Foodblog Event mei 2011 - Zuivel

Voor het Foodblog Event van mei mag ik het stokje als host overnemen! Leuk!

Er zijn zoveel ingrediënten die ik hier als thema zou willen noemen, maar laat ik toch maar mijn favoriete eten naar voren schuiven. Je kunt me er voor wakker maken, het staat altijd in de koelkast klaar, en als ik ziek ben en niet in de keuken kom, eet ik dit nog wel: zuivel ! Maar voor het event kies ik alleen de melkproducten. Kaas en boter horen er dus niet bij. De groep die overblijft is nog steeds enorm; dat loopt van Biest tot Zure room, het is hangop en kwark, melk en karnemelk, room en yoghurt, en alle soorten die daar weer van zijn afgeleid...

Nederland is natuurlijk een toetjesland bij uitstek, maar er kan wel meer met deze producten. Met kwark maak je poezelzacht deeg, van karnemelk schijn je goede marinades te kunnen maken en yoghurt kom je net zo goed in een hoofdmaaltijd als in een dessert tegen. Van melk maak je pudding, maar ook ricotta of crème fraiche. En wie blogt er eens het ultieme, zelfgemaakte vanillevlarecept? Wat is jouw ultieme vlaflip, kwarkbol, cheesecake, yoghurtdressing, drankje, hartige taartvulling, of…?

Iedereen met een foodblog kan meedoen. Plaats het recept op je blog met een vermelding van het Foodblog Event en een link naar dit bericht, en laat het mij even weten. Dan neem ik jouw recept mee in de round up eind deze maand. Voor de regels en de laatste events, kijk op het Foodblogevent blog. 

Gebruik voor het posten van Twitterberichten de hashtag #foodblogevent.

Inzendingen graag binnen voor 31 mei. Je kan een boodschap achterlaten op dit bericht of mailen naar chefmama (at) hotmail (punt) com.

De Foodblog Events door de jaren heen nog even op een rijtje:

2011

April 2011: Zeevruchten bij Zilte Zee

Maart 2011: Lente salades met Elisabeth 
Februari 2011: Koolsoorten bij Gabriella's creatieve keuken

2010
September 2010: Eten in de kunst bij Wijnkronieken
Augustus 2010 De vakantieboodschappen bij Edith’s 
Juli 2010: Zalm bij Renate en Yannah
Mei 2010 Asperges bij Sas Kookt!
April 2010: Iets uit Niets bij Klary Koopmans
Maart 2010: Verjaardagsbuffet bij Mangerie
Februari 2010: Vegetarisch bij Excellent-eten
Januari 2010: Streekgerechten bij Silkes Kookhoekje

 2009
December 2009: Lepel is voor soep bij Lekker Hapje
November 2009: Wrap - up bij Juuth

October 2009:It ain't over `till it's over bij Sabina

September 2009: Het Inmaakmania bij Maaike
Augustus 2009: vakantie

Juli 2009: Recepten voor een krappe beurs bij Marjoke

Juni 2009: Gabriella is creatief met aardappelen

Mei 2009 BBQ met de Ruijsbroekjes
April 2009: Koninginnedag met Maaike van Kessel

maart 2009: Koken met alcohol op excellent-eten.nl

februari 2009: De culinaire reis naar het onbekende met Gabriella

januari 2009: Het Lekkerste familierecept bij Mister Ooijer

2008

december 2008: Cranberries Uit de keuken van Arden

november 2008: Pompoen, Edith Dourleijn op haar dagelijkse kookblog

oktober 2008: Paddestoelen, weer bij eetlog.nl

september 2008: Kruiden, weer bij Bianca

augustus 2008: Strand met Mark van Kokend Water

juli 2008: Tour de France op eetlog.nl

juni 2008: Picknicken bij Bianca van Bourgondie.nl

Homemade Nutella

Deel 7 van Chef Mama vs The Real Thing

Over het hoe en waarom van het koken van producten die je beter en goedkoper in de supermarkt koopt, klik hier voor deel 1.

Een tijdje geleden begon ik dapper aan mijn eerste, jammerlijk mislukte, project Nutella. Het begon er al mee dat ik hazelnoten had waar de velletjes nog omheen zaten. En, zo las ik op het internet, die waren makkelijk te verwijderen door de noten even te koken. Daarna wreef je de schilletjes er zo met een droge theedoek af. Enfin, je moet niet alles op het internet geloven. Dit was een pertinente leugen. Die velletjes hielden vast aan de blanke pit alsof ze er een Nobelprijs voor zouden krijgen. Uiteindelijk kieperde ik noten met vellen en al in de keukenmachine en ik weet niet of het daaraan lag, maar de gehakte nootjes deden niets: ze werden verpulverd, maar pakten niet samen. Het bleef een droog soort meel. Ook met toevoeging van de rest van de ingrediënten pakte het gewoon niet. Nog maar een beetje olie erbij dan? En dan nog maar een beetje? Op een gegeven moment bevatte mijn keukenmachine een absurde hoeveelheid olie en een raar, bruin behangplaksel met stukjes. Nog meer olie was niet meer te verantwoorden aan het Voedingscentrum, dus dan maar een beetje water. En dat was dus niet een van mijn heldere momenten. Prompt liet de olie los van de noten en zat ik met een onbruikbare bak bruine olie en iets dat het ongetwijfeld goed zou hebben gedaan als vulling in bonbons, maar ik was mijn project helemaal zat.

Vandaag moest er toch een nieuwe poging worden gedaan en ik liet het originele recept voor Nutella maar los. Ik kocht mooie, blanke hazelnoten van onberispelijke kwaliteit, maar tegelijkertijd pecannoten, amandelen en walnoten als backup. Als de hazelnoten weer droog bleken te zijn, zou ik acuut doorgaan met plan B. Want wie zegt dat Nutella van hazelnoten moet worden gemaakt? Maar de noten waren goed; ze waren vettig en als je in het hazelnotenmeel kneep, liet het zich een beetje bij elkaar kneden. Hup, de rest erbij en mijn eigen Nutella was een feit. Eigenlijk best makkelijk.

En hoe smaakt het? Laat ik eerst zeggen dat er niets mis is met de echte Nutella! Die vind ik ook lekker. En je kan ze haast ook niet met elkaar vergelijken, want ik heb er een aanzienlijk grotere hoeveelheid noten in verwerkt en in Nutella zit geen gesmolten chocolade en dus ook geen cacaoboter. Het smaakt dan ook vooral als volwassen Nutella. Dit zou de AH als Excellent huismerk met de kerstdagen kunnen verkopen.

Kopen of maken? In principe kopen, want het is teveel moeite, hoewel het schaaltje het erg goed deed bij het paasontbijt. Het is dus iets voor de foodie die naar complimentjes vist, of een mooi experiment voor de kinderen. En ik heb voorlopig weer even genoeg hazelnotenpasta, maar hoe zou het eigenlijk smaken met pecannoten of walnoten? Dat is nog wel eens een poging waard!

Homemade Nutella

125 gr blanke hazelnoten van onberispelijke kwaliteit

3 el neutrale olie, bv arachide- of zonnebloemolie

50 gr poedersuiker

1 el cacao poeder

1 zakje vanillesuiker

300 gram melkchocolade, in stukjes

Smelt de chocolade au bain marie. Met het sikkelmes in de keukenmachine de noten vermalen tot zeer fijn. Dit zal een paar minuten duren.

Voeg dan de olie, suikers en cacao toe en meng het weer. Voeg daarna de gesmolten chocolade toe.

Het is nu erg dun, maar het stijft op als het afkoelt. Roer het mengsel door een fijne zeef om de kleine stukjes noot kwijt te raken en giet de Nutella over in een kom of pot.

Oordeel van de Kleine Chef: chef zit in zijn pure vlokken-periode… En dan eet je geen Nutella. Je hebt principes of niet.

Bacon Jam

Wat is internet toch mooi. Dit recept sprong vrij rap van een Texaans blog naar allerlei andere foodblogs, waaronder een Australisch blog waar ik het oppikte. Nee, dit heb ik duidelijk niet zelf bedacht. Dit had ik nooit kúnnen bedenken. Jam. Van spek. Hoe kom je erop? Maar toen ik de ingrediënten las, begon ik te watertanden: spek, knoflook, zwarte koffie, stroop, bruine suiker en azijn. Boterham erbij en dan kan daar toch niets mis mee zijn? Het deed me denken aan polderpannenkoeken; deze stevige pannenkoeken werden gegeten door de arbeiders die aan de inpoldering van de Flevopolder werkten. Ik was er niet bij, maar naar verluid werden de koeken gemaakt met een gedeelte zwarte koffie, in plaats van melk, en met gebakken spek. Zware kost, apart, maar het heeft aantrekkingskracht op mij.

Ik zat wel met de naam. Bacon Jam klinkt niet erg smakelijk, maar tegelijkertijd kon ik niets beters bedenken. Meneer wel. Die riep de ene wanstaltige naam na de andere vanuit de tuin het huis in en ik geef toe dat spekspread mooi klinkt, maar het is niet veel beter dan bacon jam. Ik liet het er maar bij.

Hier in Nederland kunnen we voor het gerookte spek gewoon ontbijtspek gebruiken. De maple syrup heb ik in de lijst laten staan, maar kan door een andere stroop worden vervangen. Vanwege Canadese familie hebben wij een gestage toevoer van deze stroop, maar koop het er niet speciaal voor, want het is duur en niet essentieel. Onze keukenstroop voldoet ook en het verschil proef je echt niet.

En hoe smaakte het? Ja, als verwacht lekker, maar de volgende dag was het nog beter. Ik at het op brood, maar misschien is het ook wat voor een toastje, misschien met iets van een zachte kaas er nog bovenop. Misschien werkt het ook als een saus bij een hartige kaastaart of tosti's.

Bacon Jam

Bron: Not Quite Nigella

1 pond (gerookt) ontbijtspek van goede kwaliteit, in reepjes

4 knoflooktenen, gesnipperd

1 ui, gesnipperd

3 el bruine basterdsuiker

Tabascosaus naar smaak

250 ml zwarte koffie

60 ml appelazijn (supermarkt)

60 ml maple syrup of een andere stroop

Peper naar smaak

(2 el balsamicoazijn)

Bak het spek in een (braad)pan tot het begint te bruinen. Boter of olie heb je hier niet voor nodig, er zit voldoende vet in het spek zelf. Haal het spek uit de pan en houd het apart. Fruit de ui en knoflook glazig in het overgebleven vet in de pan.

Voeg het spek en alle andere ingrediënten toe en laat dit zachtjes twee uur sudderen zonder het deksel op de pan. Mocht het iets te droog worden voeg dan nog wat water toe. Uiteindelijk moet er een klein kopje vocht in de pan overblijven.
Aan het einde voegde ik nog wat balsamico toe, want daar is nog nooit iets slechter van geworden.

Laat na twee uur het spek iets afkoelen en pureer het dan kort in de keukenmachine voor een grove jam, of langer voor een pasta.

Oordeel van het Smaakpanel: de dames hadden een excuus, want ze waren niet helemaal lekker, maar Kleine Chef weigerde aan alle kanten om te proeven. Wel wilde hij een ‘lekker konijn’ (een chocolade paashaas), dus we probeerden het nog even met ‘lekker varken’, maar ik ben bang dat hij zijn vader heeft gehoord in de tuin toen hij namen verzon voor de spekspread en de varkensconfiture…

Taart met kersen en amandelspijs

Even een probeersel… Het werd een prima taart die vast nog beter smaakt met vers fruit, maar er is nu nog niet zoveel. Hoewel appel of peer natuurlijk altijd een goede combi is met amandelspijs.

Taart met kersen en amandelspijs

24 of 28 cm springvorm (foto is met de vorm van 28 cm)

1 pak amandelspijs van 300 gr (Dr.Oetker)

200 gr zachte roomboter

50 gr suiker

4 eieren

200 gr zelfrijzend bakmeel

½ tl zout

1 pot kersen, uitgelekt – uitlekgewicht 350 gr

Boter om in te vetten

Voor erbij:

250 gr mascarpone

3 el poedersuiker

rasp van 1 citroen

Verwarm de oven voor op 175 graden (155 graden hetelucht).

Verkruimel de spijs in de keukenmachine en meng er ook de boter doorheen. Klop de suiker en eieren apart luchtig. Voeg spijs, bakmeel en zout toe aan de eieren en meng dit tot een cakebeslag. Schep er dan de kersen doorheen, en roer even snel om. Niet teveel, want het sap kleurt het beslag roze. Giet het beslag dan in een ingevette springvorm. Klem er van tevoren eventueel bakpapier tussen, zodat de bodem ermee bekleed is. Bak de taart ongeveer 50 minuten of totdat een satéprikker die in het midden wordt gestoken, er weer droog uitkomt.

Roer de mascarpone los met de suiker en rasp. Strooi nog wat poedersuiker over de taart en serveer de mascarpone erbij.

Oordeel van het smaakpanel: jaja, dit lust Kleine Chef wel. Zus&Zo mochten nog even geen amandelen.

Lasagne met spinazie en champignons

Als Kleine Chef ziek is geweest en het weer eens fijn zou zijn als hij een bord vol zou eten, dan is deze lasagne altijd een goed keuze. Hier breekt hij de tent voor af. De rest vindt het ook lekker trouwens. Gewoon een familiegerecht met vertrouwde smaken en een lekker kaaskorstje bovenop.

Lasagne met champignons en spinazie

3-4 personen

750 gr (blad)spinazie, vers of diepvries

150 gr geraspte belegen kaas

100 gr rauwe ham of spek, in reepjes

1 ui, gesnipperd

500 gr champignons, in plakjes

Olie of boter om in te bakken

1 volle tl tijm

50 gr roomboter

50 gr bloem

600 ml hete bouillon van 1/2 tablet tuinkruidenbouillon (1 tablet is voor 1 liter)

Zout en peper

12 gedroogde lasagnebladen

Een ovenschaal van ongeveer 20x30 cm (bij mij passen er 4 lasagnebladen naast elkaar)

Verse spinazie moet even worden gebakken of gekookt om het te doen slinken en om wat vocht eruit te verliezen. Diepvriesspinazie laten ontdooien en uitlekken in een zeef. Knijp overtollig vocht er ook nog uit.
Meng 75 gram van de kaas en de ham- of spekreepjes door de spinazie en zet apart.

Fruit de gesnipperde ui in wat boter of olie en voeg na een paar minuten de champignons toe. Bak deze tot ze zacht zijn en bruin beginnen te worden. Voeg de tijm toe.

In een flinke kookpan de boter smelten en in 1 keer de bloem toevoegen. Goed roeren zodat de bloem mengt met de boter en een smeuige massa vormt. Giet er dan in een paar scheuten de bouillon aan toe en blijf goed roeren met een garde zodat het een lobbige saus wordt. Breng op smaak met zout en peper. Voeg de champignons toe.

Zet de lasagne dan in elkaar: doe de helft van de spinazie in de ovenvorm en leg daarop 4 lasagnebladen. Giet hier de helft van de champignonssaus op en dek af met weer 4 bladen. Hierop komt de andere helft van de spinazie, dan 4 bladen en dan de rest van de champignonssaus. Strooi hierop de resterende 75 gr geraspte kaas.

Bak de lasagne 45 minuten op  200 graden (180 graden hetelucht).

Voor 4 personen mag er nog wel wat bij zoals een salade of lekker brood, maar 3 kunnen hier goed van eten.

Oordeel van het Smaakpanel: bij Kleine Chef staat dit zeker in de top 5. Hij meldt dan ook elke minuut tijdens het eten dat het lekker is. “Lekker, mama! Lekker!” Zus&Zo zijn unaniem en eten meer dan goed voor ze is.

Röstikoekjes met tomaat en rucola

Een zomerse variant van röstikoekjes. Helemaal klassiek zijn deze niet, want ei hoort er eigenlijk niet in, maar het helpt wel om de aardappel bij elkaar te houden als er veel andere ingrediënten zijn.

De aardappelen gaan rauw de koekenpan in en omdat ze geraspt zijn, worden ze vrij snel gaar. Maar 10 minuten mag het wel hebben. Eventueel kunnen de aardappels van tevoren nog even op gang worden geholpen door ze 4 minuten op vol vermogen in de magnetron voor te garen. Voeg daarna pas de andere ingrediënten toe!

Röstikoekjes met tomaat en rucola

2 personen

1 teen knoflook, gehakt

50 gr rucola, grof gehakt

200 gr kerstomaatjes, gehalveerd

30 gr parmezaan, geraspt

30 gr pijnboompitten

600 gr vastkokende aardappelen, grof geraspt

2 eieren

Zout, peper

Olie om te bakken

Meng alle ingrediënten. Verhit olie in een koekenpan en schep hier hoopjes aardappel in. Druk ze plat tot koekjes van ongeveer 1,5 cm dik. Laat ze op niet te hoog vuur garen en bruin worden. Draai ze het liefste maar 1 keer om.

Bak met 2 pannen tegelijkertijd of houd de koekjes even warm in een lauwe oven.

Een groene salade past hier goed bij.

Oordeel van de kleine chef: Hij is weer eens in een onwillige bui, maar rösti lust hij anders altijd.

Boerenjongensijs

Ach, wat is zelfgemaakt ijs toch lekker en zoveel beter dan welke kant en klare bak dan ook! Het is nog niet eens bevroren of ik zit het roommengsel al voortijdig uit de bak te lepelen.

Boerenjongens zijn rozijnen in brandewijn. Boerenmeisjes bestaan ook, maar dan zijn het abrikozen. Die laatste zie je niet zoveel, maar de jongens staan in elke supermarkt. Naast de advocaat, ook al zo’n ondergewaardeerd product. Overigens las ik dat Boerenjongens met Advocaat en Slagroom BAS-jes worden genoemd. En het kan dan wel ouderwets zijn, maar ik moet toch maar weer eens advocaat kopen. Of maken.

Je kunt natuurlijk ook zelf rozijnen inleggen in brandewijn. Of in rum, maar dan wordt het malaga-ijs. Ook lekker hoor. Ik ben wat bescheiden geweest met de hoeveelheid room in dit recept, maar als het toch romiger moet, vervang dan wat van de melk met extra slagroom.

Boerenjongensijs

1 vanillestokje

300 ml melk

200 ml slagroom

4 eidooiers

75 gr suiker

1 el brandewijn uit de pot, 4 el boerenjongens + wat extra voor het serveren

Snijd het vanillestokje in de lengte doormidden en haal met een mes het merg eruit. Verhit de melk in een pan, voeg het vanillestokje en het merg toe en als de melk kookt, de pan van het vuur halen en een half uur laten trekken. Haal daarna het stokje uit de melk.

Klop in een kom de dooiers luchtig met de suiker. Schenk de slagroom bij de melk en breng dit weer aan de kook. Zodra het heet is, een klein scheutje hiervan bij de dooiers gieten en goed roeren. Voeg nog wat van de hete melk toe aan de dooiers in een klein straaltje, maar blijf goed roeren, anders stolt het ei. Als de helft van de melk bij de dooiers zit, kunnen de dooiers worden toegevoegd aan de pan melk. Blijf roeren totdat de vla licht bindt. Steek er een lepel in en strijk daarna een vinger langs de bolle kant van de lepel: als er een schone streep achterblijft is het voldoende gebonden. Laat het mengsel nu volledig afkoelen in de koelkast.

Giet het mengsel dan in een ijsmachine en draai het tot ijs. Pas als het klaar is, de boerenjongens en de brandewijn erdoor roeren en wegzetten in de vriezer om verder te bevriezen. Als je geen ijsmachine hebt, is het mogelijk om het in een bak in te vriezen en regelmatig om te scheppen, maar het wordt nooit zo mooi als ijs uit een machine.

Serveer het ijs eventueel met extra boerenjongens en geklopte slagroom. Of toch met advocaat... BAS-ijs!

Helaas voor het Smaakpanel ligt ook dit buiten hun bereik…

Clubsandwich met garnalen en avocado

Het Foodblog Event van deze maand wordt georganiseerd door Zilte Zee en zij kiest natuurlijk een zilt thema. Zou ik ook doen als ik haar was. We werden verzocht iets te verzinnen met zeevruchten, waardoor ik direct zin kreeg in iets met garnalen. Ik vind alleen dat je met gewone kleine garnalen niet zoveel moet doen. Heftige curries en pittige sauzen zijn meer iets voor flinke gamba’s, maar zo’n mooi roze garnaaltje voelt zich toch het fijnste in een bedje van mayo en schijfjes ei. En dat laatste heeft de IKEA ook goed begrepen, want zij serveren een boterham die haast beroemd is: de Zweedse Räkmacka. Je ziet hem overal, dat sneetje brood met een bergje roze garnalen op een laagje mayonaise en dille en met een gedraaid citroenschijfje erop. Kijk, zo eet je een broodje garnaal. Maar hij is te makkelijk voor hier. Ik overwoog het hoor, maar het blijft toch gewoon een boterham met garnalen en als zelfs de IKEA het heeft…

Toch is dit precies wat ik wil: romige smaken, een zachte, witte boterham en niets dat zich teveel opdringt. Ik nam dus toch dezelfde ingrediënten en als we het met een paar andere lekkere zaken een clubsandwich noemen, lijkt het al weer heel wat. Toch?

Clubsandwich met garnalen en avocado

4 personen

Voor de garnalenspread:

150 gr garnalen

3 el dille, gesnipperd

1 el bieslook, gesnipperd

1 tl mosterd

sap van 1 kleine citroen

2 hardgekookte eieren, in kleine stukjes gesneden

2 el crème fraiche

3 el mayonaise

zout, (witte) peper

Verder:

handje veldsla

1 avocado

4 el mayonaise

12 witte casino boterhammen

8 satéprikkers

Voor het garnalenmengsel alle ingrediënten door elkaar roeren.

Haal de schil van de avocado, snijd hem door en haal de pit eruit. Snijd hem in plakjes.

Besmeer 4 boterhammen met de mayonaise en beleg deze met de avocado. Leg er een paar blaadjes veldsla op.

Leg hier nu weer een tweede boterham op en schep hierop een flinke lepel van het garnalenmengsel en weer enkele blaadjes sla. Sluit af met de derde boterham op elk stapeltje. Steek in elke boterhamstapel 2 satéprikkers en snijd ze diagonaal doormidden, zodat je de helften bij elkaar worden gehouden door een prikker.

Oordeel van de kleine chef: chef kwakkelt weer eens en heeft in weinig dingen zin. Ik had het ook niet veel kans gegeven eigenlijk.

Jam van paardebloemen

Het was een verrassend experiment. Je verwacht het haast niet, maar dit werd een erg lekkere jam van paardebloemen! Eigenlijk is het meer een gelei, want stukjes komen er niet aan te pas. Er zit wel wat werk aan en je moet natuurlijk de deur uit, tenzij je jezelf gelukkig kan prijzen met een grasveldje vol paardebloemen in de achtertuin…

De smaak wordt wat opgepept met een citroen en een sinaasappel, maar toch proef je heel duidelijk de honingsmaak van de bloemen. Een leuk klusje voor het weekend en de kinderen kunnen mooi eens helpen met plukken. Je hebt zo’n 200 gram bloemen nodig en wie niet de weegschaal mee wilt nemen het veld in, kan ik wel vertellen dat dit om en nabij 2 liter los gestapelde bloemen is. Overigens werkt iets meer of minder ook wel. Geen zorgen als het niet precies 200 gram is dus.

Jam van paardebloemen

Bron: onbekend - het recept verschijnt met dezelfde ingrediënten op veel Franse websites

ongeveer 200 gr paardebloemen, alleen de bloemen

1 citroen

1 sinaasappel

kokend water

1 kg geleisuiker

Was de bloemen niet, want dan was je ook de smaak weg. Snijd wel de groene kontjes eraf. Met een mes schuif je waarschijnlijk vrij makkelijk de gele bloemen uit het groene blad. Gooi het groen weg en doe alle gele delen in een kom.

Boen de citroen en sinaasappel wel goed schoon en snijd ze dan in plakjes, inclusief de schil. Doe dit bij de bloemen. Giet er dan zoveel kokend water op dat ze onderstaan, maar ongeveer 750 ml is mooi, want dat is de hoeveelheid waarmee je straks met 1 pak suiker de gelei kan maken.

Druk met een lepel op de schillen om wat sap los te krijgen. Dek de bak af en laat dit 24 uur staan.

Zet een vergiet op een kom en leg een kaasdoek of fijn geweven theedoek in het vergiet. Giet hier de bloemen en het water in en draai de doek stevig op om al het sap eruit te persen.

Breng een grote pan met water aan de kook en laat hierin de potjes voor de gelei goed doorkoken.

Meet het sap en giet het in een pan. Breng dit aan de kook en voeg dan 1 kg geleisuiker toe op elke 750 ml sap. Breng weer aan de kook en laat dit 4 minuten doorkoken.

Vis de potten met een tang uit het kokende water en zet ze op hun kop op een schone theedoek tot je ze nodig hebt.

Als de gelei klaar is, in de potten gieten, dichtdraaien en weer 10 minuten op hun kop zetten.

Oordeel van de kleine chef: hij heeft het nog niet geproefd. Ik wilde het recept snel bloggen, want nu bloeien die paardebloemen! Ik zal morgen eens wat door zijn yoghurt roeren.

Auberginesalade

De lente is begonnen en we hadden opeens zin in zomerse hapjes. Tapas, antipasti, salades en gemarineerde groenten. Glas wijn erbij en je zou zweren dat het midden augustus was. Op de foto staat mijn verzameling van die avond: Turks brood, auberginesalade, gegrilde paprika met een scheutje olijfolie en kappertjes, half gedroogde tomaatjes en olijven, een puntje warme, gebakken polenta en een punt gebakken ricotta.

Het kan allemaal zo moeilijk als je zelf wilt. Alles op mijn bord was zelfgemaakt, maar veel is te vervangen door kant en klare producten, want er zijn vast mensen die liever in de zon zitten dan in de keuken staan. Kan het mij haast niet voorstellen, maar ik sta er voor open… In dat geval kan de paprika worden vervangen door gegrilde paprika uit een pot, schep kant en klare tapenade in een leuk schaaltje, maak een bordje met wat Italiaanse vleeswaren en een ander met plakjes kaas, gescheurde mozzarella van goede kwaliteit, flinters parmezaan, een stukje blauwe kaas. Steek er een paar blaadjes verse basilicum tussen voor het oog. Wie een beetje doorwerkt, kan binnen het half uur weer de tuin in.

De polenta is wel altijd een fijn gerecht om een bord hapjes omheen te bouwen. Het gaat briljant samen met salades die flink op smaak zijn, zoals zure salsa’s van paprika en kappertjes of deze auberginesalade. Ik maak binnen 15 minuten de pap, en smeer deze uit in een kleine koude koekenpan. De polenta stijft erg snel op en na 10 minuten draai ik hem om op een plank en verhit de lege pan. De plak polenta schuif ik daarna met wat olie terug in de pan en geef hem op hoog vuur een knapperig korstje aan beide zijden. Breng de pap wel goed op smaak met zout of een handje parmezaan, of kruiden zoals tijm en rozemarijn, want kale polenta is vreselijk saai. Maar als drager voor andere smaken is het heerlijk. En deze salade doet het er dus goed bij:

Auberginesalade

2 personen

1 flinke aubergine

olie om in te bakken plus 3 el olijfolie voor de dressing

2 el balsamicoazijn

2 tenen knoflook, uitgeperst

1 ansjovisfilet, zeer fijn gesneden

2 el verse platte peterselie

Zout, peper

Snijd de aubergine in de lengte in dunne plakken. Verhit een beetje olie in een koekenpan en bak de aubergine op middelhoog vuur gaar en een beetje bruin. Of gebruik een grillpan voor mooie streepjes. Aubergine zuigt enorm veel olie op, dus laat je niet verleiden om steeds weer meer toe te voegen. Met het eerste scheutje lukt het ook wel.

Ondertussen in een grote kom de andere ingrediënten mengen. Druk de ansjovis met de bolle kant van een lepel fijn in de kom. Voeg de hete aubergine toe en meng de groente door de dressing. Laat afkoelen, maar serveer het op kamertemperatuur.

Oordeel van de kleine chef: Chef had zijn eigen hoek op tafel met schaaltjes en mocht zijn eigen tapas-boterham samenstellen. Hij besmeerde zijn Turks brood, strooide kwistig met parmezaan en haalde alle plakjes vleeswaren naar zich toe. Hij genoot erg van het ‘zelluf doen’. Een goed plan. De dag erna probeerden we dit principe nog eens met een rijsttafel: schaaltjes kroepoek, augurk, seroendeng, een gebakken eitje… Gezelligheid ten top! Maar helaas, meneer trapte er niet in. Hij lust nog steeds geen nasi. En dat terwijl deze nasi zo tam was, dat een Indonesische moeder zich wild zou generen.

Kabeljauw met polenta, tomatenvinaigrette en hopscheuten

In maart kreeg ik een zakje hopscheuten kado van Okke Amerongen met het verzoek om er iets mee te koken. Hopscheutenlikeur werd hier al eerder gepubliceerd, maar nu Okke deze kabeljauw op zijn website heeft geplaatst, kan ik die hier ook noemen.

Hopscheuten zijn niet erg bekend in Nederland. Okke Amerongen wil hier verandering in brengen en na het succes van enkele van zijn andere websites (www.kweepeer.nl werd hier al eens genoemd), heeft hij nu www.hopscheuten.nl gelanceerd.

www.saemereien.ch

Hier in Nederland zijn ze haast niet te koop en voor de Hollander die niet onmiddellijk naar de Vlaamse hopvelden afreist, denk ik dat dit recept straks, in ons eigen seizoen, ook best kan worden geserveerd met een paar mooie asperges.

Kabeljauw met polenta, tomatenvinaigrette en hopscheuten

2 personen

Polenta:

150 gr polenta (maïsgriesmeel, geen instant)

200 ml water

200 ml melk

100 ml slagroom

1 tl zout

Tomatenvinaigrette:

1 pond tomaten met smaak

3 el olijfolie

2 el witte balsamicoazijn

Zout, peper

1 el gehakte peterselie

2 tenen knoflook, geperst

350 gr kabeljauwfilet, in 4 stukken

bloem om de vis in te wentelen

ruim boter om de vis in te bakken

80 gr hopscheuten

Maak eerst de polenta. Breng het water met het zout, de melk en slagroom aan de kook en strooi de polenta erin. Zet het vuur laag, roer goed en kijk uit voor opspattende pap. De pap moet zachtjes pruttelen. Blijf goed roeren, want de hoeveelheid vocht is vrij laag en het bakt geheid aan zodra je er niet naar omkijkt. Als dat gebeurt, roer de aangebakken laag dan niet kapot, want stukjes in de polenta is niet mooi. Na 10 tot 15 minuten is de polenta gaar. Proef; als de korrels zacht zijn, is het klaar.

Vet een kleine ovenschaal in met wat olie en giet de pap hierin. Smeer de pap uit tot een laag van 2 centimeter dik. Werk snel, want het stijft snel op.

Voor de vinaigrette de tomaten ontvellen: breng een pan water aan de kook. Was de tomaten en snijd in elke tomaat een kruis. Houd ze nu 20 seconden in het kokende water en het velletje is daarna makkelijk te verwijderen.

Maak de tomaten verder schoon door de pitjes te verwijderen en snijd het vruchtvlees dan in hele kleine blokjes. Doe dit over in een schaal, voeg de andere ingrediënten toe en roer door.

Steek 2 grote rondjes uit de polenta en houd apart.

Wentel de vis door de bloem.

Breng een pannetje water aan de kook voor de hopscheuten.

Smelt boter in een koekenpan en begin nu met het bakken van de vis. Tegelijkertijd een grillpan (of nog een koekenpan) verhitten en de polenta in een beetje olie bruin grillen of bakken. Ze hebben beide enkele minuten per kant nodig. Draai de vis maar 1 keer!

In de laatste 2 minuten de hopscheuten koken in de pan met water en direct daarna koelen onder koud water.

Serveer de polenta met een stuk kabeljauw, schep tomatenvinaigrette en natuurlijk wat hopscheuten.

Kleine Chef was uit logeren, maar misschien wilt u weten dat meneer Marsepein het erg goed te eten vond.