(Vega) Hollandse macaroni - instant nostalgie

Een tijd geleden verzuchtte iemand op twitter dat Nederland het enige land moet zijn waar het woord macaroni nog wordt gebruikt voor een compleet gerecht in plaats van gewoon een pastasoort, en het achterliggende idee was dat we een bekrompen volkje waren dat het Italiaanse gedachtengoed verkwanselde. Nou, die handschoen pak ik graag op. Op zich is het inderdaad een beetje raar, want we zeggen ook niet “we eten vanavond fusili”, maar Hollandse macaroni is meer dan een snelle hap. Macaroni is basisvoedsel, comfort food, redder in nood… Althans, dat KAN het zijn… Mijn moeder maakte vroeger, waarschijnlijk net zoals júllie moeders,  Hollandse macaroni voor mij. En dat was een pan vol vertrouwde elleboogjes, een zakje gedroogde groenten en blokjes Smac. Misschien deed ze er zelf nog een prei bij, dat zou kunnen. Ik deed er in ieder geval ruimschoots ketchup op en het was mijn lievelingseten. Ik smeekte of we het vaker konden eten, maar het was misschien ook een beetje ‘einde van de maand’-eten, hoewel ik dat toen nog niet begreep. Ik maak het nu ook weer voor mijn kinderen, zonder gedroogde groenten (wie doet dat nog? En belangrijker nog: waarom??) en zonder Smac, en ook zij vinden het heerlijk. Het ligt er een beetje aan wat er in de koelkast ligt, maar de basis bestaat uit een sofritto (gewoon een groentemengsel dat gefruit is) van ui, veel wortel en bleekselderij. Daarbij gaat knoflook, prei, gesnipperde paprika, misschien iets broccoli, courgette, of welke groente dan ook op mijn aanrecht belandt. Als alles zacht gestoofd is gaat daar veel passata, rode wijn, iets balsamico, wat knapperig gebakken rundergehakt en gerookt spek, en verse kruiden bij. Wat je ook doet; fout kan het niet gaan. Alleen daarom al moeten we de Hollandse macaroni in ere houden. En als je het goed aanpakt, ligt er altijd een voorraadje in de vriezer op je te wachten. Is dat even fijn; zo’n bordje instant nostalgie.

Maar goed, het huishouden is hier steeds meer ingericht op minder vlees en waar mogelijk tracht ik mijn vertrouwde gerechten ook om te bouwen. Er gaat niets boven uitgebakken spek, maar ja, praktische bezwaren, enzovoort… Is de vega versie beter? Nee. Maar ook niet slechter. Heel veel verschil proefde ik niet echt. Alleen het spek miste ik. Een beetje. Maar weet je, stel dat ik op zo’n grote pan 200 gram spek toevoeg en ik voed er 25 grote en kleine monden mee, dan is dat toch ook al een enorme vooruitgang?

Vegetarische Hollandse macaronisaus

Voldoende voor 1500 gram macaroni (vries de saus in porties in! Ik gebruik 700 gram saus voor 300 gram macaroni)

Voor de tofu:

400 gr tofu (zie het recept voor de voorbereiding)

4 tenen knoflook, gesnipperd

1 pak tomato fritto (Heinz 330 ml) – voor de marinade wordt 80 ml gebruikt

30 ml ketjap manis

Optioneel: 2 el sesamzaadjes

1 ruime el pindakaas

een scheut zonnebloemolie

Voor de saus:

flinke scheut zonnebloem- of olijfolie

2 uien

2 preien

4 flinke wortels

5 stengels bleekselderij

1 paprika

Passata (gezeefde tomaten) - 1500 of 1600 ml (afhankelijk van de grootte van de pakken) + het restant tomato fritto van de tofu

Optioneel: 2 volle el milde of pittige ajvar (paprikapuree)

2 glazen rode wijn

scheutje balsamico azijn

een takje verse rozemarijn en een paar takjes tijm (of desnoods 2 tl gedroogd van elk)

1 groente- of tuinkruidenbouillonblokje

een paar takjes platte peterselie

2 (liefst verse) laurierblaadjes

Tofu is een ster in het opnemen van andere smaken, maar we moeten het er wel een beetje voor mishandelen. Je koopt het als spons, gevuld met water, maar we willen er water aan ontrekken, zodat we er andere smaakmakers aan kunnen toevoegen. Je kunt de blokken tofu gewoon uitknijpen. Daarbij gaan ze kapot, maar dat geeft niet, want we gaan het toch verkruimelen. Je kunt de verpakking ook eerst invriezen. De tofu wordt geel of beige en krijgt een iets andere structuur. Droger, kruimeliger en steviger, hoewel dat ook aan de soort tofu en het merk ligt. Knijp de ontdooide tofu ook goed uit en verkruimel het. Nu is het zaak om de tofu eerst te bakken en dan pas te marineren:

Bak de kruimels tofu in een scheut olie totdat het knapperig en lichtbruin is. Ondertussen wordt de marinade gemaakt: rooster het sesamzaad in een droge koekenpan tot het bruin is. Meng 80 ml tomato fritto, 30 ml ketjap manis, gesnipperde knoflook, pindakaas en de sesamzaadjes in een kom. Haal de pan met tofu van het vuur en schenk de marinade erbij. Schep om en laat dit staan terwijl de macaronisaus wordt gemaakt.

Neem een grote braadpan en verhit hierin een flinke scheut olie. Snipper de uien en fruit ze in de olie. Ondertussen de wortels schillen. Snijd deze in hele kleine blokjes en voeg toe aan de pan.

De prei schoonmaken, in de lengte halveren, en de helften ook weer halveren. Snijd het dan in fijne reepjes. Voeg toe aan de pan.

Snijd de bleekselderij ook in de lengte door en daarna in kleine reepjes. Voeg toe aan de pan.

Snijd de paprika in kleine blokjes en voeg toe aan de pan.

En wie een keukenmachine heeft, is in drie minuten klaar in plaats van een half uur. Ik snipper de groente dan behoorlijk klein.

Laat de pan rustig nog eens 10 minuten pruttelen. Het staat nu waarschijnlijk, na al dat snijden, al een half uur op het vuur. Vooral de wortel moet nu iets zachter zijn voordat de rest wordt toegevoegd. Bak het anders rustig verder.

Voeg de rest toe aan de pan: tomatensaus en het restant tomato fritto, ajvar, wijn, balsamico, rozemarijn, tijm, het verkruimelde bouillonblokje, peterselie (gewoon met steeltjes en al fijnhakken) en laurierblaadjes. Zout en peper naar smaak, maar me dunkt dat er wel genoeg smaak inzit al.

Roer alles goed door. Bak de tofu nog eens op en voeg het ook toe. Laat de saus nu pruttelen totdat alle ingredienten elkaar kennen. Proef de wortel nog eens. Als die zacht is, is de rest het ook. Laat het afkoelen en vries het in familieporties in.

Eet het naar traditie of gemoedstoestand: ketchup en (Goudse) kaas erop is een must wat mij betreft.

*** Die ajvar in het recept is erg fijn spul. Je kan er bijvoorbeeld goed sauzen of soepen mee op smaak brengen. En anders leent het zich goed voor een bladerdeeghapje!

Oordeel van het smaakpanel: de dames vroegen hierom voor hun verjaardag. Ik heb het nagevraagd en het was echt geen pannenkoek en geen patat. Nee mama, we willen macaroni. Het is hun lievelingseten… O ja, en ze willen er ketchup op in de vorm van een hartje. :)