Chocolate Chip Cookies

Zo, eindelijk een koekje dat een beetje normaal uit mijn oven komt. Ik ben een koekjeskluns,  jongens… Nooit lijkt het op iets dat uit een pakje komt en minstens zo vaak zijn mijn koekjes een teleurstelling. Maar er is hoop; dit blijkt zo eenvoudig te zijn dat zelfs Kleine Chef met succes chocolate chip cookies uit zijn mouw schudt. En het is straks een dankbaar recept om die ladingen chocoladeletters weg te werken.

Nog iets over ‘vanille-extract’. Ik heb hier een fles jenever staan (wodka werkt ook) met een aantal vanillestokjes erin. Na een maand of twee tap je hier al een fantastisch vanille-extract voor bakwerk van. Een aanrader.

Chocolate chip cookies

recept voor 10-12 stuks

100 gr roomboter op kamertemperatuur

170 gr (donker)bruine basterdsuiker (of half gewone kristalsuiker en half bruine suiker, maar daar worden ze wel iets lichter van)

1 ei (L)

1 grote tl vanille-extract of een zakje vanillesuiker

150 gr chocolade naar keuze (puur, wit, melk), in kleine blokjes gehakt

230 gr zelfrijzend bakmeel

flinke snuf zout

eventueel zou je nog iets cacaopoeder kunnen toevoegen voor double chocolate cookies, of vervang iets van de chocolade met gehakte noten (macadamia met witte chocolade!)

 

Ambachtelijk slordig koekjesdeeg

Verwarm de oven voor op 175 graden (ik heb hetelucht niet uitgeprobeerd en ik ga het dit keer ook niet aanraden, maar standaard zet je die zo’n 20 graden lager).

Roer de boter romig met de suiker. Voeg het ei, vanille en chocolade toe en roer goed door.  Voeg ook het bakmeel en zout toe en meng het met een lepel tot een stevig, maar plakkerig deeg.

Leg bakpapier op een bakplaat. Rol balletjes ter grootte van een pingpongbal en leg deze op de plaat. Druk ze plat tot vrij dikke koekjes. De koekjes zullen nog iets uitlopen, maar ze horen nogal dik te zijn, dus houd ze gerust een centimeter dik. Laat dus ook wat ruimte tussen de koekjes voor het uitlopen.

Bak de koekjes in zo’n 19 a 20 minuten gaar. Ze zijn dan net iets gekleurd aan de randen, maar het binnenste is dan nog iets chewy. Laat ze 3 minuten langer staan voor een volledig knapperig koekje. Ze zijn nog zacht als ze uit de oven komen. Laat ze vijf minuten rusten op de plaat en laat ze verder afkoelen op een rooster.

Oordeel van het smaakpanel: Dochter Zo vindt ze ‘niet zo lekker’, maar de rest vindt ze heerlijk.

 

Kaneellabneh voor bij de appeltaart

Ik verwachtte dat mijn bezoek met zelfgemaakte appeltaart zou arriveren en ik wilde een duit in het zakje doen door daar een kaneellabneh bij te maken. Lekker, dacht ik, puntje appeltaart met een bolletje romige kaneelyoghurt erbij. Maar het bezoek was geïnfecteerd met het Ottolenghi-virus dat de laatste tijd nogal hardnekkig om zich heen grijpt en bracht een cake mee, waar al ruimschoots roomkaasglazuur op was uitgesmeerd. Daar zit je dan met je labnehballen. Zoals u op de foto ziet heb ik er de volgende dag een armoedig, maar gezond appeltje bij gesneden.

Labneh is feitelijk niets anders dan onze hangop, behalve dat hangop van gewone yoghurt of karnemelk (dat is eigenlijk de originele) wordt gemaakt, en voor labneh start je al met dikke (en vette!) Griekse yoghurt (die op zichzelf weer niets anders is dan ingedikte gewone yoghurt). Als je dat laat uitlekken krijg je een stijve, verse kaas. De hartige variant wordt zelfs in balletjes gerold en op olie bewaard. Dit is een zoete labneh met nog iets zuur van de yoghurt.

De labneh mag gaan uitlekken

 

Na 24 uur…

 

Kaneellabneh

recept voor 600 ml labneh

1 liter Griekse yoghurt

2 tl kaneel

60 gr poedersuiker

Meng de yoghurt met de kaneel en suiker. Meer suiker toevoegen voor een zoetere labneh kan natuurlijk, maar je kunt het achteraf ook nog toevoegen. Gebruik geen gewone kristalsuiker, want die lost niet goed op.

Bekleed een vergiet met een kaasdoek of fijn geweven theedoek zonder wasluchtjes en schep hier de yoghurt in. Vouw de doek dicht en zet de vergiet op een kom of pan. Zet dit bouwsel 24 uur lang weg in de koelkast. Als het goed is, is het nu ingedikt tot een stijf mengsel en zit iets minder dan de helft van het vocht in de kom.

 

Schep het bij een punt appeltaart, schijfjes appel of serveer het met een goede zelfgemaakte appelcompote met boerenjongens…

Oordeel van het smaakpanel: 3 maal ‘nee’. Zurige kaneel is een brug te ver.

 

 

Kerstpakket win-actie!

Wie wil er nog een extra kerstpakket volgende maand? Ik mag er drie van weggeven!

De pakketten worden aangeboden door Tezet. Tezet is een leverancier van onder andere kerstpakketten, sinterklaaspakketten en paaspakketten. Neem even een kijkje, want ze hebben erg leuke dingen op hun webshop staan.

Ik ben dol op kerstpakketten. De laatste jaren zijn er allerlei goedbedoelde varianten bedacht, maar geef mij maar een ouderwets kerstpakket. Gewoon zo’n doos met lekkere dingen. Ik denk dan altijd even terug aan vroeger toen mijn vader thuis kwam en wij het pakket met lekkernijen mochten uitpakken. Dat was een hoogtepunt in mijn jonge bestaan, hoor. Nou ja, ik vind het nog steeds prachtig. Ik weet nog goed dat er ooit een doos Bugles bijzat toen ik nog vrij klein was (ze zaten toen nog niet in zakjes, maar in een soort grote cornflakesdoos). Bugles bestonden hier toen nog niet en het maakte blijkbaar diepe indruk. Jaren later maakte het pakje ijspoeder met kant en klare soesjes ook indruk, maar dan om een heel andere reden. J Dat moet een vergissing zijn geweest van mijn werkgever. Vooralsnog vinden mijn kinderen die plastic sliertjes bovenop de spullen het interessantste van de doos, maar eens afwachten of ze dit jaar zien dat er nog meer inzit.

Maar goed, een kerstpakket voor mijn trouwe lezers dus. Ik mag drie Fun pakketten (met koekjes, fondant, schuimpjes en pralines) uitdelen, die thuis worden bezorgd door Tezet.

 

Wat moet je doen? ‘Like’ Eerst Koken op Facebook en laat onder dit bericht, of op Facebook, een reactie met naam achter, zodat Kleine Chef en dochters Zus&Zo geblinddoekt drie namen uit de grabbelton kunnen halen.

De actie sluit op 5 december en de dag erna maak ik hier bekend wie mij even moet mailen voor zijn/haar adresgegevens!

Stoofvlees met porcini

Sukadelapjes, het minst fotogenieke stukje vlees!

Ik heb een persoonlijke leverancier van gedroogde zwammetjes. Uit Noorwegen. Een goede collega van Meneer schenkt met gulle hand paddenstoelen die hij zelf droogt. Niets raars hoor; we hebben nu een grote pot grijze cantharellen staan, waar ik ruim in mag graaien. Voor het recept hieronder gebruikte ik dus een royale hand gedroogde cantharellen, en ik heb bewust geen gewicht vermeld: ik meen dat je in de winkel gedroogde paddenstoelen per 20 of 30 gram koopt, maar dat was met de huisgedroogde cantharellen echt een absurd grote hoeveelheid. Alsof ze veel droger en dus lichter zijn als in de winkel. Van paddenstoelen uit de winkel zou ik gewoon 1 verpakking toevoegen aan de pan.

Een ander succesverhaal hier is verse laurier. Sinds het voorjaar heb ik een struik in de tuin staan en ik had gewild dat ik dit tien jaar eerder had geweten: de geur is zalig en droge blaadjes komen niet eens in de buurt ervan. Ze verbrokkelen ook niet, zoals droge blaadjes nog wel eens doen. Kortom, nooit meer droge laurier voor mij.

En verder is dit gewoon een uitstekende stoofpot voor de herfst. Terwijl ik dit typ, giert de wind om het huis en regent het stevig door. Het wordt weer tijd voor paddenstoelen! :D

Stoofvlees met porcini

recept voor 4 personen

olijfolie

100 gr gerookt spek, in reepjes

2 uien, in ringen, en daarna grof gesneden

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 kg sukadelappen

200 ml water

1 runderbouillonblokje

200 ml rode wijn

3 ontvelde tomaten in stukjes, of een blik/pak tomaatstukjes

2 laurierblaadjes

takje verse rozemarijn, of 1 tl gedroogd

1 el verse tijm, of 1 tl gedroogd

peper

een flinke handvol gedroogde porcini (eekhoorntjesbrood)

Verwarm de oven op 160 graden (140 graden hetelucht).

Bak het spek in wat olie uit in een gietijzeren pan, of iets dat straks in zijn geheel de oven in kan. Voeg daarna de uien toe en fruit ze 8-10 minuten zonder te laten kleuren. Voeg de knoflook daarna ook toe.

Leg de sukadelappen in de pan. Verkruimel het bouillonblokje erboven en voeg het water, de wijn, tomaten, kruiden en paddenstoelen toe. Zout heb je waarschijnlijk niet nodig vanwege het spek en bouillonblokje, maar voeg het eventueel pas toe als het vlees helemaal klaar is. Hussel het geheel wat door elkaar, zorg dat de pan weer op temperatuur komt, maar laat het niet koken!

Zet de pan nu met deksel erop in de oven. Na 10 minuten mag de temperatuur omlaag naar 120 graden (100 graden hetelucht). Vergeet het nu voor een uurtje of vier, of langer als dat nodig is om het vlees mooi zacht te krijgen. Als dat zes uur duurt, is het ook prima… Haal de laurier en rozemarijn eruit. Bewaar het eventueel een nachtje in de koelkast en laat het weer rustig op het fornuis warm worden.

Lekker met aardappelpuree en witlof, waarbij de jus met de stukjes ui, knoflook en paddenstoelen een plezier op zich zijn.

Oordeel van het smaakpanel: ja, die jus, he? Die deed het hem. Dat vlees ging op, maar die jus: “Nog meer sju, mama! Nog meer!” en dochter Zo: “hmmm, lekkere sju…”

No Knead Foccacia

Ik ben erg met het No-Knead Bread-principe bezig de laatste tijd. Het levert prachtige broden op, dat was allang bekend, sinds Mark Bitman het introduceerde op The New York Times. Voor een pizzabodem maak ik nu vaak een no-knead deeg 24 uur van tevoren en de bodem is precies zoals het moet zijn: knapperig, chewy, en met mooie bellen in de korst. Fantastisch! Er is één probleem en dat is dat het deeg vreselijk zacht is en plakt. Je hoeft het nog net niet op een pizzasteen te gieten, maar verplaatsen zonder bakpapier is ook nagenoeg onmogelijk. Daarover meer wanneer we een oplossing hebben gevonden. Eerst dan maar een foccacia; net zo mooi als die pizzabodem, en net zo makkelijk als elk ander brood van dit type. Een kind kan de was doen.

Ik heb het recept van een Deense website (Kvalimad). De schrijver plaatst vaak filmpjes bij zijn recepten en enkele hiervan zijn ook in het Engels gemaakt. Ze zijn zeker even de moeite waard om te bekijken.

No Knead Foccacia

Recept voor 1 groot brood

Bron: www.kvalimad.dk

verse gist ter grootte van een flinke erwt of ¼ tl gedroogde gist (door de lange rijstijd heb je genoeg aan kleine hoeveelheden)

4 dl lauw water

500 gr broodmeel (geen bloem)
2 flinke tl zout

Ik gebruikte alleen wat verse tijm en grof zout, maar de kruidenolie uit het origineel ziet er erg lekker uit.

Los de gist op in het lauwe water. Voeg het meel en zout toe en meng het deeg met een lepel. Het zal te plakkerig zijn om met de hand te mengen, maar dat hoeft ook niet. Kneden is dus niet nodig en wanneer de ingrediënten vermengd zijn ben je al klaar. Zet het deeg 10 tot 12 uur afgedekt weg. Die tijd zal misschien lastig uitkomen wanneer je het brood warm uit de oven bij het avondeten wilt serveren, want dat betekent dat je rond 3 uur ’s nachts aan het werk moet. Maar gelukkig houdt het deeg zich prima in de koelkast. Ik maak het deeg zelf laat op de avond, zet het weg voor de nacht en zet het de volgende morgen, na 12 uur rijzen, in de koelkast.

Haal het deeg weer uit de koelkast wanneer je eraan toe bent. Op dit moment duurt het nog 2,5 uur voordat het uit de oven zal komen. Stort het deeg op een werkplek die goed bestoven is met meel. Vouw het deeg een aantal maal dubbel en vorm het tot een bal. Leg dit op een bakplaat met bakpapier. Giet er iets olie overheen en smeer het met je handen uit. Druk het brood hierbij plat tot een schijf. Laat het anderhalf uur onafgedekt rijzen.

Strooi er wat verse tijm en (grof) zout, de kruidenolie uit het origineel, of een andere smaakmaker op en prik daarbij kuiltjes in het deeg met je vingers. Laat het nog eens een half uur rijzen.

Bak het brood in 20 tot 25 minuten af in een oven van 200 graden (175 graden hetelucht) tot het mooi bruin en knapperig is. Een pizzasteen in de oven helpt enorm, maar als je die niet hebt, laat dan wel de bakplaat gloeiend heet worden in de oven en schuif daar het brood met bakpapier op.

Oordeel van het smaakpanel: jaaaa, met zelfgemaakte kruidenboter!!

Gordon Ramsay's Appelschotel

Lieve Gordon, het spijt me. Ik heb je recept iets aangepast en daarmee was het eigenlijk nog steeds een enorm machtig toetje. Het deed me een beetje denken aan die keer dat een vriend kaasfondue voor ons maakte en nadat we compleet stuffed waren met kaas, brood en augurkjes, kwam hij nog eens met gevulde pannenkoeken als dessert… Ik weet haast wel zeker dat jij hem met dit toetje daarin overtreft, want het is een maal op zich. En echt, het was heerlijk en ik maak het nog een keer, maar dan zorg ik dat er geen kaasfondue of iets dergelijks aan vooraf gaat.

Gordon’s recept is een laagje van gekarameliseerde appels, afgedekt met een cakebeslag. En de hoeveelheid appel heb ik behouden, maar het beslag heb ik gehalveerd. Daarna kon je er nog steeds met vier man van eten. Wie denkt dat dat onzin is, moet niet alleen de hoeveelheid cake weer terugbrengen naar een dubbele portie, maar gewoon het hele originele gerecht verdubbelen. Echt, u kunt het hebben. En de dag erna smaakt het restant ook nog meer dan goed.

Gordon Ramsay’s appelschotel

Bron: 100% Ramsay – Gordon Ramsay

Recept voor 4 personen
Dit is het recept met het gehalveerde cakebeslag:

Voor de appellaag:

50 gr rozijnen

3 el calvados

60 gr (riet)suiker

3 stevige appels (Braeburn of Jona Gold), geschild, zonder klokhuis en in blokjes

15 gr roomboter

Voor de cake:

225 gr roomboter + extra om in te vetten

115 gr (riet)suiker

2 eieren (L)

150 gr zelfrijzend bakmeel

geraspte schil van 1 citroen

scheutje melk

poedersuiker om te bestuiven

erbij eventueel creme fraiche losgeklopt met het merg van 1 vanillepeul

Verwarm de oven voor 190 graden (170 graden hetelucht). Week de rozijnen in de calvados. Vet een vorm in. Ik gebruikte een schaaltje van, zeg maar, A5 formaat.

Verhit de boter voor de appellaag in een koekenpan en voeg de appels en suiker toe. Bak dit rustig tot alles karameliseert en de appels mooi bruin kleuren Schep het af en toe om.

Voeg de rozijnen en calvados toe en bak het nog eens 5 tot 10 minuten door tot de appels gaar zijn. Doe de appels over in de ovenschaal.

Meng voor de cakelaag de boter en suiker romig. Voeg de eieren toe, en daarna het bakmeel, rasp en melk. Het wordt een vrij stevig beslag. Voeg desnoods nog iets melk toe als het te dik is. Schep dit op de appels en bak het in 30 tot 35 minuten bruin en gaar. Steek er een satéprikker in om te controleren of de cake gaar is; deze moet er weer schoon uitkomen. Laat het iets afkoelen.

Spitskool met spek, room en kabeljauw

Mensen die (tijdelijk) leven op worteltjes en sla: kijk snel de andere kant uit. Deze kool is om je vingers bij af te likken, maar het is calorierijk. Ik heb het er graag voor over! Kabeljauw en spitskool, met slagroom en spek, tijm en citroen. De smaken springen gewoon de pan uit.

Spitskool met spek, room en kabeljauw

recept voor 2 personen

bron: Noors food magazine Mat&Venner nr 2 2012

500 gr spitskool in fijne reepjes

100 gr gerookt spek, in stukjes

200 ml slagroom

50 ml water

½ blokje kippenbouillon

paar takjes verse tijm, of 1 opgehoopte tl tijm

1 takje rozemarijn, de naaldjes fijngesneden

rasp van een kleine citroen

400 gram kabeljauw

zout en peper

roomboter

verder eventueel wat gekookte aardappels of aardappelpuree voor erbij

Bak het spek uit in een flinke kookpan. Voeg het water, de slagroom en het halve bouillonblokje toe en roer tot het blokje is opgelost. Voeg dan de koolreepjes, tijm en rozemarijn toe. Stoof dit zonder deksel in 15 tot 20 minuten gaar. (Kook eventueel ook de aardappels in die tijd gaar.) Na die tijd moet de slagroom flink zijn ingekookt en zit er nog een klein laagje room in de pan. Voeg dan ook de citroenrasp toe.

Dep de kabeljauw droog en bestrooi het met zout en peper. In de laatste 8 minuten de vis in een koekenpan gaar bakken in de boter.

Oordeel van het smaakpanel: de dames lopen ronduit te klooien met hun eten. Kleine Chef schuift het naar binnen alsof het een ordinaire pasta is en vertrekt weer om te spelen.