Amandelchermoula met gegrilde groente

Chermoula is een multifunctionele Noord-Afrikaanse saus, welke wordt gebruikt voor marinades voor vlees, vis of groente. Maar je kunt het ook door gekookte rijst of couscous roeren, of zoals hier, als saus serveren bij gegrilde groente.

Het recept voor chermoula staat eigenlijk niet vast. Er is zelfs niet echt een basisrecept. Je zou wel kunnen zeggen dat knoflook, specerijen als komijn, groene kruiden, en olijfolie standaard zijn, maar daarna zijn de mogelijkheden eindeloos. Er kan verse gember in, dille, tijm, citroen, uien, of geroosterde rode chilipepers. Als het eindresultaat maar een aromatische pasta met veel smaak is, welke de rest van het gerecht als een magisch tapijtje optilt. In Tunesië maken ze bijvoorbeeld een chermoula van gebakken ui en rozijnen, kaneel, kruidnagel, rozenblaadjes en peper, welke wordt geserveerd bij vis. Ik vond een voorbeeld daarvan in het Frans via deze link. 

Amandelchermoula met gegrilde groente

Voor de chermoula:

50 gr amandelen (blank of met vlies kan allebei)

2 tenen knoflook

1 bosje koriander (een bakje van 20 gram, zoals je bij de supermarkt koopt is goed, de steeltjes gebruik je ook)

2 tl zoete paprikapoeder

2 tl komijnpoeder

snuf chilivlokken

2 el olijfolie

zout
een kneep citroensap

80 – 100 ml water

Ik gebruikte de extra kleine kom van mijn keukenmachine, maar wie die niet heeft, komt ook wel uit met een vijzel. Het is namelijk maar een kleine hoeveelheid. Vermaal de amandelen met de knoflook en hak daarna de koriander erdoor. De steeltjes kan je daarbij ook gebruiken. Roer de specerijen erdoor en maak de saus losser met olie, citroensap en zoveel water als nodig is om een saus te maken met de dikte van mayonaise. Breng op smaak met zout.

Erbij grilde ik plakken groente in de grillpan en ik bestrooide het met munt en koriander.

Serveren op kamertemperatuur.

Spicy pilaf met kikkererwten, rozijnen en spinazie

Kijk nou toch wat ik nu weer heb opgedoken uit de spelonken van mijn bak met bewaarde recepten (ik ben nog steeds, in een eeuwigdurend proces, aan het opruimen). Dit maakte ik vroeger vaak met een hetere Madras curry pasta, in een ander decennium en een andere omgeving. Ik woonde vroeger op mezelf in een erg bedrijvig straatje met een bonte verzameling aan buren. Zo was er de lieve, maar schizofrene overbuurman die bij voorkeur poedelnaakt midden in de straat een sigaretje stond te roken. Ook in de sneeuw, en ook die keer dat Meneer voor het eerst bij me op de koffie zou komen. Ik zie nog steeds levendig voor me hoe die avond de koplampen van Meneer's auto de straat indraaiden en hij daar de buurman met niets anders dan zijn sigaret aantrof. Naast de naakte buurman woonde een Tunesiër die samenleefde met zijn zus (inmiddels betwijfel ik dat het zijn zus was), kippen slachtte in nachtdienst, en die dolgraag couscous voor me wilde maken. Ook kon hij mijn gezondheid lezen in een schaal dampend heet water, want daar woonde een geest in. Naast me woonde een gezin waarvan de jongste puberzoon een warme belangstelling had voor vuurwapens en andere vervelende dingen, waardoor de politie minimaal om de dag in ons straatje op bezoek kwam. En daarnaast weer woonde een morsige, kettingrokende buuf die mij op straat graag luidkeels vertelde over de sterilisatie van haar veel oudere man, maar waarvan ze aan het proberen waren om dat weer terug te draaien, gezien haar kinderwens. Nou ja, en uit die tijd stamt dit recept dus… U begrijpt wel dat ik er warme herinneringen aan heb (nee hoor). Het werd tijd om het eens aan de kinderen voor te schotelen.

Ik gebruikte een halve verpakking (70 gram) Fairtrade Thaise gele curry (vries de rest gewoon in), omdat ik mij herinnerde dat die erg mild is, maar een rode Madras currypasta past ook erg goed. Ga uit van ongeveer 2 eetlepels, afhankelijk van de sterkte ervan.

Nb. de genoemde hoeveelheid vocht werkt bij basmati rijst. Andere soorten rijst kunnen mogelijk meer of minder vocht opnemen.

Spicy pilaf met kikkererwten en spinazie

recept voor 2 grote + 2 a 3 kleine mensen

bron: Good Food magazine januari 2004

vegetarisch, veganistisch

1 el olie

2 tenen knoflook

2 el currypasta naar keuze (zie boven)

300 gr basmatirijst

540 ml groentebouillon

1 blik kikkererwten met een uitlekgewicht van 240 gr

handvol rozijnen

200 – 250 gr spinazie (bladspinazie uit de diepvries is prima, maar dan wel ontdooid)

handvol cashewnoten (niet op de foto – de smurfjes hier eten het toch niet)

Verhit de olie in een pan (waar je een deksel bij hebt) en fruit de knoflook en currypasta gedurende 1 minuut, maar kijk uit dat de knoflook niet verbrand. Doe de rijst erbij, samen met de bouillon, kikkererwten en rozijnen. Roer het door elkaar, en voeg naar smaak wat zout en peper toe. Doe het deksel erop en breng het aan de kook. Laat het op redelijk laag vuur pruttelen tot het vocht is opgenomen (ruim tien minuten).

Knijp het vocht uit de diepvries spinazie, voeg toe en warm het weer goed door. Voeg nog wat water toe als je denkt dat dat nodig is. Serveer de rijst eventueel met cashewnoten.

Indiase aardappels uit Gujarat (met sesam en geraspte kokos)

Wie regelmatig Indiaas kookt, herkent het wel. Je hebt helemaal niets aan die kleine specerijenpotjes van de supermarkt. Wij kopen ook alle gangbare specerijen gewoon in grote verpakkingen bij de toko. Vooral komijn en koriander! Een recept als dit laat goed zien waarom. Er gaat zo'n aanzienlijke hoeveelheid specerijen in, dat zelfs ik twijfelde, maar de aardappels kunnen het goed hebben en het misstaat nergens. De sesam en kokos gaan er na het bakken op en maken het helemaal af.

Ik laat in het midden of je een vaste of licht kruimige aardappel moet gebruiken. Persoonlijk heb ik liever een iets kruimige aardappel, omdat die rulle kanten krijgt en de specerijen en olie beter opneemt. Maar je schudt of schept ze sneller kapot. Een vaste aardappel blijft mooi, maar er blijft minder goed iets aan hangen. Overigens gaat men in India uit van vaste aardappels.

Wij aten hier gekookte spruitjes bij en dat was voldoende voor een wat lichtere maaltijd. Maar voor iets meer vulling zou een zacht gebakken ei er goed bij passen. Trouwens ook mayonaise, Indiase chutney en piccalilly…!

Voor dit recept heb je verse (of ingevroren) curryblaadjes nodig, maar die zijn moeilijk te vinden. Ik verving ze met limoenblaadjes uit de vriezer en dat beviel erg goed en ze zijn eigenlijk onmisbaar. Het loont beslist om ze in de vriezer van de toko te zoeken. Ik heb een flinke zak in de vriezer liggen, maar je haalt de blaadjes er gewoon los uit. Gedroogde blaadjes zou ik niet gebruiken. Overigens hebben curryblaadjes niets te maken met kerrie. Er wordt wel aangeraden om het te vervangen met limoenblad + een laurierblad.

Indiase aardappels uit Gujarat

Bron: He Needs Food 

1200 gr vaste of iets kruimige aardappels (zie boven), geschild

2 tl gemalen koriander

2 tl gemalen komijn

2 tl gemalen kurkuma

1 tl chillivlokjes (of minder of meer naar smaak)

zout

3 flinke el olie of nog liever ghee

2 tl (zwarte) mosterdzaadjes

2 tl komijnzaadjes

1 tl gemalen fenegriek (of stamp wat fenegriekzaad fijn)

eventueel 2 tl gedroogd fenegriekblad (nog nooit gezien hier)

4 takjes curryblaadjes, alleen de blaadjes (zie opmerking boven)

2 el kokosrasp

2 tot 4 el sesamzaadjes

een ruime hand vers korianderblad, grof gehakt

Verhit de oven voor op 210 graden (190 graden hetelucht). Zet er vanaf het begin een metalen braadslede in, zodat deze goed opwarmt. Bij gebrek daaraan bakt u ze maar op de metalen bakplaat met bakpapier eronder.

Snijd de geschilde aardappels in stukjes van 2 happen groot. Breng een pan met gezouten water aan de kook, voeg de aardappel toe, breng weer aan de kook, en laat het tien minuten koken. De stukjes zouden dan nagenoeg gaar moeten zijn.

Meng de gemalen koriander, komijn, kurkuma, chili en zout in een kommetje en strooi dat gelijkmatig over de aardappels uit. Schud ze voorzichtig om zodat alle kanten zijn bedekt met specerijen.

Doe de ghee of olie in de hete braadslede, en doe daar de mosterdzaadjes, komijnzaadjes, fenegriekpoeder + fenegriekblad, en de curry- of limoenblaadjes bij, zodat ze kort bakken. Schep daarna de aardappels erbij en schud of schep ze goed om, zodat alles met wat olie/ghee wordt bedekt. Zet terug in de oven en bak het nog eens 20 minuten.

Haal het uit de oven en bestrooi met kokos, sesam en verse koriander. Direct serveren.

Uiencompote voor bij paté

Ik heb het even nagekeken, maar het krantenknipseltje waarin Sylvia Witteman in de Volkskeuken uitlegt hoe je uiencompote maakt, lag al elf jaar in mijn ‘to do’-bak te wachten. Elf jaar! Ik knipte het in 2006 uit en legde het in mijn stapeltje. Daarna lette ik even niet op, en er was zomaar elf jaar voorbij. Bij het knippen moest ik mijn man nog gaan ontmoeten, en bij het maken van de compote was ik drie kinderen verder! Extra punten dus voor een lullig krantenknipseltje dat twee verhuizingen, een verbouwing, en twee zwangerschappen met opruimwoedes weet te overleven.

Het is het waard trouwens hoor. Sylvia roemde de klassieker van een plak paté met brood, zure augurkjes en een uiencompote en ze heeft groot gelijk. Niets meer aan veranderen:

Uiencompote voor bij paté

bron: Volkskrant – Sylvia Witteman - 14 maart 2006

500 gr uien, geschild en in halve ringen

50 gr roomboter

2 el bruine basterdsuiker

2 el rode wijnazijn

100 ml rode port

takje rozemarijn, alleen de naaldjes en gesnipperd

2 (verse) laurierblaadjes

zout en peper

Bak de uien in de boter in een kleine braadpan op middelhoog vuur, onder af en toe omscheppen, tot het goudgeel is. Doe de suiker erbij en schep een paar minuten om. Doe dan ook de azijn, port en kruiden erbij. Leg een deksel op de pan en laat het 30 minuten op het laagste vuur stoven. Haal het deksel er dan af en laat het vocht inkoken tot het stroperig is. Breng op smaak met zout en peper, en laat het afkoelen. Serveren op kamertemperatuur, maar bewaren in de koelkast. Je kunt het nog een paar dagen bewaren en het is lekker bij van alles.

Serveren met goede, liefst grove, paté, knapperig brood of toast en zure augurkjes.

Nb. Er wordt in het recept niet gezegd wat je met die rozemarijn aan moet. Je kunt het takje in zijn geheel in de uien leggen en alleen mee laten trekken, maar ik vind de smaak lekker en snipperde de naaldjes erdoor. Bovendien laten die naaldjes toch los bij het stoven en dan kan het maar beter fijn gesneden zijn.

Mosterdsoep met prei (volwassene-vriendelijk)

Oh ja, er zaten mosterdzaadjes in de soep. De kinderen schrokken zich rot. Dit ging dus niet gebeuren, he? Wist ik dan niet dat ze niet van pitjes hielden? Sterker nog, dat ze beslist ernstig allergisch waren voor pitjes, van welke soort dan ook? Kijk, begon haar keel al niet wat op te zwellen? Vandaar dat ik u kan melden dat de soep de volgende dag als lunch ook nog erg lekker is. Ik heb vrij snel toegegeven. Sommige nederlagen moet je erkennen. Pitjes… Daar kan je als moeder niet tegenop...

Kijk! Daar zitten ze!

Mosterdsoep met prei

recept voor 4 personen

scheutje olie om te bakken

1 ui, gesnipperd

500 gr prei, schoongemaakt ongeveer 350 gram, in halve ringen

2 teentjes knoflook, gesnipperd

400 gr geschilde, kruimige aardappels, in stukken

1 liter kippen- of groentebouillon (hoeft niet vegetarisch? Kippenbouillon heeft hier de voorkeur)

3 a 4 eetlepels grove mosterd

250 ml (light) kookroom

peper

Verhit de olie in een grote kookpan. Fruit de ui 5 minuten en voeg daarna de prei toe. Bak deze ook nog 5 minuten. In de laatste minuut doe je de knoflook erbij.

Voeg dan ook de aardappels en bouillon toe en breng het aan de kook. Laat het op laag vuur koken tot de aardappel gaar is.

Pureer de soep met een staafmixer of blender helemaal glad. Voeg de grove mosterd (eerst 3 lepels in geval van erg scherpe mosterd!), kookroom en een beetje peper toe. Verhit de soep weer en serveer.

Mexicaanse huwelijkskoekjes

Nou ja, huwelijkskoekjes... zo noemen ze deze koekjes in Amerika, maar in Mexico hebben ze er nog nooit van gehoord. Polvorones. Die kennen ze wel. En die schijnen ze daar erg graag te lusten. Net als alle andere landen waar de Spanjaarden vroeger voet aan de grond hadden. En tenslotte is het koekje in Spanje ook nog erg populair. Maar ‘Mexicaans huwelijkskoekje’ bakt bekt toch veel leuker?

Het is een typisch geval van ‘shortbread’ (zanddeeg); net als het Engelse gebak komt er geen ei aan te pas, wat een heel erg kruimelig koekje oplevert. Zodra je erop kauwt, valt het in kleine kruimels uit elkaar. Ze komen in allerlei varianten. Met anijs, chocolade, allerlei noten, maar vooral amandelen. Nu is het hier het geval dat ik in oktober walnoten heb geraapt en wie A zegt, moet ook… Dus die enorme grote wasmand met walnoten hier moet nog wel even gekraakt worden. Koekjes met walnoten dus.

En dan nog een tip. In een vorig leven at ik deze koekjes als dessert in een Mexicaans restaurant. Men serveerde er slagroom bij welke je met de koekjes moest op te lepelen. Bij gebrek aan slagroom schepte ik er Griekse yoghurt bij en een snuf kaneel. Nou... de kinderen waren erg onder de indruk. :D

Polvorones

recept voor 1 grote bakplaat

120 gr walnoten (of amandel, pecan, etc…)

225 gr zachte roomboter, op kamertemperatuur

85 gr poedersuiker

1 tl kaneel

2 tl vanille-extract of een zakje vanillesuiker

280 gr bloem

snuf zout

meer poedersuiker (zo’n 50 gr) om de koekjes in te wentelen

Rooster de noten enkele minuten in een droge koekenpan op middelhoog vuur. Houd ze goed in de gaten en draai het vuur lag als het toch te snel gaat. Bak de noten tot ze lekker gaan geuren. Sla deze stap ook liever niet over. Het voegt echt veel toe qua smaak.

Vermaal de noten tot fijne kruimels. Dat kan in een keukenmachine, maar je kunt ze ook in een grote zak doen en met de deegroller kapot slaan/rollen.

Mix de boter en suiker tot een glad mengsel. De boter moet echt mooi zacht zijn, want anders zal je moeite hebben om er zo'n compact deeg  van te kneden. Voeg het vanille-extract of de suiker toe, samen met de kaneel. Meng er dan ook de bloem en zout door. Kneed het snel tot een soepel deeg. Bewerk het beslist niet te lang.

Voeg tenslotte de noten toe en kneed ze er snel door. Het deeg kan nu even gekoeld worden in de koelkast, of als het goed hanteerbaar is, rol je er direct balletjes van ter grootte van een flinke walnoot of een bitterbal.

Verwarm de oven voor op 175 graden (165 graden hetelucht) en leg de balletjes deeg op een bakplaat welke je hebt bekleed met bakpapier. Bestuif ze met poedersuiker en rol ze erdoor. Je hoeft de balletjes niet platter te maken. Tijdens het bakken zakken ze zelf iets in en krijg je dus van die dikke koekjes met een afgeronde bovenkant.

Bak de koekjes 20 tot 25 minuten, of tot ze aan de bovenkant beginnen te kleuren en de onderkant al redelijk bruin is. Laat ze tien minuten afkoelen en bestuif ze dan nog eens royaal met poedersuiker.

Pasta uit Transsylvanië

Dit recept is zeer los gebaseerd op een YouTube recept dat het een Roemeens volksrecept noemt, en soortgelijke recepten beweren dat het uit Transsylvanië zou komen. Geen idee of het klopt, maar Transsylvanië klinkt dan wel weer erg leuk (Dracula! Tevens mijn enige associatie met die regio.)

De smaak deed me wat aan stroganoffsaus denken. Tja, naast Chinese kool bevat het inderdaad tomaat en crème fraiche… Tegelijkertijd zit er een heel erg hartige smaak aan, door de salie, kruidnagel en kaneel, waardoor je haast niet zou denken dat het een vegetarisch gerecht is. Het is een vrij aparte combinatie van smaken, maar het werkt heel goed. De kinderen waren er ook blij mee.

Ik gebruikte Chinese kool en die is, net als spitskool, klaar binnen 30 minuten. Je kunt uitstekend uitwijken naar andere koolsoorten, maar let er dan op dat de hardere soorten als gewone witte kool of savooiekool wel langer nodig hebben om mooi zacht te stoven.

Pasta met een romige saus van tomaat en Chinese kool

recept voor 600 gr pasta, dus desnoods aanpassen of de rest als lunch eten ;)

voor de kool:
1 kilo Chinese kool, in smalle reepjes (of spitskool, witte kool, savooiekool, etc)

2 afgestreken el pittige mosterd

60 ml olie (4 eetlepels) 

zout

een paar blaadjes salie, gesnipperd. Desnoods weglaten, hoewel salie een erg aanwezige, iets bittere smaak heeft, die hier goed bij past

Voor de saus:
scheutje olie
2 pakken tomato fritto van Heinz (van 330 ml elk) – desnoods uitwijken naar gewone tomatenpassata

handje verse peterselie

2 tl zoete paprikapoeder

1 tl kaneel

1 tl suiker

snuf cayenne of chilipoeder

snuf kruidnagelpoeder

eventueel nog zout naar smaak

600 gr pasta

125 ml crème fraiche

Voor de kool; de olie verhitten in een grote (hapjes)pan met deksel en alle kool-ingrediënten toevoegen. Laat de kool met het deksel op de pan op laag vuur helemaal gaar en zacht stoven. Voor Chinese kool of spitskool neemt dat 30 minuten in beslag. Als je witte kool of savooiekool gebruikt zal het langer duren.

Als het gaar is haal je de deksel eraf en laat je het vocht op hoger vuur verdampen. Het mag uiteindelijk helemaal droog bakken. Dat zal nog eens 15 minuten duren, want er zit veel vocht in Chinese kool. Spitskool zal sneller klaar zijn. Haal het uit de pan en houd het apart. Ik hield 700 gram kool over, maar van andere hardere soorten kool houd je vast ook meer over.  

Dan ga je in de dezelfde (lege) pan verder: in een beetje olie de tomatensaus en peterselie al roerend wat droger bakken. Wanneer het droger bakt gaat het spetteren. Voeg op dat moment de specerijen en suiker toe. Meng het erdoor en voeg ook de kool toe.

Kook ondertussen de pasta gaar. Voeg die daarna ook toe aan de kool en roer de crème fraiche erdoor.

Serveren met geraspte (Parmezaanse) kaas.

Hamburgers met gekaramelliseerde zuurkool en curry ketchup

Okee, de foto is vreselijk en ik had hem bijna uberhaupt niet geplaatst, maar als het water al in je mond loopt bij het uitzoeken van de foto’s, dan klopt het recept blijkbaar wel heel erg - dit waren ontzettend lekkere winterhamburgers. De zuurkool wordt gebakken met stukjes appel en uienringen en is eigenlijk lekker bij meer dan alleen hamburgers. Op de zuurkool komt een hamburger, een plak kaas, tomaat en curry ketchup. Op de foto ziet u Scandinavisch polarbröd, maar dat is hier niet te krijgen. Neem dus een zacht, wit bolletje of een knapperig kaiserbroodje.

De vegetariër pakt er natuurlijk gewoon een vegetarische (Tivall) burger bij. Ook lekker hoor!

Hamburgers met gekaramelliseerde zuurkool en curry ketchup

recept voor 8 tot 10 hamburgers

gebaseerd op een recept van Sutterhome

Gekaramelliseerde zuurkool

2 el olijfolie + een klontje roomboter, of alleen boter kan ook

2 appels (zoals Elstar etc), zonder klokhuis en in kleine blokjes of grof geraspt (schil kan eraan blijven)

1 grote (zoete) ui, in zeer dunne ringen

500 gr zuurkool

snuf zwarte peper

Verder nodig:

1 kg rundergehakt (of een vega alternatief voor 8 tot 10 burgers)

8 tot 10 broodjes

olie om te bakken

een plak kaas voor elk broodje

plakjes tomaat

curry ketchup

Voor de zuurkool: Laat de zuurkool uitlekken en spoel het desnoods heel vluchtig af onder de kraan. Knijp het in ieder geval goed uit. Verhit de olie of boter in de pan en voeg alles eraan toe. Bak het op middelhoog vuur gedurende ongeveer 20 minuten, of totdat het mooi gebakken is en bruin begint te worden. Schep regelmatig om, omdat het snel aanzet aan de pan. Het wordt wel wat droog, dus ik voegde later nog wat extra boter toe. Aan het einde, als je klaar bent, is een scheut water erbij ook goed om het geheel weer iets zachter of smeuïger te maken. Zet de zuurkool daarna apart. Je kunt het warm of op kamertemperatuur serveren. Op smaak brengen met zout is in principe niet nodig, omdat de zuurkool erg zout is.

Maak daarna de hamburgers van het gehakt en niets anders dan gehakt. Ik schreef er een apart blogje over. Wat mij betreft maak je een hamburger van 100% rundvlees. 

Bak de hamburgers bruin in wat olie en zet je broodje in elkaar: eerst de zuurkool, dan hamburger met gesmolten kaas, tomaten en tenslotte de ketchup.

Duitse uientaart

Zo rond een uurtje of tien in de ochtend tot de ontdekking komen dat je gisteravond een puntje van deze uientaart in de koelkast had gezet… Nou jongens, de dag kan niet meer stuk. Koud is het namelijk ook erg lekker. Ook al kan je een vegetarische versie ervan maken, het spekje of de rauwe ham erin is heerlijk, samen met de hint van anijs door de karwijzaadjes. Verder is room, uien en kaas altijd een succes.

Maar moet die taart nou hoog of laag? In Duitsland maken ze hier een hoge, hartige taart van, maar dan is de vulling iets instabiel. Ik heb de taart al vaak gemaakt in allerlei gedaantes, maar vind uiteindelijk een lage taart of pizza met een vulling niet hoger dan 2 cm het beste. Bovendien moet je een dikkere taart langer dan 30 minuten bakken en dat kan het brooddeeg niet aan - dat wordt keihard. Je kunt dan ander deeg gebruiken, maar ik vind bijvoorbeeld bladerdeeg te vet in combinatie met zo’n vulling. Keuzes, keuzes, keuzes…

De hoeveelheid vulling hieronder is bedoeld voor een dikke pizza op een grote bakplaat, of 2 lage vlaaivormen, waarbij je 300 – 350 gram pizzadeeg gebruikt. ‘Hartige taartdeeg’ uit de vriezer kan ook.

Toch liever die vegetarische variant? Vervang het spek of de ham eens met blokjes gerookte kaas of zelfs gerookte scamorza? Deze bak je uiteraard niet mee, maar voeg je toe aan de crème fraiche.

Duitse uientaart

recept voor 3 a 4 personen

voor de uienvulling:

700 gr uien (schoongemaakt gewicht), in smalle, halve ringen

100 gr spekreepjes of een lekkere zoute, rauwe ham in reepjes (of blokjes gerookte kaas, zie boven)

olie om te bakken

1 flink opgehoopte el bloem

200 gr crème fraiche

2 eieren (M of L)

½ tl zout

zwarte peper naar smaak

½ tl karwijzaad (kummel) – wat nootmuskaat zou ook kunnen

100 gr geraspte, pittige kaas

En een deeg naar keuze (zo’n 300 tot 350 gram in totaal). Ik maak een pizzadeeg van sterk meel van de molen, een flinke scheut olijfolie, een beetje gist, zout en lauw water. Maar een kant-en-klaar (pizza)deeg kan natuurlijk ook.

Bak het spek of rauwe ham uit in eetlepel olie. Doe de ringen ui erbij en laat dit fruiten. De uien hoeven niet bruin te worden, maar moeten wel flink geslonken zijn. Dat doe je zonder deksel, want er moet flink wat vocht verdampen. Je kunt op redelijk hoog vuur bakken, maar blijf wel omscheppen. Doe tenslotte de bloem erbij en laat het afkoelen. Vermeng de uien daarna met de rest van de vulling.

Rol het deeg uit tot lap met wat hogere randjes rondom, of maak een lap voor in een taartvorm. Schep de vulling erop. Verhit de oven op 200 graden (180 graden hetelucht) en bak een pizza ongeveer 20-30 minuten, maar niet langer, want dan wordt het brooddeeg te hard. Een hogere taart moet wel wat langer bakken.