Sloe Gin (Sleedoornlikeur)

Zo langzaam aan beginnen de sleedoornbessen te rijpen. Vorig jaar werd daar nog een serieuze ‘grote mensen’-siroop van gemaakt, maar dit jaar hebben we ‘sloe gin’ in de kast staan, oftewel een likeur op basis van sleedoornbessen en gin. Het is een fluitje van een cent en misschien vinden uw kinderen het wel leuk om er even uit te gaan en te helpen. Mijn dames wilden wel heel even de tas open houden voor me, terwijl ik plukte, maar Kleine Chef kon het niets schelen. Die ging liever naar huis om tv te kijken. Overigens liepen onze dochters door het bos, al smikkelend van een paar vlierbessen, maar we werden twee keer gewaarschuwd door voorbijgangers. Oh hemel, of we wel wisten dat onze peuters wilde bessen aan het eten waren?! Eh ja, dat weten we. Dat zou u ook eens moeten doen, want ze zijn heerlijk. Je moet alleen niet de groene eten, want die zijn inderdaad licht giftig.

wachten, wachten, wachten...

Maar goed, sleedoorn dus. Je herkent ze zo. De bessen lijken wel minipruimpjes; paars en met een grijzig laagje erop dat je eraf kunt vegen. Zo van de struik zijn ze oneetbaar, want ze zijn vreselijk wrang. Wacht tot ze rijp zijn (keihard is niet rijp – een rijpe bes laat ook los van de struik) en pluk ze dan voordat de vogels dat doen. Ze worden zoeter nadat het heeft gevroren, maar als dat pas laat in het jaar gebeurd, ben je te laat, dus je kunt ze thuis ook invriezen.

Zorg verder voor een fles gin. Desnoods kan je uitwijken naar wodka, maar persoonlijk ben ik verzot op gin, dus het is voor mij geen keuze. Gin heeft van zichzelf natuurlijk al een fantastisch aroma, dus dat kan alleen maar beter worden! Verder bestaat er wat onenigheid over de toevoeging van amandelen: een paar amandelen in de fles geven een sterker aroma van marsepein, wat ook het effect zou moeten zijn van de sleedoornpitten, maar je kunt het weglaten.

Tenslotte nog een opmerking over de suiker. Deze kan je op elk moment toevoegen of aanvullen, dus begin met een klein beetje en vul dit aan totdat de juiste zoetheid is bereikt. Ik houd zelf van een wat drogere drank, maar je kunt hem zo zoet maken als je zelf wilt.

Sloe Gin (Sleedoornlikeur)

400 gr gewassen, rijpe sleedoornbessen

100 tot 160 gr kristalsuiker

1 fles gin (of wodka) van 0.7 L

3 a 4 gekneusde amandelen
1 of 2 weckpotten

Als er aan de struik nog geen vorst overheen is gegaan, vries de bessen dan 2 nachten in en laat ze ontdooien. Prik ze met een mes of vork in en doe ze in een weckpot of fles met een wijde hals. Schep de suiker er naar smaak bij, maar bedenk dat je er later altijd nog meer aan kan toevoegen. Voeg de amandelen toe en giet de gin of wodka erbij.

Zet de drank nu donker weg en schud het om de dag om de suiker op te lossen. Je kunt het na drie maanden proeven, maar je laat het nog beter een jaar lang staan!

Je kunt de drank wanneer deze klaar is filteren. Naar verluidt kan je de bessen opnieuw gebruiken door er een medium sherry op te schenken. Als je dit weer laat staan, zou er een ontzettend lekker drankje van moeten komen. Ik heb het nog niet geprobeerd; ik moet eerst op de gin wachten!

Naschrift juni 2014: jaaaa! Hij is fantastisch! Die amandelen zijn een must. Ik denk tenminste dat het lichte marsepeinsmaakje daar vandaan komt. Het is een wat drogere likeur met een hint van wrangheid, maar met een heerlijke volle smaak.

Naschrift juli 2017 - we zijn een paar oogsten verder, maar ik moet nog even vermelden dat u rustig de gebruikte bessen na de gin weer opnieuw kunt wegzetten in medium sherry, zoals hierboven ook staat. Het wordt weer een likeur-achtig drankje, waar je nog goed de sherry in proeft, maar ook duidelijk de sleebessen. Ik voegde geen suiker toe.