Broccolisoep met stilton

Zit ik op mijn eigen blog te zoeken hoe ik de broccolisoep ook al weer zo lekker maakte, staat het er helemaal niet op! Dat moet direct worden recht gezet! Beste mensen, zo maak je een troostrijke kom vol met groente:

Broccolisoep met stilton

recept voor 4 personen

2 el olie

1 ui, gesnipperd

1 stengel bleekselderij

1 prei, in ringen (schoongemaakt gewicht ongeveer 150 gram)

200 gr geschilde, kruimige aardappels, in blokjes

1 liter groente- of tuinkruidenbouillon

500 gr broccoli, stronk meegerekend!

125 tot 150 gr stilton, of een andere blauwe kaas die je lekker vind. Van de goedkopere soorten is Danablu ook geschikt

Verhit de olie in een grote kookpan en fruit hierin zachtjes de uien tot ze zacht zijn.

Schil de stronk van de broccoli en snijd deze in blokjes (die stronk kan je prima eten, maar de schil wil nog wel eens wat hard zijn). De rest van de broccoli verdeel je in roosjes. Schil de bleekselderij en/of trek de draden eraf. Anders kom je, zelfs als je straks lang blendert, nog van die bleekselderijdraadjes tegen.

Als de uien zacht zijn, voeg je alle andere ingrediënten, behalve de kaas, toe en laat dit rustig gaar koken. Pureer de soep daarna met een blender of staafmixer en laat de kaas er in stukjes in smelten. Niet meer laten koken. Desnoods met wat water verdunnen als dat nodig is.

Het simpelste havermoutkoekje – met gekonfijte gember

“Weet je wat hier lekker bij is?” zei de jongste van de tweeling (bijna 6) tijdens het kauwen op haar zelfgebakken havermoutkoekjes. “Kleine stukjes witte chocolade”

En daar zou ze wel eens gelijk in kunnen hebben. Stukjes gember en witte chocolade in het simpelste havermoutkoekje dat je tegen kan komen. Dat gaan we de volgende keer zeker proberen. Als je het niet te gek maakt qua hoeveelheid vulling, kan er nog wel wat bij die 75 gram van de gember. En verder is het een ontzettend gemakkelijk koekje. De kinderen kunnen het eenvoudig zelf maken. En het is nog lekker ook trouwens. Heel erg lekker zelfs.

Havermoutkoekjes met gember

recept voor 12 grote koeken

120 gr zachte roomboter

120 gr (witte basterd) suiker

120 gr havermoutvlokken

90 gr zelfrijzend bakmeel

1 eierdooier

snuf zout

75 gr gekonfijte gemberbolletjes, gesnipperd

1 afgestreken tl (5 ml) gemberpoeder

Roer of mix de boter luchtig met de suiker. Voeg dan de rest toe en kneed het tot een deeg. Verdeel dit in 12 balletjes en leg ze op een bakplaat (met bakpapier eronder). Druk de balletjes plat tot de grootte van biscuitjes. Ze zijn dan nog redelijk dik, maar ze lopen bij het bakken nog iets uit.

Verhit de oven voor op 180 graden (170 graden hetelucht) en bak ze 12 tot 15 minuten (ik zat eerder aan de kant van 15 minuten). Ze moeten dan iets verkleurd zijn aan de randen. Ze zullen nog zacht zijn, maar worden hard en knapperig bij het afkoelen.

Het liefste dezelfde dag opeten. Nou ja, de volgende dag zullen ze iets zachter zijn, maar tot steeds erg lekker.

 

Maiskoekjes met pinda’s - met Thaise curry

Thaise curry! Dat was lang geleden! Sinds de geboortes van de nakomelingen had dat niet meer op tafel gestaan. Tenslotte was dat veel te heet, dat trokken de arme kindjes echt niet. Maar achterin de kast stond nog een pakje Thaise gele curry van Fairtrade en het beweerde mild te zijn. Nu moet je een Thais product nooit geloven als het zegt dat het mild is, maar deze verpakking zag er zeer Hollands uit. En het klopte hoor. Het is inderdaad vrij mild, maar ik gebruikte toch maar ¾ van het pakje op 2 pakjes kokosmelk van Gotan (samen 500 ml). Ik kwam ermee weg. De curry was geurig en als vanouds, maar zacht genoeg voor de kinderen. Ik deed er kort gekookte broccoliroosjes en gebakken spitskool in en gaarde dit verder in de saus.

Erbij kwamen maiskoekjes, maar dan anders dan ik ze kende. Ik ben wel bekend met de pannenkoekjes, maar deze koekjes bestaan bijna volledig uit gemalen maiskorrels, met een lekkere smaak van pinda’s erbij. Een goede combi met de curry.

Maiskoekjes met pinda’s

2 blikken mais (van 300 gram elk)

100 gr pinda’s

1 el gehakte verse gember

1 grote teen knoflook, gehakt

1 bosje lente-uitjes, zonder het donkergroene stuk, in ringetjes

1 tl (5 ml) gemalen komijn

1 ei (L), geklopt

ongeveer 6 el bloem

zout naar smaak

olie om te bakken

verder nodig: een keukenmachine of iets anders waarmee je heel fijn kan hakken

Doe de pinda’s in een keukenmachine, samen met de knoflook en gember, Maal dit fijn.

Laat de mais uitlekken en doe de korrels bij de pinda’s, samen met de lente-ui en het komijnpoeder. Maal dit tot een fijne brei. Het mag behoorlijk fijn zijn (zie foto).

Roer er dan het geklopte ei door en ook zoveel bloem als nodig is om er en stevig mengsel van te maken. Het moet niet meer erg vochtig zijn, want dan vallen ze gemakkelijk uit elkaar in de pan. Ik kwam uit op 6 eetlepels bloem.

Verhit olie in een pan en schep er met een eetlepel hoopjes beslag in. Druk ze iets plat en bak ze aan beide kanten bruin.

Bananenbrood met havermout

Cake eigenlijk he? Het is geen brood. Maar dankzij de Amerikaanse oorsprong (banana bread) hebben we het nu eenmaal vaak over een brood. Nu had ik al een standaard bananencake op dit blog staan, en ook een hele luchtige bananencake zonder bakpoeder, maar deze variant is toch weer net iets anders door de havermout.

Bananenbrood met havermout

recept voor 1 middelgrote cake

200 gr rijpe, geprakte banaan (dat zijn er 2)

80 ml melk

70 gr gesmolten roomboter + een beetje extra om de vorm in te vetten

2 grote eieren (L) of 3 middelgrote (M)

200 gr bloem

150 gr suiker

8 gr bakpoeder (1/2 zakje)

zout

50 gr gewone havermoutvlokken

1 zakje vanillesuiker

Meng de natte ingrediënten (banaan t/m eieren) en mix het met een keukenmachine of handmixer tot een redelijk glad beslag (je ziet nog wel wat stukjes banaan). Voeg de rest van de ingrediënten eraan toe en mix het tot een dik beslag.

Vet een middelgrote cakevorm in met boter en giet het beslag erin. Bak de cake 1 uur lang op 175 graden (160 graden hetelucht), of totdat een satéprikker die je erin steekt, er droog uit komt. Laat de cake goed afkoelen voordat je hem aansnijdt, want hij kan wat kruimelen. Het is niet een erg compacte cake.

  

Salade van haricots verts en bimi met een tomaten-amandelpesto

Een blijvertje! Dit recept beviel ons erg goed! De pesto is afgeleid van romescosaus, wat een saus is van tomaat, paprika en amandel, maar welke hier met vooral tomaat wordt gemaakt, met een vleugje gerookt paprikapoeder voor het rooksmaakje. Het is een heftige pesto, maar wonderbaarlijk lekker bij de beetgare bimi en snel gebakken haricots verts.

Nu zijn die bimi en dunne haricots verts wel wat prijzig. Ze zijn in een salade weliswaar lekker doordat ze delicater zijn, maar ik kan me voorstellen dat je misschien zou willen uitwijken naar gewone broccoli en sperziebonen. Dat kan, maar pas de bereidingstijd wel iets aan. Snijd broccoli in lange stukken (met steel!) en laat ze net even iets langer koken. Zolang ze maar beetgaar worden. Sperziebonen kan je even een paar minuten voorkoken en dan alsnog even bakken in de pan, zodat je wat bruine kantjes eraan bakt.

Verder gebruikte ik voor de tomaatjes in de salade een pot geroosterde tomaten van Sacla. Ze hebben een zeer intense smaak en zijn erg lekker, maar ik betwijfel of ze nog steeds overal goed verkrijgbaar zijn. Je kunt uitwijken naar zelfgemaakte of kant-en-klare half gedroogde tomaten, of je maakt een dubbele portie van de kerstomaatjes die geroosterd worden. De helft gebruik je dan voor de pesto en de rest meng je door de salade.

Salade van haricots verts en bimi met een tomaten-amandelpesto

gebaseerd op een recept van Bon Appetit

voor de pesto:

175 gr kerstomaten

50 gr amandelen

1 teen knoflook

2 el olijfolie

1/2 tl gerookt paprikapoeder (voorzichtig – het overheerst snel en je kunt altijd later nog wat toevoegen!)

een snufje cayenne- of chilipoeder

zout

verder voor de salade:

1 el olijfolie

350 gr haricots verts

200 gr bimi

twee handen met zelfgemaakte of kant-en-klare half gedroogde tomaten of geroosterde tomaten (zie tekst boven)

zout en peper

Verwarm de oven op 230 graden (of 210 graden hetelucht). Rooster de tomaten op een bakplaat in 15–20 minuten of totdat ze geblakerde randjes krijgen. Laat ze even wat afkoelen.

Bak de bonen in wat olie gaar. Dat gaat vrij snel; test even een boontje na een paar minuten of het beetgaar is. Kook de bimi in gezouten water in 4 minuten beetgaar en koel ze daarna voorzichtig onder de koude kraan. Voeg de groente samen en breng op smaak met zout en peper.

Maal de amandelen en knoflook fijn in een keukenmachine (of in een vijzel). Voeg de andere pesto-ingrediënten toe en maal het tot een grove pesto. Breng op smaak met zout. Tot zover kan je alles enkele uren van tevoren voorbereiden en koel bewaren, als je er maar voor zorgt dat de salade op kamertemperatuur wordt geserveerd. Leg daarvoor de groente op een schaal en verdeel de geroosterde of gedroogde tomaten erover. Schep de pesto er in hoopjes op.

Sambal goreng telor (Indonesische eieren in kokossaus)

Het is niet het mooiste kind van de klas, maar deze eieren in kokossaus zijn altijd erg fijn bij de rijsttafel. Het is een bleek gerecht en voor wat kleur doe ik er al wat kurkuma door. Als je wil, zou je ook wat geconcentreerde tomatenpuree kunnen meebakken bij de uien om de saus wat donkerder te maken.

Zie je er tegen op om een stuk verse laos te kopen, omdat het restant vast weer in de prullenbak verdwijnt? Welnee, gewoon doen, want het is onmisbaar. Koop maar zo’n stuk bij de toko - dat is niet alleen veel lekkerder dan poeder, maar je kunt de laos ook gewoon in stukjes van 1 a 2 cm snijden en in een bakje in de vriezer bewaren. Dan haal je er de volgende keer gewoon uit wat je nodig hebt. De ontdooide laos is prima in gerechten te gebruiken. Bijvoorbeeld in dit gerecht met sperziebonen en tempeh.

Verse laos

Sambal goreng telor

Bron: een oud boekje (1950) genaamd ‘Onze Rijsttafel!’ van Steinmetz

6 sjalotten of 1 ui, gesnipperd

1 of 2 tenen knoflook

klein brokje trassi (mespunt) – je kunt het weglaten voor een vegetarische variant, maar anders vooral gebruiken!

1 afgestreken el gula djawa (Javaanse palmsuiker)

1 cm verse laos

1 volle tl sambal oelek

½ tl (grote theelepel van 5 ml) kurkuma

zout

olie om te bakken

250 ml kokosmelk (het pakje van GoTan blijft de favoriet)

8 eieren, in 10 minuten hard gekookt, en gepeld

Maak met een vijzel een grove pasta van alle ingrediënten van ui tot aan zout. Je kunt eventueel een keukenmachine gebruiken om het te vermalen.

Verhit een scheutje olie in een kleine kookpan en fruit het uienmengsel minimaal tien minuten, of tot het gaar is, maar nog niet bruin. Giet er de kokosmelk bij en laat het enigszins inkoken tot een dikkere saus. Snijd de gekookte eieren doormidden en leg ze in de saus. Laat ze doorwarmen en serveer. Je kunt het ook prima voorbereiden: gewoon later weer opwarmen. Daar kan zo’n Indonesisch pruttelpotje heel goed tegen.

disclaimer voor het woord 'goreng': je kunt de gekookte en gepelde (hele) eieren ook even in de koekenpan bakken tot ze een bruin, knapperig buitenkantje hebben, en dan pas toevoegen aan de saus. Dit is de 'goreng' uit de titel! Ik vind echter dat het een raar mondgevoel geeft, dat gebakken laagje, en prefereer de gekookte versie.

Aardbeien-roomkaasvlecht

Er zijn van die soorten deeg waarvan je het zelf maken wel uit je hoofd laat. Bladerdeeg bijvoorbeeld. Het is leuk om eens zelf te maken, maar verder moet je het vooral kant-en-klaar kopen in de supermarkt. Jarenlang was er alleen diepvries bladerdeeg, terwijl hetzelfde deeg in onze buurlanden allang in de koeling verkrijgbaar was, en dan ook nog in handige grote cirkels of rechthoeken, waardoor je niet meer die vierkantjes aan elkaar hoefde te plakken. Maar tegenwoordig zijn de lappen deeg ook hier te koop. Het merk Tante Fanny bijvoorbeeld koop je in een aantal supermarkten (maar dan weer niet bij de AH). Het deeg is gemaakt met plantaardig vet (palmvet) en dat hoeft voor mij eigenlijk nou ook weer niet. Ik ben altijd erg tevreden met roomboter. Maar goed, grote lappen zijn nu eenmaal erg handig. Ik heb het deeg van Tante Fanny getest en het doet wat droger (minder vet) aan en schilfert niet zoals het diepvries roomboter bladerdeeg van Koopmans wat ik normaliter koop. Maar al met al kan het er prima mee door. Ik maakte er een zoete aardbeienvlecht van:

Aardbeien-roomkaasvlecht

1 rol bladerdeeg uit de koeling (rechthoekig), bv van Tante Fanny, of 9 vierkantjes uit de diepvries

100 gr roomkaas (zoals Philadelphia, light kan ook)

1 tl vanille extract, of een zakje vanillesuiker

100 tot 125 gr aardbeienjam (of een andere fruitjam natuurlijk)

eventueel 1 ei om te bestrijken

voor het glazuur:

40 gr poedersuiker

1 krappe el melk, aardbeiensiroop, of sap van een aardbei

Verhit de oven voor op 200 graden (180 graden hetelucht). Leg een vel bakpapier op een bakplaat, of gebruik het papier wat in de rol van het deeg zit. Haal de roomkaas al iets eerder uit de koelkast, dan smeert deze beter uit. Wanneer je losse plakjes diepvriesdeeg gebruikt, laat je ze ontdooien en druk je ze aan elkaar tot een vierkant (3 x 3). Roer de roomkaas los met de vanillesuiker of het vanille-extract.

Snijd het deeg in zoals op de foto hieronder staat. Smeer de roomkaas uit over de middelste strook. Smeer daarop de aardbeienjam. Vlecht het deeg nu om en om dicht, zoals op de foto’s. Vouw op het laatst de korte kanten er iets overheen.

Bestrijk de vlecht eventueel met losgeklopt ei en bak het daarna in 20 tot 25 minuten gaar en bruin. Laat het gebak afkoelen.

Maak met een heel klein beetje vocht een dik papje van de poedersuiker. Doe dit in een plastic zakje, knip er een klein hoekje af en zigzag het glazuur over het gebak. Laat het glazuur hard worden en serveer.