4 april 2014

Tip de Muissoep (wortel-kaassoep)


Meneer was twee weken aan het grasduinen in de sneeuw. Dat vindt hij fijn, dus dat moet hij lekker doen, maar ik zit thuis met een kermis. Als je er even alleen voor staat, merk je pas goed hoe druk drie kinderen zijn. Want zie je, de hoeveelheid tumult en herrie in huis stijgt onevenredig met het aantal kinderen:

Eén kind in huis is een fluitje van een cent. Twee is ook okee. Dat doe je ook nog wel fluitend. Ongetwijfeld vliegen ze elkaar af en toe in de haren, maar dan ben je gezegend met twee handen om ze uit elkaar te trekken. Twee kinderen mogen samen naast je in de keuken staan en om de beurt roeren. Dat gaat allemaal goed. Maar dan drie… Dan gebeurt er iets raars. Het is niet simpel een kind erbij; het lijkt wel alsof ze verdriedubbelen. Dat derde kind brengt een dimensie in die de boel laat ontploffen. Als er twee kinderen lief zitten te spelen en er komt een derde bij, dan heb je binnen vijf minuten gedoe. Vraag me niet waarom. Two is company, three’s a crowd?


Voor het avondeten maak ik het mij iets makkelijker dan normaal en ik bewaar alle experimentele zaken voor wanneer Meneer mij weer bijstaat in de opvoeding. Maar voor deze soep zag ik mogelijkheden. Wortel-kaassoep? Dat is de soep van Tip de Muis! Dat is de soep die Tip aan dat arme vogeltje geeft dat zit te rillen in het bos. Het is de soep waar Tip van smult als de krekel hem vertelt dat hij gek is om zoiets lekkers te laten staan! (U heeft geen idee? Rennen naar de Action! Daar koop je ze voor 2,80. Dat is twee euro tachtig inderdaad, voor een normaal kinderboek. Ik snap ook niet hoe ze het doen.) Trouwens, op hun website kun je kleurplaten uitprinten om ze in de stemming te brengen. Helaas niet van een etende Tip.



Dus ik zat de verhalen op te dissen terwijl de soep werd opgedist en ze vielen er op aan. Kleine Chef, bepaald geen soepliefhebber, overdreef het lichtelijk door naderhand te zeggen dat dit de ‘allerheerlijkste soep was die hij ooooit had geproefd’. Daar sluit ik me niet helemaal bij aan, maar het is beslist een heerlijk soepje om een knapperig stuk brood in te dopen.



Ik vraag me nog af of je de hoeveelheid kaas kan verminderen (het mag iets slanker) wanneer je een pittigere kaas gebruikt, die nog wel goed smelt. Old Amsterdam misschien; dat probeer ik nog wel eens.

Wortel-kaassoep / Tip de Muissoep
voor 1 liter soep

beetje olie of boter om te bakken
1 ui, in ringen
400 gr geschilde wortel, in plakjes
500 ml groente- of tuinkruidenbouillon
200 ml melk
200 gr geraspte, belegen Goudse kaas

Fruit de ui en wortel 5 minuten op redelijk laag vuur in een grote kookpan. Voeg daarna de bouillon en melk toe en laat de soep zachtjes koken totdat de wortel gaar is. Pureer het dan.

Haal de pan van het vuur, laat de kaas erin smelten en roer goed door. Pureer het nog eens met een blender of een goede staafmixer om de soep volledig glad te maken. Verdun hem eventueel met wat water als je het liever dunner hebt.

Je kunt deze soep eerder maken en weer opwarmen, maar warm de soep heel langzaam op het fornuis op (dus niet in de magnetron), zodat de kaas niet schift. Laat het niet meer koken.




3 opmerkingen:

Anoniem zei

Jammer! Hier geen Action in de buurt en ik vraag me af of het - gezien het huidige eetklimaat bij de dames - zonder verhalen gaat lukken met die soep. (Al moet het gezegd: de oudste heeft de smaak van wortelsalade te pakken... als ik er appel doorheen rasp en het geheel doordrenk met sinaasappelsap.)

Lia

Eerst Koken zei

Ah, maar wortelsalade is al heel wat. Salades blijven lastig, hoewel de kinderen me soms opeens verbazen. Zoals met het dubbeldoppen van de tuinbonen wat hier helemaal 'supercool' is.

Anoniem zei

O ja, tuinbonen doppen! Daar hebben ze me vorig jaar in het seizoen ook enthousiast mee geholpen. Maar opeten, ho maar... :-)
Wie weet dit jaar meer geluk?

Lia