Carola Kanter

voor de dressing:

100 gr Griekse yoghurt (10% vet)

1 el mayonaise

3 el dille, gehakt + wat extra takjes voor het garneren

1 teen knoflook, heel fijn gehakt

sap van een citroen, naar smaak

zout en peper naar smaak

verder nodig:

4 of 5 grote (rijpe!) tomaten (Coeur de Boeuf is fantastisch, maar die kon ik niet vinden)

25 gr pijnboompitjes

wat parmezaan of een andere (vegetarische) harde kaas, in schilfers (schaven met een dunschiller!)

beetje olijfolie

Meng voor de dressing alles door elkaar en breng het op smaak met zout, peper en citroensap: begin met een eetlepel en kijk of het nog wat frisser mag.

Snijd de tomaten in dunne plakken en leg deze op een schaal. Verdeel de dressing erover. Garneer met de extra takjes dille, kaas en pijnboompitten. Druppel er wat olijfolie overheen. 

Griekse pastasalade met gevulde eitjes

Als je nu denkt aan de klassieke Griekse salade, maar dan met pasta erdoor: nee, dat is het niet. Deze is beter. De geroosterde zoete aardappelblokjes en venkelzaadjes geven een heel nieuwe betekenis aan de Griekse salade. Iets dat veel warmer en geuriger is. Ik kon het niet laten om de gevulde eitjes erbij te doen. De kinderen hebben ze laatst ontdekt en zijn er volledig mee gevuld verguld…

De eitjes maak ik met mijn eigen recept.

Griekse pastasalade met gevulde eitjes

Gebaseerd op een recept van Great British Chefs

Nodig voor de salade:

300 gr aubergine, in dobbelsteentjes

300 gr zoete aardappel, in dobbelsteentjes

100 gr lekkere zwarte olijven, eventueel gehalveerd

1 rode ui, in smalle, halve ringen

3 of 4 tomaten, in stukken (niet te klein)

1/2 komkommer, in hapgrote stukjes

2 tl oregano

sap van een 1/2 citroen

4 el olijfolie

zout

Voor de feta:

200 gr (vegetarische) feta, in blokjes

1 tl komijnzaadjes (niet gemalen)

1 tl venkelzaadjes

2 el olijfolie

Verder nodig:

300 gr pasta naar keuze

Zet eerst de feta klaar: rooster de venkel- en komijnzaadjes in een droge pan tot ze geuren en meng ze dan in een diep bord met de olie. Schep de fetastukjes daarin om en laat dit een paar uur in de koelkast marineren.

Verhit de oven op 200 graden (of 180 graden hetelucht)

Schep de aardappel en aubergineblokjes op een bakplaat, welke is bekleed met bakpapier, en besprenkel met wat olijfolie. Rooster het in de oven gedurende 35 minuten en laat het dan afkoelen.

Kook de pasta gaar en laat het onder koud water weer afkoelen. Laat het goed uitlekken.

Voor de salade kan je nu alles samenvoegen en schep er ook de feta en pasta door. 

Pasta met een pesto van spinazie en ricotta en met gebakken tomaatjes

Och, ‘pesto’ – de puritein valt hier waarschijnlijk over, want de betekenis van pesto wordt wel heel losjes gebruikt. Maar goed, er zitten pijnboompitten in, er zit kaas in, zelfs een knoflookje en iets groens. Daar houdt de vergelijking dan ook wel op. Maar het was serieus erg lekker! En supersnel, voor wie dat belangrijk vindt: je maalt de pesto in een keukenmachine (dat kan terwijl de pasta gaarkookt) en je bent klaar zodra je dit mengt met de pasta.

Ik gebruikte diepvriesspinazie, maar je kunt uitwijken naar dezelfde hoeveelheid verse spinazie. Die blancheer je een minuut (even heel kort koken dus), waarna je het uitknijpt en fijnmaalt.

Pasta met een pesto van spinazie en ricotta en met gebakken tomaatjes

recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

350 gr pasta

500 gr kerstomaten

scheutje olie om te bakken

nodig voor de pastasaus:

250 gr diepvriesspinazie, ontdooid en uitgelekt

1 gehakte teen knoflook

40 gr pijnboompitten

75 gr (vegetarische) harde kaas, zoals Parmezaan + extra voor op tafel

250 gr ricotta

zout en peper naar smaak

1 el Italiaanse kruiden

Pureer de uitgelekte/uitgeknepen spinazie, pijnboompitten, knoflook, kaas en ricotta in een keukenmachine (zou een staafmixer ook werken? Wie zal het zeggen; ik heb het niet geprobeerd) tot een redelijk glad mengsel. Breng op smaak met zout, peper en de Italiaanse kruiden.

Kook de pasta gaar. Bak de tomaten in een minuut of zes in wat olie in een koekenpan of tot ze open breken. Giet de pasta daarna af en meng de pesto erdoor. Even kort doorwarmen en serveren met de tomaten en extra kaas.

Mezze en halloumi met shoarmakruiden

Ja, hoe noem je zoiets in het Nederlands? Een borrelschaal dan maar? Hoewel ik dit voor het avondeten op tafel zet. Ik had een tijdje geleden al eens zoiets gemaakt, maar dan met Mexicaanse smaken (foto onderaan), waarbij ik een stuk halloumi voor het bakken had ingesmeerd met een pittige bbq-saus. Dat wilde ik herhalen, maar dan met een Midden-Oosters thema. Ik pakte er weer halloumi bij en die heb ik dit keer ingesmeerd met een specerijenmengsel voor shoarma. Je kunt mijn eigen specerijenrecept gebruiken en dat noem ik hieronder voor de volledigheid ook even, maar ik heb laatst ook een kant-en-klaar mengsel erop los gelaten en dat werkt prima. Vooral handig voor mensen die niet, zoals ik, een overdreven gevulde specerijenkast hebben. De zakjes van Euroma bevatten geen zout en dat heb je bij die zoute halloumi eigenlijk ook niet nodig:

Meng zo’n zakje met 2 eetlepels olijfolie. Snijd 2 stukken halloumi in dikke plakken en smeer ze in met de specerijen. Bak ze vervolgens in wat olie bruin in een koekenpan. Je kunt ze warm of koud serveren.

  

Als je alles wel in de kast heb staan, kan je ook zelf een mengsel maken. Bijvoorbeeld het volgende:

Shoarmakruiden voor 2 stukken halloumi (2 x 225 gr):

2 el olijfolie

1 tl korianderpoeder

1 tl komijnpoeder

1/2 tl kardemompoeder

snuf cayenne- of chilipoeder

1 tl (gerookte) paprikapoeder

een snufje kaneel en een snufje kruidnagel

zout en peper naar smaak (niet teveel of zelfs geen zout bij de halloumi doen, want die is zelf ook al erg zout)

Enfin, wat kan je verder nog op zo’n bord leggen? Ik dacht aan het volgende:

In de hoek van de dips en sauzen:

* Tahini (een recept hiervoor staat hier)

* (Kant-en-klare) baba ganoush

* (Kant-en-klare) muhammara

* Zelfgemaakte harissa

* (Kant-en-klare) hummus

Verder:

* hardgekookte eieren

* platbrood / Turks brood / pitabrood

* olijven

* (kers)tomaat, vers of half gedroogd

* dolmades/dolma (rijst in druivenblad)

* ingemaakte artisjokken

* (kant-en-klare) falafel (gewoon bakken en weer laten afkoelen)

* gegrilde paprika (uit pot of zelfgemaakt)

* couscoussalade

* gewone sla

En voor wie nog geïnteresseerd is in de Mexicaanse schaal, dat was deze:

De plakjes halloumi waren vóór het bakken ingesmeerd met bbq saus. Daarbij kwam een soort van Mexicaanse salade, waaronder geroosterde zoete aardappel, mais, rode ui, tomaat, komkommer, sla, zwarte boontjes, geraspte kaas en tortilla chips. Ik had een fles Smoky BBQ saus van Your Organic Nature (van de Ecoplaza) en die is niet voor kinderen: peperig, heet en rokerig en erg lekker. Die saus heb ik ook door wat mayo en yoghurt geroerd, als een 'bbq dressing'.