Vegetarische bobotie

Om met de deur in huis te vallen: de kinderen waren niet weg van deze bobotie. De smaak is namelijk vrij complex en vol. Daar kan het zoete van dit recept niet veel aan veranderen. Maar wij vonden hem zelf heel erg fijn en dan juist omdat de smaken zo intens zijn.

Bobotie komt in twee varianten: ze zijn er als vast gehaktbrood, of als rul gebakken gehakt in een vorm, allebei met een soort custard erover gebakken. Deze vega variant valt in de tweede categorie; het is vast genoeg om te scheppen, maar valt ook makkelijk uit elkaar.

De kerriepoeder moet van een goede kwaliteit zijn, want  het is  bepalend voor de smaak. Kies dus niet de eerste de beste. Kijk ook eens in de tuin (of van de buren) naar verse laurierblaadjes. Als je die ooit hebt geproefd, wil je nooit meer die stoflapjes uit een zakje van de supermarkt. En het ziet er natuurlijk veel mooier uit, van die malse, verse blaadjes. 

Hier lacht ze nog... maar de bobotie eet ze niet

Vegetarische bobotie

recept voor 4 personen als bijgerecht

bron: BBC

100 gr macadamia noten of gewone pinda’s

50 gr blanke amandelen

2 el olie

1 el roomboter

2 uien, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 tl sambal oelek of een stukje verse rode peper, gesnipperd

2,5 cm verse gember, gesnipperd of geraspt

2 grote wortels, gesnipperd

2 tl kerriepoeder

2 sneetjes witbrood geweekt in 100 ml melk

100 gr gedroogde abrikozen, in reepjes/stukjes

Sap van een halve citroen

enkele verse laurierbladeren

zout en peper

voor de bovenkant:

150 ml melk

2 eieren (L)

zout en peper

Verwarm de oven voor op 190 graden (20 graden lager bij hetelucht stand).

Hak de noten zo fijn of zo grof als je wilt. Maar een beetje ‘bite’ in de bobotie is wel lekker. Je kunt de noten eventueel ook nog even in een droge pan roosteren.

Fruit de ui op laag vuur in de olie en boter, totdat het gaar, maar niet bruin is. Voeg daarna de knoflook, sambal of chili, gember, wortel en kerriepoeder toe. Laat dit nog enkele minuten zachtjes bakken. Voeg daarna ook het geweekte brood met de melk  toe. Roer het goed door , zodat het brood uit elkaar valt. Voeg de noten,  abrikozen en citroensap toe. Breng op smaak met zout en peper.

Schep het mengsel in een ovenvorm en strijk het glad. Steek de laurierblaadjes erin, maar zorg dat je ze er straks ook weer makkelijk uit kunt pakken. Bak dit 5 tot 10 minuten in de oven.

Klop de melk en eieren samen en breng het op smaak met zout en peper. Giet het over de bobotie en bak het nog eens 30 minuten.

Kruidige linzenpilav met satesaus

Even een blog zonder commentaar. Moe is moe en gaat hierna weer in de zon zitten. Moet ook wel eens kunnen.

Maar de rijst met satesaus en daarbij iets van (vegetarische) gehaktballetjes is wel een aanrader:

Kruidige linzenpilav met satesaus

recept voor 3 personen of 2 met kinderen

1 grote ui, gesnipperd

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 tl kurkuma

scheut olijfolie

250 gr (witte) rijst

400 ml groentebouillon

½ tl kaneel, 1 tl korianderpoeder, 1 volle tl komijnpoeder

150 gr gedroogde (Puy) linzen (voor erg vermoeide moeders: koop gewoon een blik linzen)

liefst nog een hand gehakte verse koriander

Fruit de ui en knoflook op laag vuur in een kleine 10 minuten zacht in een scheutje olie. Doe daar de kurkuma bij en daarna ook de rijst en de bouillon. Breng het aan de kook, en laat het daarna op het laagste vuur en met het deksel op de pan in ongeveer 15-20 minuten gaar worden. De bouillon moet dan volledig zijn opgenomen. Voeg desnoods nog een scheutje water toe wanneer het te droog wordt.

Kook ondertussen ook de linzen gaar in een andere pan (daar heb je ook zo'n 20-25 minuten voor nodig).

Voeg daarna de specerijen en gare linzen toe aan de rijst. Roer er tenslotte de koriander doorheen en serveer.

De satesaus van Bill Granger:

250 ml kokosmelk

rode currypasta naar smaak (Bill raadt een eetlepel aan, maar dan moet de brandweer uitrukken voor de kinderen; het ligt ook erg aan het merk trouwens. Een bescheiden theelepeltje is bij ons wel voldoende)

100 gr pinda’s

1 el bruine basterdsuiker

2 el ketjap manis

1 el limoensap

Maal de pinda's in een keukenmachine behoorlijk fijn. Niet te lang laten draaien, want dan zit je met pindakaas. Verwarm de helft van de kokosmelk totdat het bijna kookt. Roer de currypasta erdoor tot er geen klontjes meer inzitten en roer dan de rest van de ingrediënten erdoor. Laat dit op laag vuur indikken tot het de gewenste dikte heeft. 10 minuten moet je daar zeker voor uittrekken. Maar het blijft een vrij dunne saus. Het wordt niet die typische Hollandse ‘pindakaassaus’ waar een lepel rechtop in kan blijven staan.

Serveer daarbij bijvoorbeeld vegetarische balletjes of kleine hamburgetjes – op de foto staan de snackballetjes van de Vegetarische Slager (diepvries).

Bakewell taart

Ach, dat is waar ook. Vier dagen geleden vierde Eerst Koken in grote stilte haar vierde verjaardag. Of ik was het gewoon vergeten. Voor de goede orde dan nog maar even een paar wijze woorden en een taart om het te vieren. Hiep hiep hiep…

Herhaaldelijk, en dat is minimaal maandelijks, vraag ik mij af hoe ik het toch voor elkaar kreeg om in 2010 een blog te starten terwijl mijn tweeling nog geen vier maanden oud was, Kleine Chef net de anderhalf was gepasseerd, en ik had (heb) natuurlijk ook nog een baan, die ik net weer was gestart na het verlof. Wist ik dan niet hoeveel werk zo’n blog is? (nee) Wist ik dat het verslavend zou zijn? (nee) Praktisch dan om je recepten te verzamelen? (jawel) of was het gewoon een vlucht uit alle drukte? Iets dat ik thuis kon doen. Iets voor mezelf. Want allemachtig, al die mensen die waarschuwden dat de eerste jaren tropenjaren zouden zijn met drie kinderen in luiers, hadden meer dan gelijk. Het was druk, meer dan druk, en ik tikte onverstoord verder aan Marsepein en later Eerst Koken. Ik kan met de hand op mijn hart zeggen dat het blog mij heel veel opgeleverd heeft. Ik kookte moeilijke dingen, verlegde grenzen,  experimenteerde, proefde alles wat los en vast zat, en was altijd op de uitkijk naar inspiratie. En dat had ik beslist nooit gedaan zonder blog. Het waren in ieder geval vier leuke jaren.

Taart dan maar. De bekende Engelse Bakewell is al een oud geval, zoals dat wel vaker gaat met Engelse recepten. Eeuwen geleden werd dit al precies zo gemaakt. Alleen kent u hem waarschijnlijk van de witte glazuurlaag met zo’n giftig rood gekonfijt kersje in het midden. Toch zit er in de rest van de taart al genoeg suiker en die extra lading heb je echt niet nodig. De taart is ook goed met deze vulling.

Ik maakte een beschaafd taartje - als desserttaart kom je ermee weg voor 8 personen. De taart werd gemaakt in een normale Hollandse boterkoekvorm. Handig om los te maken met zo’n ‘mesje’ dat ronddraait onder de bodem.

Nog wel een tip: neem de tijd om de taart te bakken en vooral om hem te laten koelen waar dat nodig is. Van haastwerk wordt het een kwetsbaarder taartje.

Bakewell Tart

recept voor een gewone boterkoekvorm

bron: Delicious UK January 2014

Voor de bodem:

90 gram koude roomboter, in blokjes

40 gr suiker

zout

1 ei (L) + 1 eiwit om de bodem te bestrijken

180 gr bloem

roomboter om in te vetten

droge bonen of rijst voor de ‘blindbakvulling’

voor de vulling:

3 flinke el frambozenjam

150 gr roomboter, op kamertemperatuur

150 gr suiker

3 eieren (M) plus 1 eierdooier

150 gr amandelmeel

de rasp van 1 biologische citroen

1 flinke el geschaafde amandelen

Mix de boter en de suiker samen met een snufje zout (kan in een keukenmachine). Voeg het ei toe, meng weer, en voeg daarna de bloem erbij. Kneed dit door elkaar en voeg een beetje koud water toe om tot een stevig deeg te komen, dat zich tot een bal laat vormen. Druk het deeg plat tot een schijf, verpak het in folie en laat dit helemaal koud worden in de koelkast (of in de vriezer als je haast hebt).

Verwarm de oven voor op 180 graden (160 graden hetelucht). Rol het deeg op een bebloemd werkblad uit tot een lap van 3mm dik. Nog beter gaat dit tussen twee vellen huishoudfolie, want het kan vrij lastig deeg zijn. Zeker als het te warm wordt. Vet een boterkoekvorm in met boter en verplaats de lap deeg naar de vorm. Druk het goed in de hoeken en snijd het teveel aan deeg weg. Leg hier een vel bakpapier op en vul de vorm met droge bonen of rijst. Bak het deeg 20 minuten in de oven. Verwijder daarna de bonen en het bakpapier (die bonen kan je weer opnieuw gebruiken voor een volgende taart).

Klop het extra eiwit los. Bestrijk het deeg met een laagje eiwit en zet het nog eens 2 minuten terug in de oven. Het laagje zorgt dat de natte vulling straks niet teveel inwerkt op de bodem. Laat de bodem nu helemaal afkoelen.

Verdeel de jam over de bodem. In een kom de boter en suiker romig en luchtig mixen. Voeg de eieren en dooier toe en daarna het amandelmeel en de citroenrasp. Schep dit mengsel in de bodem en strijk het glad. Bak dit weer 10 minuten, strooi dan de amandelen erover, en bak de taart dan in nog eens 15-17 minuten gaar. Als je er een sateprikker insteekt moet deze er schoon uitkomen. Laat de taart volledig afkoelen voor je hem uit de vorm haalt. Hij is stevig genoeg om een bord over de vorm te leggen en het zo voorzichtig te storten. Daarna dus weer omdraaien met behulp van een tweede bord...

Masabacha –niet je standaard hummus

Dit Midden-Oosterse gerecht staat onder verschillende spellingen bekend en tot zover ik weet ligt de klemtoon op de ‘sa’ - maSAbacha. Het draait om de balila, eigenlijk niet meer dan een warm mengsel van kikkererwten met pijnboompitten, komijn, knoflook en peterselie. Dat wordt gecombineerd met hummus en vaak ook met een pittige saus van peterselie en citroensap. Samen trekt dit een gewone hummus op tot een heus hoofdgerecht en het is dus duidelijk niet onze standaard hummus; maar in het Midden-Oosten is dit een heel normaal gerecht. Een simpele avondmaaltijd of een hapje voor erbij. Overigens maakte ik de balila op de foto met pistachenoten. Ook lekker.

Ik gebruik hieronder kant en klare hummus, want die vind ik toch het lekkerste. Thuis krijg ik mijn hummus niet zo fijn en zo smakelijk als dat van de fabrikant. En het is een hele opgave voor mij om toe te geven dat de fabriek het beter doet! Maar ik weet wel hoe het komt dat de hummus van de fabriek lekkerder is, want die fabrikant voegt wel 20 tot 30% olie toe. Ja, kunst dat het dan lekker wordt… Zo kan ik het ook. Maar ik doe het natuurlijk niet. Hummus komt thuis altijd in grotere hoeveelheden dan de 200 gram van de winkel en ik weiger een kwart fles olijfolie in mijn blender te gieten. Dat trek ik gewoon niet. Ik eet mijn vet graag een beetje verborgen… Maar geneer u niet wanneer u daar geen problemen mee hebt! Ik zeg niets.

Masabacha

recept voor 2 personen

200 gram hummus, op kamertemperatuur

Voor de balila:

50 gr pistachenoten of pijnboompitten

1 blik kikkererwten van 400 gr (niet uitgelekt gewicht)

1/2 afgestreken el komijnpoeder

1 kleine teen knoflook, fijn gehakt

1 handje gehakte peterselie

olijfolie

zout

scheutje water

Rooster de noten in een droge koekenpan tot ze licht kleuren. Voeg dan een klein beetje olie toe en voeg de kikkererwten, komijn en knoflook toe. Laat dit een minuut doorwarmen en voeg dan de peterselie toe. Breng op smaak met zout en doe er een scheutje water bij.

Verder nodig voor de peterseliesaus - hak het volgende heel fijn samen: een hand gehakte peterselie, 1 tl zout, een teentje knoflook. Wanneer dit fijn is nog het sap van 1 citroen en een scheutje olijfolie toevoegen.

Roer de hummus los met een lepel van de balila (met wat van het toegevoegde water erbij zou je het mooi los moeten kunnen roeren). Verdeel de hummus over een diep bord met een kuiltje in het midden. Leg de balila in het kuiltje. Lepel hier wat van de peterseliesaus op. Strooi eventueel nog wat paprikapoeder erover. Serveer daarbij eventueel 1 of 2 gekookte eieren in plakjes en warme pitabroodjes. De masabacha kan zowel warm als koud worden gegeten.

U vraagt zich misschien af wat het smaakpanel hiervan vindt? Nou, de dames zijn erg gecharmeerd van hummus en aten dit smakelijk op naast hun pompoensoep. Overigens een trots momentje met Dochter Zo (net 4 jaar oud). Dit was de eerste pompoensoep van het seizoen, maar toen Meneer de kom voor haar neer zette zei ze: “mmm, pompoensoep”. En dat hadden we haar niet verteld. Jaja, kind van haar moeder. :D

Ajam smoor met tomaat

Wat? U vind een passata in de ingrediëntenlijst niet authentiek Indonesisch klinken? Nou ja, daar zou u wel eens gelijk in kunnen hebben. Ik kan ook niet garanderen dat deze smoor authentiek is. De puriteinse kok schrapt dat maar door en koopt een stel verse tomaten. Voor de rest die graag snel iets lekkers op tafel zet: het is een uitstekend sudderhapje, dat het goed doet bij de nasi.

Ajam smoor met tomaat

recept voor 3 a 4 personen

bron: Eerst Koken

olie om te bakken

1 flinke ui, gesnipperd

800 gr kipfilet, in blokjes

2 tenen knoflook, gesnipperd

250 gr gezeefde tomaten (passata)

1 blokje kippenbouillon

150 ml water

100 ml ketjap manis van een fatsoenlijk merk (bv A-brand Ketjap Kentel (ABC) of Ketjap Medja Kaki Tiga
sambal oelek naar smaak of draagkracht van de kinderen

1 tl gemberpoeder of een stukje van zo’n 3 cm verse gember (en dan gesnipperd)

Fruit de ui in wat olie glazig. Voeg de kip toe en bak het tot het kleur krijgt. Voeg dan de rest van de ingrediënten toe (de knoflook ook nu pas toevoegen en niet eerder, want dan verbrandt het alleen maar). Laat het nu zonder deksel minimaal 30 minuten op het laagste vuur sudderen, zodat het wat indikt. Na 30 minuten kan je het al eten, maar wanneer je het nog eens 20 minuten laat staan, is de saus nog dikker.

 

 

Slanke pasta met erwten en yoghurtsaus

Ik zit in een erwtenperiode. Dat kan je zomaar overvallen wanneer je verse doperwten eet in de vroege zomer, en dat gevoel kan je nog wonderbaarlijk lang rekken met erwten of ‘veldertjes’ uit de diepvries. Maar niet met pot of blik; dat lijkt in de verste verte niet meer op verse erwten.

We zaten hier al ooit aan een pasta met een erwtensaus en gebakken rookworst, maar het recept heeft zich verder geëvolueerd, en dan vooral richting de slankere kant. Slank, maar smaakvol. Kom er maar eens om…

Eerst was er een tussenversie waarbij 400 gram (diepvries)doperwten grof werden geblenderd met 250 gram ricotta en 100 gram geraspte pecorino. Liefst ook met een rauw teentje knoflook erin en wat zout. Verder werd er een handje fijn gesneden basilicum bij geroerd. Best een aardig hapje, hoewel die ricotta nog wel iets magerder kan. Enter dikke yoghurt. Nog beter bij nader inzien.

dezelfde pasta met rucola en pijnboompitten erdoor

Slanke pasta met erwten en yoghurtsaus

recept voor 3 personen of 2 volwassenen met kinderen

400 gr (diepvries) erwten (geen blik of pot!)

300 gr Griekse of Turkse yoghurt (mijn Plus heeft een Turkse yoghurt met 3% vet staan; doet niet onder voor de Griekse yoghurt met 10% vet)

2 tenen knoflook

3 el olijfolie

100 gr geraspte pecorino of parmezaan

zout en peper

300 gr pasta

Breng een flinke pan water aan de kook, voeg dan de erwten toe en kook ze even kort mee (2 minuten). Giet ze af en spoel ze af met koud water. Je kunt een kwart van de erwten apart houden (als de kinderen erg moeilijk doen over hele erwten, dan blender je gewoon alles) en de rest van de erwten wordt gepureerd met de yoghurt, knoflook, olijfolie, kaas, zout en peper.

Kook de pasta ondertussen gaar. Meng de saus daarna door de pasta. Serveren met royale hoeveelheden extra kaas.

Tomatensalade doet het er goed bij. Of schep er voor de volwassenen nog een handje rucola of kleine rauwe spinazieblaadjes door. Doe dan ook nog maar 60 gram geroosterde pijnboompitjes erop.

En wie er vlees bij wil: uitgebakken blokjes chorizo zijn er erg fijn bij.

Börek met spinazie en feta

Mijn eerste börek ooit at ik in Noorwegen. Niet omdat het Noorse eten zo vies was, maar omdat de börek het enige was dat een betaalbare lunch bleek. Anders had ik wel iets lokaals gegeten. Vreemde gerechten zijn er tenslotte om uit te proberen en een beetje foodie test alle lokale waren, die in het land zelf tenminste authentiek zouden moeten zijn. Het mooiste voorbeeld van zo'n foodie trof ik ooit in Engeland waar ik een week lang met een Hongaarse collega aan tafel zat. Ze was lichtelijk wereldvreemd, kende geen enkel Brits gerecht, en aan haar Engels moest ze ook nog even werken, maar haar zucht naar kennis was fantastisch om te zien. Bij het ontbijt werkte ze zich simpelweg door de lijst gerechten heen. Ze had geen idee wat 'eggs benedict' waren, of 'smoked haddock', en het begrip 'porridge' kon ik niet duidelijk maken aan iemand die matig Engels spreekt, maar ze bestelde gewoon elke morgen iets anders, waarbij ze werkelijk geen flauw benul had wat er voor haar zou worden neergezet. Ik had er diep respect voor. Niet dat je volstrekt oneetbare dingen kon krijgen in dat restaurant, maar toch...
Meneer draait dat graag juist om. Die snackt Koreaans in Moskou en Indiaas in Oslo, en dat vind ik dus onbegrijpelijk. Maar goed, globalisering he? Alles kan. Vandaar dus ook de börek in uw eigen keuken.

Het Turkse broodje komt in vele gedaantes, maar hier maakte ik de bekende slak met de net zo bekende spinazie/feta-vulling. Lauw of koud ook lekker! Wanneer je filodeeg aan elkaar ‘lijmt’ met olie of boter, krijg je knapperige laagjes. Maar als je het met een ei-melk-mengsel bestrijkt, wordt het broodje van binnen luchtig en zacht, en van buiten knapperig. En dan gevuld met spinazie en royaal, lekker zoute feta. Lekker hoor!

Börek met spinazie en feta

ongeveer 10 stuks

Vulling:

2 uien, gesnipperd

beetje olie om te bakken

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 kilo verse spinazie, gewassen en grof gehakt

250 tot 300 gr feta

Ei-mengsel:

2 eieren

100 ml melk of yoghurt

50 ml (zonnebloem)olie

Verder:

eventueel sesamzaad om erover te strooien

een pak (ongeveer 500 gram) baklavavellen, yufkadeeg of filodeeg

NB over dat deeg:  het is allemaal ongeveer hetzelfde. Ik meen dat er ook börekvellen liggen in de winkel. Dit pak hieronder kocht ik bij de Turkse winkel: baklavavellen, 1,60 euro voor 470 gram. Ik meen dat er 18 reusachtige vellen ter grootte van A3 in zaten. Daar kon ik dus 9 böreks van maken. Het is veel prettiger om mee te werken dan het filodeeg dat normaliter in de supermarkt ligt. Dat droogt veel sneller uit en breekt al als je er alleen maar naar kijkt. Kortom: beter en goedkoper bij de Turk.

Fruit de gesnipperde ui in wat olie zacht, maar niet bruin. Voeg pas daarna de knoflook toe, en de gehakte spinazie. Doe dat desnoods in twee porties, want het is natuurlijk een enorme bult aan spinazie. Laat het in enkele minuten slinken op middelhoog vuur. Laat het vervolgens uitlekken in een vergiet om zoveel mogelijk vocht kwijt te raken. Druk het een beetje uit. Verkruimel daarna de feta erdoor.

Voor het ei-mengsel: splits een ei en houd de dooier apart om de broodjes straks mee te kunnen bestrijken. Kluts de rest van de ingrediënten voor het ei-mengsel door elkaar. 

Goed, is de mise en place klaar? Maak nu pas het pak deeg open en werk snel, want het is dun en kwetsbaar deeg en kan snel uitdrogen. Leg een groot vel voor je neer en bestrijk het vel met een dun laagje van het ei-mengsel. Leg er een tweede vel overheen. Pak een handje van de spinazie en verdeel dit in een dun ‘worstje’ diagonaal over het vel. Zo kan je straks de langste worst rollen van zo’n lap.

Vouw het deeg eenmaal dubbel, over de spinazie heen, zodat je een soort driehoek krijgt en rol deze vervolgens op als een sigaar. 

Rol de deegworst daarna op als een slak en leg het op een bakplaat, op bakpapier.

Hoe natter het deeg wordt, hoe sneller het zal scheuren, dus werk snel en houd het werkvlak vooral droog wanneer je het volgende vel erop legt. Maak zo ook de rest van de broodjes. Verwarm ondertussen ook de oven voor op 180 graden (160 graden hetelucht).

Doe een scheutje water bij de apart gehouden eierdooier en klop het los. Bestrijk de böreks met de eierdooier. Bak ze in ongeveer 30 minuten gaar en bruin.

Het werken met dit kwetsbare deeg is overigens een hele kunst. Als ik mijn eigen foto's zie, kan daar ook nog wel wat oefening worden gebruikt. :D Succes!

Appelplukdag! Volgende week weer...

Vandaag was het Appelplukdag en kon u bij fruittelers in heel Nederland terecht om zelf appels te plukken. Dat is leuk voor je, denkt u nu, maar volgende week zaterdag (13 september) herhalen de meeste telers het feestje en kunt u gewoon weer terecht. Kijk voor de deelnemende telers op de website.

Wij waren vandaag bij de familie Vink in Kraggenburg op het erf en we zijn er een paar uur zoet mee geweest. Allereerst moest er in totaal 10 kilo appels, peren en bramen worden geplukt door de kinderen, een hoeveelheid waarmee ik nog braaf was, want menig bezoeker ging met volle kruiwagens richting auto terug. Bovendien was er aan de kinderen gedacht en stond er een springkussen en een speeltuintje. Doe daarbij gratis koffie en thee en een groot stuk appeltaart voor een euro, een lekker gesorteerde boerenwinkel met veel groente, kaas en fruit, en ook nog de mogelijkheid om zelf je honing te slingeren. Kortom, ze hadden het goed voor elkaar bij Vink. O ja, en de kinderen mochten pony rijden en met een koetsje mee, en er werd met een 'treintje' rondgereden.

Volgens de website in de link hierboven zijn ze 13 september weer open, maar op hun eigen website lees ik dat nog niet. Even opzoeken dus, als je in de omgeving woont. En anders is er vast wel een ander bedrijf bij je in de buurt.

Appelplukdag - volgend jaar ben ik er weer bij!

Taco’s met mango-avocadosalsa en halloumi

Mijn lievelingseten? Iets met brood. Doe mij maar een knapperig broodje met hummus en gegrilde groenten en ik denk dat je al heel aardig in de buurt komt. Aardappelsalade mag ook. Als er maar brood omheen zit. Maar dan dit: een krakende taco gevuld met een salsa die pittig, zoet en zuur tegelijkertijd is, met daarbij zoute stukjes gebakken halloumi. Nou jongens…  dat MOET vaker op tafel komen.

De kinderen aten ook taco’s, maar dan met de gewone gehaktvulling en hete tacosaus. Voor twee personen heb je dan wel flink wat salsa, maar dat kan geen probleem zijn:

Taco’s met mango-avocadosalsa en halloumi

recept voor twee personen

een pak taco’s (6 of 12 stuks)

250 gram halloumi

olie om te bakken

de salsa (recept hieronder)

Verwarm de taco’s in de oven volgens de aanwijzingen op de verpakking. Snijd de halloumi in niet al te dunne stukjes en bak ze in een koekenpan bruin, in enkele minuten per kant, in wat olie.

Vul de taco’s met een paar stukjes halloumi en een schep salsa. Goed boven je bord houden en vooral niet te netjes eten, want dat lukt toch niet.

Nodig voor de salsa:

1 kleine, rijpe avocado (ongeveer 100-150 gram schoongemaakte avocado), in heel kleine blokjes

1 kleine mango (of ongeveer 200 gram schoongemaakte mango), in heel kleine blokjes

1 klein rood uitje, zeer fijn gesnipperd

1 kleine tomaat, in heel kleine blokjes

2 el gehakte verse koriander

sap van ½ kleine citroen, of 1 limoen

een stukje rode peper, gesnipperd, maar een theelepel sambal oelek volstaat ook prima

zout naar smaak

Wanneer alles voor de salsa in mooie kleine blokjes is gesneden, hoef je het alleen maar om te scheppen en het is klaar. Maak het niet te lang van tevoren, omdat de avocado bruin kan kleuren. Dek het in ieder geval af en bewaar het op kamertemperatuur.