Ze
doen in Georgië blijkbaar niet aan laffe smaakjes. Waarschijnlijk ook geen
slappe mousse en rare schuimpjes, maar wel stevige kost met smaak in
hoofdletters! Ik heb begrepen dat het niet alleen deze saus is, maar dat de
Georgische smaak al snel een explosie in je mond is. Nou, daar voldoet deze saus of spread
helemaal aan. Als je niet weet wat erin zit, is het ook moeilijk om te raden,
denk ik. Ik moest zelf erg denken aan Thais basilicum. Heel raar eigenlijk.
Maar ik heb de kom minutieus uitgelikt, dus je hoeft niet te twijfelen aan het
succes ervan. Een waanzinnige wake-up call. Kom maar op, Georgië!
Je
kan de saus verhitten en serveren bij vlees, maar wij aten het als spread op
zelfgemaakt, stevig boerenbrood. Daarmee is het direct een inzending voor het
Foodblog Event van deze maand, welke wordt georganiseerd door OnaPona kookt!
Garo – Georgische
walnoot-knoflooksaus
bron: Please to the Table: The
Russian Cookbook - Anya Von Bremzen en John Welchman
100
gr walnoten
2
tenen knoflook
1
klein bosje of 1 verpakking verse koriander (20 gr), met steeltjes en al
125
ml kippenbouillon (warm is goed, maar niet heet!)
2
el vers citroensap
1/2
tl korianderpoeder
1/2
tl fenegriekzaadjes, of poeder
een
snufje cayennepeper
1/2
tl kurkuma
zout
naar smaak
Doe
de walnoten, gepelde knoflook, koriander (met steeltjes), bouillon en
citroensap in een blender en pureer het tot een vrij dikke saus. Daarna kunnen
de specerijen en het zout worden toegevoegd, maar wees eerst zuinig met de
specerijen, omdat ze vrij heftig kunnen zijn. Je kunt altijd nog wat meer
toevoegen. Fenegriek kan het vrij bitter maken.
Serveer
de spread op kamertemperatuur. Het is enkele dagen houdbaar.
Oordeel
van het smaakpanel: dochter Zo proeft en houdt het precies 1/8 seconde in haar
mond. Dochter Zus kijkt angstig toe en peinst er niet over om het ook te
proberen. Kleine Chef weet wel beter en bemoeit zich niet eens met de
proeverij. Meneer vindt het erg lekker en een stuk beter dan zijn andere
Georgische ervaring, namelijk een bezoek aan een Georgisch restaurant in
Moskou, waarvan hij zich vooral weet te herinneren dat de muziek op z’n
Russisch hard stond en welke alleen zachter werd gezet als men aan de tafel
kwam demonstreren hoe de Georgische toeter werkt.
1 opmerking:
klinkt goed ! die gaat hier deze week ook nog op tafel komen !
Een reactie posten