Gwyneth’s dressing van wortel, miso, sesam en gember

De Japanse keuken is niet mijn favoriet, maar ik zocht wel naar een recept om eens een keer iets met miso te maken. De hartige smaak van miso (het doet onmiddellijk denken aan Marmite) moest haast wel een welkome aanvulling zijn op vegetarische gerechten, leek mij. Ik heb inmiddels mijn oog laten vallen op een aantal recepten, waarvan dit de eerste is. Het komt uit een kookboek dat ik nooit zou aanschaffen, namelijk een van de superfood/health-boeken van Gwyneth Paltrow, maar eerlijk is eerlijk, dit is een lekkere dressing. Of haast meer een saus eigenlijk. Het is een dikke, zoetige en hartige saus, waarvan je meer zal gebruiken dan als je een dunne dressing gebruikt. Sterker nog, ik heb het restant opgegeten door er een boterham in te dopen. Het heeft een duidelijke sesamsmaak, wat gek genoeg ook aan kerrie doet denken.

Ik maakte er een hoofdmaaltijd van met blaadjes sla uit de buurman zijn moestuin, avocado, gekookte eieren, wortellinten, gekookte aardappel (in de schil gekookt, daarna zonder schil in plakjes gesneden) en een mini-blikje gemengde boontjes van Bonduelle.

Gwyneth’s dressing van wortel, miso, sesam en gember

bron: It’s All Good – boek van Gwyneth Paltrow

recept voor 4 personen

Nb. Je hebt een blender nodig

1 grote (rauwe) wortel, in stukken

1 grote sjalot, in stukken

2 el gehakte verse gember

1 volle el witte miso

2 el witte rijstazijn (of een andere blanke azijn is ook prima)

1 el sesamolie

60 ml neutrale olie

eventueel 2 el water

Alles in de blender doen en glad pureren.

Courgettesalade met knoflook, munt en feta

Wat doen die AH moestuintjes het toch goed! De twee courgettezaadjes blijven maar courgettes produceren onder hun tientallen parasolletjes van groen blad. En ik probeer er van alles mee te maken. Vaak de pasta met blauwe kaas, en af en toe iets dat het bloglicht niet hoeft te zien. Maar de salade hieronder mag best even worden genoemd. In al zijn eenvoud is het toch een waardig en zomers bijgerecht:

Courgettesalade met knoflook, munt en feta

500 gr courgette, het liefst dunne exemplaren met weinig zaadlijsten

1 el zout

6 blaadjes verse munt, fijn gesnipperd (of meer naar smaak)

1 teen knoflook, heel fijn gesnipperd

1 el witte wijnazijn

2 el olijfolie

zout en peper naar smaak

handje verkruimelde feta (50 gr)

Snijd de courgette met een kaasschaaf in de lengte in dunne plakken. Doe de plakjes in een vergiet en schud ze om met de eetlepel zout. Laat dit in ieder geval 10 minuten staan zodat het water uit de courgette wordt getrokken. Spoel de courgette daarna kort af, laat het goed uitlekken en doe het in een kom. Meng de courgette met de rest van de ingrediënten, waarbij de kaas er aan het einde boven wordt verkruimeld.

Nb. Wanneer je de salade lang laat staan zal er vast door het zout nog meer water uitkomen. Gewoon eruit scheppen… het is niet anders. Maar het is de volgende dag nog steeds prima te eten, hoor.

Kip kerrie, zonder kip!

Stomme titel, ja, zeg het maar gewoon, hoor. Toch wilde ik echt een vegetarische versie maken van de bekende 'kip kerrie'. Maar dat wordt dan gewoon groente in kerriesaus en dat allitereert een stuk minder (zeg maar: het allitereert gewoon niet). Bovendien spreekt 'kip kerrie' tot de verbeelding en sperziebonen in saus niet. Het is nu eenmaal zo… Maar goed, dat wil niet zeggen dat het minder lekker is. Met een blik kokosmelk maak je een lekker romige kerriesaus, welke je goed vult met groente en eventueel wat stevigere toevoegingen. Wie wil voegt aan het recept hieronder bijvoorbeeld nog een verpakking (gebakken) quornstukjes toe, of een mini-blikje kikkererwten. Ook een gekookt ei past er goed bij.

Groente in romige kerriesaus

Recept voor 2 grote en 2 a 3 kleine mensen

scheutje olijfolie

1 grote ui, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 el gehakte verse gember

1 rode paprika, in smalle reepjes

250 gr bloemkool, in stukjes van een centimeter (of heb je nog courgette of wortel liggen? Dat kan ook prima)

500 gr gebroken sperziebonen uit de diepvries (of even voorgekookte verse exemplaren)

1 flinke el kerriepoeder (hangt ook af van de smaak en pittigheid van de kerrie!)

1 tl kurkuma

½ tl korianderpoeder

likje sambal oelek of een andere hete saus naar smaak

1 blik kokosmelk (400 ml) van een goede, romige kwaliteit. De pakjes van GoTan zijn mijn supermarktfavoriet. Je kunt er twee van 250 ml gebruiken

eventueel: 1 afgestreken el maïzena

zout
een schepje suiker (of ananas / rozijnen - zie hieronder)

·       Extra voor wie dat wil: blokjes ananas of geweekte rozijnen – als je dat niet gebruikt, doe er dan wel een eetlepel suiker bij; het zoetige hoort hier gewoon bij en maakt het lekker zacht van smaak

·       ook optioneel voor een stevige vulling: stukjes quorn of een mini-blikje kikkererwten

·       Serveren met rijst en eventueel een gekookt ei

Fruit de ui op laag vuur in de olie (10 minuten). Voeg de knoflook en gember toe en bak nog eens zachtjes gedurende een minuut. Voeg daarna de paprika en bloemkool toe. Bak dit tot het halfgaar is. Zeker bij erg droge groente, zoals die bloemkool, mag er wel een scheutje water bij om het gaar te stoven.  Tenslotte de bevroren sperziebonen toevoegen. Roer dit kort om en wanneer de bonen ontdooid zijn voeg je alle specerijen, inclusief de sambal, toe. Laat dit weer kort bakken en giet de kokosmelk erbij. Laat alles nu gaar pruttelen. Als je 500 ml kokosmelk hebt gebruikt is er nu misschien nog voldoende kokosmelk over en kan je dat naar wens licht binden met maïzena: roer de eetlepel maïzena los met een klein scheutje water en roer dit door de kokosmelk tot het bindt. Breng tenslotte op smaak met zout.

Slablaadjes gevuld met gerookte zalm en roomkaas

Nog steeds een groot succes bij de kinderen is het fenomeen “hapjesavond” wat betekent dat ik een scala aan tapas op tafel zet, met de bedoeling om iedereen iets lekkers aan te kunnen bieden. Dat levert meestal niet erg chique samenstellingen op (lees: een pan satesaus naast deze gerookte zalm bijvoorbeeld), maar iedereen is tevreden en wij zeuren niet dat de borden leeg moeten, want ze mogen eten wat ze willen. Deze zalm is dus een onderdeel geweest van zo’n hapjesavond. Het was duidelijk niet voor de kinderen bedoeld, want die halen de neusjes op voor sla en zalm, maar bij uw volgende lopende borrel kan het wel een aardig hapje zijn.

Slablaadjes gevuld met gerookte zalm en roomkaas

Meng 100 gram roomkaas (op kamertemperatuur) met 1 theelepel groene pesto. Doe dit in een stevig (diepvries)zakje, bij wijze van een spuitzakje en laat het opstijven in de koelkast.

Maak de binnenste blaadjes van een krop romaine- of kropsla los, beleg deze met een stukje gerookte zalm of gravad lax (in totaal 150 gram zalm). Knip een hoekje van de spuitzak en spuit een toefje roomkaas op de zalm. Als het erg stijf is kan je de roomkaas nog even buiten de koelkast wat zachter laten worden.

Bestrooi met een beetje lente-ui en ringetjes rode chilipeper. Of desnoods een likje sambal bij gebrek aan peper (zie foto…) Tenslotte maakt een kneepje limoensap het af.

Chinese tomatensoep met een bapaobroodje

Die soep maak je zelf, maar dat bapaobroodje vandaag even niet op dit blog. Die haal je maar bij de supermarkt. AH heeft tegenwoordig ook vegetarische bapaobroodjes te koop. Ze zijn gevuld met een soort falafel (gekruide kikkererwtenpuree uit het Midden-Oosten). Dat is nogal een fusion-gevalletje met de Chinese soep, maar ach, de soep zelf is waarschijnlijk ook meer een Nederlandse vinding (die appelmoes!) dan een Aziatische. Dus wat maakt het uit…

De soep zou vegetarisch kunnen worden gemaakt, maar de kippenbouillon is een belangrijke smaakmaker, dus ik heb het zelf niet vervangen met een groentebouillon. De gember en appelmoes zorgen ondertussen voor die typische smaak. De appelmoes lijkt raar, maar het werkt uitstekend.

Chinese tomatensoep

recept voor 4 personen

olie om te bakken

1 ui, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 klein blikje geconcentreerde tomatenpuree (70 gr)

2 cm verse gember, gesnipperd

1100 ml kippenbouillon (van 2 bouillonblokjes)

100 gr appelmoes, gezoet (ik gebruikte zo’n klein cupje appelmoes)

1 blik tomaatstukjes (400 gr)

100 gr mie-nestjes

3 eieren (L)

2 afgestreken el maizena

1 handje tauge

2 a 3 lente-uitjes, in ringetjes

zout en peper

Verhit wat olie in een grote kookpan en fruit de uisnippers tien minuten lang op laag vuur zonder het echt bruin te laten worden. Voeg dan de knoflook, tomatenpuree en gember toe. Laat dit kort bakken. Voeg daarna ook de bouillon, appelmoes en tomaatstukjes toe. Breng het aan de kook en laat het 8 minuten pruttelen.

Pureer de soep nu eerst met een staafmixer of blender. Breng daarna weer aan de kook en breek de mie boven de pan. Laat de mie in nog eens 8 minuten gaar worden.

Ondertussen de eieren klutsen en met een beetje olie er een omeletje van bakken. Snijd de omelet op een snijplank in reepjes. Zet ze apart met de tauge en ringetjes lente-ui.

Roer de maizena los met een scheutje koud water, voeg het toe aan de soep en laat de soep al roerend binden.

Breng de soep op smaak met zout, peper en, alleen wanneer u gewend bent aan cup-a-soup, ook met een snuf suiker. Wat mij betreft is de suiker in de appelmoes voldoende, tenzij dat suikervrije moes was! In dat geval mag er nog een beetje bij.

Serveren met de tauge, lente-ui en omeletreepjes. En natuurlijk met een bapaobroodje!

Nog meer halloumi - opnieuw een kleine test

In 2013 schreef ik een blog over de verschillende soorten halloumi waar ik toen aan kon komen. Inmiddels wordt het kaasje steeds populairder in Nederland en koop je het tegenwoordig ook gewoon bij de supermarkt. Ik gebruik halloumi erg veel, vooral als een soort vleesvervanger. We zijn er hier gek op!

De kaas lijkt qua structuur op een jonge Goudse, maar het ziet er meer uit als een blok feta. Het heeft een hoog smeltpunt, waardoor je het prima kunt bakken of grillen. Halloumi wordt ook wel ongebakken gegeten, maar het bruine korstje, samen met de iets gesmolten binnenkant, is nu juist zo onweerstaanbaar. Snijd de kaas in plakken van een ruime centimeter en bak (of gril) ze in een scheutje olie in de koekenpan. Met een paar minuutjes per kant is het klaar.

Een belangrijk kenmerk van halloumi is dat het vrij stevig blijft, zelfs een beetje rubberachtig. het Engelse 'squeaky' beschrijft het erg goed. Sommige soorten piepen als je erop kauwt, maar niet op een vervelende manier. :) De stukken wegen altijd 225 gram.

Drie jaar geleden schreef ik over de onderstaande merken, welke ik bij de Turkse supermarkt kocht. Daaronder zet ik er nu 4 nieuwe bij.

Gazi – deze kaas bakt prachtig bruin en heeft een romige, milde smaak. Ook is het niet te zout. De kleur is wat gelig en het is de stevigste van deze drie merken. Daardoor blijft het ook bij het bakken mooi intact en loopt het niet uit, maar de structuur blijft ook het meest ‘rubberachtig’. Dat is natuurlijk wel een kenmerk van halloumi, maar niet alle merken zijn even stevig.

Yörem – prijs ligt rond de 2,50. Een Turks merk. Deze kaas bruint minder goed en blijft wat bleek. Maar de smaak is heerlijk; lekker zout en ‘stallig’, zoals de umami-smaak die onze Hollandse boerenkaas zo ‘boers’ maakt.  De structuur is zachter, blijft niet helemaal in vorm in de pan en loopt zelfs een klein beetje uit. Waar een plak Gazi na het bakken nog steeds een plak is, zakt een plak Yörem duidelijk iets uit.

Patria – de duurste van deze drie merken (rond de 3,50). Het bruint behoorlijk goed en smaakt zeker goed, maar mist het speciale smaakje van Yörem.  De plakken neigen eerder naar stevig dan naar zacht en lopen dus ook niet uit. Een nadeel vind ik dat de kaas gevouwen is, waardoor een plak altijd iets uiteenvalt in een U-vorm.

Dodoni - Albert Heijn - 2,99 euro - de kaas heeft een opvallend romige smaak, dichte structuur en valt ook niet uit elkaar in de typische hoefijzervorm  (halloumi wordt blijkbaar dubbel gevouwen tijdens het proces en sommige soorten breken open bij het bakken). Heeft iets meer 'squeak' dan sommige andere soorten. Bakt goed bruin. Dit zou ik opnieuw kopen.

Lidl Eridanous - halloumi met basilicum en halloumi met chili - 2,39 euro - alleen te koop tijdens themaweken - Lidl verkoopt geen halloumi zonder toegevoegde smaken, maar dat geeft niet. De basilicum en chili zijn duidelijk te proeven en zijn een goede aanvulling. Ze zijn lekker zoutig en bakken mooi bruin. Dat wil zeggen... nadat ik een rol keukenpapier door de pan heb gehaald. Er komt namelijk ontzettend veel water uit de kaas gelopen en op die manier wordt er gekookt in plaats van gebakken! Dit heb ik nog niet eerder met halloumi meegemaakt en het is een reden om het niet meer te kopen. Hier klopt iets niet.

Gülcan Hellim Peyniri - Jumbo - Het leek veelbelovend. Het was een stevige kaas, opvallend droog, maar ik kreeg de plakken met moeite bruin gebakken. Sterker nog: wanneer ik met een vork de plakken omdraaide, droop de kaas nog net niet door de tanden van de vork heen. Het werd allemaal echt veel te zacht en blijkbaar toch ook te nat als het niet bruin wil bakken? De smaak was prima, dus wellicht heb je er iets aan wanneer je het niet bakt. Halloumi kan je ook ongebakken eten, of gegrild, maar dit avontuur in de pan was er eentje om nooit meer te herhalen. Note to self: niet meer kopen.

Snel roomijs op een stokje (3 ingrediënten!)

de laatste hand wordt er aan gelegd...

In een bak invriezen kan ook hoor (met aardbeiensaus erdoor?!), maar in bevroren toestand is het net even te hard om direct te scheppen, dus dan moet je het kort buiten de vriezer laten staan. Maar verder is het echt verrukkelijk ijs. Qua structuur en smaak is het net een gekocht ijsje: luchtig, vol, zoet. Oh ja, en ook niet slank, net als het gekochte ijs. Maar ik gebruikte kleine ijsvormpjes, zodat de schade te overzien is. Ik overwoog nog toevoegingen… gekonfijte gember? Pruimenjam? Je kunt je zelfgemaakte Magnums maken door de bevroren ijsjes in chocolade te dopen en weer in de vriezer te leggen…

Snel roomijs op een stokje

recept voor bijna 2 liter ijs – ik vulde er 20 ijsvormpjes mee

600 ml slagroom

1 blikje gezoete, gecondenseerde melk (397 ml)

scheutje vanille-extract, of iets anders zoals een paar druppels vanille-essence of een zakje vanillesuiker

Doe de slagroom en gecondenseerde melk samen in een kom en mix het stijf. Voeg een vanillesmaak naar keuze toe. Schep de slagroom in vormpjes. Het handigste is om de massa in een grote spuitzak (of stevige diepvrieszak, waar je een puntje van afknipt) te doen en het zo in ijsvormpjes te spuiten. Laat het in minimaal 5 a 6 uur in de vriezer hard worden.