Ardéchois (cake met kastanjecreme)

Wat heeft u deze zomer allemaal vanuit verre landen meegesleept naar huis? Zat er nog iets bruikbaars bij, of had u eenmaal thuis geen idee meer wat ermee gedaan moest worden? Zo'n blik met eendenpoten in hard vet wil op het eigen aanrecht nog wel eens vervelend detoneren met Hollandse kruidenierswaren. En in dat rijtje past ook die lekkere Duitse plakjes salami die Meneer 'varken gestanst in bloemvorm' noemde. Hij heeft niet zoveel met vleeswaren, maar ik daarna ook niet meer. En dan zijn er nog al die potjes fleur-de-sel, Oostenrijks zout met alpenkruiden en Hongaarse in stukjes geknipte pasta (tarhonya) die hier nu al jaren in de kast staan te verstoffen.

Maar goed, ik geef zelf dus regelmatig astronomische bedragen uit aan buitenlandse luxeproducten. Zo’n blikje kastanjecrème van Clement Faugier bijvoorbeeld. En het is gelukkig erg lang houdbaar, want het duurde inderdaad enkele jaren voordat ik mijzelf forceerde om het te gebruiken. In een cake. En vervolgens was dat zo’n succes, dat ik deze zomer zonder aarzelen een blik ongezoete kastanjepuree meepakte in Duitsland.

Kastanjes zijn erg veelzijdig en te gebruiken voor hartige en zoete bereidingen (en nog gratis ook, wanneer je de juiste bomen weet te vinden in de herfst): vers gepoft in de vuurton, gekonfijt, de puree vermengd met aardappelpuree bij een wildgerecht, of dus als gezoete crème met vanille. Met dat laatste kan je ook weer leuke dingen maken, zoals een tiramisu met laagjes mascarpone en kastanjepuree of het beroemde toetje Mont Blanc, waarvoor je gezoete kastanjepuree op slagroom stapelt. Het liefste ook nog met een meringue eronder.

Of een kastanje met amaretto roulade van de BBC Good Food. Het was erg simpel volgens de website… En het ging inderdaad goed totdat ik de cake moest oprollen. Eerst aan de verkeerde kant en daarna kwam het niet meer goed met de juiste kant. Gevalletje van ‘nailed it’:

Het origineel en mijn eigen, beroerde (maar -niet gelogen- lekkere) versie:

 

Nee, dan is deze cake een stuk simpeler. Hier kan je je geen buil aan vallen.

Ardéchois (cake met kastanjecreme)

2 eieren (L)

100 gr suiker

100 gr zachte roomboter

2 el vanille-extract of 2 zakjes vanillesuiker

snufje zout

200 gr kastanjecrème (crème de marrons – dat blikje is gezoet met suiker) OF 125 gr pure kastanjepuree uit blik en nog 75 gr suiker extra

125 gr zelfrijzend bakmeel

Klop of mix de eieren luchtig met de suiker. Voeg hier de boter, vanille en zout aan toe. Mix het goed door elkaar. Mix er daarna de kastanjepuree en eventueel de extra suiker door. Spatel er vervolgens het zelfrijzend bakmeel door.

Verwarm de oven voor op 160 graden (150 graden hetelucht).

Vet een springvorm van 20 cm in met boter en giet het beslag erin. Bak de cake 40 tot 45 minuten. Als je er een satéprikker insteekt, moet deze er weer schoon uitkomen.

Ps. Op de foto boven zie je een donkere laag bovenop de cake. Ik heb een restje puree (met wat suiker en met water verdund) over de cake heen gegoten.

Ik heb met hetzelfde recept ook een andere cake gebakken (foto boven). Ik gebruikte twee maal bovenstaand recept om een tulbandvorm te vullen. Deze bakte ik 70 minuten op 160 graden (150 graden hetelucht). Daarna maakte ik een witte ganache van 100 ml slagroom en 200 gram witte chocolade (chocolade in snippers hakken. Room verhitten en bij chocolade in een kom doen. Roeren tot de chocolade gesmolten is). Melkchocolade kan ook ( 100 ml room en 150 gram melkchocolade) en bij pure choco heb je nog minder nodig: 100 ml room en 100 gram chocolade. Laat de ganache afkoelen en wanneer het lobbig is, lepel je het over de cake. Bovenop drukte ik pecannoten in de ganache.