Foodblog Event Round Up mei 2011

Foto: Hanne Sickel

Het mooiste kookboek dat ik onlangs kocht is het NY Times Cookbook, dat de beste recepten uit die krant van de afgelopen 130 jaar in één boek bundelde. Het is geweldig, behalve dat ik bij een recept voor kwarkdip de volgende tekst tegenkwam, die mij direct zwaar ontmoedigde over mijn thema voor het Foodblog Event van deze maand:

Quark is like schmaltz: no matter how good it may be, the name is a buzz kill (and when conjoined to the word “dip”, there’s almost no salvaging it).

Oftewel, kwark werd hier het suffe en ondergeschoven kind uit de keuken genoemd. Te saai voor woorden, zeker als je er een dip van maakte. Hm… Was ik dan de enige die van zuivel hield? Haalden mijn mede-bloggers er eigenlijk de neus voor op? Gelukkig kreeg ik voldoende reacties en blijken jullie toch nog wel geinspireerd te worden door een schaaltje yoghurt of bakje ricotta. Er waren zelfs veel nieuwe deelnemers bij! Welkom allemaal en hopelijk blijven jullie terugkomen bij het Event.

Wat hebben jullie allemaal gemaakt? Op volgorde van binnenkomst dan maar:

Simone heeft onlangs haar foodie-website De Glazen Vork gelanceerd, maar op Frogbites kunnen we ook nog terecht voor haar foto’s en recepten. Mooie websites en een prachtig recept voor een pannacotta met rabarber.

Marjolein maakte een pastasalade, maar deze was anders dan waar we meestal aan denken. Haar variant was verrassend met zalm en een dressing van yoghurt en harissa. Klinkt goed!

Philippine is nog niet zo lang geleden begonnen met bloggen en speurt enthousiast het Hollandse foodielandschap af naar interessante nieuwtjes voor haar website Liefde voor Lekkers. Voor het Event maakte ze haar aardbeienmascarponetaart.  Het ziet er prachtig uit.

Aan Gabriella is een taart ook wel besteed. In haar creatieve keuken worden heel wat zoete dingen gemaakt. Ze bleef dicht bij haar wortels door een Hongaarse zoete wijn te gebruiken en maakte een cheesecake van ricotta met in deze wijn geweekte rozijnen.

Met die ricotta zat ze op één lijn met gewichtconsulente Elisabeth. Zij maakte ricottakaaskoekjes, waarvan het mengsel ook gebruikt kan worden als vulling voor aardappels.

Zilte Zee was de host van vorige maand en maakte dit keer voor mijn thema een curry met onder andere okra's en boerenyoghurt. Samen met kip, verse ananas en een currypasta wordt het een lekker pittig gerecht. Zo kan yoghurt dus ook!

Gerrit Jan, beter bekend als de Eetschrijver, vergat het Event in zijn stukje te noemen, maar twitterde alsnog dat zijn ijs met munt en basilicum mee kon voor het event. Overigens heeft hij wel meer ijsrecepten voor volwassenen op zijn blog staan, zoals zijn margarita-ijs.

Foto: F.Steenhuisen

Gerry van Gewoon Lekker Gewoon maakte ook ijs, maar dan van Griekse yoghurt en aardbeien. Lekker zomers en dit ziet er ook al zo mooi uit:

MaaNtje is geen dessert-liefhebber en ik verwachtte een hartig gerecht van haar, maar ze maakte met melk toch de wentelteefjes van oma. Lekker van stokbrood. 

Sas Kookt maakte twee recepten. Allereerst een glutenvrije aardbeientaart. Glutenvrij bakken is een stuk lastiger dan normaal, omdat het gebak al snel brokkelig wordt, maar met amandelpoeder, mascarpone en aardbeien kan het gewoon niet anders dan lekker zijn.

Maar ze dacht ook aan een panna cotta met frambozencoulis en voegde deze op de valreep nog toe.

Theo van Tijm&Suikerbiet wilde ook al meedoen met een frisse panna cotta. Hij vond dat het wel wat minder kon met al die slagroom en maakte een iets lichtere versie. Hij verving een gedeelte van de slagroom met melk. Soms moet dat wel eens, ja...

Taste of Matisse deed mee met een yoghurtsabayon. Hmm, lekker met wat koekjes om te lepelen...

Terecht wees ze mij er op dat ricotta wel mee mocht doen, maar kaas niet, terwijl ricotta toch echt ook een kaas is. Tja... de definitie van zuivel is nogal groot en ik zat meer aan (semi) vloeibare producten te denken, dan aan strikt melk en room. En alhoewel ricotta een bijproduct van het kaasmaken is, kan je het zelf op een andere manier ook makkelijk maken met alleen maar melk en azijn. En dan mocht het wel weer meedoen ;-)

Heel toevallig struikelde ik in Google over een inzending van Angelique, die ze hier per ongeluk niet had aangemeld, maar die nemen we natuurlijk ook gewoon mee. Angelique vertelt in haar stukje over groene thee-ijs met kokosroom, waar ik direct meer van wilde weten, maar daar ging het niet over, want ze blogde over: Extra creamy chocolatechipcookie vanilla icecream. Is vast ook geen straf!

Gelukkig deed Het Roze Huis, één van mijn favoriete blogs, op het nippertje mee. Het Roze Huis wordt geschreven door Ellen, een Hollandse die tegenwoordig in New York woont, en schrijft over wat de New Yorkers culinair gezien bezig houdt. Of dat nu een nieuw hip restaurant is, typisch Amerikaans eten of de nieuwe rages, het is steeds weer een plezier om haar stukjes te lezen. Ga dus vooral even kijken bij haar bijdrage en de rest: Buttermilk Biscuits.

En tenslotte mijn eigen recept voor pannenkoekjes met aardappelpuree en kwark, ook bruikbaar voor therapeutisch kneedwerk, want het is fluweelzacht deeg...

 

 

Wow, wat een mooie opbrengst! Iedereen heel erg bedankt voor jullie bijdrage.

En naar wie mogen jullie nu toe voor het thema van juni? Graag nodig ik jullie uit om te gaan buurten bij http://www.eetschrijven.blogspot.com/. De volgende host is namelijk onze eetschrijver Gerrit Jan Groothedde.

 

 

Kaaskoekjes voor de juf

Het recept voor kaaskoekjes blijkt elke keer toch voor verbetering vatbaar, dus ik plaats weer een nieuw recept. De gelegenheid is dit keer dat de tweeling op het kinderdagverblijf een groep opschuift en er afscheid van de leidsters wordt genomen. De 3 juffen krijgen daarom morgen een klein kadootje. Meneer Marsepein kwam in een kookwinkel in Groningen koekvormpjes tegen in de vorm van handjes en voetjes. Precies de maat van een premature baby tot een uit de kluiten gewassen 1-jarige. Hij nam de voetjes mee. En met voetjes maak je uiteraard kaaskoekjes. Wat anders?

Kaaskoekjes voor de juf

Recept voor ongeveer 16 kaaskoekjes

Gebruik een lekker pittige kaas, maar wel eentje die ook nog goed smelt. Extra belegen Goudse lukt nog wel, maar een oude brokkelkaas zal niet mooi smelten. Old Amsterdam heeft veel smaak en smelt ook goed. Maar Old Amsterdam is dan eigenlijk ook helemaal geen oude kaas. Wel lekker trouwens.

110 gr geraspte oude kaas

60 gr koude roomboter

90 gr bloem + extra voor het uitrollen

1 kleine tl zout

1 el melk

Eventueel naar smaak: chilivlokken, tijm of mosterd

Doe alle ingrediënten in een mengkom en snijd de koude boter met twee messen in kleine stukjes. Meng alles daarna met de hand snel tot een stevig, maar nog iets kruimelig deeg.

Als het erg warm is binnen, kan je het deeg eerst even 30 minuten in de koelkast zetten, want als de boter te zacht wordt, zal het plakken bij het uitrollen.

Rol het deeg uit, op een licht met bloem bestoven aanrecht, tot ongeveer 3 tot 5 mm dik.  Steek er met een vormpje koekjes uit en bak deze 15 minuten op 175 graden (155 graden hetelucht), of totdat ze lichtbruin zijn. Ze hoeven niet heel erg bruin te worden!

Oordeel van het smaakpanel: Zus&Zo vochten om de kruimels, terwijl kaasliefhebber Kleine Chef de koekjes met veel gevoel voor drama uit zijn mond liet vallen. Hij overdrijft… Dat u het maar even weet.

Risotto met asperges

Ik moet ergens op terugkomen…

Ik vroeg mij laatst af of ik soms de enige Nederlander was die niet zo dol was op witte asperges. Het blijkt dat er meer mensen zijn die het onzalige dingen vinden; meestal uit hun voegen gegroeid en over de bereidingswijze wordt interessant gedaan alsof je er op kunt afstuderen. Elk jaar weer moet het kookproces met foto’s en uitleg in kookmagazines worden getoond. Ook schijn je er aparte pannen, schalen en schilmesjes voor te moeten hebben en het is bijna ontmoedigend om nog aan het ‘witte goud’ te beginnen. Groene asperges; die zijn veel minder gecompliceerd, hebben geen nare harde stukken en je kunt er veel meer mee doen.

Maar goed, iemand bracht een kilo witte asperges voor me mee, vers van het land, en dan moet je er toch mee aan de slag. Maar ze komen hier mooi niet met ei en ham op tafel, zo tegendraads ben ik dan wel weer, erger nog, ik hakte de koningin van de groentes in stukken. In de risotto ermee! Met een half oog op een recept uit Made in Italy van Giorgio Locatelli, maakte ik onderstaand recept, wat zo zalig bleek te zijn, dat ik de week erna onmiddellijk weer een kilo asperges heb gehaald.

Ik vond de sherry en de ruime hoeveelheid kaas de doorslag geven. In juni snel nog eens maken en dan voor volgend jaar onthouden!

Risotto met asperges

Recept voor 2 volwassenen en 2 kinderen

1 kg witte asperges

Zout

2 uien, gesnipperd. De ui voor de bouillon mag vrij groot zijn.

75 gr geraspte parmezaan of grana padano + extra voor het serveren

300 gr risottorijst

125 ml droge sherry

(olijf)olie

Maak de asperges schoon: snijd enkele centimeters van de onderkant af en leg deze apart. Snijd de punten er ook af en schil de overgebleven middenstukken met een dunschiller, zodat alle harde vezels eraf zijn, en leg de schillen bij de onderkanten.

Er moeten nu 3 stapeltjes liggen: de punten, de geschilde aspergestukken, en de schillen samen met de onderkanten.

Verhit olie in een kookpan en fruit hierin 1 gesnipperde ui enkele minuten. Voeg dan de onderkanten en schillen van de asperges toe en ook 2 liter water en 3 opgehoopte theelepels zout. Breng dit aan de kook en laat 20 minuten zachtjes doorkoken.

Snijd ondertussen de middelste stukken asperges in plakjes en bak deze zachtjes in wat olie in een koekenpan totdat ze beginnen te kleuren. Hak dit mengsel grof, of fijner als de kinderen daar beter mee te lijmen zijn. Zet dit apart.

Giet de aspergebouillon af; vang de bouillon op en gooi de schillen en stukken weg. Breng de bouillon weer aan de kook.

In een andere pan de tweede gesnipperde ui ook in olie fruiten. Na enkele minuten de rijst toevoegen en even kort doorscheppen zodat de rijstkorrels bedekt zijn met olie en een beetje bakken.

Giet de sherry bij de rijst en schep door, maar laat het niet droog koken, dus giet er ook vrij snel wat van de bouillon bij.

Schep de gehakte asperges er bij en laat dit nu ongeveer 20 minuten zachtjes pruttelen terwijl je steeds bouillon erbij blijft gieten. Wel erop letten dat je aan het einde niet met teveel vocht in de pan blijft zitten, dus anticiperen op het juiste moment dat de rijst het zelf wel verder afmaakt en dan geen bouillon meer toevoegen. Ook het blijven roeren is belangrijk.

Kook de punten van de asperges gaar in de bouillon in de laatste 15 minuten. Er is voldoende bouillon om de risotto en de punten samen te garen. Haal er gewoon steeds met een grote soeplepel wat uit voor de rijst.

Als de rijst gaar is, de kaas erin laten smelten en omscheppen.

De punten er apart bij serveren of erdoorheen scheppen voor de aanwezige foodie-kinderen. Er kan op tafel nog wat extra geraspte kaas op.

Oordeel van het smaakpanel: heerlijk! Is er nog meer? Wij hebben wel zelf de punten opgegeten, maar er zat voldoende van de gehakte asperges op hun eigen bord.

Knäckebröd

Deel 8 van Chef Mama vs The Real Thing

In Zweden doen ze tegenwoordig ook aan rechthoekig knäckebröd, maar van origine waren het grote, ronde schijven, waar zeker 12 huidige rechthoekjes in verdwijnen. Ze hadden een gat in het midden en hingen dan ook aan een stok in de keuken. Daar was het droog en kon je het brood lang bewaren.

Ikea heeft die grote ronde pakken nog wel eens en in Zweden ligt het nog gewoon in de supermarkt, maar praktisch zijn ze niet. Hebben ze in Zweden soms speciale blikken om ze in te bewaren? Ik deed ze vroeger in een grote plastic zak en tegenwoordig koop ik gewone pakken knäckebröd, die in leuke, overzichtelijke doosjes kunnen, en die ook nog eens moeiteloos in het keukenkastje passen. Je moet ook met je tijd meegaan, lijkt mij. Ik heb nog wel eens 15 van die pakken met wagenwielen meegenomen als presentje voor de familie, maar ik geloof dat niemand goed wist wat ze er mee moesten aanvangen.

Ondertussen is het erg makkelijk om ze zelf te maken en ook dit scoort natuurlijk weer enorm bij de visite de volgende keer dat u een lunch voorbereidt.

Kopen of maken? De smaak is erg goed met het karwijzaad, maar het is compacter en er valt veel meer te kauwen dan op een fabrieksknäckebrödje, die luchtiger zijn. Er zijn natuurlijk wel allerlei leuke vormpjes van te maken en je kunt ook veel smaken toevoegen in de vorm van granen, zaden en kruiden. Ik ga het zeker nog eens maken. Alleen al omdat het een lichte snack is die ook zonder beleg goed weg knabbelde.

karwijzaad

Zweeds knäckebröd

Voor ongeveer 25 plakjes

250 gr roggemeel

250 gr volkoren tarwemeel

1 tl zout

1 zakje gedroogde gist

260 ml lauw water

1 el honing

1 opgehoopte el karwijzaadjes

50 gr sesamzaad

1 el neutrale olie

In plaats van sesamzaad kan er ook bv lijnzaad worden toegevoegd. Gebruik ook eens kaneel, kardemom of anijspoeder?

Meng alle ingrediënten samen en kneed dit tot een niet plakkend deeg. Het zal wel vrij grof aandoen. Zet het een uurtje afgedekt weg.

Verwarm de oven voor en leg de bakplaat alvast in de oven. De juiste temperatuur is lastig. Het liefste zo heet mogelijk, nl 250 graden, maar bij die hitte verkruimelt een vel bakpapier waar je bij staat. Een siliconen mat kan vaak maar tot 240 graden verhit worden. Uiteindelijk heb ik het matje gebruikt en zat ik op 230 graden. Voor hetelucht heb je aan 230 graden genoeg, maar ik heb het niet uitgeprobeerd.

Pak balletjes van het deeg en rol dit op een met volkoren meel bestoven werkblad uit tot zeer dun. Zorg dat de lap door het meel los blijft liggen van het werkblad en rol het uit tot 1 tot 2 mm dikte. Snijd hier rechthoeken van of steek er rondjes of vormpjes uit. Prik er gaatjes in. Dat kan gewoon met een vork, maar het is wat authentieker en mooier om grotere gaatjes te maken, dus dan moet je op zoek naar iets dikkers. Als je er geen gaatjes in maakt, zal het deeg rijzen in de oven.

Leg het knäckebröd op de al gloeiendhete bakplaat en bak ze knapperig en bruin in ongeveer 12 minuten. Elke oven is anders en zeker als je hetelucht gebruikt, dus houd ze vooral in de gaten. Het gaat erg snel.

Laat ze afkoelen op een rek en ga door met de volgende lading. Ik maakte 3 platen van deze hoeveelheid.

Bewaar de crackers luchtdicht en droog.

Oordeel van de Kleine Chef: hij hielp graag met het stapelen voor de foto, maar ik vraag me af of hij het herkende als voedsel…! :D

Vlierbloesemsiroop van troebel appelsap

De vlier bloeit nu overal, dus neem dit weekend nog even de tijd om een paar mooie bloesems te plukken! Buiten zal je het waarschijnlijk niet zo goed ruiken, maar als je thuis je neus in de tas verzamelde bloemen steekt, dan zit die tas vol met geur: het is zoet, maar ook friszuur, en je kunt die geur heel goed vangen en insluiten in een siroop. Het is het echt waard en haast geen werk.

Het standaardrecept combineert water, citroen, suiker en de bloesem, maar dat recept is mij te gewoon. Ik vond er eentje die gemaakt wordt op basis van troebel appelsap en de geur van de vlier samen met het sap is hemels en verslavend lekker…

Het recept vraagt om citroenzuur wat verkrijgbaar is in een brouwwinkel (waar je spullen koopt om zelf wijn en bier te maken), maar de toko zou het ook kunnen verkopen. Voor de smaak zijn deze zure korrels nog te vervangen door verse citroenen, maar citroenzuur wordt ook gebruikt als conserveermiddel en antioxidant. Vlierbloesemsiroop kan namelijk gaan gisten. Het is daarom ook een goed idee om voor de zekerheid de siroop in bakken of zakken in te vriezen tot je weer een nieuwe portie nodig hebt.

Recept voor vlierbloesemsiroop van troebel appelsap

Bron: http://www.chefkoch.de

15 bloemschermen van de vlier

1 liter troebel appelsap

1 kg suiker

15 gr citroenzuur

Was de bloemen niet, want dan was je ook de smaak en geur weg, maar kijk wel of er geen insecten inzitten. Knip te grote stelen ook weg. Doe de bloemen in een bak, schenk het sap erbij en duw de bloemen onder. Zet dit 3 dagen afgedekt weg in de koelkast.

Zeef het sap, het liefste met een vergiet met daarin een kaasdoek of eventueel een fijn geweven theedoek zonder wasluchtjes, en vang het op in een grote pan. Breng het opgevangen appelsap aan de kook. Voeg dan de suiker en citroenzuur toe. Laat dit doorkoken totdat alle suiker goed is opgelost.

Zorg er ondertussen voor dat er bakken of zakken voor de vriezer klaar staan, of anders schoongemaakte en gesteriliseerde flessen. Giet de siroop over in de bakken of flessen, laat ze afkoelen en bewaar ze daarna in de koelkast of vriezer.

Om het te drinken voeg je water naar smaak toe.

Oordeel van het smaakpanel: ik weet het nog niet! In mijn enthousiasme heb ik alles ingevroren, maar ik zal er weer een zakje voor ze uithalen…

Pannenkoekjes van aardappel en kwark

Wat moest ik toch maken voor mijn eigen Foodblog Event-thema? Ideeën met zuivel genoeg, daar lag het niet aan, maar een aantal gerechten vielen bij voorbaat al af. Om te beginnen alles wat ik in dat topic had beschreven, en ook desserts lagen nu teveel voor de hand. Als host kon ik toch niet met een vlaflip aankomen…

Nee, dan iets zaligs, iets dat je wel elke dag zou willen doen: met je handen in een kwarkdeegje zitten. Brooddeeg maken is altijd al fijn en rustgevend werk, maar kwarkdeeg maak je voor het ultieme kneedwerk. Het is zacht, vederlicht, zelfs als je weet dat het dat helemaal niet is, maar het lijkt wel of je een koude lap fluweel in je handen hebt. Ik maakte het vroeger nog wel eens voor een hartige taart, waarna ik het kwarkdeeg belegde met een ratatouille-achtig mengsel, pesto en kaas, en dat recept kan ik nog wel eens opzoeken, maar dit keer maakte ik pannenkoekjes van kwarkdeeg. Met aardappelpuree. Het is zowel hartig als zoet te eten en smaakt licht zurig.

...met stroop

..of met kruidenkwark

Ik gebruikte vaste aardappel, omdat die nu eenmaal op dit moment geoogst worden, maar kruimige aardappelen kunnen ook gebruikt worden. Dat zal de verhoudingen met de andere ingrediënten wel veranderen, want kruimige aardappels kunnen meer vocht opslurpen. Even uitproberen dan maar. Probeer wel de hoeveelheid bloem beperkt te houden, want dat is wat ze zwaarder maakt.

Pannenkoekjes van aardappel en kwark

Voor 20 kleine pannenkoekjes of 4 personen

300 gr geschilde aardappels (vaste)

250 gr kwark (volle kwark is lekker, magere kwark werkt net zo goed)

200 gr bloem + ruim extra voor het vormen van de koekjes

Zout

Roomboter of olie om te bakken

Voor hartige koekjes kunnen er nog verse kruiden of nootmuskaat doorheen.

Kook de aardappels gaar, giet ze af en laat even goed uitdampen. Stamp ze daarna zeer fijn of, nog liever, pers ze door een pureeknijper. Laat het een beetje afkoelen en voeg dan de kwark, bloem en het zout toe. Kneed dit samen tot een deeg. Het ligt heel erg aan de aardappels hoeveel bloem je nodig hebt, maar voeg liever niet veel meer dan dit toe. Het wordt uiteindelijk een hanteerbaar, maar nog steeds plakkerig deeg.

Bestuif het aanrecht met flink wat bloem en druk het deeg met de handen uit tot een lap van een kleine centimeter dik. Steek hier met een vormpje koekjes uit en haal ze voorzichtig van het aanrecht. Leg ze op een opnieuw met bloem bestoven stuk aanrecht weg.

Smelt boter of olie in een koekenpan en bak de koekjes aan beide kanten bruin.

Hartige koekjes zijn erg lekker met een kwarksausje van:

Kwark

Zout en peper

Geperste knoflook (1 teen op ongeveer 200 ml)

Verse kruiden als bieslook, peterselie, basilicum, munt of daslook

Zoete koekjes doen het goed met wat stroop, fruitmoes, jam of suiker.

Oordeel van het smaakpanel: alleen Zus was aanwezig en zij liet zich de koekjes met stroop goed smaken.

Pesto van courgette

Tegenwoordig maak je van alles een pesto. De klassieke combinatie van basilicum, pijnboompitten, knoflook, olie en parmezaan is misschien nog steeds wel heilig, maar ondertussen wordt er van alles bij elkaar gegooid en zolang het maar kaas en noten bevat, is het al snel een pesto. Tapenade en carpaccio lijden aan hetzelfde probleem; de tapenade maak je tegenwoordig net zo goed met stukken paprika en carpaccio wordt gemaakt met gerookte zalm…

Ik vind het allemaal best. Pesto schreeuwt gewoon om variatie: met pecannoten, hazelnoten, amandelen of walnoten heb je al direct een andere smaak. Je kunt variëren met kruiden of groenten, Goudse kaas, parmezaan of pecorino, en olijf-, sesam- of walnotenolie. Het is kinderspel om steeds weer iets nieuws te maken.

Voor een pesto zit er in dit recept vrij veel kaas, maar aan de andere kant gebruik ik weinig olie. Ik vond meer niet nodig voor een doordeweekse pasta, want dit vormt al een mooie saus, maar voeg vooral wat toe als het nog wat smeuïger mag zijn.

Pesto van courgette

Recept voor ongeveer 300 gr pasta

1 courgette van ongeveer 300 gram

60 gr pijnboompitten

Sap en rasp van ½ citroen

Zout en peper

75 gr geraspte grana padano/parmezaan

½ plantje of zo’n 20 blaadjes basilicum

1 teen knoflook

2 el olijfolie of meer naar smaak

Verwarm de oven voor op 175 graden (160 graden hetelucht). Snijd het steeltje van de courgette en snijd hem daarna in de lengte door en leg in de oven. Bak de courgettehelften 30 minuten lang en laat ze dan een beetje afkoelen.

Ondertussen de resterende ingrediënten fijn hakken in de keukenmachine of blender. Snijd de courgette in grove stukken en voeg ze toe aan de rest. Hak dit samen tot een vrij grove pesto. Bij mij was alles nog net herkenbaar, maar als de kinderen daar nog niet intrappen, kan het vast wel wat fijner worden vermalen.

Oordeel van het smaakpanel: de dames zijn nog dankbare eters, maar de altijd kritische Kleine Chef zei verrukt "lekkere pasta!"

Tosca-cake

Er zijn er twee jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien, dat zijn zij…….

De tweeling is 1 jaar oud geworden! Zondag hadden ze hun feestje en naast reguliere taarten die normaliter beter geaccepteerd worden bij kinderverjaardagen, namelijk die met veel slagroom en makkelijk te verspreiden kruim, hadden ze ook een baksel uit de keuken van mama. Het werd een Tosca-cake met appel. Specifiek aan deze Zweedse cake is de topping van geschaafde amandelen, die krokant worden gebakken in de boter en suiker. Een machtig taartje, maar erg lekker.

Tosca-cake

Voor een kleine springvorm van 20 cm

125 gr zachte roomboter

75 gr suiker

1 zakje vanillesuiker

Zout

100 ml melk

150 zelfrijzend bakmeel

2 appels

Topping:

75 gr boter

75 gr suiker

1,5 el bloem

80 gr geschaafde amandelen

1 el melk

Verwarm de oven voor op 175 graden (155 graden hetelucht). Bekleed de bodem van een springvorm met bakpapier door het er tussen te klemmen en vet de rand in met boter.

Roer de boter zacht met de suiker en voeg de andere ingrediënten, behalve de appels, toe.

Schil de appels en snijd ze in dunne plakjes.

Giet het cakebeslag in de vorm, strijk het glad en steek de plakjes appel erin. Het handigste is om ze er als de spaken van een wiel over te verdelen.

Zet de cake in de oven.

Ondertussen de topping maken door de boter in een pannetje te smelten en de andere ingrediënten toe te voegen.

Haal de halfgare cake na 20 minuten uit de oven, verdeel de topping erover en zet de cake weer terug in de oven. Bak hem nog 30 minuten langer. Een satéprikker die erin wordt gestoken, moet er schoon en zonder cakebeslag uitkomen. Overigens zal er wel ruimschoots gesmolten boter aan zitten, maar dat hoort.

Laat de cake volledig afkoelen. Hij is pas lekker als hij helemaal op kamertemperatuur is, vanwege de gesmolten boter in de topping.

Oordeel van het smaakpanel: natuurlijk, taart gaat altijd. Geen commentaar gehoord. Ze vonden hem eigenlijk lekkerder dan die taart met veel slagroom en, o nee, verse aardbeien. Bah!

Stracotto met venkelzaad en witte wijn

Ik zit al een paar dagen gekluisterd aan huis met een ziek kind. En ach, je scharrelt wat rond, het is een mooi moment voor wat lente-schoonmaakactiviteiten, je constateert dat de kozijnen weer eens geschilderd moeten worden, en je twittert wat op het internet… En als je dan toch maar wat loopt te lanterfanten, kan er mooi een stracotto de oven in. Urenlang. Want je wordt pas beloond na 7 uren. ’s Morgens opzetten dus en dan wat leuks gaan doen.

Er zijn maar weinig ingrediënten, maar ik kon niet wachten tot ik aan tafel mocht. Het was heerlijk en het zachte vlees had een mooie, volle smaak.

Stracotto met venkelzaad en witte wijn

4 personen

100 gr ui

100 gr wortel

100 gr bleekselderij

3 tl venkelzaad

Olijfolie om in te bakken

1 kg runderriblappen, in blokken

250 ml witte, droge wijn

1 blik (400 gr) tomaatstukjes

Zout en peper

Sap van ½ citroen

Snipper de ui, wortel en bleekselderij en fruit dit samen met het venkelzaad 10 minuten lang in een paar eetlepels olie. Gebruik een braadpan die straks ook in de oven kan, bv een gietijzeren pan die mooi de warmte vasthoudt.

Verwarm de oven op 160 graden (135 graden hetelucht).

Na het fruiten kan de pan van het vuur. Voeg de blokjes vlees toe en ook de wijn, tomaat, zout en peper, en het citroensap.

Zet de pan een uur lang in de oven met het deksel erop. Draai na dat uur de temperatuur terug tot 120 graden (100 graden hetelucht), leg het deksel een beetje schuin zodat er een heel kleine opening is, en ga nu rustig iets anders doen. Boodschappen bijvoorbeeld, werken, naar de dierentuin… Voorlopig hoeft u namelijk nog niet terug te zijn. Na 5 uur is het vlees acceptabel, maar laat het liever een uur of 7 staan, want dan is het zo zacht dat het uit elkaar valt.

Eet er gekookte aardappelen of pasta bij met wat verse groente.

Oordeel van het smaakpanel: Zus&Zo smikkelden wat stukjes weg bij een prakje dat beter bij hun paste, en Kleine Chef was verkouden en wilde niets. Maar ik weet zeker dat hij dit lust.