Deel 15 (de hele reeks staat in de receptenindex)
.JPG)
Du pain, du vin, du Boursin – verslavend lekker, wat mij betreft, maar ik vond ook altijd dat er wel wat verbeterpuntjes waren voor de fabrikant. Waarom is het bijvoorbeeld zo lastig smeerbaar en bijna korrelig (tenzij het op kamertemperatuur is, maar dat is weer niet de bedoeling). En waarom zit zo’n zacht kaasje in hemelsnaam niet in een kuipje, maar is het knullig verpakt in een stukje aluminiumfolie dat vervolgens halfslachtig moet worden dichtgevouwen, waardoor het zal uitdrogen in de koelkast?
Maar wanhoop niet; ik weet twee oplossingen voor het verpakkingsprobleem. Ten eerste kunt u het natuurlijk gewoon in één keer opeten, dan droogt er ook niets uit. En ten tweede kunt u het de volgende keer gewoon zelf maken. Dat is niet alleen veel goedkoper, maar het kan dan ook in een leuk schaaltje worden gedaan. Ja, dat kan je net zo goed met de echte Boursin doen, maar ik weet niet hoe het bij u thuis gaat, maar bij ons gebeurt dat dus nooit.
.JPG)
Boursin wordt gemaakt van verse kaas en gestremde wrongel, vermengd met room. Aan de klassieke Boursin Ail & Fine Herbes worden vervolgens knoflook en kruiden toegevoegd. Welke kruiden is niet duidelijk, hoewel afbeeldingen van bieslook en peterselie op de verpakking prijken. De ingrediënten van Boursin zijn: gepasteuriseerde melk en room, zuursel, knoflook en fijne kruiden (1,6%), zout (1,3%), peper.
Ik heb geen bieslook of peterselie gebruikt, maar toch vond ik deze roomkaas een bijna exacte kloon van The Real Thing. Meneer vond het zelfs beter. De boter in het recept maakt de kaas korrelig en, daar komt ie, net niet lekker smeerbaar. Maar ik besloot dat dat toch geen probleem was. Het was namelijk een ontzettend lekkere kaas en het kwam helaas in een hoeveelheid die bij nader inzien helemaal niet goed voor je is. Het is beslist een aanrader. Maak het eens voor een feestje als er meer mensen zijn die je helpen met opeten.
Zelfgemaakte boursin
Bron: Paula Deen
200 gr roomkaas (zoals bv Philadelphia), op kamertemperatuur
100 gr roomboter, op kamertemperatuur
1 teen knoflook
2 afgestreken kleine theelepels zout (of 1 maatschepje van 5 ml)
1/2 tl gedroogde oregano
2 takjes basilicum, alleen de blaadjes, fijngehakt
1/2 tl gedroogde dille of iets meer verse dille
1/4 tl zwarte peper
1/2 tl gedroogde tijm
Hak het teentje knoflook fijn en strooi er het zout op. Hak het nu weer helemaal fijn totdat het zo fijn is als knoflook uit de pers. Het zout helpt daarbij en het maakt de knoflook nog fijner en geuriger dan dat je het zonder zout snijdt.
Klop de roomboter met een mixer tot het wit wordt. Voeg de roomkaas toe en klop het door elkaar. Voeg daarna het knoflookzout en de rest van de ingrediënten toe en proef. Voeg eventueel nog iets meer kruiden toe. Zet het minimaal enkele uren in de koelkast om op te stijven.
Oordeel? Als je tijd hebt, voortaan zelf maken. Zeker als je een grotere groep mensen moet voeden, is het een dankbaar recept.
4 opmerkingen:
Lijkt me perfect op deze manier en dit ga ik zeker snel een keer maken als we gasten krijgen.
Deze houden we erin, al zal ik de volgende keer braaf een theelepeltje uit de la pakken om het zout af te meten. De Zweedse tesked uit het setje maatschepjes is met 5 ml duidelijk aan de grote kant. (Gelukkig vond ik het al wat veel en was ik iets zuiniger geweest, maar het was duidelijk nog niet zuinig genoeg...)
groet,
Lia
Dank je Lia! Ik zal het straks eens aanpassen in het recept, want iemand anders zei het ook al. Het zijn idd 2 van die kleine afgestreken tl. Niet van die grotere lepels. Het blijft aanmodderen vind ik als je moet aanduiden met lepels.
Leuke site heb je. Die lastige theelepeltjes!? Ik heb nog wel een tip.Dat lastige komt omdat wij Nederlanders met theelepelmaatjes van 3 ml werken en de rest van de wereld Amerikanen bv. (en de Engelsen) met de theelepelmaat van 5 ml. Toch is het beter dan met echte theelepeltjes te werken omdat die nu juist teveel verschillen van elkaar, zoals je op je foto al laat zien. De rode set maatlepeltjes die op je site staan lijken mij de Nederlandse maatschepjes. En bij je recepten dan vermelden of de theelepelmaat 3 ml of 5 ml gebruikt is.
De eetlepelmaat is wel hetzelfde (15 ml). Als je een buitenlands recept vertaalt moet je daar altijd rekening mee houden. Het is dus handig om beide theelepelmaatsets te hebben: de Hollandse en de Amerikaanse. Net als bv. de set Cups. Cup wordt vaak vertaald met kop, maar dat is niet hetzelfde. Een cup is 250ml. Dat is bij ons een soepkom, enz.
Een reactie posten