Opperdepop!

Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay 

En toen was het opeens op. Ik had al langer het idee dat ik in herhaling viel. Weer een curry, weer een pastagerecht, maar steeds net even met een subtiel verschil. Dus ik kwam afgelopen week tot de keiharde en ontluisterende conclusie dat ik nu, na bijna 11 jaar, echt alles heb gekookt wat er te koken valt. Zeker als je in de niche 'vega familie-eten' zit. Want ja, er zijn natuurlijk nog wel vegetarische gerechten die ik niet heb uitgeprobeerd, maar die zijn bij voorbaat al zinloos vanwege die tweede eis: het kleine volk moet ook tevreden zijn. Je kunt wel elke dag strijd voeren met champignons, peultjes, artisjokken en ander kind-onvriendelijk voer, maar persoonlijk vind ik 1 keer in de week gezeur wel genoeg.  En dan ben je er snel doorheen hoor, door alle mogelijke combinaties. Dus dit was het. Het hele repertoire Eerst Koken; toch nog bijna 1000 recepten. Maar van mijn kant wordt dit wel even wennen, hoor... Geen foto's meer maken. Niet altijd op zoek zijn naar het nieuwe ultieme gerecht...

Wat nog wel even leuk is, is deze top 10 van de afgelopen 11 jaar. Daar doen bloggers altijd wat geheimzinnig over, want succesnummers en cijfers zijn belangrijk voor een blog, maar och, wat kan mij dat nog schelen…?

1. De absolute topper is de Kip in mosterdsaus uit 2012. Op een inmiddels bijna vegetarisch blog, he? : )

2. Wat te doen met overgebleven eiwitten en eierdooiers uit 2013

3. Gewone cake - met 11 varianten (ik vermoedde ooit dat basisrecepten en simpele bereidingen het populairst zijn. Dat klopte ook.) Uit 2014

4. Ik was ronduit boos toen telers voortaan moesten melden dat hun fruit werd bespoten met schimmelwerende middelen, maar dat hele kleine tekst op de doos ook wel afdoende was: Citroenschil is giftig. Nog steeds actueel, denk ik. Dit was uit 2014.

5. Zelfgemaakte advocaat uit 2013

6. Zoet en hartig taartdeeg (zanddeeg, korstdeeg, pasteideeg, appeltaart deeg) (nog steeds mijn eigen deegbijbel) uit 2013

7. Appelstroop en perenstroop (elk jaar in augustus/september een populair recept) uit 2011

8. Varkenshaas met rauwe ham en grove pesto (er moeten heel wat mensen zijn die dit met Pasen en Kerst hebben gegeten. Elk jaar rond die tijd staat ie weer bovenaan!) uit 2014

9. Boodschappen doen in Noorwegen (en Trondheim in het bijzonder) – vooral veel gezocht vanwege de prijzen die ik noem? Wat Noorwegen betreft is het goed om te weten waar je aan toe bent ;) Dit was in 2014.   

10. Schoenlapperstaart – nooit verwacht dat die in de top 10 zou komen! Het is gebakken appelmoes! Maar wel heel erg lekkere appelmoes. Uit 2020.

Dat was het dan. Maar nu eerst even koken…

Slawraps met kimchirijst en zoetzure korianderchutney

Het eten van (harde) taco’s is u wel bekend; dat is altijd een puinhoop. Zachte wraps kunnen trouwens ook verraderlijk lastig zijn. En dat geeft allemaal niets; we zijn onder elkaar, we hoeven ons niet te generen voor al dat druipende eten. Ik eet zelf de laatste tijd graag sla-pakketjes; zoiets als een wrap, maar dan in een slablad gerold. Nou, dat doe je ook beter binnenshuis: als je een zacht blad van kropsla neemt, dan is dat te slap om goed vast te houden. De vulling loopt er aan alle kanten uit, alsof je een tompouce te lomp afhapt. Maar als je knapperige ijsbergsla neemt, dan scheurt het blad bij de eerste hap. Druk het plat en de vulling loopt er door de scheuren uit. En dan die schattige kleine little gem-kropjes: heel leuk, maar na het derde slablaadje krijg je geen blaadjes meer van het vaste kropje afgepulkt. Jawel, ik weet het; je kunt grotere problemen hebben. Maar ik wilde mijn gestuntel toch even meegeven met dit verder goede recept. Doe er maar mee wat jullie goed lijkt:

Slawraps met kimchirijst en zoetzure korianderchutney
recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine kinderen
bron: een interpretatie van een Delicious recept

Zet dit van tevoren klaar:
400 gr (zilvervlies)rijst koken en afkoelen (zo snel mogelijk in de koelkast zetten; lauwe rijst bederft heel snel)
Maak een omelet van 5 eieren, klop het niet schuimig; gebruik wat zout en scheutje melk. Snijd het omelet in reepjes

Dit kan je ook alvast maken: de koriander chutney (zo noem ik het maar; het is soort dressing-achtig papje. Het is niet veel, maar het is erg sterk van smaak, dus je gebruikt er kleine lepeltjes van)
Blender het volgende  tot een dikke saus:
50 gr koriander (1 bosje van de Turkse winkel) + extra voor serveren
sap van 1 limoen of ½ citroen
3 el witte (rijst)azijn (ik gebruik gewoon witte wijnazijn van Tromp&Rueb)
1 tl suiker
daarna toevoegen: 4 el pinda’s, mag eventueel iets worden gehakt

Dan de wraps zelf:
scheut (zonnebloem)olie
200 gr gerookt ontbijtspek, in reepjes (desnoods vegetarische spekjes)
4 cm gember, gehakt
4 el bonen-knoflooksaus (of gewone bonensaus + wat gehakte knoflook erbij; zie link in dit recept voor het merk dat ik gebruik)
sambal oelek naar smaak
blikje/pakje kimchi (van minimaal 160 gr, mag zeker wel meer zijn), eventueel gesneden
1 a 2 kroppen sla in losse bladeren
naar wens nog wat zoete chilisaus

Verhit de olie in een hapjespan en bak het spek en de gember samen uit. Doe de bonenpasta erbij en bak het een minuutje. Voeg dan ook de rijst en kimchi toe en warm het door. Tenslotte verwarm je de omeletreepjes erin. (nb. rijst die eerst is afgekoeld blijft steviger. Maar als je wilt kun je natuurlijk de zojuist gekookte rijst direct toevoegen, zonder hem te koelen).

Vul dan aan tafel de slablaadjes met een lepel rijst, lepeltje saus en wat koriander erover. Daar mag eventueel wat zoete chilisaus bij.

 

Marokkaanse, vegetarische wraps

En dan even een heel simpel recept tussendoor, dat zo simpel is dat ik er zelfs geen echt recept van maak. Ik had een pot ‘abrikoos en koriandersaus’ van Al’fez ontvangen en ik had deze ingezet voor Marokkaanse wraps. Zeer eenvoudig, zeer snel en ik moet zeggen, voor een pot kant-en-klare saus, erg lekker. De saus is zoet, iets pittig en kruidig; het is een tomatensaus met gedroogde abrikozen en warme specerijen. Even opwarmen en je hebt een prima basis voor een maaltijd. Hierbij het recept dat geen recept is:

Marokkaanse, vegetarische wraps:

Ik gebruikte dus medium-grote tortilla’s van Santa Maria (die hebben naar mijn idee het minste onnodige ingredienten). Warm deze op.
Bak 1 a 2 bakjes vegetarisch rul gehakt bruin in wat olie. Warm ook de saus op.
En dan wraps maken: doe een lepel saus op een wrap, daarop wat gehakt, beetje sla en/of koriander, en dan naar keuze wat tahin, schepje Griekse yoghurt en/of wat zoete chilisaus. Helemaal niet slecht. De kinderen vonden het ook erg lekker.

Al’fez Apricot & Coriander Sauce 
Verkrijgbaar bij Jumbo, Plus en Boon voor € 2.49

 

Noedels met aubergine, paprika en zwarte bonensaus

In een poging om de kinderen weer eens iets anders te laten eten dan de eeuwige broccoli, bloemkool of sperziebonen (toch wel de top 3 favoriete groente bij ze) maakte ik noedels met zwarte bonensaus, waarvan ik hoopte dat de saus donker genoeg zou zijn om die reepjes aubergine te verhullen. Nou, het resultaat was redelijk; slechts 1 kind zat alle aubergine eruit te vissen. Maar het was wel een erg smakelijk gerecht, dus wie weet hebben jullie er ook wat aan.

Ik gebruikte hier een potje bonensaus van Lee Kum Kee en dat is gewoon bij de AH te koop. Je kunt ook een andere pot van de toko gebruiken, maar snijd er dan ook wat verse knoflook bij, want dat zit al in de saus van Lee Kum Kee. Let trouwens even op bij het toevoegen aan je gerecht: de saus is behoorlijk zout, dus je moet niet meer gebruiken dan nodig is. Je voegt namelijk ook nog sojasaus toe en dat is ook bremzout. Nog eens extra zout toevoegen is daarom ook echt niet nodig!

Noedels met aubergine, paprika en zwarte bonensaus
Veganistisch recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

1 flinke aubergine (liefst dunne exemplaren, maar die zie je hier weinig). Ik ging uit van 300 gr, in smalle reepjes
350 – 400 gr noedels (ik gebruikte gewone mie)
4 el sesamolie (erg essentieel voor de smaak!)
1 flinke ui in halve ringen
gemalen zwarte peper naar smaak
2 a 3 el zwarte bonen-knoflooksaus (zie opmerking boven)
sambal oelek of iets anders heets naar smaak
100 gr rode paprika (1 paprika), in reepjes
sojasaus naar smaak (ketjap manis of de zoute variant, zoals Kikkoman; maakt niet zo uit)
1 goed opgehoopte el maïzena, vermengd met een scheutje koud water
lente-ui in ringetjes om te serveren

Verhit de sesamolie in een hapjespan en fruit de ui hier gedurende een minuut of 5 in. Voeg dan de paprika toe en bak deze tot het enigszins gaar is. Nb. dunne puntpaprika kan gelijk de pan in met de aubergine. Dikkere paprika zou ik dus ietsjes langer bakken. Hoe dan ook, na de paprika kan ook de aubergine de pan in. Leg er een deksel op en laat het even bakken (een minuut of 6 tot 8). Schep het af en toe even om.

Voeg daarna de bonenpasta en sambal toe, laat het kort meebakken en voeg dan 250 ml water en de sojasaus toe. Breng het aan de kook en laat het daarna op laag vuur pruttelen. Kook nu ook de noedels gaar. Ondertussen voeg je de aangemaakte maizena toe aan de saus en laat de saus al roerend wat dikker worden. Breng ook op smaak met wat zwarte peper.
Als de noedels klaar zijn, giet je ze af en voeg ze toe aan de saus.

Serveer de noedels met wat ringetjes lente-ui. Ik maakte er ook een omelet bij, maar dan is het natuurlijk niet meer veganistisch. Sambal ernaast is ook fijn.

Salade van rucola en gegrilde broccoli

We zijn hier erg dol op de klassieke aardappelgratin. Met gruyère of een andere stevige bergkaas. Het probleem was alleen altijd dat ik die gratin vooral voor me zie met de klassieke begeleiders:  iets simpels voor de groente en dan met iets van duur vlees ernaast. Maar ja, dat eten we hier niet meer. En een vegetarische hamburger oogt toch heel apart naast mijn luxe gratin.

Maar de oplossing is gevonden! Net als je denkt, de kinderen zoeken het maar even uit (jammer dan, dan eten ze alleen de gratin maar) blijken ze opeens de begeleidende salade lekker te vinden. Ik zat het met verbazing aan te kijken. En toen schepte onze zoon van 12 ook nog een tweede keer van de salade op. Het moet toch niet gekker worden.

Hoe dan ook, we eten het komende week meteen weer.
Wat echt essentieel is, is de grillpan. De broccoli wordt even heel kort gekookt en dan verder gebakken in de grillpan en dat grillsmaakje doet het hem. Ik kreeg wel klachten over de dressing: het was te weinig, vonden de tafelgenoten. Nou, ik geef hieronder toch even de originele hoeveelheid, maar mochten jullie ook grote sausverbruikers zijn, dan raad ik aan om de hoeveelheid met de helft op te hogen.

 
Salade van rucola en gegrilde broccoli
Bron: Bon Appetit

500 gr broccoli
3 el olijfolie
1 zakje rucola (75 gr)
handvol parmezaanschaafsel (dat maak je makkelijk met een dunschiller)

Dressing (50% meer als je van veel dressing houdt):
2 el Parmezaanse kaas of een vegetarisch alternatief
1 teen knoflook, gehakt
100 gr mayonaise
25 ml karnemelk (of gewone melk, maar dan mag er ook wel een kneepje citroensap bij)
1 supermarktplant basilicum, alleen de blaadjes
1 tl scherpe mosterd|
zout

Schil de stronk van de broccoli en snijd de roosjes dan in lange stukken, inclusief de stronk dus. Je krijgt dan een roosje met de stronk er nog aan.
Breng een grote pan met water aan de kook en kook de broccoli-stengels 4 minuten. Laat ze goed uitlekken.

Verhit een grillpan tot gloeiendheet. Bestrijk de broccoli met wat olijfolie en grill ze tot ze mooie streepjes hebben en beetgaar zijn. Bak ze beslist niet te zacht! Je hebt ze liever aan de stevige kant, dan te zacht. Leg de broccoli apart.

Voor de dressing pureer je alles met een staafmixer. Breng het vooral goed op smaak met zout. En vervang de mayo nou niet met yoghurt ofzo, want als je dat pureert wordt het zo dun als water.

Tot zover kan je het ook nog wel even apart bewaren, zolang je het maar niet ijskoud uit de koelkast serveert. 

Leg de rucola op een schaal met de broccoli erop. Daar mag nog wat zout op. Serveer de dressing erop of ernaast.

Sandwich met geroosterde paprika en hazelnootmayo

Een licht hapje voor de paasdagen nodig? Misschien iets voor de brunch? Dit is natuurlijk zo gemaakt en bovendien kan je de mayo al van tevoren maken. Serveer het alleen niet ijskoud, zeker die paprika  niet.

Sandwich met geroosterde paprika en hazelnootmayo
Voor 4 boterhammen (of 2 sandwiches)

voor 150 ml hazelnootsaus:
1 teen knoflook
60 gr hazelnoten, geroosterd (even in een droge koekenpan roosteren)
2 el (30 ml) mayonaise
2 el (30 ml) water
zout naar smaak

verder nodig:

4 sneeën brood
wat rucola
1 a 2 gegrilde paprika’s (uit pot of zelfgemaakt)

De saus kan je simpelweg blenderen in een beker met een staafmixer of in mini-keukenmachine pureren.
Smeer dan wat van de mayo op een boterham, doe er een gehalveerde paprika of 2 op (ligt een beetje aan de grootte!) en leg er een plukje rucola op. Lekker hoor… : )

 

 

 

Zeeuwse bolussen

De jongste dochter zeurde al dagenlang om Zeeuwse bolussen. Ze was ze zelfs al in miniatuurvorm aan het namaken van fimo-klei, dus de boodschap was duidelijk. Ik zie zelf altijd een beetje op tegen dit soort projecten en vermoed dan dat ze lastiger zijn dat ze eruit zien. Maar… het viel mee. Ik kan zelfs zeggen dat ze behoorlijk simpel waren. Niet in de laatste plaats doordat de dochter zelf het meeste werk heeft gedaan. Dat zegt al genoeg: als een tienjarige het kan, dan wij toch ook…?

Zeeuwse bolussen
14 stuks

voor het gistdeeg:
220 ml lauwe melk
80 gr gewone suiker
7 gram gedroogde gist (=1 zakje)
500 gr bloem
80 gr zachte roomboter
1 ei
1 tl zout

voor de suikerlaag:
250 gr bruine basterdsuiker
optioneel: fijne rasp van een halve citroen
½ el kaneel

Voor het gistdeeg kneed je alles samen tot een soepel deeg en laat dit 1 uur afgedekt op een warme plek rijzen. Ik zet het in een heel lauwe oven (even twee minuten aanzetten en dan weer uit. Het moet echt maar net ietsjes verwarmd zijn!)

Maak ondertussen het suikermengsel: gewoon alles mengen.

Verdeel het deeg in 14 bolletjes (dat is ongeveer 65 gram per bolletje).

Leg het suikermengsel op je werkblad en rol de bolletjes deeg erdoor. Leg ze opzij en rol de bolletjes nu een voor een uit tot lange strengen van zo’n 40 cm lang. Rol de streng dan door de suiker, zodat alles lekker dik bedekt is en rol de streng op tot een losse slak. Niet te strak, want het moet nog kunnen rijzen. Het einde van het deeg stop je onder de bolus. De suiker mag op, dus wat overblijft kan je verdelen over de bolussen. Laat ze nog eens 1 uur afgedekt rijzen op een warme plaats.

Verwarm de oven voor op 250 graden (conventioneel. Ik heb hetelucht niet uitgeprobeerd. Wanneer je niet anders hebt zou je een heteluchtoven moeten verwarmen op 215 graden). Het brood wordt loeiheet en dus kort gebakken: 7 tot 9 minuten. Bij mij was 9 minuten precies goed.

Zorg nu dat je een tweede bakplaat en nog een stuk bakpapier hebt klaarstaan. Haal de plaat uit de oven, leg er bakpapier op en daarop een bakplaat en draai alles om. Onderkant wordt dus bovenkant. Haal de plaat en papier eraf en laat verder afkoelen.

Eet ze het liefste op dezelfde dag op.

Voor het rijzen

net afgebakken

Vegetarische lahmacun (Turkse pizza) uit de koekenpan

Ik ga niet liegen: je bent wel even bezig met deze pizza’s, maar de tijd zit vooral in het bakken ervan. Het is dus eerder iets voor het weekend dan voor doordeweeks. Maar de kinderen zijn er hier erg blij mee!

Als je ze kunt kopen, dan zijn witte uien erg geschikt. Ze zijn scherper (en natter) dan de gewone gele uien. Verder is dit recept eigenlijk erg standaard. De verschillende recepten die er zijn wijken maar amper van elkaar af. Het enige grote verschil is natuurlijk dat deze pizza’s vegetarisch of vegan zijn doordat ik een vleesvervanger gebruik.
Ook bak ik ze niet in de oven, maar in de koekenpan. Daar nog wel even een belangrijk punt voor: begin er alleen aan als je twee koekenpannen met een deksel hebt. (Nb. de deksels van hapjespannen passen ook vaak op een gewone koekenpan.) Het punt is dat je per pizza zo’n 8 minuten bezig bent, dus met 1 pan wordt het wel een erg lange klus… Maar ook met twee pannen ben je nog wel een uurtje bezig. Oh ja, en heb je een gietijzeren koekenpan staan? Die is nu zeer geschikt!

En wat doen we er aan verdere toppings op? Behoorlijk standaard is natuurlijk fijngesneden ijsbergsla en blokjes tomaat. Door de tomaat mag ook wat peterselie. Maar een mengseltje van gehakte peterselie en uisnippers kan ook. Of rode ui-sliertjes met citroensap en sumak.
En daar mag natuurlijk ook knoflooksaus bij. Voor een vegan aanpak wijk je uit naar een rode saus, bijvoorbeeld door harissa te verdunnen met wat olijfolie, azijn en verse, gesnipperde ui. Maar om eerlijk te zijn: gewone schaschliksaus is ook lekker….!

Vegetarische lahmacun (Turkse pizza) uit de koekenpan
of veganistisch met een veganistisch gehakt
Ik gebruik maatschepjes: 1 tl = 5 ml
Recept voor 14 a 15 pizza’s – bij ons voldoende voor 2 volwassenen en 2 a 3 kinderen

nodig voor het deeg:
600 gram bloem
1 zakje gist (7 gr)
180 ml water
180 ml melk
1 opgehoopte tl suiker
2 theelepels zout

voor de vulling:
200 gr uien (liefst witte uien, geel kan ook)
100 gr rode puntpaprika (=1 grote)
2 rijpe tomaten (200 gr)
200 tot 300 gram vegetarisch of vegan gehakt (naschrift: tegenwoordig bak ik het gehakt eerst even lekker bruin aan. Doet veel voor de smaak. Pas daarna mengen met de rest, volgens recept)
een handje gehakte peterselie 
1 miniblikje van 70 gr tomatenpuree (maar paprikapuree kan ook, te koop in Turkse winkels)
2 el (zonnebloem)olie
1 opgehoopte tl paprikapoeder
1 opgehoopte tl komijn
iets heets naar smaak: chilivlokken, pul biber (milde Turkse chilivlokken) of sambal oelek naar smaak
zout en peper
verder: extra toppings, zie boven

Ook nodig: twee koekenpannen met een sluitende deksel

Maak eerst het deeg: meng bloem, gist en zout, en meng daar de lauwe melk en lauw water doorheen. Kijk even goed hoeveel water je wilt gebruiken; ik heb alles nodig, maar dat kan per bloemsoort verschillen. Je wilt eindigen met een soepel, niet plakkend deeg.
Dek het deeg af, zet op een warme plek weg en laat het ongeveer 1 uur tot 1,5 uur rijzen.

Ondertussen maak je de vulling: ontvel de tomaten. Dat doe je door er een kruis in te zetten. Dan dompel je ze een halve minuut onder in kokend water. Daarna trek je makkelijk het vel eraf.

Ik maak het mengsel in de keukenmachine: ik vermaal eerst de ui en paprika tot grove snippers. Daarna voeg ik de rest toe en ik vermaal het nog eens heel kort tot het een gesnipperde massa is. Het moet niet helemaal gepureerd zijn, maar wel iets dat je gemakkelijk kunt uitstrijken. Zie foto:

Je kunt het ook met de hand snijden/mengen. Begin dat ook weer eerst met de uien en paprika en snijd die eerst helemaal fijn. Je zal er wel wat meer werk aan hebben! : )

Verdeel het deeg in 14 of 15 bolletjes. Bestrooi het aanrecht met wat bloem en rol een bolletje deeg uit tot zeer dun. Je hebt dan ongeveer de maat van een gewone koekenpan. Niet helemaal rond? Jammer dan; dat lukt mij ook niet…

Verwarm de koekenpan(nen) en leg er een stuk bakpapier in (even wat kleiner knippen; ik halveer een vel en vouw de stukken dubbel in de pan). Leg daarop een lap deeg en bestrijk het snel met twee flinke eetlepels van de vulling (bv met de bolle kant van een lepel; dat smeert uitstekend.) Leg de deksel op de pan en laat het op LAAG vuur garen. Na een minuut of 8 is de onderkant vrij aardig gebakken met bruine plekken en de bovenkant van het deeg is gaar. Haal de pizza uit de pan en leg deze op een bord. Dek af met een theedoek. Het stuk bakpapier gebruik je opnieuw: beleg deze opnieuw als tevoren.

De tweede pizza leg je op z’n kop op de vorige, zodat de vullingen op elkaar liggen. De derde leg je dus weer normaal neer, etc. Bak alles verder af, houd de pizza’s goed afgedekt. Als je alle pizza’s hebt gebakken draai je de stapel onder de theedoek in 1 keer om en eet dan eerst de eerst gebakken pizza. Die is nu namelijk weer mooi zacht geworden en je kunt deze op je bord oprollen.

Beleg hem naar wens nog met wat fijngesneden ijsbergsla en blokjes tomaat, of iets van de andere suggesties hierboven!

Thaise rode curry met zoete aardappel en sperziebonen

Ik probeer tegenwoordig toch wel om hoofdzakelijk over vegetarische recepten te bloggen, met een uitzondering hier en daar, maar ik kan in een Thaise curry als deze niet om die ene eetlepel vissaus heen. Dat geeft zo’n specifieke smaak, dat is eigenlijk niet te vervangen met iets anders zonder afbreuk te doen aan de originele smaak. Wie het wil doet er een zoute sojasaus, zoals Kikkoman in, maar het is toch echt niet hetzelfde. Nb. wanneer je dat wel doet heb je een veganistische curry op het bord liggen.

Ik vond deze curry erg lekker met die zoete aardappel, die het net even wat meer ‘body’ geeft dan gewone groene groentes.

Wat betreft de limoenblaadjes; ik heb er al vaak over gesproken. Ik koop een hele zak blaadjes bij de toko en bewaar deze in de vriezer (misschien verkoopt de toko het ook wel bevroren). Dat is veel beter dan een gedroogd blaadje en het tilt je gerecht echt boven een standaardreceptje uit.

Thaise rode curry met zoete aardappel en sperziebonen
recept voor 4 personen

1 a 2 el olie
2 grote sjalotten of 1 ui, gesnipperd
2 a 3 tenen knoflook, gesnipperd
1 el verse gember, fijngehakt
2 of 3 el rode currypasta (ik gebruik 1 verpakking van Fairtrade van 70 gr)
2 x 250 ml OF een blik van 400 ml kokosmelk (Go-tan is mijn favoriete supermarktmerk)
10 limoenblaadjes (of desnoods 2 stengels citroengras - gekneusd in dat geval)
ongeveer 400 ml groentebouillon van 1 blokje voor 1 liter (of iets meer als je een blik kokosmelk gebruikt)
ongeveer 400 gr zoete aardappel
400 gr (gebroken) bevroren sperziebonen (als je verse bonen gebruikt moeten ze iets langer koken)
1 el vissaus of desnoods zoute sojasaus
sap van een limoen of halve citroen
1 el suiker
eventueel verse koriander voor het serveren

Snijd de groente in niet te grote blokjes en/of roosjes. Dobbelsteentjes is mooi. Voor de sperziebonen gebruik ik gebroken boontjes uit de vriezer.

Fruit de ui gedurende 5 minuten in wat olie in een grote hapjespan. Voeg daarna de knoflook en gember toe en bak nog eens 2 minuten op laag vuur. Roer de currypasta erdoor.
Voeg dan de rest toe, behalve het limoensap, de vissaus en suiker. Breng aan de kook en laat de groente gaar pruttelen in zo’n 15 minuten. Breng tenslotte op smaak met de limoensap, de vissaus en suiker.

Serveer met rijst en eventueel met verse koriander. De limoenblaadjes (of de citroenstengels) moeten er even worden uitgevist; die eet je niet op.

Aardappelschotel met kabeljauw en rauwe ham

Ik ben eigenlijk vreselijk druk met mijn stamboom. Ik zit dagelijks tot over mijn oren in verhalen over de VOC, de vreselijkste armoede in de Jordaan, poppenmakers in de 18e eeuw en krijgsgevangenen in de Franse tijd. En daar ook nog bij bloggen… tja, het schiet allemaal niet zo op. Maar gelukkig moet er toch elke dag gegeten worden, en we eten er hier heus niet slechter op met al die hobby’s ernaast, dus ik kan met een gerust hart deze aardappelschotel met kabeljauw delen:

Aardappelschotel met kabeljauw en rauwe ham
gebaseerd op een recept uit de Allerhande 11/2009
recept voor 4 personen

50 gr roomboter
1 flinke ui, gesnipperd
1 a 2 tenen knoflook, gesnipperd
1,5 kg vaste aardappels
1 goede tl gedroogde tijm
1 a 2 laurierblaadjes
500 ml kippenbouillon
100 gr gruyère, geraspt
100 gr rauwe ham, in reepjes
4 stukken kabeljauw (500 tot 600 gr)
Bloem
Olijfolie
Zout
Verse bieslook of basilicum

Smelt de boter in een hapjespan waar je een deksel bij hebt en laat de ui en knoflook gedurende 20 minuten heel zacht fruiten.
Schil ondertussen de aardappels en snijd ze in plakjes van een halve cm. Voeg dan de aardappelplakjes, tijm, laurierblad en bouillon toe aan de pan. Laat het met de deksel er half op nog eens 20 minuten garen.

Verwarm de oven ondertussen voor op 180 gr (conventioneel).

Schep de aardappels in een ovenschaal. Bestrooi met de geraspte kaas en de hamreepjes. Zet dit nog 15 minuten in de oven.

Ondertussen wentel je de kabeljauw om met wat bloem. Bestrooi met zout en bak de filets dan bruin in wat olie (of boter als je wilt). Ik parkeerde de kabeljauw daarna nog even bij de aardappels om warm te houden, maar je kunt ze natuurlijk ook los serveren. Bestrooi nog met wat verse bieslook of basilicum.

Maak er ook een groente bij – iets van doperwten, sperziebonen of spinazie past goed.

Pasta met linzen, kappertjes en oregano

Mjam! Dat was een lekkere pasta. Het leek wel wat op pasta puttanesca, hoewel deze sneller was (ik heb een nogal trage versie in het repertoire zitten) en met meer vulling. Doe jezelf wel een lol en gebruik lekkere olijven. Dat zijn niet van die goedkope, pikzwarte dingen, die volgens mij bijgekleurd worden, maar bijvoorbeeld de wat duurdere Kalamata- of Taggia-olijven.

Pasta met linzen, kappertjes en oregano
recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

1 grote ui (zo’n 150 gr), gesnipperd
3 el olijfolie
2 tenen knoflook
1 (vers) laurierblad
2 pakjes tomato fritto
zout en peper
1 el gedroogde oregano
lik sambal oelek
zo’n 100 gr lekkere zwarte olijven (wat meer mag ook wel)
1 blik linzen (240 gr uitlekgewicht)
1 klein potje kappertjes (60 gr), uitgelekt
450 gr pasta (ik gebruik wat meer dan normaal)
optioneel: wat verse basilicum, geraspte kaas

Fruit de ui in de olie gedurende een minuut of 5. Voeg dan de knoflook toe, bak nog even een minuut en voeg dan ook het laurierblad en de tomato fritto toe. Breng op smaak met zout, peper, sambal en oregano. Breng dit aan de kook en laat het zacht pruttelen. Op dat moment begin je ook aan de pasta; kook die gaar in ruim water.

Maak de saus af met de linzen, olijven en kappertjes, en warm het goed door. Meng het dan met de pasta en serveer. Voor wie het wil kan daar een geraspte kaas naar keuze bij en wat basilicum.

Bloemkool-ovenschotel met prei-kaassaus en tomaatjes

‘Het is eigenlijk gewoon aardappel-groente-vlees(vervanger),’ zei de buuf relativerend, die na een wijntje ook maar bleef eten. ‘Maar dan anders.’
En daar valt inderdaad niets tegenin te brengen – ja, het zijn groenten met aardappel - behalve dat het toch even een stuk minder saai is dan gewoon gekookte groente. Maar het gaat hier dus om een ovenschotel van bloemkool, tomaat en aardappelblokjes, overgoten met een prei-kaassaus. En er gaat beslist een flink stapeltje groenvoer in, dat is altijd welkom. Wij aten er ook nog een vleesvervanger bij.

Ik heb er geen foto van. Of die heb ik wel, maar die bespaar ik jullie. Het is al zo lastig met dat kunstlicht in de wintermaanden, en een schaal groente in kaassaus komt dan niet perse erg tot zijn recht op de foto. 

Bloemkool-ovenschotel met prei-kaassaus en tomaatjes

recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

800 gr schoongemaakte bloemkool, in roosjes
500 gr vaste aardappels, geschild en in blokjes (zeg maar 1-haps-blokjes)
150 gr kerstomaatjes, heel (het mag ook wel meer zijn!)
100 gr geraspte kaas naar keuze

Saus:
50 gr roomboter (niet bezuinigen; het is nodig om te binden)
1 flinke prei (200 gr schoongemaakt), in ringetjes
1 grote teen knoflook, gesnipperd
50 gr bloem
600 ml melk
100 gr geraspte kaas naar keuze
1 tl paprikapoeder
mosterd naar smaak (ik neem 1 eetlepel van een normaal scherpe mosterd)
zout en peper naar smaak

Breng een grote pan met water aan de kook en doe daar de bloemkool en aardappelblokjes bij. Kook ze samen gedurende 10 minuten of tot ze gaar zijn. Als je de aardappel niet te groot hebt gesneden moet dat kunnen.

Doe de bloemkool en aardappels in een ovenschaal. Verdeel de tomaatjes erover.
Verwarm de oven voor op 180 graden hetelucht (of 200 graden conventioneel).

Maak ondertussen ook de saus: smelt de boter in een hapjes- of kookpan en voeg de prei en knoflook toe. Smoor de prei gaar met een deksel op de pan, gedurende zo’n tien minuten. Strooi de bloem er daarna over en schep door. Laat een minuutje zacht meebakken. Giet er dan in porties de melk bij en roer: de saus zal snel binden tot een dikkige saus. Voeg dan ook de 100 gr kaas toe en breng op smaak met paprikapoeder, mosterd, zout en peper. Giet over de groente. Verdeel de andere 100 gr kaas erover.

Bak de ovenschotel nu gedurende 20 minuten om het door en door te verwarmen. Als de kaas niet bruin genoeg bakt naar je zin, verhoog de temperatuur dan wat, maar met hetelucht zou het wel moeten lukken.

Brood of wraps met een pompoenspread en vegetarisch ketjapgehakt

Foto’s in winterse tijden blijven een uitdaging, zeker als je niet de moeite wilt nemen om er een daglichtlamp bij te pakken…

Ach, de cavia’s lusten geen pompoen! Dat is jammer, want dan moet ik het zelf opeten. En ik blijf nog wel eens zitten met een halve pompoen. Dat komt, ik ben een Hollander, dus ik neem de allergrootste joekel mee uit de winkel en dat eet je nooit in één keer op… Nu vind ik ook dat je pompoen vooral moet gebruiken voor soep en andere (enigszins) vloeibare zaken en een mens kan maar zoveel pompoensoep eten in zijn leven. Ja, toch?

Maar… ik sta open voor andere recepten en ik kon het mooi combineren met dat vegetarische gehakt van de Blue Butcher waar ik al eerder zo over jubelde. Ik heb dit al gemaakt bij platbrood van de Turkse winkel, en gewone wraps zouden ook goed kunnen, maar dit keer had ik nog een stuk brioche over. Een luxe boterham. Daarop deed ik een schep van een mengseltje, gemaakt met geroosterde pompoen en wat smaakmakers, en tenslotte kwam daar wat (vega) gehakt op, dat was gebakken met een royale scheut ketjap manis. Niets mis mee, mag morgen zo weer op tafel.

Brood of wraps met een pompoenspread en vegetarisch ketjapgehakt

voor de pompoenpuree:
500 gr flespompoen, geschild, schoongemaakt en in plakken van 1 cm gesneden
1 kleine (rode) ui, in kwarten
2 tenen knoflook, niet gepeld
1 el olijfolie
1/2 el bruine suiker
1 tl zout
1/2 tl zwarte peper
1 tl gerookte paprikapoeder
Sambal oelek naar smaak
1,5 el geconcentreerde tomatenpuree
60 ml groentebouillon
mespunt kaneel
optioneel: beetje balsamicoazijn en/of fijngeraspte parmezaan (of een vegetarische alternatief)

Verwarm de oven voor op 200 graden hetelucht (of desnoods 220 graden conventioneel).

Schud de plakken pompoen, ui en ongepelde knoflook om met de olijfolie en suiker. Spreid het uit op bakpapier, op een bakplaat en bak ze gedurende 20 minuten. Als het goed is, is de pompoen dan zacht en begint enigszins te bruinen aan de randen. Laat het dan weer even wat afkoelen.

Knijp de knoflook uit de schilletjes. Pureer de pompoen, ui en knoflook in een keukenmachine; of prak het fijn en maak een puree met een staafmixer. Doe het zout, peper, paprikapoeder, tomatenpuree, sambal, bouillon en kaneel erbij en draai het tot een puree. Proef of het daarna nog iets nodig heeft? Nog wat meer zout? Specerijen? Misschien vind je een klein scheutje balsamico lekker, of voor wat extra umami kan je ook 2 eetlepels fijngeraspte parmezaan toevoegen.

Verder nodig:
2 x 300 gr Blue Butcher vegetarisch gehakt
beetje olie om te bakken
zo’n 5 el ketjap manis
eventueel verse, gehakte koriander
veel bosui, in ringetjes, of eventueel heel fijn gesneden prei
wraps of ander brood (alles kan…)

Bak het gehakt in wat olie bruin. Giet er dan de ketjap manis bij en schep even om.
Smeer wat pompoenpuree op een wrap/broodje, verdeel er wat gehakt over en strooi er koriander en ruim bosui over. Oprollen of vouwen en eten!

 

Claudia's pompoenjam

Dit recept kreeg ik van mijn Portugese collega Claudia, die het op haar beurt weer van haar moeder heeft. Het is heerlijk in de yoghurt als toetje, maar kan ook worden gegeten bij kaas. Nu zijn de meningen over pompoen hier verdeeld, maar dit lust iedereen wel, hoor.  

Claudia's pompoenjam

500 gr pompoen in blokjes
400 gr suiker
sap van 1 sinaasappel en de schil van een halve sinaasappel (maak brede repen met een dunschiller, zodat je die er weer uit kan halen)
1 tl kaneel (in het origineel wordt er een kaneelstokje gebruikt + ½ tl kaneel)
125 gr grof gehakte walnoten

Doe alles, behalve de walnoten, in een grote pan en breng het aan de kook. Dek af met een deksel en laat dit op het kleinste vuur gedurende 1 uur pruttelen. Roer wel af en toe. Naarmate de puree dikker wordt kan het ook gaan spatten, dus gebruik niet je kleinste pan en houd de deksel erop.

Na een uur haal je het kaneelstokje (als je dat gebruikte) en de sinaasappelschillen eruit en pureer het met een staafmixer. Voeg de gehakte noten toe. Laat het nog eens 25 minuten pruttelen. Je moet nu ook echt wel regelmatig roeren, want anders bakt het aan. Laat het afkoelen. Ik weet niet hoe lang je dit kunt bewaren, maar ik bewaarde het in de koelkast en het was binnen een paar dagen op....

Armeense groene linzensoep

 
Even twee reacties van onze tafelgenoten, niet toevallig de tweeling, bij het zien / eten van deze soep:

‘Dat ga ik echt niet eten. Kijk hoe het eruit ziet!’

‘Dit is de lekkerste soep ooit!’

Nee, ze zijn niet eeneiig, voor wie het zich afvraagt… Maar ik kan u dus ook niet zeggen dat de meningen unaniem waren. Zelf vond ik de soep best okee, maar misschien niet blogwaardig. Tot ik de volgende dag het restje opwarmde, met een stukje gorgonzola erin. Nou jongens, dat was super! Deze soep moet gewoon even een dag rusten. En er mag dus iets van kaas of dikke yoghurt in; dat haalt de soep enorm op.

Het is een recept uit het kookboek Veggiestan van Sally Butcher, een kookboek voor Midden-Oosterse vegetarische recepten en dit zou een Armeense soep moeten zijn. Maar ik heb het een beetje aangepast. Als ik het recept op de letter had gevolgd zou het ook een heel dikke stoofpot zijn geworden of in ieder geval iets dat ik geen soep kan noemen.

Hoe dan ook, een topping is altijd fijn. Het originele recept gebruikt daarvoor een mengseltje van gehakte, rauwe knoflook en gehakte walnoten, maar een dikke yoghurt is ook lekker, misschien zelfs met bruin gebakken uienringen erop? Of overweeg eens Iraanse kashk – een soort dikke creme fraiche, maar dan met een typische gefermenteerde geitensmaak; het is niet voor iedereen, maar persoonlijk vind ik het lekker in zo’n soep. En zoals hierboven gezegd is een stuk gorgonzola erin erg lekker… En een stevig stuk brood erbij natuurlijk ook.

Armeense groene linzensoep
Het liefste een dag van tevoren maken
Ik gebruik maatschepjes, waarbij 1 tl = 5 ml - dat is een grote theelepel

1 grote ui, gesnipperd
3 tenen knoflook, gesnipperd
50 gr boter
300 gr groene, gedroogde linzen
1 tl korianderpoeder
1 tl komijnpoeder
1 tl paprikapoeder
1,5 liter hete groente- of tuinkruidenbouillon
zout en peper
bosje dille (onmisbaar!!)
300 gr verse spinazie, gewassen en eventueel grof gehakt (ik laat de blaadjes heel)
1 blik (400 ml) gepelde tomaten, in grove stukken gesneden

En dus eventueel de zeer aan te bevelen extra’s zoals hierboven beschreven

Fruit de ui in de boter, in een grote soeppan. Doe de rest van de ingrediënten erbij, behalve de dille, spinazie en tomaten. Breng aan de kook en laat het 40 minuten sudderen met een deksel erop. Daarna doe je ook de spinazie, dille en tomaten erbij: ik doe er op dit moment 1 handje dille in en als ik het opwarm nog eens een handje. Laat de spinazie slinken en laat het nog even doorkoken.

Ik laat het nu afkoelen om de volgende dag te eten. Voeg de volgende dag water toe waar nodig als je de soep weer opwarmt; het zal wel een beetje indikken. Vergeet vooral niet om de soep goed op smaak te brengen met zout.

Erwtensoep met kaasblokjes en vegetarische rookworst

Toen ik laatst blogde over Van Eigen Bodem kwam ik op hun website een recept voor erwtensoep tegen. Niet zo opzienbarend, afgezien van de zilveruitjes en de blokjes kaas die er als topping bijkwamen. Dat leek me een prima plan en ik heb het idee losgelaten op mijn eigen recept. Nou, ik kan oprecht zeggen: de lekkerste vega erwtensoep die ik ken! De kaas smelt in je bord in de hete soep en is ronduit briljant.

Ik gebruikte ook voor het eerst de rookworst van de Vegetarische Slager, een beetje op mijn hoede, want de meningen erover wisselen nogal. Nu lijkt de worst zonder enige aankleding me wat bleekjes, maar in mijn soep was het precies wat de soep nodig had. Zeker voor herhaling vatbaar:

Erwtensoep met kaasblokjes en vegetarische rookworst
recept voor 4 personen

500 gr (gedroogde) spliterwten
2 liter water
1 flink opgehoogde tl gedroogde oregano
1 flink opgehoogde tl gedroogde tijm
2 laurierblaadjes (liefst vers)
2 kruidnagels of een snuf poeder
1 prei, gesnipperd
300 gr knolselderij, in kleine blokjes
4 el mosterd
1 el suiker
zout en peper naar smaak
2 el Worchestershiresaus (die bestaat eventueel ook als vegetarische variant)

Topping:
(belegen) kaasblokjes, eventueel vegetarisch
zilveruitjes
eventueel selderijblad
2 x 150 gr vegetarische rookworst (Vegetarische Slager)

Was de erwten en doe ze in een grote soeppan. Giet de 2 liter water erbij. Doe hier de kruiden, laurierblaadjes en kruidnagels bij, en ook de gesnipperde prei en de knolselderij. Laat dit zeker twee uur pruttelen met de deksel erop. Wanneer er schuim op komt, kan je dat eraf scheppen. Haal na twee uur de deksel eraf en breng de soep op smaak met de mosterd, suiker, zout, peper en liefst ook een royale scheut Worchestershiresaus. Die is eigenlijk behoorlijk onmisbaar. Laat het nog wat inkoken als het wat dikker mag worden, of voeg wat water toe als het wel wat dunner kan.
Snijd de worst in plakjes en laat die warm worden in de soep. Serveer met kaasblokjes, zilveruitjes en eventueel wat gesneden selderijblad.